Ψάχνω να βρω αν έχει ξεκινήσει ποτέ album review με instrumental κομμάτι. Γιατί ναι, ό,τι και να σας πω εγώ για το War Against All των Immortal, αν δεν ακούσετε το “Nordlandihr” μικρή σημασία θα έχει. Το ακούς και αντί να αρχίσεις τους διθυράμβους, σκέφτεσαι πόσο διαφορετικά θα είχε γραφτεί η στορία αν δεν χτύπαγε τον Demonaz η τενοντίτιδα.
Ειλικρινά μιλάμε για ένα κομμάτι το οποίο μοιάζει σαν το απόσταγμα της ικανότητας και της προσφοράς του Harald Nævdal στον ακραίο ήχο. Ίσως και να είναι κατάλληλη στιγμή, αφού μετά από 32 χρόνια και δέκα δίσκους, τα line up credits των Immortal περιλάμβάνουν μόνο τον Νορβηγό μουσικό. Βέβαια δεν είναι μόνος του στον δίσκο, έχει βοήθεια και μάλιστα σημαντική. Στο μπάσο – και στην παραγωγή – συναντούμε τον μύθο Arve Isdal των Enslaved και στα τύμπανα, τον τύπο που όταν οι Immortal κυκλοφορούσαν το πρώτο τους demo, εκείνος γεννιόταν, τον Kevin Kvåle.
Πώς φέρνει το ένα το άλλο τώρα. Μιας και είπαμε για τύμπανα, αξίζει να κάνουμε μνεία στον έτερο μεγάλο απώντα (εκτός του Abbath, obviously) του album, τον Reidar Horghagen aka Horgh. Τα γεγονότα του 2014, η δικαστική διαμάχη δηλαδή για τα δικαιώματα του ονόματος των Immortal είχε βρει νικήτρια την πλευρά Demonaz και Horgh. Ο Abbath που ήταν η αλλή πλευρά, πήρε των ομματιών του και συνέχισε solo. Αυτή όμως δεν ήταν η τελευταία δικαστική διαμάχη για το όνομα, αφού το 2019 ακολούθησε μία ακόμη.
Ο Demonaz στο War Against All βρίσκει την ισοροπία που έψαχνε στους Immortal
Η πλευρά του Horgh υποστηρίζει ότι ο Demonaz εν αγνοία του πήγε και κατοχύρωσε το όνομα του γκρουπ ως αποκλειστικό του σήμα κατατεθέν. Εν συνεχεία, ο Horgh άσκησε έφεση υποστηρίζοντας ότι “έχουμε δημιουργήσει από κοινού ως συγκρότημα το εμπορικό σήμα “Immortal” και επομένως είναι σωστό το εμπορικό σήμα να αποτελεί κοινή ιδιοκτησία“. Το Νορβηγικό Γραφείο Διπλωμάτων Ευρεσιτεχνίας συμφώνησε, αποφασίζοντας ότι το δικαίωμα στο όνομα ανήκει στο συγκρότημα και όχι σε μεμονωμένα μέλη.
Όλο αυτό το backstory το ανέφερα για να ξεκινήσω – επιτέλους – να μιλάω για το album. Λοιπόν, δεν ξέρω αν το θυμάστε, αλλά ο Demonaz είχε κυκλοφορήσει το 2011 ένα τίμιο solo album, το March of the Norse. Ατμοσφαιρικό με – προφανώς – καταπληκτικές κιθάρες αλλά λίγο «αργό» για Immortal. Θα περάσουν εφτά χρόνια για να ξαναμπλεχτεί σε δίσκο ο Demonaz χωρίς τον Abbath, όταν και οι Immortal κυκλοφορούν το Northern Chaos Gods. Καλό album και η παρουσία του Horgh διεσφάλισε υψηλές ταχύτητες, μόνο που στερούταν κάπως σε ιδέες. Βασικά, το μεγάλο του πρόβλημα ήταν πως δεν είχε highlights.
Ο Demonaz στο War Against All βρίσκει την ισοροπία που έψαχνε, σε ένα album που διαθέτει πολλές διαφορετικές πλευρές, ενώμενες όμως με αρμονικό τρόπο. Επίσης, με πόνο ψυχής το λέω, αλλά ο Arve Isdal έχει κάνει καλύτερη δουλειά από τον Peter Tägtgren. Ο νέος δίσκος ακούγεται καλύτερα, τόσο από την άποψη της μίξης όσο και της ηχογράφησης. Βασικά, μετά από χρόνια ακούμε μπάσο στους Immortal. Αυτό, σε συνδυασμό με τον ήχο στις κιθάρες, αναδεικνύει την ποιότητα του riffing και των δομών των κομματιών.
Tο War Against All "μυρίζει" Immortal. Και ναι, αυτό ακριβώς περιμέναμε από τον Demonaz
Το album ανοίγει με το ομώνυμο όπου ο Demonaz εντυπωσιάζει με την απόδοσή του στα φωνητικά. Δεν έχουμε κάποια επανεφεύρεση του τροχού, απλά από νωρίς ακούμε ογκώδεις μπασογραμμές, κάτι που μας είχε λείψει στο NCC. To “War Against All”, αν το απομονώσεις ακούγεται άκρως επιθετικό, ωστόσο ωχριά μπροστά στην ορμή του “Thunders Of Darkness“. Πάλι νωρίς, μόλις στο δεύτερο κομμάτι, καταλαβαίνουμε ότι η απουσία του Horgh θα μας είναι αισθητή μόνο στα «χαρτιά». Επίσης πολύ γκρούβα και φυσικά, μνημειώδες riffing. Δε θυμίζει λίγο εποχές At the Heart of Winter;
Φανταστείτε τους Venom χωρίς να είναι «κουλοί», κάτι τέτοιο θυμίζει το “Wargod”. Οι ρυθμοί κατεβαίνουν και η δομή του κομματιού θυμίζει παλαιότερες εποχές. Ένα βαρύ και επαναλαμβανόμενο riff κυριαρχεί σε όλη του τη διαρκεία. Επίσης, αυτό το «κατέβασμα στροφών» δε θυμίζει σε τίποτα τις αντίστοιχες Abbath-less προσπάθειες των Immortal για κάτι τέτοιο. Εδώ δεν έχουμε μία βαρετή επανάληψη, αντιθέτως υπάρχουν σημεία που τη σπάνε, χωρίς μάλιστα να είναι επιτηδευμένα.
Γίνεται να μιλάμε για Immortal και να μην έχουμε μανιασμένα riffs και blastbeats πάνω σε ένα παγωμένο και ζοφερό ηχοτόπιο;
Στη συνέχεια έχουμε μία Dissection-ίλα που δεν την είδα να έρχεται, αφού το “No Sun” θυμίζει αρκετά Night’s Blood σε κάποια σημεία του. Σε άλλα σημεία του πάλι, φέρνει θύμησες παλιότερων Immortal, εποχές Pure Holocaust. Το ψιλοεπιβεβαιώνει και ο τίτλος, “No Sun”, “The Sun No Longer Rises“, γίνονται συνειρμοί. Επίσης, αν μπρούσαμε να βρούμε ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα των Immortal, εκτός της εμφάνισης και της αισθητικής τους, αυτό θα ήταν οι κλιμακωτές δομές των τραγουδιών. Βάλτε ένα μεγάλο τικ δίπλα από το κομμάτι στο αντίστοιχο κουτάκι. Αλλά γίνεται να μιλάμε για Immortal και να μην έχουμε μανιασμένα riffs και blastbeats πάνω σε ένα παγωμένο και ζοφερό ηχοτόπιο; Δε γίνεται και ευτυχώς για όλους μας, το “Return To Cold” γεμίζει αυτό το κενό.
H συνέχεια περιλαμβάνει ό,τι σας είπα και στην αρχή, Demonaz στα καλύτερα του. Mid-tempo riffs, γεμάτα μελωδία, την απαιτούμενη τραχύτητα και φυσικά, συνθετική πολυπλοκότητα. Το “Nordlandihr” είναι από τα καλύτερα instrumental κομμάτια που έχω ακούσει εδώ και πολλά χρόνια. Έπειτα πάμε στο “Immortal” το οποίο είναι τόσο προβλέψιμο που μοιάζει σαν να έχει συμβεί σκόπιμα. Τι εννοώ; Θέλω να πω ότι μοιάζει με μία δήλωση πως ότιδηποτε και αν συμβεί, οι Immortal παραμένουν. Σαν να λέμε ότι ο Demonaz είναι η μπάντα. Αν το έχω ερμηνεύσει σωστά, θα πω ότι διαφωνώ με αυτή τη δήλωση αλλά δεν είναι της παρούσης.
Ο Demonaz στο War Against All δεν ανακαλύπτει κάποιον μουσικό τροχό
Το κλείσιμο ΦΥΣΙΚΑ και θα είχε κάτι από το Blashyrkh! To “Blashyrkh My Throne” επανέφερει επίσης αναμνήσεις και ακριβώς αυτό είναι που το κάνει το ιδανικό κλείσιμο σε ένα αρκετά κάλο album. Ναι, ο Demonaz δεν ανακαλύπτει τον μουσικό τρόχο εκ νέου, ούτε τη μουσική φωτια. Βασικά δεν κάνει καμία πρωτοτυπία. Ωστόσο, μας προσφέρει έναν εμπνευσμένο δίσκο, που κάθε πτυχή του -από την πιο μικρή ως τη μεγαλύτερη- μυρίζει Immortal. Και ναι, αυτό περιμέναμε και ακριβώς αυτό μας προσφέρει το War Against All.
Artist: Sober On Tuxedos
Album: Good Intentions
Label: Heaven Music
Release Date: 11/12/2020
Genre: Nu Metal, Metalcore
Artist: Immortal
Album: War Against All
Label: Nuclear Blast Records
Release Date: 26/05/2023
Genre: Black Metal
1. War Against All
2. Thunders of Darkness
3. Wargod
4. No Sun
5. Return to Cold
6. Nordlandihr
7. Immortal
8. Blashyrkh My Throne
Producer: Arve Isdal
Immortal: Demonaz (Κιθάρα, φωνή)
Additional Personnel: Arve Isdal (Μπάσο, κιθάρα), Kevin Kvåle (Τύμπανα), Herbrand Larsen (Ηχογράφηση),
Iver Sandøy (Mastering)
Immortal
Ναι, ο Demonaz δεν ανακαλύπτει τον μουσικό τρόχο εκ νέου, ούτε τη μουσική φωτια. Βασικά δεν κάνει καμία πρωτοτυπία. Ωστόσο, μας προσφέρει έναν εμπνευσμένο δίσκο, που κάθε πτυχή του -από την πιο μικρή ως τη μεγαλύτερη- μυρίζει Immortal. Και ναι, αυτό περιμέναμε και ακριβώς αυτό μας προσφέρει το War Against All.
