Το Midnight Express προβάλει το “Οι 12 Άθλοι του Αστερίξ” στο Σινεάκ, την Παρασκευή 24 Νοεμβρίου 2023.
Πώς τα φέρνει η ζωή, σχεδόν τέσσερα χρόνια από την ίδρυση του DEPART να επιστρέφω στις «ρίζες» μου; Το πρώτο μου αφιέρωμα για το site ήταν στον Albert Uderzo. Απεβίωσε στις 24 Μαρτίου 2020, αφήνοντας πίσω του μια σπουδαία παρακαταθήκη. Μέρος της, το θρυλικό “Les Douze Travaux d’Asterix” ή πιο γνωστό σε εμάς «Οι 12 Άθλοι του Αστερίξ». Ένα φιλμ το οποίο διαμόρφωσε γενιές επί γενεών. Ελπίζουμε πως θα συνεχίσει να αναβιώνει σε σπίτια, μιας και οι millennials είναι για τα καλά γονείς πλέον. Και ναι, μεγαλώσαμε έως και εμείς με αυτό!
Σε αυτή την προσπάθεια διαιώνισης ενός από τα σημαντικότερα animated films, συμβάλλει φυσικά και το Midnight Express. Απόψε, στον κινηματογράφο «ΣΙΝΕΑΚ» στον Πειραιά, ο Άκης Καπράνος και το M.E. μας δίνουν τη δυνατότητα να βιώσουμε κάτι ανεπανάληπτο. Ξανά! Η πρωτότυπο γαλλική κόπια του φιλμ, με τον πρωτότυπο ήχο της και υπότιτλους βασισμένους στην ελληνική μεταγλώττιση! Τι άλλο να ζητήσεις;
Μια από τις πρώτες αναμνήσεις μου, είναι να διαβάζω Αστερίξ. Βλέπετε, η μητέρα μου είναι μια από τους πλέον φανατικούς συλλέκτες του κόμικ. Καθώς από παιδί έγινα έφηβος, επέστρεψα για να διαβάσω από άλλο πρίσμα τα τεύχη του μνημείου πολιτιστικής κληρονομιάς που μας άφησαν οι Γκοσινί και Ουντερζό. Ένας λαός καταπιεσμένος ασφυκτικά από κάθε μεριά, περικυκλωμένος από ρωμαϊκά οχυρά, μάχεται για το «γαμώτο» του. Για την ελευθερία του.
Ο Αστερίξ «γεννήθηκε» στα 70s και μισό αιώνα μετά, παραμένει επίκαιρος. Δεν έχει το μονοπώλιο σε αυτό. Από ότι φαίνεται, η ιστορία δεν οδεύει προς τα «μπροστά». Κάνει κύκλους. Κύκλους γεμάτους με «τρίχες», όπως αυτές που κατακλύζουν το μυαλό -και όχι μόνο- του Αιγύπτιου συνοδοιπόρου του Αστερίξ και του Οβελίξ, Numerobis/Edifis. Η ιστορία κάνει σβούρες γύρω από την ουρά της. Παρότι ο Γκοσινί έφυγε πολύ νωρίς από τη ζωή, ο Ουντερζό κατόρθωσε να το επιβεβαιώσει. Το κόμικ τους, θα είναι για πάντα επίκαιρο. Μα πάνω από όλα, θα είναι για πάντα επιδραστικό.
Μέσα από το «Οι 12 Άθλοι του Αστερίξ», έμαθα για τον αλληλοσεβασμό και τη φιλία. Έμαθα για τους λαούς που καταπιέζονται και αυτούς που καταπιέζουν. Για τα φαντάσματα των νεκρών στα πεδία μάχης, που στοιχειώνουν για πάντα το σημείο που «έπεσαν». Έμαθα επίσης πως η γραφειοκρατία δεν θα είναι καθόλου καλός φίλος μου. Δεν είμαι ειδικός για να αναλύσω τις κινηματογραφικές τεχνικές ή το animation. Ο Φοίβος μου εμπιστεύθηκε το κείμενο άλλωστε επειδή ξέρει πως δεν θα μπω σε τεχνικά «νερά».
Μαζί με το The Lion King, το “Les Douze Travaux d’Asterix” ήταν η πρώτη βιντεοκασέτα που μου αγόρασαν οι γονείς μου. Είναι η ταινία που είδα περισσότερες φορές μέχρι να βγει η τριλογία του The Lord of the Rings. Επιστρέφω σε αυτή, κάθε φορά που θέλω να μπω στο comfort zone μου. Να γελάσω με τις ανυπέρβλητες στιγμές παράνοιας που μας χαρίζουν οι Rene Goscinny, Albert Uderzo, Pierre Watrin και Henri Gruel. Τι να πρωτοδιαλέξεις για να αναπολήσεις; «Επανάλαβε μετά από εμένα. Είμαι ένα αγριογούρουνο. Είσαι ένα αγριογούρουνο! Όχι, εσύ είσαι το αγριογούρουνο!», με τον Αστερίξ να οδηγεί σε παράνοια τον Αιγύπτιο υπνωτιστή. Η τρελή πορεία για να αποκτήσεις «ένα πιστοποιητικό Α38», στο δαιδαλώδες κτίριο που δεν διαφέρει πολύ από το Παρακαταθηκών και Δανείων στην Αθήνα (σ.σ. δεν κάνω πλάκα, περάστε να το δείτε, βρείτε αφορμή να μπείτε μέσα).
Σε μόλις 82 λεπτά, «Οι 12 Άθλοι του Αστερίξ» κατορθώνουν να συνοψίσουν και να περιγράψουν καλύτερα από κάθε άλλο μέσο πλην του κόμικ, τη σπουδαία αξία του Αστερίξ και Οβελίξ. Ως η πρώτη και μόνη ταινία του franchise που βασίστηκε σε πρωτότυπο σενάριο, έθεσε μια ξεχωριστή πορεία στο σύμπαν του Αστερίξ. Έσπασε τον «τέταρτο τοίχο» με αριστοτεχνικό τρόπο, με τους χαρακτήρες να μιλούν στον θεατή. Περιέγραψε εξαιρετικά την πυγμή των Γαλατών. Παρουσίασε την τρέλα του κόσμου μας μέσα από τις 12 δοκιμασίες όπως ελάχιστα κοινωνικά και πολιτικά papers -της εποχής και μεταγενέστερα.
Ένα κινηματογραφικό animated διαμάντι το οποίο «γεννήθηκε» καλυμμένο με κάρβουνο πριν σπάσει τη «φυλακή» του. Σήμερα, θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα animations όλων των εποχών. Ο -σχεδόν εξοργιστικός- Αστερίξ με την εξυπνάδα και την πονηριά του, ο αγαθός Οβελίξ που μπορεί να οδηγήσει σε απόγνωση τον οποιονδήποτε. Το σενάριο των Γκοσινί και Ουντερζό, που απαντά καυστικά στον συντηρητισμό. Αποσυνθέτει τη σύγχρονη κοινωνία και στη σερβίρει στο πιάτο. Κρύα και απρόσιτη, όπως είναι ακριβώς. Μοναδική εστία θέρμης, η αγωνιστικότητα των Γαλατών και η χαρακτηριστική άρνησή τους να συμβιβαστούν. Αν αυτά δεν είναι τα μηνύματα που επιθυμούμε να μεταλαμπαδεύσουμε στα παιδιά μας, τότε ποια;
Παρότι το κείμενο έρχεται σε εσάς λίγες ώρες πριν την προβολή, θα σας προτρέψω να αφήσετε ό,τι κι αν σκεφτόσασταν να κάνετε απόψε. Η Black Friday ισχύει πια για μια εβδομάδα και “βάλε”. Πάρτε τα πιτσιρίκια σας και γεμίστε το «ΣΙΝΕΑΚ». Θυμηθείτε πώς ήσασταν εσείς παιδιά και μοιραστείτε μαζί τους τη σημασία του φιλμ. Γελάστε, γελάστε και γελάστε! Η ζωή, θα κάνει κύκλους, άλλοτε φωτεινούς όπως τα μάτια του κακομοίρη υπνωτιστή που έγινε αγριογούρουνο, άλλοτε σκοτεινούς όπως η στοιχειωμένη κοιλάδα.
Η ξεγνοιασιά του Αστερίξ και της παρέας του όμως, θα «τρέχουν» πάντα στο background και στο προσκήνιο. Θα είναι εκεί να μας υπενθυμίζουν ότι ναι, ΚΑΙ για αυτό, αγαπάμε τον κινηματογράφο. Όχι μόνο για τις «βαριές», live-action πολεμικές ταινίες αλλά και για τα σπουδαία animated films που διαμόρφωσαν τη σύγχρονη Τέχνη. Την προχώρησαν, όταν η καθεστηκυία τάξη την έθαβε κάτω από περιορισμούς. Χάρισαν στους λαούς, το γέλιο που έλειπε από την καθημερινότητά τους και την έμπνευση για να στέκονται πάντοτε δυνατοί. Απέναντι σε κάθε Ρωμαίο. Σε κάθε άθλο. Σε κάθε παράνοια της γραφειοκρατίας. Απέναντι στο μουντό.
