Άτιμο πράγμα το black metal, πολλοί θέλουν να το υπηρετήσουν, λίγοι το πετυχαίνουν. Η περίπτωση των Thy Darkened Shade, ευτυχώς, δε συγκαταλέγεται σε αυτήν την κατηγορία. Ανήκουν σε μία άτυπη «elite» μπαντών που όποτε επιλέγουν να πειραματιστούν, το πετυχαίνουν εμφατικά. Μάλιστα, έχουν στο παλμαρέ τους μία κυκλοφορία η οποία αδίκως δε συγκαταλέγεται στις καλύτερες του είδους την τελευταία δεκαετία. Ναι, τόσο καλό θεωρώ το Liber Lvcifer I: Khem Sedjet του 2014. Εκεί όπου οι Thy Darkened Shade απέδειξαν με τον πλέον πειστικό τρόπο ότι είναι μία μπάντα που αξίζει κάθε δευτερόλεπτο από τον χρόνο σου.
Τους πήρε σχεδόν μία δεκαετία να επιστρέψουν δισκογραφικά. Αυτό συνέβη στην αυγή του 2023 με το Liber Lvcifer II: Mahapralaya, τον τρίτο δηλαδή full length δίσκο τους. Η κυκλοφορία συνοδεύεται με τη δυσκολία που έχει οτιδήποτε ακολουθεί τους Thy Darkened Shade. Για να την αντιληφθείς στην ολότητά της πρέπει να αναλύσεις τους στίχους, να τους συνδυάσεις με τη μουσική και μέσα σε όλη αυτήν τη διαδικασία, να εντάξεις και το artwork. Είναι απαιτητική η τέχνη τους, κάτι το οποίο μόνο ως θετικό μπορεί να εκληφθεί, ωστόσο, δεν αναιρεί το «αφιλόξενο» τους πράγματος.
Πριν συνεχίσουμε, έχει μία αξία να μιλήσουμε για το υπόβαθρο του σχήματος σε επίπεδο ιδεών, αφού οι ίδιοι επιλέγουν να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο. Θεματικά, οτιδήποτε το αφορά, περιστρέφεται γύρω από το Left Hand Path, οπότε, είτε ατμοσφαιρικά είτε συνθετικά, το «χρωματικό του roller coaster» δεν παρεκκλίνει μίας απόκρυφης αισθητικής. Σημειώστε ότι όλο το παραπάνω μπορεί κάλλιστα να αναλυθεί εκτενέστερα, όμως, μία τέτοια ανάλυση θα μετέτρεπε το παρόν review σε θεολογικό δοκίμιο.
Το Liber Lvcifer II: Mahapralaya των Thy Darkened Shade διαθέτει συνθετική φαντασία, αλλά και τον ανάλογο πλουραλισμό στην ενορχήστρωση
Έχοντας ακούσει τον δίσκο κάμποσες φορές, μία από τις επιδιώξεις είναι να έχει έναν τελετουργικό χαρακτήρα. Λόγω και του «θρησκευτικού/ιδεολογικού» του περιεχομένου, συνειρμικά θυμήθηκα το Reinkaos των Dissection, τον καλύτερο – κατ’ εμέ – δίσκο αυτής της λογικής. Στη δική μου λογική, ένα τέτοιο album πρέπει να διέπεται από επαναλαμβανόμενα μουσικά μοτίβα ώστε να έχουν έναν χαρακτήρα «υποσυνείδητης» προσευχής. Φυσικά, μία τέτοια λογική μπορεί να οδηγήσει σε μία μονότονη επανάληψη. Για να αποφευχθεί κάτι τέτοιο, πρέπει τα μουσικά θέματα να διαθέτουν την απαιτούμενη συνθετική φαντασία, ενώ η ενορχήστρωση, την ανάλογο πλουραλισμό.
Όλα τα παραπάνω ακούγονται με το καλημέρα σας στο ”Lucifitias”. Ωστόσο, δεν αποτελεί το αντιπροσωπευτικότερο δείγμα του Liber Lvcifer II: Mahapralaya. Ηχητικά είναι αρκετά πιο κοντά στο Khem Sedjet και θα μπορούσε να περιγραφεί ως ένας συνδετικός κρίκος των δύο κυκλοφοριών. Επίσης, για Thy Darkened Shade είναι σχετικά απλό. Ούτε σύνθετες μελωδίες, ούτε πολύπλοκα tempos, ούτε αλλεπάλληλες ρυθμικές εναλλαγές. Αλλά, όπως προείπα, επ’ ουδενί δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως δείγμα.
Εν αντιθέσει με το ”Sacrosanct Pyre” όπου κλασικά black metal θέματα διακόπτονται από majestic σχολής πλήκτρα. Μία αντίθεση που δουλεύει εξαιρετικά μέσα στο κομμάτι, όπως και αυτή της χορωδίας. Σε αυτό το τελευταίο θέλω να σταθώ λίγο παραπάνω, αφού κάποιος μπορεί να νομίζει ότι έχουμε το τετριμμένο “γρήγορα brutal φωνητικά-στάση-χορωδία”. Εδώ τα πράγματα είναι πιο εμπνευσμένα, αφού οι χορωδίες συνοδεύονται και από απότομη αλλαγή ρυθμού. Αν τα μουσικά θέματα δεν είχαν συνοχή, θα μπορούσε να περιγραφεί ως παρεμβολή ενός ραδιοφωνικού σταθμού σε έναν άλλον.
Οι Thy Darkened Shade δεν έχουν μείνει προσκολλημένοι στο εξαιρετικό παρελθόν (τους). Αντιθέτως, δοκιμάζουν νέους ήχους, εμπνεόμενοι και όχι αντιγράφοντας
Δεν είναι όμως μόνο τα κομμάτια που έχουν αντιθέσεις, έχει και το Liber Lvcifer II: Mahapralaya τις δικές του εναλλαγές. Για παράδειγμα, τα ”Sacrosanct Pyre” και “Into Eerie Catacombs” είναι περισσότερο old school κομμάτια. Η λογική του black/thrash με αρκετό progressive, θα συμπλήρωνα, εντέχνως αποφεύγει τη «ναφθαλίνη», παρότι στον πυρήνα τους είναι κομμάτια παλιότερης εποχής. Ακριβώς μετά από αυτά έρχεται το “Sathanastasis” που ας πούμε Behemoth-ίζει. Με αυτό το τελευταίο εννοώ ότι συνθετικά οι Thy Darkened Shade δεν έχουν μείνει προσκολλημένοι στο παρελθόν (τους). Αντιθέτως, δοκιμάζουν το βήμα μπροστά, όχι όμως αντιγράφοντας αλλά εμπνεόμενοι.
Ενώ το “Sathanastasis” είναι θεωρώ η καλύτερη στιγμή του Liber Lvcifer II: Mahapralaya θα μπορούσε να είναι κάνα τρίλεπτο μικρότερο στη διάρκεια. Αυτό είναι ίσως και το μεγαλύτερο πρόβλημα του album. Δεν είναι ακριβώς ότι είναι φλύαρο, αφού κάθε μέρος του έχει νόημα. Απλά όταν σε ένα κομμάτι, που είναι από μόνο του μία οντότητα, του δίνεις τόσο όγκο μουσικής, στο τέλος σε μπερδεύει. Από τη μία καταλαβαίνω πως μιλάμε για έναν δίσκο που έχει γραφτεί για να ακούγεται ολόκληρος, από την άλλη χρειάζεται κάθε σύνθεση πρέπει να στέκεται πλήρως και μόνη της.
Το Liber Lvcifer II: Mahapralaya επιβεβαιώνει ότι οι Thy Darkened Shade είναι μία μπάντα που χαίρει πολύ λιγότερης εκτίμησης από αυτήν που της αναλογεί
Αν θα έπρεπε να περιγράψουμε το κομμάτι με μία φράση αυτή θα ήταν: «Το Liber Lvcifer II είναι ένα old school black metal album στον πυρήνα, όμως γύρω τον έχουν εναγκαλιάσει νέοι ήχοι που παρά την πίεση που ασκούν, το τελικό αποτέλεσμα είναι ισορροπημένο». Με μία φράση είπα, δεν είπα με μία μικρή φράση. Αν λοιπόν έπρεπε να αντιστοιχίσουμε τη φράση και σε ένα κομμάτι, αυτό θα ήταν, χωρίς σκέψη, το “Qelippot Epiphany”.
Ο δίσκος συμπληρώνεται από τα “Acausal Current of Thanatos”, “Veneration for the Fireborn King” και ”Νoxious Witchery of the Titans”. Δε θα τα αναλύσω παρεταίρω και αυτό όχι γιατί δεν το αξίζουν, απλά δεν έχουν να μας προσφέρουν κάποιο νέο στοιχείο. Συνοψίζοντας τα παραπάνω, το Liber Lvcifer II: Mahapralaya έρχεται να ενισχύσει την πεποίθηση ότι οι Thy Darkened Shade είναι μία μπάντα που χαίρει πολύ λιγότερης εκτίμησης από αυτήν που της αναλογεί. Παρακολουθώ τη σκηνή πολλά χρόνια, δεν μπορώ να θυμηθώ πολλές μπάντες να έχουν κυκλοφορήσει τόση πολλή ποιοτική μουσική. Θεωρώ ότι αυτό το τελευταίο δε θα αλλάξει ποτέ, ίσως ούτε και το πρώτο. Ωστόσο, όσο η μουσική μένει ίδια, εγώ ευτυχισμένος θα είμαι.
Artist: Sober On Tuxedos
Album: Good Intentions
Label: Heaven Music
Release Date: 11/12/2020
Genre: Nu Metal, Metalcore
Artist: Thy Darkened Shade
Album: Liber Lvcifer II: Mahapralaya
Label: World Terror Committee Productions
Release Date: 10/01/2023
Genre: Black Metal
1. Luciftias
2. Sacrosanct Pyre
3. Into Eerie Catacombs
4. Sathanastasis
5. Qelippot Epiphany
6. Acausal Current of Thanatos
7. Veneration for the Fireborn King
8. Noxious Witchery of the Titans
9. Typhonian Temple
Producer: V. Santura
Thy Darkened Shade: The A (Φωνή), Semjaza (Φωνή, κιθάρα, μπάσο), Hannes Grossmann (Τύμπανα)
Thy Darkened Shade
Tο Liber Lvcifer II: Mahapralaya έρχεται να ενισχύσει την πεποίθηση ότι οι Thy Darkened Shade είναι μία μπάντα που χαίρει πολύ λιγότερης εκτίμησης από αυτήν που της αναλογεί
