Δυστυχώς, αν δεν παίξεις καλά progressive metal, θα παίξεις χάλια. Είναι τέτοιο το είδος που δε σηκώνει τη μετριότητα. Αν πάντως θες να μάθεις πώς παίζεται τέλεια το genre μπορείς να ρωτήσεις τους Dream Theater. Βλέπεις το Αμερικανοί το έκαναν κάμποσες φόρες, όμως, καμία δεν το έκαναν καλύτερα απ’ ό,τι στο “Metropolis Pt. 2: Scenes From a Memory”. Το πέμπτο άλμπουμ του συγκροτήματος, που κυκλοφόρησε το 1999, αναγνωρίζεται ευρέως ως μνημειώδες επίτευγμα, όχι μόνο για τους ίδιους, αλλά συνολικά για τον prog χώρο.
Η γέννηση του “Scenes From a Memory” ξεκινά με το “Images and Words” του 1992, το άλμπουμ που σύστησε στον κόσμο το “Metropolis-Part 1: The Miracle and the Sleeper”. Αυτό το τραγούδι, με την περίπλοκη μουσικότητα και τους αινιγματικούς στίχους, υπαινισσόταν μια μεγαλύτερη, ανομολόγητη ιστορία. Άπαντες άρχισαν αμέσως να εικάζουν μια πιθανή συνέχεια, και οι Dream Theater αντιλήφθηκαν ότι είχαν ένα αφηγηματικό νήμα που άξιζε να συνεχιστεί. Παρόλα αυτά, δεν προχώρησαν αμέσως σε συνέχεια. Το συγκρότημα πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της δεκαετίας τελειοποιώντας τον ήχο του και αντιμετωπίζοντας αλλαγές στη σύνθεση, προτού να είναι έτοιμο να επιστρέψει στον κόσμο του “Metropolis”.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1990, οι Dream Theater βρέθηκαν σε ένα σταυροδρόμι. Το προηγούμενο άλμπουμ τους, το “Falling Into Infinity”, απογοήτευσε το συγκρότημα. Υπό την πίεση της δισκογραφικής να δημιουργήσουν πιο εμπορική μουσική, τα μέλη του συγκροτήματος ένιωσαν αποξενωμένα από τον ήχο που τους καθόριζε αρχικά. Σε αντίδραση, αποφάσισαν να πάρουν τον έλεγχο της μοίρας τους. Έτσι, το “Metropolis Pt. 2: Scenes From a Memory” έγινε το πρώτο άλμπουμ στο οποίο είχαν πλήρη δημιουργικό έλεγχο, καθώς ανέλαβαν την παραγωγή μόνοι τους. Το διακύβευμα ήταν μεγάλο, και το αποτέλεσμα εντυπωσιακό.
Αυτό που κάνει το “Scenes From a Memory” τόσο εξαιρετικό είναι η ικανότητά του να ισορροπεί την περίπλοκη αφήγηση με την εξίσου περίπλοκη μουσικότητα
Στον πυρήνα του, το “Scenes From a Memory” είναι ένα concept άλμπουμ, μια ολοκληρωμένη ιστορία που ξετυλίγεται μέσα από τη μουσική και εξερευνά θέματα όπως η μετενσάρκωση, η αγάπη, η προδοσία και η δολοφονία. Ο πρωταγωνιστής, Nicholas, στοιχειώνεται από οράματα μιας προηγούμενης ζωής, στην οποία ήταν μια γυναίκα ονόματι Victoria Page, που δολοφονήθηκε βάναυσα τη δεκαετία του 1920. Καθώς ο Nicholas υποβάλλεται σε θεραπεία για να λύσει το μυστήριο, το άλμπουμ βυθίζει τους ακροατές σε έναν κόσμο όπου οι χρονικές περίοδοι και οι πραγματικότητες επικαλύπτονται. Οι χαρακτήρες -ο Nicholas, η Victoria και τα αδέρφια Baynes, Julian και Edward– μπλέκονται σε ένα αφηγηματικό μωσαϊκό, συναρπαστικό και ταυτόχρονα τραγικό.
Η πολυπλοκότητα της ιστορίας αποτυπώνεται και στη μουσική. Το άλμπουμ ανοίγει με τον ήχο ενός ρολογιού, ένα διακριτικό αλλά ισχυρό στοιχείο που θέτει τις βάσεις για το ταξίδι του Nicholas στο υποσυνείδητό του. Το “Scene One: Regression” μάς εισάγει με την ήρεμη, σχεδόν υπνωτική φωνή του υπνοθεραπευτή, και σύντομα βυθιζόμαστε στα συναισθήματα του Nicholas καθώς αρχίζει να ξετυλίγει το παρελθόν του. Από την πρώτη κιόλας νότα, γίνεται σαφές ότι αυτό δεν είναι ένα συνηθισμένο άλμπουμ.
Αυτό που κάνει το “Scenes From a Memory” τόσο εξαιρετικό είναι η ικανότητά του να ισορροπεί την περίπλοκη αφήγηση με την εξίσου περίπλοκη μουσικότητα. Οι Dream Theater ήταν πάντα γνωστοί για την τεχνική τους δεινότητα, αλλά εδώ οι δεξιότητές τους τελειοποιήθηκαν. Το ορχηστρικό κομμάτι “Overture 1928” εισάγει με ισχυρό τρόπο τα μουσικά θέματα που επαναλαμβάνονται σε όλο το άλμπουμ, ενώ αναδεικνύει τα δεξιοτεχνικά ταλέντα του συγκροτήματος: τα απογειωτικά σόλο του John Petrucci, τα καταιγιστικά πλήκτρα του Jordan Rudess, το δυναμικό drumming του Mike Portnoy, τις σφιχτές μπασογραμμές του John Myung και τα συναισθηματικά φωνητικά του James LaBrie.
Μια από τις πιο εντυπωσιακές πτυχές του άλμπουμ είναι το πώς οι Dream Theater καταφέρνουν να ενσωματώσουν διαφορετικά μουσικά στυλ χωρίς να χάνουν τον αφηγηματικό τους στόχο
Η δομή του άλμπουμ αντικατοπτρίζει επίσης τις αφηγηματικές του φιλοδοξίες. Χωρισμένο σε δύο πράξεις, κάθε τραγούδι λειτουργεί ως «σκηνή» στο δράμα που εκτυλίσσεται. Τα “Scene Two: I. Overture 1928” και “Scene Two: II. Strange Déjà Vu” κλιμακώνουν την ένταση γρήγορα, καθώς ο Nicholas αντιλαμβάνεται ότι βιώνει μια προηγούμενη ζωή. Η μουσική αντανακλά αυτή την αναταραχή με εναλλαγές στον ρυθμό και μελωδίες που απηχούν το χάος της ιστορίας.
Η μέση του άλμπουμ, και ειδικά το “Scene Five: Through Her Eyes”, σηματοδοτεί μια καμπή τόσο στην αφήγηση όσο και στη μουσική. Ο Nicholas βιώνει τον θάνατο της Victoria, και το συναισθηματικό βάρος γίνεται αισθητό. Η ακουστική ενορχήστρωση του κομματιού, ενισχυμένη από τα φωνητικά της Theresa Thomason, έρχεται σε αντίθεση με τα πιο βαριά κομμάτια, δημιουργώντας μια στιγμή περισυλλογής πριν η ιστορία πάρει μια πιο σκοτεινή τροπή.
Μια από τις πιο εντυπωσιακές πτυχές του άλμπουμ είναι το πώς οι Dream Theater καταφέρνουν να ενσωματώσουν διαφορετικά μουσικά στυλ χωρίς να χάνουν τον αφηγηματικό τους στόχο. Το “Scene Six: Home” συνδυάζει μελωδίες της Μέσης Ανατολής με heavy metal riffs, δημιουργώντας μια αίσθηση γοητείας καθώς εμβαθύνει στη σχέση μεταξύ της Victoria και του Edward. Παράλληλα, το “Scene Seven: I. The Dance of Eternity” αποτελεί ένα από τα πιο πολύπλοκα κομμάτια του συγκροτήματος, που παρά την τεχνική του πολυπλοκότητα, δεν λειτουργεί ως «άσκηση», αλλά εξυπηρετεί την αφήγηση, οδηγώντας στην αποκάλυψη της δολοφονίας της Victoria.
Καθώς το άλμπουμ πλησιάζει στο τέλος, συναισθηματική ένταση κορυφώνεται. Το “Scene Eight: The Spirit Carries On” εξετάζει βαθιά ζητήματα θνητότητας, μετενσάρκωσης και λύτρωσης, ενώ τα φωνητικά του LaBrie απογειώνονται καθώς ο Nicholas συμφιλιώνεται με τον θάνατο της Victoria. Η προσθήκη μιας gospel χορωδίας από τον Rudess εξυψώνει το τραγούδι σε ένα σχεδόν πνευματικό επίπεδο.
Το “Metropolis Pt. 2: Scenes From a Memory” αποτελεί κορυφαία στιγμή τόσο αγηγηματικά όσο και μουσικά
Η τελική ανατροπή έρχεται στο “Scene Nine: Finally Free”, όπου ο Nicholas επιστρέφει σπίτι, ήρεμος με τη γνώση της προηγούμενης ζωής του. Όμως, η δυσοίωνη φράση του υπνοθεραπευτή «Άνοιξε τα μάτια σου, Nicholas» αφήνει τον ακροατή να συνειδητοποιήσει πως ο υπνοθεραπευτής είναι η μετενσάρκωση του Edward και ο Nicholas έχει την ίδια μοίρα με τη Victoria. Το άλμπουμ κλείνει με τον απόκοσμο ήχο του στατικού ηλεκτρισμού, προσφέροντας ένα αινιγματικό τέλος σε ένα ταξίδι γεμάτο υποσχέσεις.
Το “Metropolis Pt. 2: Scenes From a Memory” δεν είναι απλώς ένα άλμπουμ που ακούς. Είναι ένα άλμπουμ που το ζεις. Σε κάθε ακρόαση, η μουσική σε οδηγεί σε ένα ταξίδι, όπου η αφήγηση και οι συνθέσεις μπλέκονται αριστοτεχνικά, δημιουργώντας έναν κόσμο γεμάτο μυστήριο, συναισθηματική ένταση και ανατροπές. Ίσως αυτό είναι το πιο εντυπωσιακό στοιχείο του άλμπουμ: το γεγονός ότι, ακόμα και μετά από τόσα χρόνια, σε προκαλεί να ανακαλύψεις κάτι νέο, να νιώσεις ξανά τη μαγεία του. Και αυτό, τελικά, είναι η ουσία της διαχρονικής τέχνης.
Artist: Sober On Tuxedos
Album: Good Intentions
Label: Heaven Music
Release Date: 11/12/2020
Genre: Nu Metal, Metalcore
Artist: Dream Theater
Album: Metropolis Pt. 2: Scenes From a Memory
Label: Elektra Records
Release Date: 26/10/1999
Genre: Progressive Metal
1. Scene One: Regression
2. Scene Two: I. Overture 1928
3. Scene Two: II. Strange Deja Vu
4. Scene Three: I. Through My Words
5. Scene Three: II. Fatal Tragedy
6. Scene Four: Beyond This Life
7. Scene Five: Through Her Eyes
8. Scene Six: Home
9. Scene Seven: I. The Dance of Eternity
10. Scene Seven: II. One Last Time
11. Scene Eight: The Spirit Carries On
12. Scene Nine: Finally Free
Producer: John Petrucci, Mike Portnoy
Death: James LaBrie (Φωνή, κιθάρα), John Myung (Μπάσο), John Petrucci (Κιθάρα), Mike Portnoy (Τύμπανα), Jordan Rudess (Πλήκτρα)
Dream Theater (OW) | Bandcamp | Deezer | Facebook | Instagram | ReverbNation | SoundCloud | Spotify | Tidal | TikTok | X/Twitter | YouTube