Κύριε ελέησον, το πρώτο μου live Immolation. Ήταν δίκαιο και έγινε πράξη, γράφτηκε η μεγαλύτερη γραφικότητα του πλανήτη σε κείμενο. Πρώτη μας μπάντα λοιπόν για το φετινό Hellfest, δε θα μπορούσαν να είναι άλλοι από τους θρυλικούς Immolation. Και αν ρωτάτε “Qui sont les Immolation?“, είναι μία από τις θρυλικότερες death metal μπάντες, γνωστή για τον σκοτεινό και τεχνικά απαιτητικό ήχο της. Η πορεία τους από το 1986 μέχρι σήμερα έχει επηρεάσει βαθιά το είδος, με αρκετούς -ανάμεσά τους και ο γράφων- να τους θεωρούν από τους πρωτοπόρους του ακραίου metal.
Γιώργος Ξιφαράς
Συντάκτης
Νώντας Εμμανουήλ
Φωτογράφος
Χωρίς καμία καθυστέρηση, η εισαγωγή του “Abandoned” αρχίζει να δονεί τα ηχεία του Altar (ένα από τα έξι stages του Hellfest) και οι μπαρουτοκαπνισμένοι Νεοϋορκέζοι μπαίνουν με κομμάτι από το “Act of God“. Με το «καλησπέρα» σας, μερικές εκατοντάδες σβέρκοι αρχίζουν να πάλλονται στον ρυθμό του μπάσου του Ross Dolan.
Οι Immolation, παρότι εξαρχής έδειχναν κεφάτοι, αυτό που βλέπαμε δεν ήταν τίποτα άλλο παρά το ζέσταμά τους. Για παράδειγμα, ο Robert Vigna, που στο πρώτο κομμάτι μπορεί και να νόμιζες ότι έλειπε, ήδη από το δεύτερο κομμάτι είχε αρχίσει να παίρνει μπροστά. Και εκεί που κατάλαβες ότι πλέον η μπάντα είχε ζεσταθεί για τα καλά, ήταν στο “Overtures of the Wicked”. Από την πρώτη νότα, οι Γάλλοι έδειχαν ένθερμοι, απλώς τώρα είχαν αρχίσει να παίρνουν φωτιά.
Το ακαταμάχητο groove των Immolation το διαπιστώνεις αμέσως, βλέποντάς τους ζωντανά
Καθώς πηγαίνουμε προς το τέλος, αρχίζει να ακούγεται δειλά-δειλά (ή και όχι) το εναρκτήριο riff του “Kingdom of Conspiracy”. Πριν προλάβει να πει κάτι ο Dolan, ένα δάσος από χέρια που σχηματίζουν devilhorns έχει σχηματιστεί και κινείται ρυθμικά. Τα τύμπανα του Steve Shalaty μπαίνουν στο παιχνίδι και πλήθος κεφαλιών ακολουθεί. Όμως, ο Αμερικανός frontman απαίτησε από το κοινό κάτι παραπάνω και αυτό του το έδωσε απλόχερα.
Γενικά το groove των Immolation είναι ακαταμάχητο, δεν νομίζω ότι γίνεται να μη σε συνεπάρει. Και αυτό το διαπίστωσα βλέποντάς τους ζωντανά. Τα πρώτα pits άρχισαν να σχηματίζονται στο τέταρτο κομμάτι, ο «κακός χαμός», αναμενόμενα, έγινε στο “All That Awaits Us”. Θυμάμαι και πέρσι, οι μπάντες που παίζουν στην αρχή της πρώτης ημέρας του φεστιβάλ πρέπει να αντιμετωπίσουν και την κούραση που έχει το κοινό από την αναμονή και το γεγονός ότι ακόμα δεν έχει μπει 100% στο mood. Παρόλα αυτά, όμως, οι Immolation τα πήγαν εξαιρετικά και αυτό φάνηκε στο κλείσιμο όταν στο “Acts of God” άρχισε και το crowd surfing.
Το πιο θαυμαστό στοιχείο των Immolation είναι ότι όλα τα μέλη τους συμβάλλουν σχεδόν ισάξια στην επιτυχία της εμφάνισης του συγκροτήματος. Για παράδειγμα, τα τύμπανα του Shalaty ακούγονταν τέλεια εναρμονισμένα και έκαναν κάθε κομμάτι που έπαιζαν να ακούγεται με μηχανική ακρίβεια. Η σκηνική παρουσία των κιθαριστών Alex Bouks και Robert Vigna είναι σαν το γιν και το γιανγκ.
Ο Alex παίζει κάπως «υποτονικά», ενώ οι κινήσεις του Robert -αφού ζεσταθεί- είναι το ακριβώς αντίθετο, δημιουργώντας μία οπτική και ακουστική ισορροπία. Και φυσικά, ο Ross Dolan. Σε κάθε του κίνηση είναι άκρως dominant, κρατάει σταθερά το μπάσο του και τα φωνητικά του σου «επιβάλλει» να μπεις στον ρυθμό των Immolation.
Οι Immolation (απ)έδειξαν γιατί θεωρούνται μια από τις κορυφαίες μπάντες του είδους τους
Αλλά δεν ήταν μόνο η μουσική που εντυπωσίασε το κοινό. Η παρουσία των Immolation στη σκηνή ήταν επιβλητική, με τον Dolan να επικοινωνεί συνεχώς με τους θεατές, ενθαρρύνοντάς τους να συμμετέχουν ενεργά. Το πάθος και η ενέργεια που εξέπεμπαν ήταν μεταδοτικά, και κάθε τραγούδι εκτελούνταν με απόλυτη ακρίβεια. Το κοινό φαινόταν να απολαμβάνει κάθε στιγμή, με τις κραυγές και τα χειροκροτήματα να γεμίζουν τα κενά μεταξύ των κομματιών.
Οι Immolation απέδειξαν γιατί θεωρούνται μια από τις κορυφαίες μπάντες του είδους τους. Το Hellfest 2024 ξεκίνησε δυναμικά, και η εμφάνιση των Immolation ήταν μια εμπειρία που δύσκολα θα ξεχάσω. Και δεν νομίζω να είμαι ο μόνος. Μου είναι δύσκολο να φανταστώ τι θα μπορούσαν πάντα να αλλάξουν ώστε να βελτιωθεί η εμφάνισή τους. Άλλωστε τα σαράντα λεπτά που είχαν στη διάθεσή τους πέρασαν σαν νερό.
