Ο χαρακτηρισμός «επικό» τείνει να απαξιωθεί για τα μουσικά albums. Η υπερβολική της χρήση δίπλα από τίτλους δίσκων έχει καταφέρει – ως έναν βαθμό – να ξεφτίσει την αξία της. Το όνομα των Septicflesh, από την άλλη έχει κερδίσει επάξια τη χρήση της σχεδόν σε οτιδήποτε την αφορά. Ιδίως από το 2008 και την επιστροφή τους με το “Communion“, έως και το 2017 και το “Codex Omega“.
O δέκατος δίσκος τους ακολουθεί το μονοπάτι που έχουν χαράξει οι Septicflesh από την επαναδραστηριοποίησή τους και μετά. Η διαφορά τους με άλλες μπάντες που έχουν εντάξει χαρακτηριστικά κλασικής μουσικής στον ήχο τους, εστιάζεται στο ότι οι Septicflesh δεν χρησιμοποιούν απλά την κλασσική μουσική για να φέρουν ένα νέο στοιχείο στον ήχο τους. H κλασική μουσική είναι τόσο μέρος του ήχου τους όσο και το death metal που τη συμπληρώνει.
Οι Septicflesh είναι μια ομαδική παραγωγή. Δεν είναι η μουσική ενός μόνο ατόμου
Το “Codex Omega” είναι σίγουρα ένα από τα πιο καλοδουλεμένα και όμορφα γραμμένα άλμπουμ μετά την επιστροφή τους και εξίσου καθοριστικό για την καριέρα τους όσο και το “Sumerian Daemons“. Ο μπασίστας/τραγουδιστής των Septicflesh, Seth Siro Anton είχε δηλώσει το “Codex Omega”: «Κάθε φορά που ξεκινάμε την προηχογράφηση για τη σύνθεση ενός νέου άλμπουμ με τους Septicflesh, είναι μία μεγάλη πρόκληση. Θέλω να πω, μετά το “Communion” θέλαμε να δημιουργήσουμε κάτι διαφορετικό από τα προηγούμενα άλμπουμ που κάναμε στο παρελθόν.
Όσον αφορά το “Codex Omega’” νομίζω ότι αυτό το άλμπουμ είναι πολύ διαφορετικό από το “Titan”, ακόμα και από τα “The Great Mass” και “Communion”. Η βάση είναι η ίδια- σίγουρα έχουμε μια φόρμουλα που μας αρέσει πολύ και θα εξακολουθήσουμε να τη χρησιμοποιούμε- αλλά στο “Codex Omega”, έχουμε κάποια νέα στοιχεία. Kάποια νέα στοιχεία που θα μπορούσα να πω ότι βρήκαμε το «κλειδί» για να συνδυάσουμε τον ακραίο ήχο με την κλασική μουσική και τις κιθάρες ακριβώς όπως θέλαμε».
Οι περισσότερες από τις στιχουργικές ιδέες των Septicflesh, μιλάνε για αρχαίες παραδόσεις ποικίλων πολιτισμών και χωρών
Σχετικά με το πώς έχει εξελιχθεί ο ήχος της μπάντας με την πάροδο των χρόνων, ο Seth Siro Anton συνέχισε: «Οι Septicflesh είναι μια ομαδική παραγωγή. Δεν είναι η μουσική ενός μόνο ατόμου. Αυτό σημαίνει, λοιπόν, ότι οι βασικοί συνθέτες του συγκροτήματος, δηλαδή εγώ, ο Χρήστος και ο Σωτήρης, έχουμε τα δικά μας home studios. Οπότε, πριν από ένα νέο άλμπουμ, συνθέτουμε τα δικά μας κομμάτια στο στούντιο και αργότερα, ανταλλάσσουμε ιδέες και αρχίζουμε να συνδυάζουμε όλα τα στοιχεία μαζί.
Θα έλεγα ότι εγώ και ο Σωτήρης είμαστε περισσότερο υπεύθυνοι για το “metal” κομμάτι των Septicflesh, για τα κιθαριστικά riffs και τον ακραίο ήχο. Ο Χρήστος δουλεύει αποκλειστικά με την ορχήστρα. Ακόμα και μερικές φορές, τα κομμάτια του τα συνθέτει με ένα πιάνο ή με σαμπλαρισμένα όργανα πριν πάει στην πραγματική ορχήστρα. Όπως καταλαβαίνετε, οι Septicflesh δουλεύουν ως μια ολόκληρη ομάδα και αυτό είναι κάτι που δίνει στο συγκρότημα ένα πολύχρωμο ηχητικό αποτέλεσμα.»
Σχετικά με το θέμα της στιχουργικής κατεύθυνσης πίσω από το “Codex Omega” ανέφερε: «Ο Σωτήρης είναι στην πραγματικότητα ο άνθρωπος πίσω από τους στίχους. Είναι ο εγκέφαλος των Septicflesh σε αυτό το κομμάτι. Αλλά εγώ έφτιαξα το artwork και όλο το οπτικό στυλ των Septicflesh, οπότε δουλεύουμε πολύ μαζί. Αυτήν τη φορά, θέλαμε να βαδίσουμε σε μια διαφορετική κατεύθυνση από τα προηγούμενα άλμπουμ μας.
Οι περισσότερες από τις στιχουργικές ιδέες των Septicflesh μιλάνε για αρχαίες παραδόσεις ποικίλων πολιτισμών και χωρών. Από τους Σουμέριους, στην Αίγυπτο, ακόμα και στους Ίνκας. Κάθε παράδοση που έχει κάτι πραγματικά ενδιαφέρον. Αυτήν τη φορά, ήταν μια ιδέα του Σωτήρη. Είπε: “Γιατί δεν γράφουμε μια νέα ιδέα για μια τρίτη διαθήκη; Ένα νέο βιβλίο που θα μιλάει για τους ανθρώπους;”».
