Δεύτερος δίσκος από τους KK‘s Priest με τίτλο “The Sinner Rides Again” και πριν καλά-καλά κυκλοφορήσει ήδη έχει δημιουργήσει ποικίλες αντιδράσεις. Όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό. Ο λόγος; Ο K.K. Downing εδώ και χρόνια μέσα από τις δηλώσεις του εμφανίζεται πληγωμένος τόσο από την απομάκρυνση του από τους Judas Priest όσο και από αποφάσεις που πήρε έπειτα το συγκρότημα.
Αυτά τα συναισθήματα είναι έκδηλα και στο νέο του μουσικό βήμα. Τόσο στο ντεμπούτο τους, “Sermons of the Sinner“, όσο και στον νέο δίσκο του, “The Sinner Rides Again”, το πρώτο συναίσθημα που βιώνεις είναι το πόσο έχει πληγωθεί ο K.K. Downing. Και το πόσο θέλει να αποδείξει ότι είναι ακόμα κάτι παραπάνω από ικανός. O τίτλος του δίσκου όπως τίτλοι τραγουδιών, “Sons of the Sentinel“, “One More Shot at Glory” και στίχοι, δηλώνουν ξεκάθαρα το προαναφερθέν.
Θα μπορούσα να συνεχίσω να αναλύω το κατά πόσο τα παραπάνω βοηθούν στην επιστροφή του στην δισκογραφία. Ωστόσο, ανέκαθεν αυτά με άφηναν αδιάφορο. Εξάλλου το πώς αντιμετωπίζει την απομάκρυνσή του από τους Judas Priest ο K.K. Downing δεν είναι δικό μου θέμα επίλυσης, αλλά δικό του και του ψυχολόγου του. Αν καθόμουν να αναλύσω κάθε κίνηση και δήλωση κάθε metal μουσικού θα είχα αποκλείσει ένα σεβαστό ποσοστό δίσκων από την δισκοθήκη μου. Αυτό που έχει σημασία είναι αν ένας από τους θεμελιωτές της heavy metal μουσικής μπορεί να σταθεί στο ύψος του το 2023.
Φαντάζομαι, όσοι δεν έχετε ακούσει ούτε ένα τραγούδι, δεν περιμένατε να παίζει κάτι διαφορετικό από αυτό που μας έχει μάθει τόσα χρόνια; Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή με τα θετικά πρώτα.
Σχόλια περί αντιγραφής της μουσικής των Judas Priest, συγγνώμη αλλά δεν τα δέχομαι
Ξεκινώντας από την παραγωγή, απλά να δηλώσω ότι είναι εξαιρετική. Η δυναμική που βγάζει κάθε όργανο και το πώς ταυτόχρονα δένουν αρμονικά μεταξύ τους, είναι εκπληκτικά. Παράλληλα ο συνοδοιπόρος του K.K. Downing, Tim “Ripper” Owens (φωνητικά), τον βοηθά να μην παρεκκλίνει από τον ήχο που έχει γίνει ταυτόσημος με το όνομα του.
Σχόλια περί αντιγραφής της μουσικής των Judas Priest συγγνώμη δεν τα δέχομαι. Αναφερόμαστε σε έναν μουσικό που δημιούργησε τον ήχο των Judas Priest, μαζί με τους έτερους θρύλους Glenn Tipton και Rob Halford. Τον διαμόρφωσαν, σταδιακά, από το 1974. Πώς είναι δυνατόν να το αποβάλεις από πάνω σου; Πώς είναι δυνατόν να γυρίσεις την πλάτη σου σε κάτι που έχεις δώσει όλη σου την ζωή;
Η έναρξη του δίσκου, με το “Sons of the Sentinel“, μας βάζει κατευθείαν στο κλίμα και όλος ο δίσκος κυλά στο ίδιο κλίμα. Judas Priest από την περίοδο “Painkiller“, “Defenders of the Faith” και λίγο από “Jugulator” (εμφανής επιρροή από πλευράς Owens) “αναβλύζουν” από τα ηχεία. Σε ταξιδεύουν σε χρυσές εποχές του πρώην συγκροτήματος του. Από το heavy/power του πρώτου τραγουδιού στο απλό και επιθετικό riff του “Strike of the Viper“, στο “Reap the Whirlwind” που αποτελεί το πιο αντιπροσωπευτικό δείγμα μείξης της περιόδου “Painkiller” και “Defenders of the Faith”.
Φυσικά δεν λείπει και η πιο “σκοτεινή” πλευρά του δίσκου, ενώ σε αρκετά τραγούδια συνειδητοποιείς το πόσο πιο κοντά είναι στον αμερικάνικο παραδοσιακό heavy/power ήχο. Ο ύμνος του δίσκου, κατά την προσωπική μου γνώμη, είναι το “Keeper of the Graves“. Ένα τραγούδι που συνδυάζει υπέροχα “σκοτεινή” ατμόσφαιρα, ακουστικές κιθάρες, επιθετικό riffing και αξιόλογα solos.
Δεν θα επιστρέψω εύκολα στο "The Sinner Rides Again", μπορεί σε 1-2 τραγούδια αλλά όχι ως σύνολο
Όλα φαντάζουν ιδανικά, σωστά; Ένας θρύλος του metal με έναν εξαιρετικό τραγουδιστή δίπλα του, δείχνει να βαδίζει στο σωστό δρόμο. Όμως υπάρχει κάτι που λείπει. Κάτι που ενδεχομένως να μην μπορέσει να το βρει ποτέ ο K.K. Downing. Η χημεία της ομάδας και η αίσθηση της ολοκλήρωσης, του τέλειου.
Ως μουσικός έχει μάθει να δουλεύει αρμονικά με δύο ακόμα θρυλικές μουσικές προσωπικότητες. Να ταυτίζονται, να δημιουργούν αυτοματισμούς και ήχους που έγιναν ευαγγέλιο στη metal σκηνή.
Αυτό μου λείπει από τα τραγούδια, αυτός και είναι ο κύριος λόγος που ενδεχομένως θα ξεχάσω μελωδίες και refrains μελλοντικά. Όπως αντίστοιχα μου συμβαίνει με την νέα εκδοχή των Judas Priest. Δεν θα επιστρέψω εύκολα στο “The Sinner Rides Again”. Μπορεί σε 1-2 τραγούδια αλλά όχι ως σύνολο. Riffs και μελωδίες που έχω ακούσει πολλάκις. Επίσης, αντιπαρέρχομαι την ποιότητα των στίχων, θα σταθώ στην μικρή διάρκεια του δίσκου. Σαράντα λεπτά στις μέρες μας είναι ένας ανατρεπτικός παράγοντας για έναν δίσκο.
Το "The Sinner Rides Again" είναι σαφέστατα ανώτερο από το ντεμπούτο "Sermons of the Sinner".
Σε όλα τα επίπεδα
Φτάνοντας στον επίλογο θα ήθελα να σημειώσω τα εξής:
- Το “The Sinner Rides Again” είναι σαφέστατα ανώτερο από το ντεμπούτο “Sermons of the Sinner”. Σε όλα τα επίπεδα
- Η παραγωγή είναι εξαιρετική
- Πρέπει να τον ακούσει κάθε θαυμαστής του ήχου των Judas Priest. Σίγουρα θα βρείτε ένα τραγούδι που θα λατρέψετε
- Η μικρή διάρκεια του λειτουργεί ανατρεπτικά
Artist: Sober On Tuxedos
Album: Good Intentions
Label: Heaven Music
Release Date: 11/12/2020
Genre: Nu Metal, Metalcore
Artist: KK’s Priest
Album: The Sinner Rides Again
Label: Napalm Records
Release Date: 29/09/2023
Genre: Heavy Metal
1. Sons of the Sentinel
2. Strike of the Viper
3. Reap the Whirlwind
4. One More Shot at Glory
5. Hymn 66
6. The Sinner Rides Again
7. Keeper of the Graves
8. Pledge Your Souls
9. Wash Away Your Sins
Producer: K.K. Downing
KK’s Priest: K.K. Downing (Κιθάρες), Tim “Ripper” Owens (Φωνή), A.J. Mills (Κιθάρες), Tony Newton (Μπάσο), Sean Elg (Tύμπανα)
KK's Priest
Αν o K.K. Downing ξεπεράσει τα συναισθήματα που τον ταλανίζουν και δεν προσπαθεί κάθε φορά να κοντράρει το πρώην του συγκρότημα, σε κάθε επίπεδο, ενδεχομένως να “απελευθερωθεί” και να δημιουργήσει ακόμα καλύτερους δίσκους, με αντοχή στο χρόνο.
