Αν και η είδηση της κυκλοφορίας νέου δίσκου των Behemoth αφορά κυρίως την ακραία σκηνή, αξίζει ευρύτερη προσοχή. Το “Opvs Contra Natvram” αποτελεί ακόμη μία ευκαιρία για τον Nergal να εκφράσει την προσωπική του οπτική μέσα από ένα απαιτητικό και εσωστρεφές πλαίσιο. Κάθε έργο του χαρακτηρίζεται από πολυεπίπεδη καλλιτεχνική προσέγγιση. Ο τρόπος με τον οποίο συνδυάζει τη μουσική με άλλα εκφραστικά μέσα δείχνει συνέπεια και φαντασία, στοιχεία που δύσκολα βρίσκει κανείς σε συγκροτήματα με μεγαλύτερη αναγνώριση.
Είναι κοινότυπο και συχνά επαναλαμβανόμενο το επιχείρημα ότι όταν ένα συγκρότημα κυκλοφορεί ένα album που ξεχωρίζει, τότε η πορεία του κρίνεται από το αν μπορεί να προσεγγίσει ξανά εκείνα τα επίπεδα. Αν δεν το καταφέρει, το ίδιο το προηγούμενο έργο του λειτουργεί σαν σκιά που το συνοδεύει μόνιμα.
Αν αναρωτιέστε για τη σχέση των Behemoth με την παραπάνω συζήτηση, ας επιστρέψουμε στο 2014 και το “The Satanist“. Πρόκειται για ένα album που ξεχώρισε όχι μόνο για τη μουσική του, αλλά και για το συνολικό αισθητικό του αποτύπωμα. Από τα video μέχρι τα εικαστικά που το συνόδευσαν, κάθε στοιχείο λειτούργησε αυτόνομα και ταυτόχρονα ενίσχυσε το σύνολο. Πολλοί το θεωρούν μια από τις πιο αξιόλογες black metal κυκλοφορίες των τελευταίων δεκαετιών.
Ήταν επίσης η περίοδος που σηματοδότησε την εμπορική άνοδο των Behemoth. Τέσσερα χρόνια αργότερα, κυκλοφόρησε το ιδιαίτερο “I Loved You at Your Darkest“. Αν και δεν έφτασε τα επίπεδα του προκατόχου του, παρουσίασε έντονο πειραματισμό, αποτέλεσμα μιας αυθόρμητης και ουσιαστικής καλλιτεχνικής ανησυχίας. Κυρίως, άφηνε την αίσθηση πως προανήγγειλε μια νέα κατεύθυνση για τον ήχο του συγκροτήματος.
Οι Behemoth επιστρέφουν με το ίδιο σκοτεινό όραμα, που ο Nergal καλλιέργησε ακόμα και έξω από αυτούς
Στο μεταξύ, ο Nergal παρουσίασε ένα νέο σχήμα, τους Me and that Man. Το γνώριμο σκοτεινό ύφος του, η αισθητική του, καθώς και η σταθερή του απόσταση από τον Χριστιανισμό, παρέμειναν αναλλοίωτα. Αυτά τα στοιχεία συνέχισαν να τον χαρακτηρίζουν και εκτός Behemoth. Εκείνο που διαφοροποιήθηκε σε σημαντικό βαθμό ήταν το μουσικό πλαίσιο. Από το black metal, στράφηκε σε μια μορφή σκοτεινής country.
Όλα τα παραπάνω σκιαγραφούν την ψυχοσύνθεση ενός νου που επιλέγει σταθερά σκοτεινούς τρόπους έκφρασης. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, το 2022 οι Behemoth επιστρέφουν με τον δωδέκατο δίσκο τους, το “Opvs Contra Natvram”, επιβεβαιώνοντας τη συνέπεια του Nergal στον τρόπο με τον οποίο εκφράζεται. Μαζί με τον Dani, θεωρώ πως είναι ένας από τους πιο ικανούς στιχουργούς του χώρου. Η πρόκληση για εκείνον είναι μάλιστα μεγαλύτερη, καθώς, σε αντίθεση με τον Dani, τα Αγγλικά δεν είναι η μητρική του γλώσσα.
«And so the sun rose in the west! Only for its blinding light to grow weary in the east. With Passions subduing all speech in awe. We worship the Devil, we hail the Beast!» Το παραπάνω απόσπασμα ανήκει στο πρώτο κομμάτι του album, το “Post-God Nirvana“. Πολλές μπάντες έχουν επιχειρήσει κατά καιρούς να ανοίξουν έναν δίσκο με ένα ιντερλούδιο. Συχνά, βασίζονται σε αργά πλήκτρα και στη λογική της ατμόσφαιρας για την ατμόσφαιρα. Οι Behemoth, όμως, συνθέτουν κάτι που θυμίζει μουσική επένδυση θρησκευτικού θρίλερ με έντονη φόρτιση.
Ένα στοιχείο που χαρακτηρίζει έντονα τους Πολωνούς είναι η προσέγγισή τους με ιδιαίτερη έμφαση στη λεπτομέρεια. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το “Post-God Nirvana”, το οποίο βασίζεται σε έναν tribal ρυθμό που διαμορφώνεται, όπως είναι φυσικό, από τα κρουστά. Στη σύνθεσή τους έχουν τον Inferno, έναν εξαιρετικό drummer. Ωστόσο, ένα τέτοιο παίξιμο φαίνεται να ξεφεύγει από το συνηθισμένο του ύφος, τουλάχιστον σύμφωνα με όσα έχει δείξει μέχρι τώρα.
Οι Behemoth επιμένουν σε δημιουργικές επιλογές που ξεδιπλώνονται μόνο όταν ακούσεις τον δίσκο στην ολότητά του
Οι Behemoth, για να αποδώσουν με ακρίβεια αυτό που είχαν στο μυαλό τους, συνεργάστηκαν με τον δημιουργικό πυρήνα των Wardruna, τον Einar Selvik (γνωστό και ως Kvitrafn). Η εισαγωγή περιλαμβάνει δύο αξιοσημείωτα σημεία: το πρώτο είναι η σχεδόν εμμονική επανάληψη του στίχου «Hoc Signo Fertote Lvx», και το δεύτερο έρχεται στο κλείσιμο, όταν ο Nergal απαγγέλλει με ιδιαίτερη ένταση το τετράστιχο που παρέθεσα νωρίτερα.
Χωρίς καθυστέρηση, το “Malaria Vvlgata” (σ.σ. κοινή ελονοσία) εμφανίζεται ως φυσική συνέχεια της απειλητικής ατμόσφαιρας του προηγούμενου κομματιού. Ήδη από την αρχή, τα φωνητικά του Nergal ακούγονται πιο σύνθετα σε σχέση με παλαιότερους δίσκους. Η ίδια η δομή της σύνθεσης μοιάζει να λειτουργεί ως δοκιμασία για την ερμηνευτική του ικανότητα.
Οι Behemoth έχουν τη δυνατότητα, στα promo songs κάθε δίσκου, να μην επιλέγουν απαραίτητα μόνο τα πιο δυνατά. Αρκεί να θυμηθούμε το “The Satanist”, που μας συστήθηκε σταδιακά με τα “Blow Your Trumpets Gabriel”, “Ora Pro Nobis Lucifer” και “Messe Noire”. Κομμάτια όπως τα “Ben Sahar”, “In the Absence ov Light” και “O Father O Satan O Sun!” θα μπορούσαν να είχαν επιλεγεί αντ’ αυτών (με εξαίρεση το “Ora Pro Nobis Lucifer”), ίσως με μεγαλύτερη απήχηση.
Η ίδια προσέγγιση εφαρμόστηκε και στο “I Loved You at Your Darkest“, όπου το κορυφαίο κομμάτι του δίσκου, το “Ecclesia Diabolica Catholica”, έγινε γνωστό μόλις με την επίσημη κυκλοφορία του άλμπουμ. Αντίστοιχα, και στο “Opvs Contra Natvram”, χρειάστηκε να κυκλοφορήσει ολόκληρος ο δίσκος για να ακούσουμε το “Once Upon A Pale Horse”. Προτρέχω, όμως. Λίγο νωρίτερα ακούμε το “The Deathless Sun“, όπου έντονα heavy metal στοιχεία διαμορφώνουν την ακουστική εμπειρία. Πρόκειται για ένα κλασικό κομμάτι των Behemoth, με ατμόσφαιρα, επαναληπτικά σημεία που μένουν, έντονη εωσφορική αισθητική και στιβαρό riffing.
Στο “Opvs Contra Natvram”, οι Behemoth ενώνουν παρελθόν και παρόν, με riffs, συνοχή και απρόβλεπτες στιγμές
Ακολουθεί το “Ov My Herculean Exile“, ένα από τα singles του δίσκου. Αυθεντική Behemoth-ική αισθητική, εναλλαγές ρυθμών, απειλητικά τύμπανα και έντονο “ξύσιμο”. Σε αυτό το σημείο αξίζει να σταθούμε στις διαφορές του “Opvs Contra Natvram” σε σχέση με το “ILYaYD”. Ο ενδέκατος δίσκος των Πολωνών είχε έντονη ατμόσφαιρα, ωστόσο αρκετές ιδέες του, λόγω της πειραματικής τους φύσης, ακούγονταν μπερδεμένες ή ημιτελείς. Το “Opvs Contra Natvram” επιλέγει λιγότερο πειραματσιμό, παρουσιάζοντας πιο στιβαρή δομή και μεγαλύτερη έμφαση στα riffs.
Τα τελευταία χρόνια, στο ευρωπαϊκό black metal παρατηρείται μια τάση υποχώρησης των riffs, τα οποία συχνά παραμερίζονται προς χάριν της ατμόσφαιρας. Ωστόσο, η τριάδα έχει την ικανότητα να δημιουργεί ατμόσφαιρα μέσα από τη μουσική, χρησιμοποιώντας κιθάρες, μπάσο και άλλα, ίσως λιγότερο “μοντέρνα”, μέσα έκφρασης. Σε αυτό το πλαίσιο, το “Neo-Spartacvs” παραπέμπει αισθητικά στις εποχές του “Thelema.6”, ενώ το “Disinheritance” δεν επιφέρει κάποια μεγάλη αλλαγή στο συνολικό ύφος.
Ακολουθεί το “Off To War!“, το οποίο παραπέμπει στις ρίζες του ιδιώματος. Ο τίτλος φαίνεται κυριολεκτικός, όμως στην ουσία το κομμάτι επικεντρώνεται περισσότερο σε προσωπικές ανησυχίες παρά σε πολεμικές θεματικές. Η συνέχεια αποκτά σχεδόν σαιξπηρική χροιά, καθώς το “Once Upon A Pale Horse” αντλεί μέρος της έμπνευσής του από τον Άγγλο συγγραφέα. Παράλληλα, ο Nergal αναγνωρίζει την επίδραση των Deicide στον τίτλο του κομματιού, καθώς είναι γνωστή η αναφορά στο “Once Upon the Cross”.
Πρόκειται για κομμάτι που συνδέει δημιουργικά κάθε περίοδο των Behemoth, από τα “Evangelion” και “Demigod” μέχρι τα “The Satanist” και “I Loved You at Your Darkest”. Διαφοροποιείται από τη συνήθη προσέγγιση της μετα-The Satanist εποχής, όπου όλα τα όργανα ακούγονται αδιάκοπα σε κάθε κομμάτι. Εδώ, συναντάμε μέχρι και σχεδόν jazz περάσματα, τα οποία προσθέτουν ένα στοιχείο πρωτοτυπίας. Ίσως, τελικά, η φράση «καλύτερο κομμάτι του “Opvs Contra Natvram”» να δώσει τη θέση της στο «πιο ενδιαφέρον κομμάτι του “Opvs Contra Natvram”».
Το “Opvs Contra Natvram” κλείνει χωρίς ανατροπές, επιβεβαιώνοντας τη θέση των Behemoth με γνώριμες, σίγουρες επιλογές
Το κλείσιμο του “Opvs Contra Natvram” δεν φέρνει ιδιαίτερες εκπλήξεις. Το “Thy Becoming Eternal” είναι εξαιρετικό, όμως είχε ήδη παρουσιαστεί έναν μήνα νωρίτερα. Από την άλλη, το “Versvs Christvs” λειτουργεί ως εύστοχο closing track, χωρίς όμως να προσθέτει κάτι ουσιαστικό στη συνολική αφήγηση του δίσκου.
Ο Nergal και οι Behemoth κυκλοφόρησαν τον δωδέκατο δίσκο τους και, μετά από αρκετές προσεκτικές ακροάσεις, κατέληξα σε ένα σαφές συμπέρασμα. Το “Opvs Contra Natvram” δεν δημιουργήθηκε για να αποδείξει την αξία τους· αυτό έχει ήδη εδραιωθεί εδώ και μία δεκαετία. Στόχος του άλμπουμ ήταν να διατηρήσουν τη θέση τους στην κορυφή, και αυτήν την αποστολή την ολοκλήρωσαν με συνέπεια. Βέβαια, για να είμαστε δίκαιοι, ήταν αναμενόμενο αφού ακολούθησαν το ασφαλές μονοπάτι.
Artist: Sober On Tuxedos
Album: Good Intentions
Label: Heaven Music
Release Date: 11/12/2020
Genre: Nu Metal, Metalcore
Artist: Behemoth
Album: Opvs Contra Natvram
Label: Nuclear Blast Records
Release Date: 16/09/2022
Genre: Black Metal
1. Post-God Nirvana
2. Malaria Vvlgata
3. The Deathless Sun
4. Ov My Herculean Exile
5. Neo-Spartacvs
6. Disinheritance
7. Off to War!
8. Once Upon a Pale Horse
9. Thy Becoming Eternal
10. Versvs Christvs
Producer: Daniel Bergstrand
Behemoth: Adam “Nergal” Darski (Φωνή, κιθάρα), Patryk Dominik “Seth” Sztyber (Κιθάρα), Tomasz “Orion” Wróblewski (Mπάσο), Zbigniew Robert “Inferno” Promiński (Τύμπανα)
Behemoth: Opvs Contra Natvram
Το “Opvs Contra Natvram” δείχνει επαγγελματισμό, στιβαρότητα και τεχνική ακρίβεια, αλλά στερείται αυθορμητισμού και ανατροπής. Πατά σε γνώριμα εδάφη και αποφεύγει το ρίσκο, παραμένοντας πιστό στη φόρμα. Καλή δουλειά, χωρίς όμως τη σπίθα που θα το κάνει απαραίτητο
