Τόσο με τους The Awakening όσο και με τη σόλο ποπρεία του, ο Ashton Nyte έχει διανύσει μια σημαντικότατη πορεία στο χώρο της σκοτεινής εναλλακτικής μουσικής. Κάποιοι του κολλούν το «γαλόνι» του πατέρα του νοτιοαφρικανικού alternative. Με μια πορεία από το 1995 μέχρι σήμερα και περίπου είκοσι δίσκους συνολικά, αν μη τι άλλο επιβεβαιώνει ότι έχει την πολυετή πείρα, αν όχι την ευρεία αναγνωρισιμότητα. Και παραδίδει τεκμήρια πιστότητας με τον ομώνυμο φετινό δίσκο των Awakening.

Από την αρχή μέχρι το τέλος του, το album θυμίζει το goth rock όπως αυτό ηχούσε τη δεκαετία του ’90. Όχι τόσο μίνιμαλ και post punk αλλά πιο κοντινό στη σκηνή που οι πιο «μεταλλάδες» από τους γότθους  έχτισαν. Φέρτε στο νου σας τον ήχο των Clan of Xymox επί “Creatures”, των Elusive και γενικά τα πιο «soft» παιδιά των Fields of The Nephilim. Αυτός είναι ο ήχος του, αλλά με σαφώς μεγαλύτερη βαρύτητα στον εναλλακτικό χαρακτηρισμό. Κοινώς, αν ψάχνετε κάτι πιο post-punk ή ανάλογο των Paradise Lost, εδώ δε θα τα βρείτε.

Τι θα βρείτε όμως; Συνθέσεις οι οποίες μαρτυρούν την παρουσία του στους συγκεκριμένους ηχητικούς κύκλους. Βαριά ένρινα φωνητικά, μίνιμαλ κιθάρες που μοιρολογούν σε γνώριμες νότες, τύμπανα τα οποία με την (καλώς ενοούμενη) μονοτονία τους λειτουργούν έως και τελετουργικά. Αυτά τουλάχιστον όταν εκφράζεται με συγκρατημένο uptempo τρόπο.

Γιατί έχει και την πιο ελεγειακή πλευρά του. Την πιο «μπαλαντοειδή» και ρομαντική που συνοδεύει τους μαύρους στίχους για καταραμένα, παρακμιακά ρομάντζα όπως στο “Your Vampire” και το “Not Here”. Κομμάτια που σου τρυπάνε γλυκόπικρα την καρδιά και επιτελούν το ρόλο ενός γλυκόπικρου ιντερλούδιου. Ό, τι ακριβώς ζητάμε από έναν goth δίσκο.

To “The Awakening” είναι ένας δίσκος που δείχνει ότι ακόμα και αν πάνε χρόνια από τότε που μεσουρανούσε ο συγκεκριμένος ήχος, η παρουσία του και η θέρμη του λείπει

Φυσικά ο Nyte δεν μπορεί να μην τοποθετείται σε σχέση με τα όσα συμβαίνουν στον κόσμο. Με κομμάτια όπως το “Fallout” και το “Mirror Midnight”. Η αλήθεια είναι, όμως ότι τα συγκεκριμένα κομμάτια στο σύνολο του δίσκου μοιάζουν να λειτουργούν ένα τσικ πιο χαμηλά απ’ όσο θα λειτουργήσουν οι δυνατότερες στιγμές του. Όταν δηλαδή ενδύεται τα μαύρα παλτά του και μιλάει τη γλώσσα που αγαπά περισσότερο.

Και όταν εκφράζεται με αυτή είναι που ο δίσκος συναντά τις κορυφές του. Το “Behind The Veil” είναι χιτάκι ολκής που με τα πάνω και τα κάτω του (και το μπάσο του) καλεί σε αργό batcave χορό. Το “Haunting” αν και σχετικά απλοϊκό ως σύνθεση αν είχε κυκλοφορήσει μετά τα μέσα της δεκαετίας του ’90 σήμερα θα ακουγόταν τακτικά στα γκοθάδικα. Ο επίλογος του “Continuum” αν και σύντομος είναι μια σύνθεση που κουβαλά μεγάλο συναισθηματικό φορτίο και κλείνει απότομα και ταιριαστά επίπονα.

Ashton Nyte, The Awakening

Αν η κορυφή του δίσκου συναντάται σε ένα κομμάτι, ένα must άκουσμα που αξίζει ως ένα από τα καλύτερα της πορείας του Nyte, αυτό είναι το “Cabaret”. Με μια σταδιακή κορύφωση υποκινούμενη από τα τελετουργικά drums που οδηγεί σε ένα ρεφραίν βγαλμένο από τα όνειρα του Wayne Hussey. Μια φωνητική γραμμή εθιστική, στίχοι-κατράμι και αυτή η κιθάρα που διαλέγεται με το Κοράκι-του Proyas, όχι το φετινό, προς Θεού δηλαδή.

Εν ολίγοις, ένας δίσκος που απευθύνεται σε όσους θέλουν έστω και για λίγο να γυρίσουν ηχητικά στην αλλαγή της δεκαετίας. Και ταυτόχρονα ένα πόνημα που δείχνει ότι ακόμα και αν πάνε χρόνια από τότε που μεσουρανούσε ο συγκεκριμένος ήχος, η παρουσία του και η θέρμη του λείπει. Ας τον ξανακούσω.

Artist: Sober On Tuxedos

Album: Good Intentions

Label: Heaven Music

Release Date: 11/12/2020

Genre: Nu Metal, Metalcore

Artist: The Awakening

Album: The Awakening

Label: Intervention Arts

Release Date: 18/10/2024

Genre: Gothic Rock, Gothic 

Producer: Ashton Nyte

1. Shimmer

2. Mirror Midnight

3. Through The Veil

4. Your Vampire

5. Haunting

6. Below The Emptiness

7. See You Fall

8. Fallout

9. Sliver

10. Not Here

11. Cabaret

12. Continuum

The Awakening: The Awakening

8.0

Ο δίσκος των The Awakening είναι μια δυνατή επιστροφή στον goth rock ήχο των '90s, με κομμάτια όπως το Cabaret και το Behind The Veil να ξεχωρίζουν. Παρά τις λιγότερο δυνατές στιγμές, το άλμπουμ διατηρεί τη σκοτεινή του γοητεία και είναι must για τους λάτρεις του είδους.

Share.
Exit mobile version