Το Midnight Express προβάλει το “Krull” στο ΣΙΝΕΑ, το Σάββατο 9 Δεκεμβρίου 2023.
Το “Krull”, του σκηνοθέτη Peter Yates, είναι η ταινία που ο Άκης Καπράνος επέλεξε να προβάλει αυτήν την εβδομάδα στον πειραιώτικο κινηματογράφο ΣΙΝΕΑΚ, στα πλαίσια του Midnight Express, συνεχίζοντας μια άτυπη παράδοση που θέλει τον αγαπημένο μεταμεσονύκτιο θεσμό να τιμά τις ένδοξες sword and sorcery ταινίες της δεκαετίας του 1980 – θυμίζουμε, στο σημείο αυτό, ότι το Midnight Express έχει συμπεριλάβει, παλαιότερα, στο εκλεκτικό πρόγραμμά του ταινίες όπως το “Excalibur” (1981) του John Boorman και το “Conan the Barbarian” (1982) του John Millius. Άντε και στον Albert Pyun ευχόμαστε, μέχρι τότε όμως καθόλου άσχημα δε μας κάθεται το συγκεκριμένο φιλμ και οι μαγικοί κόσμοι στους οποίους αυτό θα μας ταξιδέψει.
Αντιμέτωποι με ολικό αφανισμό από τις ασταμάτητες ορδές Σφαγέων που εξαπολύει εναντίον τους το Κτήνος, οι νεαροί αριστοκράτες δύο αντίπαλων γειτονικών εθνών – ο γενναίος Πρίγκηπας Colwyn (Ken Marshall) κι η όμορφη Πριγκίπισσα Lyssa (Lysette Anthony) – ετοιμάζονται να ενωθούν απέναντι στον κοινό εχθρό. Ωστόσο, ο αντίπαλος είναι πανίσχυρος, και πολύ σύντομα, μια μοιραία απαγωγή θα σταθεί αφορμή ώστε οι ήρωές μας να ξεκινήσουν για το Μαύρο Φρούριο, το αρχηγείο της σατανικής οντότητας, με στόχο να σώσουν τον τόπο τους. Μοναδική τους ελπίδα επιβίωσης σε αυτό το επικίνδυνο ταξίδι είναι ένα αλλόκοτο, ισχυρό όπλο που έχουν στην κατοχή τους.
Ο άνθρωπος που ανέλαβε να φέρει στην οθόνη μας το “Krull” δεν ήταν κανένας τυχαίος σκηνοθέτης. Το 1983, ο Peter Yates είχε πίσω του σχεδόν 20 χρόνια κινηματογραφικής καριέρας, στο διάστημα των οποίων είχε ασχοληθεί με πολλά είδη: το heist movie (“Robbery”, 1967, “The Hot Rock”, 1972), την αστυνομική περιπέτεια δράσης (“Bullitt”, 1968), το νεο – νουάρ (“The Friends of Eddie Coyle”, 1973) και άλλα. Μπορεί στη συλλογική συνείδηση ο William Friedkin να είναι ο σκηνοθέτης της κορυφαίας καταδίωξης αυτοκινήτων στην ιστορία του κινηματογράφου στην ταινία του “The French Connection” (1971), όμως κατά δική του ομολογία άντλησε έμπνευση για το στήσιμο αυτής της σκηνής από το “Bullitt” του Yates. Με άλλα λόγια, ο Peter Yates ήταν ένας από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες δράσης της εποχής του.
Η παραγωγή του “Krull” υπήρξε τεράστια και δαπανηρή. Μετά τις εμπορικές επιτυχίες των “Excalibur” και “Conan”, τα χολιγουντιανά στούντιο ήθελαν να επενδύσουν στις ταινίες επικής φαντασίας, με αποτέλεσμα το συγκεκριμένο φιλμ, ένα από τα ακριβότερα που είχαν γυριστεί ως τότε, να χρειαστεί 23 διαφορετικά πλατό και 10 sound stages για να ολοκληρωθεί. Πρόκειται για εξωφρενικά νούμερα ακόμα και για τα σημερινά δεδομένα, και όπως αντιλαμβανόμαστε το budget δεν άργησε να εκτοξευθεί και να ξεπεράσει τα προβλεπόμενα νούμερα.
Ο τεράστιος προϋπολογισμός της ταινίας, σε συνδυασμό με τις χλιαρές έως και αρνητικές κριτικές που απέσπασε το φιλμ κατά την κυκλοφορία του στις αίθουσες, είχαν σαν αποτέλεσμα την εμπορική του αποτυχία. Δύο χρόνια αργότερα, το “Legend” του Ridley Scott, ακόμα ένα έπος φαντασίας με δαπανηρή παραγωγή, θα φλόπαρε άσχημα, βάζοντας φρένο στο είδος για αρκετά χρόνια – στην πραγματικότητα, μόνο στις αρχές του 21ου αιώνα, χάρη στην τριλογία “Lord of the Rings” του Peter Jackson, το είδος θα ανέκαμπτε εμπορικά. Ωστόσο, στις επόμενες δεκαετίες το “Krull” άρχιζε να αποκτά φανατικό κοινό, κυρίως μέσα από την αγορά του video και, αργότερα, του DVD, αποκτώντας σταδιακά ένα cult status που το ακολουθεί μέχρι και σήμερα.
Πράγματι, η ταινία του Peter Yates είναι ένα πολύ υποτιμημένο έργο, που παρά τα περιστασιακά του ελαττώματα διαθέτει ουκ ολίγα στοιχεία που αξίζει κανείς να εκτιμήσει. Η εκθαμβωτική φωτογραφία του, η στιβαρή σκηνοθεσία του Yates που ισορροπεί άψογα ανάμεσα στο υπερθέαμα και την ανάδειξη του φανταστικού στοιχείου, η εντυπωσιακή σκηνογραφία, τα props και το υποστηρικτικό cast (όπου συναντάμε κι έναν νεότατο Liam Neeson στο ξεκίνημά του) είναι στοιχεία ικανά να σε κάνουν να προσπεράσεις κατά τόπους αδυναμίες, όπως η ελαφρά σεναριακή φλυαρία και οι αδύναμες πρωταγωνιστικές ερμηνείες.
Ραντεβού, λοιπόν, στο ΣΙΝΕΑΚ το Σάββατο, 9 Δεκεμβρίου, για να απολαύσουμε ξανά στη μεγάλη οθόνη το διαμαντάκι του Peter Yates, που αποτελεί ένα από τα αγαπημένα μας κινηματογραφικά παραμύθια. Ακονίστε τα ξίφη σας, ξεσκονίστε τις πανοπλίες σας, πείτε κανένα ξόρκι και είστε έτοιμοι για μια ακόμα αξέχαστη προβολή.