Ανά τα χρόνια υπάρχουν πολλοί ήρωες, που λίγο πολύ έχουμε ταυτιστεί μαζί τους. Είτε μέσω των προσωπικών τους βιωμάτων, είτε μέσω των χαρακτήρων που έχουν, είτε απλά γιατί είναι cool και γαμάτοι. Χαρακτήρες που θέλουμε έστω και μια φορά να μπούμε στα παπούτσια τους. Να κάνουμε ένα cosplay αν μιλάμε για υπερ-ήρωες ή απλά επαναλαμβάνοντας αγαπημένες ατάκες που ακούμε από το στόμα τους. Τι γίνεται όμως στην περίπτωση που έχουμε να κάνουμε με αντί-ήρωες;
Οι αντί-ήρωες γενικά αποτελούν μια κατηγορία από μόνοι τους στον χώρο τόσο της μικρής όσο και της μεγάλης οθόνης. Ακριβώς γιατί υπάρχει ένα μεγάλο ερώτημα, που είναι διαφορετική η απάντησή του για τον καθένα μας; Τι είδους χαρακτήρα μπορούμε να θεωρήσουμε ως αντί-ήρωα; Ο αντί-ήρωας, δεν έχει καμία σχέση με τους κλασσικούς ήρωες που βλέπουμε. Έχει στοιχεία πάνω του που δεν τον αναγάγουν σε επίπεδο «κατάλληλου προτύπου». Παράλληλα, μπορεί να είναι και αυτός, ο οποίος στο τέλος κάνει μια καλή πράξη ή πολύ απλά καταλαβαίνει το λάθος του. Άλλες μπορεί απλά να έρχεται σε σύγκρουση με τον ήρωα μας και να έχει ωστόσο, σωστά, για αυτόν και ίσως για το κοινό κίνητρα, για να το κάνει. Τόσο σωστά, που τείνουμε να τους στηρίζουμε κιόλας.
Εμείς σήμερα θα πιάσουμε δέκα από αυτούς τους αντί-ήρωες, στον χώρο του κινηματογράφου, που λατρεύτηκαν όσο λίγοι. Grab your popcorns, your drinks και φύγαμε!
Snake Plissken
Escape from New York & Escape from LA
O Kurt Russell, κακά τα ψέματα, έχει γεννηθεί να παίζει τέτοιους ρόλους αν με ρωτάτε. Στα “Escape from New York” και “Escape from LA”, υποδύεται τον Snake Plissken. Έναν στρατιώτη, ο οποίος υπερασπιζόμενος κάποτε την πατρίδα του στον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο, πλέον, έχει χάσει τον «δρόμο» του και επιβιώνει ως δολοφόνος. Το ίδιο το σύστημα, στο οποίο πίστευε, τον οδήγησε σε αυτήν του τη ζωή και έχει τόσο το attitude όσο και την εμφάνιση (Solid Snake από το Metal Gear Solid, σε εσένα μιλάω, αντιγραφέα) για μας δώσει έναν ιδανικό αντί-ήρωα.
Ο Snake έχει τις δικές του σκοπιμότητες και τα δικά του συμφέροντα. Παράλληλα έχει και τον δικό του κώδικα τιμής, που δεν τον αλλάζει. Αυτός κώδικος, ίσως και ακούσια, του δίνει κάποια στοιχεία ήρωα. Κλασσικός ρόλος, από τους πιο χαρακτηριστικούς του ‘80s Kurt Russell.
Harry Callahan
Dirty Harry
O χαρακτήρας που ενέπνευσε πολλούς αντί-ήρωες και πολλά βασικά τους χαρακτηριστικά. Ο Callahan είναι ένας αστυνομικός που δε διστάζει να πάρει τον νόμο και να τον φέρει στα δικά του μέτρα. Μπορεί να σκοτώσει όποιον του σταθεί εμπόδιο προκειμένου να απονείμει δικαιοσύνη. Η προσέγγιση του στα πράγματα, μπορεί να συνοψιστεί με το μότο «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα». Κάτι που δεν το βλέπουμε συχνά σε ήρωες, αφού ακολουθούν το σωστό μονοπάτι.
Πολλές ατάκες του Harry έχουν μείνει με πυρωμένο σίδερο κολλημένες στο μυαλό μας. Κυρίως χάρη στο delivery τους από τον μετρ σε τέτοιους χαρακτήρες Clint Eastwood. Και αν νομίζετε ότι δεν αξίζει να ανήκει στην λίστα ο Dirty Harry, τότε, go ahead. Make his day.
Erik “Killmonger” Stevens
Black Panther
Ε ναι, δεν άντεξα! Δεν γινόταν να μη βάλω κάποιον χαρακτήρα από comic! Και διάλεξα πρώτα την περίπτωση του Killmonger από το “Black Panther”, που υποδύεται τρομερά ο «φουσκωμένος» για την περίσταση, Michael B. Jordan. O Killmonger είναι εξαρχής περίπλοκος χαρακτήρας. Από την μία θέλει να πάρει εκδίκηση για τον θάνατο του πατέρα του, παίρνοντας τον θρόνο από τον T’Challa και χρησιμοποιώντας τον θανάσιμο εχθρό της Wakanda, τον Ulysses Clawe για να το πετύχει.
Από την άλλη αφορμώμενος από αυτήν του τη δύναμη, θέλει να χρησιμοποιήσει το βιμπράνιο της Wakanda για να κηρύξει πόλεμο απέναντι σε αυτούς που καταπιέζουν αφρό-αμερικάνους σε όλη την Γη αλλά και για να κάνει κάποιο actual καλό. Η αλήθεια είναι ότι ένιωσα κάποια στιγμή, βλέποντας την ταινία, πως τον καταλαβαίνω. Καταλαβαίνω από που έρχεται και αποτελεί έναν από τους καλύτερους αντί-ήρωες που έχουν περάσει από το MCU.
Alex DeLarge
To Κουρδιστό Πορτοκάλι
Είναι 1971 και ο Stanley Curbrick αποφασίζει να βγάλει το “Κουρδιστό Πορτοκάλι”. Mια ταινία που είναι μια διεστραμμένη μελέτη στην ανθρώπινη κοινωνία και στο πόσο εύκολο είναι να ασκήσεις ή να σου ασκηθεί βία. Στην ταινία, γνωρίζουμε τον Alex DeLarge, έναν βλάκα. Αρκετά βλαξ θα έλεγα, ο οποίος μαζί με την παρέα του, διαπράττει άρρωστες φάσεις, μεταξύ των οποίων, ξυλοδαρμούς, κλοπές και βιασμούς.
Ωστόσο συλλαμβάνεται και έπειτα γίνεται πειραματόζωο μιας νέας πειραματικής θεραπείας και όταν αυτή στέφεται με επιτυχία, εντάσσεται στην κοινωνιά, μην μπορώντας να αντιδράσει στο ότι του κάνουν συστηματικό bullying. Ο Alex DeLarge είναι ένας χαρακτήρας, που πραγματικά δεν μπορώ να βρω κάποια redeeming qualities, που θα τον κάνουν τέρμα συμπαθή, αλλά από την άλλη δεν μπορείς να μην νιώσεις και κρίμα, για την τύχη του.
Blade
Blade
Τον Blade στα μάτια μου δεν τον είχα ποτέ ως σούπερ-ήρωα. Τον τοποθετώ στην κατηγορία των αντί-ηρώων/vigilantes. Και για να κάνω address τον ελέφαντα στο δωμάτιο, όχι ο “Punisher” του Thomas Jane δεν θα είναι στην λίστα, μιας και ο Punisher του Bernthal είναι κλάσεις ανώτερος από αυτούς που έχουν μεταφερθεί στον κινηματογράφο. Ο Blade ωστόσο του Wesley Snipes είναι iconic as f**k.
Cool, με τάσεις ειρωνείας, δεν τον νοιάζει πώς και τι θα κάνει, αρκεί να πετύχει τον στόχο του. Αρκεί να σκοτώνει βαμπίρ που θέλουν να κάνουν κακό στον κόσμο εκεί έξω. Ένας από τους πιο badass αντί-ήρωες εκεί έξω και αυτό που απαιτούμε από την Marvel, μετά από το “Deadpool & Wolverine”, ΜΙΑ SOLO ταινία στον Blade του Snipes, να θυμηθούμε οι παλιοί και να μάθουν οι νέοι. Feige, get on it!
Vincent Vega & Jules Winnfield
Pulp Fiction
Ναι, εδώ θα κλέψω και όχι δεν με νοιάζει που κλέβω και δεν θα πρέπει να νοιάζει ούτε εσένα, γιατί θα μιλήσουμε για δύο iconic ρόλους εδώ πέρα. 1994. Quentin Tarantino. “Pulp Fiction”. John Travolta & Samuel L. Jackson. Χρειάζεται να πω περισσότερα; Δε χρειάζεται αλλά ας το κάνω.
Οι δύο γνωστοί ηθοποιοί μάς έδωσαν δύο δολοφόνους επί πληρωμή, οι οποίοι δεν έχουν κάποιο πρόβλημα να αφαιρούν ανθρώπινες ζωές για λογαριασμό του αφεντικού τους. Όλα όμως αλλάζουν όταν ο Jules κάνει την αυτοκριτική του και βλέπει, μετά βέβαια από μια κακή ημέρα στην δουλειά, το πόσο λάθος είναι η προσέγγιση τους στην ζωή. Ο Vincent βέβαια, βλέπει λίγο αλλιώς το πράγμα, για αυτό και στο τέλος καταλήγει, στην αγκαλιά της…καραμπίνας του Bruce Willis. Σε αγαπάμε Vincent, όλα καλά.
Tyler Durden
Fight Club
Τολμώντας να διαπράξω την απόλυτη ύβρη, μιλώντας για το “Fight Club”, παραβιάζοντας έτσι τον πρώτο του κανόνα, ήρθε η ώρα στην εξίσωση να βάλουμε τον Tyler Durden. Ο Tyler δείχνει στον πρωταγωνιστή μας, τον Narrator, έναν διαφορετικό τρόπο ζωής, από αυτόν που έχει συνηθίσει. Του προσφέρει μια αίσθηση ελευθερίας και αυτοπεποίθησης, την οποία εκείνος δεν είχε, έχοντας πέσει βαθιά στην ρουτίνα της επαναλαμβανόμενης καθημερινότητας του. Ωστόσο, μόνο θετικό πρότυπο δεν μπορεί να θεωρηθεί ο Tyler, λόγω και των τρόπων του, αλλά και της κακομεταχείρισης των γύρω του. Βέβαια, δεν μπορούμε να μην τον αγαπάμε, ειδικά, όταν τον υποδύεται τόσο καλά και χαρισματικά ο Brad Pitt.
Tony Montana
Scarface
Αν τα βλέπαμε τα πράγματα φυσιολογικά, τότε ο Tony Montana, έπρεπε να ανήκει σε άρθρο με λίστα με τα μεγαλύτερα καθάρματα που έχουν περάσει από την μεγάλη οθόνη. Η άνοδος του είναι γεμάτη βία, ναρκωτικά και κάμποσες δολοφονίες. Η συμπεριφορά του, απέναντι στους δικούς του ανθρώπους, ειδικά στην ίδια του την αδερφή, είναι φρικτή.
Όλα συνδυάζονται τέλεια αν μιλάμε για έναν μαλ@κα και μισό. Και αυτό είναι, απλά υπάρχει ένα «αλλά». Ένα αλλά που ακούει στο όνομα Al Pacino. Η ηθοποιάρα αυτή δεν μπορεί να μην απογειώση έναν ρόλο. Προσθέτει στον Tony λίγο γρέζι και λίγο παραπάνω φωνή στην ερμηνεία του. Ξεστομίζει επικές ατάκες, που επαναλαμβάνονται μέχρι και σήμερα και εμείς εκεί, να τρέξουμε να τον βαφτίσουμε αντί-ήρωα και να μας αρέσει κιόλας. Ναι, Al Pacino, σε συμπαθήσαμε. Και εσένα και τον μικρό φίλο σου.
Joker
The Dark Knight
Θα μπορούσα να μιλήσω για τον Joker του Jack Nicholson, που είναι και ο πιο comic accurate ή να πάρω τις αμέτρητες ερμηνείες του Mark Hamill. Αλλά μέχρι και σήμερα, το ρίγος και η ανατριχίλα που μου προκαλεί η ερμηνεία του Heath Ledger, δεν μπορεί παρά να τον έχει ψηλά στην λίστα μας με τους αντί-ήρωες.
Έχοντας την δική του ιδέα για τον κόσμο, ο Joker προσπαθεί να δείξει με έναν διεστραμμένο τρόπο στον Batman, ότι ακόμη και το πιο τέλειο σύμβολο ελπίδας και πίστης, σε ένα καλύτερο αύριο, μπορεί λόγω της διαφθοράς και της καταστροφής γύρω του, να γίνει ο κακός, σε μια ιστορία που ήλπιζε να είναι ο πρωταγωνιστής της. Όπως ειπώθηκε και στην ταινία «είτε πεθαίνεις ως ο ήρωας, είτε ζεις αρκετά για να δεις τον εαυτό σου να γίνεται ο κακός». Και στην προκειμένη περίπτωση, χρειάζεται μια διεστραμμένη προσέγγιση, για να το δούμε να συμβαίνει έμπρακτα.
Travis Bickle
Taxi Driver
Ίσως και αμφιλεγόμενο νούμερο ένα για πολλούς. Βλέπω αρκετά χρόνια ταινίες και νομίζω ότι μέχρι και σήμερα, δεν έχω ξαναδεί πιο αμφίρροπο, πιο βαθιά προβληματικό και πιο περίπλοκο χαρακτήρα, από τον Travis, που υποδύεται ο Robert DeNiro στην ταινία “Taxi Driver”. O Martin Scorsese στο αριστούργημα του, παρουσιάζει έναν βετεράνο πολέμου, με PTSD, ο οποίος δεν μπορεί να προσαρμοστεί ξανά στους ρυθμούς της μοντέρνας κοινωνίας.
Τα εγκλήματα και η «βρωμιά», τόσο κυριολεκτική, όσο και μεταφορική, που βιώνει ως ταξιτζής, τον ωθούν στο να πάρει τον νόμο στα χέρια του. Βέβαια, ούτε ο ίδιος έχει ορθή αντίληψη για τη δικαιοσύνη. Στην ταινία, ο Travis μάς περιγράφεται ως «walking contradiction» και αυτό νομίζω συνοψίζει τέλεια τον ορισμό του αντί-ήρωα. Από τη μία έχει μια αίσθηση του τι είναι σωστό αλλά από την άλλη η προσέγγιση του, είναι γεμάτη βία, αίμα και μπόλικη τρέλα, η οποία τον κάνει έναν βαθιά προβληματικό χαρακτήρα. Το “Taxi Driver” θεωρείται από πολλούς μια από τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών και αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην ερμηνεία του DeNiro και τον Travis Bickle.
