Sadhus
Οι Sadhus εξελήχθηκαν και το αποτέλεσμα λέγεται "Illegal Sludge". Ένας δίσκος που βάζει δυναμικά υποψηφιότητα για ένα από τα εγχώρια διαμάντια της χρονιάς.
-Καραγιάννη ξύπνα θα γράψεις τον νέο δίσκο των “Sadhus”.
-Έβγαλαν δίσκο;
-Ναι!
-Πώς λέγεται;
–”Illegal Sludge”
-A, κατάλαβα…
Ο προηγούμενος διάλογος είναι πραγματικός και έγινε περίπου 15 ημέρες πριν. Φυσικά, και άργησα να γράψω αυτό το κείμενο και ο λόγος είναι πως ο καινούργιος δίσκος τον Sadhus δεν είναι το καταλληλότερο άκουσμα για τις ώρες που είσαι στη δουλειά. Ανάλογα τι δουλειά κάνεις θα μου πεις… Αν δουλεύεις σε κοιμητήριο, ας πούμε, το “Illegal Sludge” είναι ό,τι πρέπει. Αν και λογικά θα σε τρομάξει ο ήχος που θα κάνουν τα κρανία των νεκρών που θα χτυπούν τις κάσες από το headbanging.
Με μια πρώτη ακρόαση καταλαβαίνεις πως αυτή την φορά αποφάσισαν να το κάνουν σοβαρά. Όχι πως πριν έπαιζαν “ασόβαρα”, απλά όλα μα όλα τα στοιχεία, φωνάζουν “εξέλιξη”. Αυτό όμως που σου κάνει τρομερή εντύπωση είναι η φοβερή δουλειά που έχει γίνει στην παραγωγή. Καταφέρνει να προσθέσει βάθος και σκότος στην ούτως ή άλλως βαριά ατμόσφαιρα που ντύνει το “Illegal Sludge”. Ένας δίσκος που βάζει δυναμικά υποψηφιότητα για ένα από τα εγχώρια διαμάντια της χρονιάς.
Οι Sadhus έχουν ξεκάθαρα θέλω και η riffάρα στην αρχή του “Mel O.D” έρχεται ως statement να σου διαλύσει τον σβέρκο. Αργό, αγνό, πένθιμο με ένα κλιμακούμενο ξέσπασμα προς το τέλος του, όπου αν δεν κάνω τρομακτικό λάθος, ακούω κάποιο πνευστό. Το “Fuckin’ Apes” από την άλλη είναι γρήγορο, επιθετικό και αρκετά πιο μικρό σε διάρκεια.
Το βασικό του riff πραγματικά σκοτώνει. Αυτή τη φορά το κομμάτι ξεκινά γρήγορα και σβήνει πλησιάζοντας στο τέλος. Τι καταλάβαμε από τα 2 πρώτα; Αυξομειώνουν τις χρονικές αξίες παράγοντας ακριβώς την ίδια ένταση. Αυτή εμπεριέχεται σε κάθε νότα και παραμένει στο τέρμα καθόλη τη διάρκεια του Illegal Sludge.
“Fuck Off & Die”, ένα “τρία, τρία, δύο” ρυθμικό, αργόσυρτο και βαρύ που μας οδηγεί σε ένα ρεφρέν όπου μας καλούν να πα να γ@μηθούμε και να ψοφήσουμε. Οκ, Illegal Sludge θέλαμε να ακούσουμε. Τι “Iron Man” τι “Eye On Man” θα έλεγε κάποιος, καλά όχι, ένα ριφάκι δανειστήκαμε για το κλείσιμο. Αργό, με όμορφες παύσεις και η ένταση; Δε θα πέσει ποτέ σε αυτό τον δίσκο. Δεν ψήνονται καθόλου οι Sadhus. Μια παράγραφο πριν σας τα είπα.
“Illegal Sludge”, το ομώνυμο δηλαδή. Θα ξαναπώ για τα ρυθμικά μοτίβα τους και για το πόσο μπετόν αρμέ είναι το σύνολο. Α, δεν το έχω ξαναπεί; Σας το λέω τώρα. Το συγκεκριμένο κομμάτι είναι η τρανή απόδειξη πως το δέσιμο τους και η άνεση τους με το time είναι άλλα δύο στοιχεία που ξέρουν πως να εκμεταλλευτούν. Ρε σεις Sadhus, το “Woodman” γιατί διαρκεί μόλις 104 δευτερόλεπτα; Τι διαμαντάκι έχουμε εδώ; Απαιτώ long version. Nαι, σε εσάς μιλάω απευθείας.
Μετά έρχεται το “Filthy Trust”, η “μπαλάντα” αυτού του δίσκου…Για ένα λεπτό δηλαδή, γιατί μετά κλιμακώνεται επικίνδυνα φτάνοντας (μετά από μια πανέξυπνη παύση κάπου στο τρίτο λεπτό) σε επίπεδα Death Metal. Στο τέλος του Illegal Sludge έρχεται το “Hold Out” να μας οδηγήσει στην αιώνια λήθη. Σε ξεκινάει με αργό headbanging με nasty face και σταδιακά σε φτάνει στην ανυπαρξία. Το κατάλληλο κλείσιμο της έντασης. Η αποφόρτιση.
Παιδιά, έχουμε να κάνουμε με ένα καλό album. Οι Sadhus επέστρεψαν δισκογραφικά με στόχο να παίξουν δυνατή μουσική και νομίζω το κατάφεραν στο 100%. Κινούνται στο Sludge αλλά δε νιώθω πως έχουν αυτοσκοπό να παίξουν ένα συγκεκριμένο είδος. Έχει προσωπικότητα. Έχει ψυχούλα ρε παιδάκι μου και ακούγεται.
Σας τον προτείνω ανεπιφύλακτα ακόμη και αν δε σας αρέσει το είδος. Είναι από τις καλές μας μπάντες οι Sadhus, δώστε τους μια ευκαιρία και δε θα χάσετε.
Οι Sadhus εξελήχθηκαν και το αποτέλεσμα λέγεται "Illegal Sludge". Ένας δίσκος που βάζει δυναμικά υποψηφιότητα για ένα από τα εγχώρια διαμάντια της χρονιάς.