Το Death Disco Open Air Festival 2023 είναι μια… ανάσα μακριά και η πρώτη του μέρα θα ολοκληρωθεί με τους σπουδαίους VNV Nation του Ronan Harris! Ο τραγουδιστής, δημιουργός και παραγωγός τους μιλάει στο DEPART για το πρώτο μεγάλο darkwave festival της Ελλάδας! Μιλάει για τον μουσικό Τύπο, για το πως ακούγει και γράφει μουσική, και καταθέτει… ψυχή σε μια σαρωτική συνέντευξη ενόψει του DDOAF!

Ο Ronan Harris των VNV Nation ανυπομονεί για το Death Disco Open Air Festival και μιλάει για όλα στο DEPART

Μιλώντας για μεγάλα πλάνα. Το Death Disco Open Air Festival είναι ίσως η πρώτη φορά που η Ελλάδα θα ζήσει ένα τόσο μεγάλο φεστιβάλ τέτοιου είδους.

Εξεπλάγην όταν το είδα. Έπρεπε να έχει γίνει καιρό. Πολλές χώρες έχουν τέτοια φεστιβάλ, τόσο για αυτό το είδος μουσικής όσο και για άλλα. Δείχνει μια τρομερή αλλαγή, την αλλαγή συμπεριφοράς στο κοινό. Μια μεγάλη γκάμα από φίλους πολλών ειδών μουσικής πηγαίνουν σε τέτοια φεστιβάλ. Αυτό δείχνει αλλαγή και ελπίδα.

Πώς αισθάνεστε που είστε headliners στο πρώτο darkwave festival της Ελλάδας;

Είναι τιμή μας που μας επέλεξαν για το Death Disco Open Air Festival. Δείχνει την εμπιστοσύνη που έχουν οι διοργανωτές σε εμάς. Με δεδομένο πως το κοινό δεν έχει επαναστατήσει ζητώντας άλλους στη θέση μας, δείχνει ότι είναι χαρούμενοι με την επιλογή των VNV Nation. Αυτό με κάνει επίσης χαρούμενο! Υπόσχομαι ότι θα είμαι εκεί, πιο ξεκούραστος και έτοιμος! Θα περάσουμε τέλεια! Θα φέρουμε όλη μας την ενέργεια. Το τουρ μας στην Ευρώπη ήταν τρομερό. Οι συναυλίες και οι αντιδράσεις του κοινού ήταν ολοένα και πιο καλές. Θα περάσουμε πολύ καλά.

Τώρα μια ερώτηση για όσους δεν είναι ιδιαίτερα εξοικειωμένοι με τη μουσική σας. Τι είναι οι VNV Nation; Τι πρεσβεύουν και πως θα περιγράφατε τη μουσική σας;

Είναι μια μίξη ηλεκτρονικών στυλ. Εμπνέομαι από την underground και την alternative σκηνή. Όπως και σε άλλα είδη γράφεις verses και chorus parts, αλλά δεν ακολουθείς τις πεπατημένες. Η μουσική μας είναι καθαρτική. Γράφω για τη φιλοσοφία μου, τις εμπειρίες μου, το πως βλέπω τον κόσμο. Η μουσική μας μπορεί να είναι μεταφυσική, ποιητική. Γράφεται από έναν προς έναν. Αφορά την ανθρώπινη εμπειρία, την εξέλιξη, το κάνεις τον εαυτό σου καλύτερο άτομο, χωρίς να προδίδεις τις αξίες σου και το ποιος είσαι. Η μουσική μας δεν συμβιβάζεται. Είναι το να είσαι η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου και αυτό είναι μια μεγάλη διαδικασία, παίρνει καιρό να διαμορφωθεί. Μπορεί επίσης να είναι βαθιά συναισθηματική.

Αν δεν μας έχει ακούσει κάποιος πρώτη φορά και θέλει να πάρει μια ιδέα, θα έλεγα να ακούσει το “Illusion”. Είναι ένα κομμάτι που χτυπάει μια εσωτερική χορδή. Είναι το πιο δημοφιλές τραγούδι μας και δεν το έγραψα με αυτό στον νου μου. Για την ακρίβεια, σκεφτόμουν αν θα το συμπεριλάβω στον δίσκο ή όχι, γιατί ήταν αρκετά pop. Είμαστε μια ηλεκτρονική μπάντα, φέρνω ήχους από synths και από άλλα σημεία, μπορεί ένα τραγούδι μας να ακούγεται πιο συμφωνικό και άλλο πιο ροκ και πιο βαρύ. Ακόμη και σήμερα δεν μπορώ να πιστέψω πόσο δημοφιλές έγινε το “Illusion”. Θα περίμενε κανείς το “Nova” να έχει αυτή τη θέση.

"Αν δεν μας έχει ακούσει κάποιος πρώτη φορά και θέλει να πάρει μια ιδέα, θα έλεγα να ακούσει το Illusion”

(Σε αυτό το σημείο, δείχνει με τα χέρια του την αναλογία ανθρώπων που ακούνε καθημερινά το “Illusion”, το “Nova”, και τα υπόλοιπα τραγούδια των VNV Nation. Η διαφορά μεταξύ των δύο πρώτων είναι μεγάλη, ενώ η διαφορά των δύο αυτών κομματιών με το πόσο το κοινό ακούει όλη την υπόλοιπη δισκογραφία τους, απλά χαοτική).

Και αναλογιστείτε ότι την υπόλοιπη μουσική μας την ακούνε καθημερινά πάρα πολλοί άνθρωποι. Άρα καταλαβαίνετε ότι τα “Illusion” και “Nova” είναι δημοφιλή και σε ανθρώπους που δεν προτιμούν το σύνολο της μουσικής που γράφουμε.

Υπάρχουν τόσες πλευρές σε αυτό που κάνω αλλά το βασικό στοιχείο είναι να εκφράζω ποιος είμαι εγώ, τώρα, σε αυτόν τον πλανήτη. Να φιλοσοφώ αυτά τα οποία αντιμετωπίζουμε καθημερινά. Είναι για άτομα που τους αρέσει να εμβαθύνουν. Σίγουρα δεν είναι σαν τη μουσική που γράφει η Katie Perry ή η Taylor Swift ή ο,τιδήποτε άλλο επιπόλαιο και βαρετό. Δεν είναι pop μουσική που είναι εύκολη να την «καταπιείς». Είναι ειλικρινής με πολλούς τρόπους.

VNV Nation σημαίνει να πετυχαίνεις τους στόχους σου δίχως να προκαλείς κακό σε άλλους

VNV σημαίνει Victory Not Vengeance. Σημαίνει να πετυχαίνεις τους στόχους σου και αυτό να το καταφέρνεις χωρίς να προκαλείς κακό σε άλλους καθώς το κάνεις. Να μην εκφράζεις πικρία. Υπάρχουν άνθρωποι που κάθονται σε πόλεις και χωριά και δεν έχουν την ευκαιρία να βγουν πιο έξω. Έπρεπε να φύγω από την Ιρλανδία γιατί ήθελα να δω τον κόσμο. Πήγα στο Λονδίνο γιατί εκεί ήταν όλος ο κόσμος. Πολλοί άνθρωποι που γνώριζα πάντα μιλούσαν για το ότι θέλουν να κάνουν κάτι. Μιλούσαν για αυτό. Αλλά δεν το έκαναν ποτέ και ξόδεψαν τη ζωή τους μετανιώνοντας γιατί δεν το έκαναν ποτέ. Για εμένα, η διαδικασία της προσπάθειας, ακόμη κι όταν αποτύγχανα, μου έμαθε τόσα πολλά. Όλα τα μεγάλα λάθη μου με έχουν βοηθήσει. Όλες οι μεγάλες επιτυχίες μου με έχουν βοηθήσει. Έτσι είναι η ζωή. Βγες εκεί έξω και κάνε κάτι.

Πολλοί άνθρωποι τείνουν να συνδέουν τους VNV Nation με το ιδίωμα της future pop. Αποδέχεστε αυτόν τον χαρακτηρισμό ή προτιμάτε την παραδοχή πως η μουσική σας περιγράφει την πραγματικότητα του παρόντος;

Η μουσική μου είναι alternative/electronic. Τη μια μέρα μπορεί να μοιάζει με soundtrack, την άλλη με ροκ, την άλλη με παραμορφωμένο dance κομμάτι. Μπορεί να είναι groovy, μια μπαλάντα. Οι VNV είναι δική τους κατηγορία γιατί η ποικιλία τραγουδιών και ειδών μουσικής σε ένα album είναι τεράστια. Αυτό συμβαίνει κυρίως διότι τα albums μας είναι φτιαγμένα έτσι ώστε να ακούγεται στην ολότητά τους.

Ο όρος future pop δεν γεννήθηκε για να χαρακτηρίσω τους VNV Nation. Ήταν ένας ορισμός που «γέννησα» με μια άλλη μπάντα με σκοπό να… κοροϊδέψω τους ραδιοφωνικούς σταθμούς στη Γερμανία να παίξουν τη μουσική μας! Δημιουργήσαμε αυτόν τον ορισμό και σε συνεννόηση με μια άλλη μπάντα, είπαμε ότι αν οι ραδιοφωνικοί σταθμοί δεν θέλουν να παίξουν τραγούδια μας επειδή είχαμε συνδεθεί -στη Γερμανία τότε- με τη σκοτεινή σκηνή. Στη Γερμανία αυτή η σκηνή περιλαμβάνει τα πάντα, μεταξύ άλλων και το black metal.

Σκέφτηκα, «ΟΚ, υπάρχουν στοιχεία στη σκοτεινή σκηνή που μου ταιριάζουν» γιατί άκουγα τέτοια μουσική. Όταν όμως συνδεόσουν με αυτή τη σκηνή, δεν ακουγόσουν στο ραδιόφωνο. Έλεγαν «αυτοί είναι goths, κάθονται σε υπόγεια εκκλησιών με κεριά», ξέρεις, τις γνωστές, συντηρητικές, χαζές εικόνες που κατασκευάζουν. Νόμιζαν ότι καθόμασταν και τρώγαμε ανθρώπους. Δεν φοράω καν μαύρο αυτή τη στιγμή!

"Ο όρος future pop γεννήθηκε ώστε να "κοροϊδέψουμε" τους ραδιοφωνικούς σταθμούς στη Γερμανία, προκειμένου να παίξουν τραγούδια μας"

Δεν με ενδιαφέρει καθόλου τι χρώματα φοράει ο άλλος και πως ντύνεται. Ο ορισμός future pop πάντως δημιουργήθηκε για να τους κοροϊδέψουμε ώστε να παίξουν τραγούδια μας και να τους κάνουμε να πιστέψουν πως αυτό ήταν ένα νέο είδος. Σκεφτόμουν «εγώ και το άλλο συγκρότημα, δεν ακουγόμαστε σαν παραδοσιακή goth μπάντα» και δεν το έλεγα εννοώντας ότι υπήρχε κάτι κακό με αυτά τα συγκροτήματα. Το έλεγα για να μας διαχωρίσω και να μας δώσω μια άλλη ταυτότητα. Δούλεψε! Δυστυχώς, έναν μήνα μετά, οι δισκογραφικές άρχισαν να χαρακτηρίζουν όλα τα albums που κυκλοφορούσαν ως future pop, είτε ήταν είτε όχι και σίγουρα δεν ακούγονταν σαν εμάς. Κάπως έτσι καθιερώθηκε ο όρος.

Τώρα υπάρχει ένα κύμα στις ΗΠΑ εδώ και δέκα χρόνια περίπου ονομάζεται επίσης future pop και είναι παρακλάδι της hip-hop.

Αναφερθήκατε στο “Illusion”. Είμαι gamer οπότε καταλαβαίνετε που το πάω…

Το άκουσες στο τέλος του Hellblade: Senua’s Sacrifice!

Ακριβώς! Ήθελα να σας ρωτήσω. Πως συνέβη αυτό; Αν ήταν να «ντύσετε» ένα άλλο video game με τη μουσική σας, παλιότερο, τωρινό ή και μελλοντικό, τι video game θα ήταν;

Οφείλω να σου πω κάτι που δεν θα σου αρέσει. Δεν είμαι gamer και δεν ήμουν ποτέ. Δεν έχω καμία ιδέα για τα video games. Οι δημιουργοί του Senua’s Sacrifice με ρώτησαν αν θα τους έδινα ένα τραγούδι μας, και τους απάντησα «ναι, γιατί;». Αν κάποιος με ρωτήσει αν μπορεί να χρησιμοποιήσει τραγούδι μας στο podcast του ή σε ένα video, πάντα ρωτάω «τι αφορά;» γιατί δεν θέλω να χρησιμοποιηθεί το τραγούδι λανθασμένα.

Όταν μου είπαν την ιστορία και τη μεταφορά του Senua’s Sacrifice, κατάλαβα. Έχει ένα βαθύ μήνυμα για την ψυχική υγεία, το οποίο αρκετοί δεν αντιλήφθηκαν και άλλοι το ένιωσαν. Η σχιζοφρένεια αν δεν κάνω λάθος έχει έντονη παρουσία στο παιχνίδι. Είναι κάτι που πολύ άνθρωποι αντιμετωπίζουν καθημερινά και δεν μιλάνε για αυτό. Αυτό έπαιξε καθοριστικό ρόλο. Όλοι μας έχουμε βιώσει ψυχικά προβλήματα ανά διαστήματα στις ζωές μας. Το ότι αισθάνθηκα ότι πίστευαν πως αυτό το τραγούδι συνόψιζε το συναίσθημα που νιώθεις όταν τελειώνει το παιχνίδι, έκανε το μυαλό μου να εκραγεί. Έχω φίλους που είναι gamers και ξέρω πως συνδέονται με τα video games. Είναι τρόπος διαφυγής από την φρικτή πραγματικότητα προς μια ατελείωτη ουτοπία.

"Η σύνδεση του κόσμου με το Illusion χάρη στο Senua's Sacrifice ήταν ανατριχιαστική"

Πήρα τόσα πολλά μηνύματα από τον κόσμο για αυτό το τραγούδι χάρη σε αυτό το παιχνίδι. Από έφηβους, από μητέρες, από ανθρώπους που δεν μπορούσαν να δώσουν φωνή σε αυτό που ένιωθαν, και τα κατάφεραν χάρη σε αυτό το τραγούδι. Δεν είναι κομπλιμέντο. Είναι τεράστια τιμή μου που τόσοι άνθρωποι ένιωσαν συναισθηματικά ενωμένοι με ένα τραγούδι που έγραψες για να αποδεχθείς το ποιος ήσουν ως έφηβος. Είναι ένα κομμάτι εμπνευσμένο από συζήτηση με έναν έφηβο και τα προβλήματά του. Δίνω τις συμβουλές μου για να εξηγήσω πως θα το ξεπεράσεις.

Υπάρχει μια χαζή φράση που λέει «όλα ΘΑ είναι καλά». Ναι, αλλά τι συμβαίνει ΤΩΡΑ; Τι κάνουμε για να αλλάξουμε το παρόν; Το τραγούδι ήρθε έτσι, όπως όλα τα τραγούδια έρχονται στο μυαλό μου ξαφνικά και τα επαναλαμβάνω συνεχώς μέχρι να τα γράψω. Μόνο τότε σταματάει να παίζει στο μυαλό μου. Σαν κάποιος να μου στέλνει μηνύματα από ένα άλλο σύμπαν. Δεν πιστεύω κάτι τέτοιο αλλά έτσι νιώθω αρκετές φορές.

Βρίσκετε χρόνο να ακούσετε μουσική αυτόν τον καιρό;

Ακούω συνεχώς μουσική! Κάθε εβδομάδα ακούω κάτι διαφορετικό. Ακούω organic ambient, κλασική, avant-garde, underground electro, underground melancholic pop. Ακούω μουσική γιατί με εμπνέει ή με κάνει να νιώθω κάτι. Δεν ακούω μουσική για να γράψω μουσική, αλλά επειδή με κάνει να αισθάνομαι κάτι. Συνεχώς ζητάω από ανθρώπους να μου προτείνουν πράγματα να ακούσω.

Όταν ήμουν σε περιοδεία στο Ηνωμένο Βασίλειο είχα την πολυτέλεια να ταξιδεύω με άτομο του crew που είχε τρομερές playlists στη διάθεσή του. Κρατούσα ονόματα καλλιτεχνών γιατί ήταν η πρώτη φορά που άκουγα τόση πολλή μουσική που δεν είχα ακούσει ξανά. Δεν βάζω όρια σε αυτά που ακούω. Η διεθνής γλώσσα είναι η γλώσσα της μουσικής που προσφέρει συναίσθημα.

Πέντε χρόνια αργότερα, έχετε βρει που είναι το μέλλον;

Το μέλλον γράφεται καθημερινά. Μεγαλώνοντας, κάθε δεκαετία διαγραφόταν ένα τρομερό μέλλον μπροστά μας. Τα πάντα έμελλε να ήταν εξαιρετικά αλλά αυτό ξεχάστηκα. Ακούγαμε για μεγάλες εφευρέσεις που έρχονται και δεν ήρθαν ποτέ. Κρατούσα σημειώσεις μέσα στα χρόνια για αυτά. «Α, εφηύραμε μια νέα μπαταρία και δεν θα χρειαστεί να φορτίσετε ξανά το κινητό σας» ή «Βρήκαμε την πιθανή θεραπεία για αυτό» και κάθεσαι και αναρωτιέσαι, που είναι όλα αυτά; Πριν 20 χρόνια τα άκουγες αυτά.

Θα βρούμε άραγε τον χρόνο να κοιτάξουμε τα προβλήματα που υπάρχουν και να βρούμε ρεαλιστικές λύσεις για αυτά; Ή θα συνεχίσουμε να κοροϊδεύουμε τον κόσμο, ταΐζοντάς τον με πράγματα που τον κάνεις να πιστεύει ότι χρειάζεται, αλλά δεν του προσφέρουν τίποτα; Πότε θα λύσουμε τα πραγματικά προβλήματα; Αντί για αυτό, δημιουργούμε νέα προβλήματα. Φαίνεται πως είτε εμείς δεν ενδιαφερόμαστε να λυθούν είτε αυτοί που είναι στην εξουσία δεν ενδιαφέρονται να τα λύσουν. Δεν έχει σημασία το κόμμα τους. Από κάθε πλευρά τα ίδια «σκατά».

Γράφατε κάποτε για το περιοδικό Sideline πριν χρόνια.

Μερικές συνεντεύξεις έκανα με μερικά συγκροτήματα. Δεν ήταν κάτι μεγάλο. Ήταν στα mid-90s.

Από τότε, έχουν περάσει πολλά χρόνια. Τα ΜΜΕ που ασχολούνται με την Τέχνη έχουν αλλάξει με αρκετούς τρόπους. Αυτές οι αλλαγές έχουν «σκοτώσει» μέρους της μαγείας της μουσικής;

Το Internet επέτρεψε σε πολλά μέσα να μεγαλώσουν αλλά το arrogance του Τύπου δεν άλλαξε ποτέ. Οι κριτικοί, αν δεν είναι constructive κριτικοί, είναι άνθρωποι που δεν μπορούν να είναι δημιουργικοί. Δεν καταλαβαίνω πως ένα άτομο που γράφει για ένα περιοδικό ή άλλο Μέσο, έχει πάρει αυτή τη θέση επειδή για κάποιον λόγο, περισσότερο από κάθε άλλον, μπορούν να πουν αν κάτι είναι καλό ή όχι. Είτε έχω δέκα ακροατές είτε ένα εκατομμύριο, δεν σημαίνει πως αυτό που κάνω είναι αυτόματα κακό ή καλό αντίστοιχα. Είναι ζήτημα διαφήμισης προφανώς.

Νομίζω πως το καλύτερο που συνέβη χάρη στο Internet είναι ότι υπάρχουν πολλά περισσότερα Μέσα που επικεντρώνονται σε συγκεκριμένα είδη μουσικής. Αν ακούσω μια μπάντα όπως οι Hammock που τους αγαπώ και το πω σε ανθρώπους, μου λένε «γιατί το ακούς αυτό;». Επειδή με βοηθάει να ηρεμήσω και να ταξιδέψω σε μέρη που αλλιώς δεν θα πήγαινα. Το ίδιο συμβαίνει και όταν ακούω A Winged Victory for the Sullen ή organic New York classical ή κάτι experimental monotone. Μπορώ να βρω fanzines ή μικρές σελίδες, χομπίστες, που ενδιαφέρονται για αυτή τη μουσική. Το Internet έδωσε φωνή σε αυτούς τους ανθρώπους και μου επιτρέπει να έχω πρόσβαση σε όλα αυτά και έτσι να ανακαλύπτω νέα μουσική συνεχώς.

"Νομίζω πως το καλύτερο που συνέβη χάρη στο Internet είναι ότι υπάρχουν πολλά περισσότερα Μέσα που επικεντρώνονται σε συγκεκριμένα είδη μουσικής"

Χρησιμοποιώ το Internet από το 1990 και δούλευα στη βιομηχανία. Ξεκίνησα με text-based Internet. Ήταν μια ενθουσιώδης εποχής, μου θύμισε την ταινία “War Games”. Είχα πρόσβαση σε τόσα πολλά διαφορετικά είδη μουσικής. Δεν μπορείς να βάζεις κάτι σε τόσο μικρά στεγανά. Κάθε μπάντα έχει μεγάλο φάσμα και όταν οι άνθρωποι σε βάζουν σε όλο και μικρότερα στεγανά, τόσο πιο δύσκολο είναι να γίνεις αποδεκτός από ανθρώπους που θα κέρδιζαν από τη μουσική σου, αλλά πιστεύουν ότι δεν παίζεις ένα είδος που θα τους άρεσε.

Υπάρχουν συγκροτήματα που παλεύουν ασταμάτητα για να ακουστούν. Αν είναι να τραγουδάς μόνο στο μπάνιο, μείνει στο μπάνιο. Εγώ έγραψα και δημοσίευσα τη μουσική μου. Δεν υπάρχει ιδιοκτησία στη μουσική. Υπάρχουν παιδιά 12-13 χρονών που μας ακούνε. Οι γονείς τους αναρωτιόνται τι ακούνε. Ένας άνδρας 70 χρονών με την εγγονή του ήταν στο αυτοκίνητο και η μικρή επέμενε να βάλουν VNV Nation στο δρόμο προς το σχολείο. Ο άνδρας δεν μας είχε ακούσει ποτέ και καταλήξαμε να έχουμε τεράστιες φιλοσοφικές και επιστημονικές συζητήσεις μέσω e-mail με αυτόν τον άνθρωπο!

Ξέρω μεγάλους ανθρώπους που ακούνε black metal. Δεν υπάρχουν όρια, μόνο αυτά που βάζεις στον εαυτό σου. Το μόνο που δεν μπορώ να ακούσω είναι χαζή μουσική.

Αυτή ήταν μια από τις καλύτερες συνεντεύξεις που έχω κάνει ποτέ και η πρώτη μέσω Zoom έπειτα από δέκα χρόνια.

Νιώθω υπερήφανος! Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για αυτό το βραβείο (γέλια). Θα σε δω στην Αθήνα!

Το κλείσιμο είναι δικό σας!

Θα περάσουμε τέλεια! Το lineup είναι τρομερό. Δεν έχω δει ποτέ live τους She Past Away και ανυπομονώ για αυτό. Ακούω τη μουσική τους εδώ και καιρό αλλά είμαι πολύ ενθουσιασμένος που θα τους δω ζωντανά. Σε ευχαριστώ πολύ για τη συνέντευξη!

Artist: Morrissey

Album: I Am Not a Dog on a Chain

Label: BMG

Release Date: 20/03/2020

Genre: Indie Rock

VNV Nation: Ronan Harris

Share.
Exit mobile version