Φωτογραφίες: Release Athens Festival
Release Athens 2023 x SNF Nostos: Siouxsie Soux, Echo & The Bunnymen, Ladytron, In Trance 95, 23/06/2023 @Πλατεία Νερού | Live Report
Μετά το περσινό live των Bauhaus ο συνδυασμός των φράσεων “Release Festival” και “Post Punk” αρκούσε για να προκαλέσει μετατραυματικό σοκ. Όμως επειδή η Siouxsie Sioux είναι μια καλλιτέχνις η οποία έχει ορίσει το post punk και παραμένει άγνωστο το αν θα την ξαναδούμε σύντομα, ανηφόρισα προς την Πλατεία Νερού. Το χτικιό θα καταπολεμιόταν ή θα γινόταν και επίσημα σαφές πως οι μπάντες που μας έκαναν να χορεύουμε στα γκοθάδικα είναι καλύτερα να μείνουν ένας μύθος του οποίου η live κατακρήμνιση πρέπει πάσει θυσία να αποφευχθεί; (Φοίβος Κρομμύδας)
In Trance 95
Το λιοπύρι έμοιαζε να θολώνει κάπως από το ηχητικό καυσαέριο των In Trance 95. Οι καιρικές συνθήκες μπορεί να μην ήταν με το μέρος των ήχων τους, αλλά καμία σημασία δεν είχε αυτή η συνθήκη. Γιατί οι σκοτεινοί βιομηχανικοί ήχοι του διδύμου εμπνέονται και αντανακλούν τις εικόνες του αστικού ιστού σε σημείο που οι νοητές εικόνες τους προκύπτουν αβίαστα στο μυαλό του ακροατή.
Το minimal industrial σχήμα προσκυνά τους μουσικούς του προγόνους και τη synth σκηνή, φέρνοντας τη Νέα Υόρκη των Suicide στην ακροθαλασσιά του Φαλήρου. Και οι συρρεοντες μαυροφορεμένοι παρευρισκόμενοι τους τιμούν. Μαύρα γυαλιά, Μαύρα πουκάμισα, ιδρώτας, μηχανικοί χοροί και όλα μοιάζουν τέλεια. Σημειώνονται οπωσδήποτε για μια επόμενη εμφάνιση στην οποία θα παίζουν “εντός γηπέδου” σε κάποιο κλειστό χώρο. Εκεί η αγωνία της μουσικής τους σίγουρα θα μας διαπεράσει εντονότερα. (Φοίβος Κρομμύδας)
Ladytron
Το σταδιακό βύθισμα του ήλιου έφερε στη σκηνή την τετράδα των Ladytron. Αν οι In Trance 95 είναι η εσωστρεφής μεριά του ηλεκτρονικού ήχου, τοτε η μπάντα από το Liverpool είναι η απόλυτα εξωστρεφής. Βέβαια αυτό δε συνεπάγεται σε καμία περίπτωση ακίνδυνη, ανώδυνη μουσική αλλά μια συνειδητοποιημένη και υπερκινητική εκδοχή της ηλεκτρονικής μελαγχολίας.
Με μπροσταρισσα την αεικίνητη Helen Marnie να ερμηνεύει χαμογελαστή τα electroclash κομμάτια, ο κόσμος κάθε άλλο παρά ασυγκίνητος έμεινε. Συνοδεία των επιληπτικών visuals, έδωσαν μια ξεσηκωτικη, άκρως χορευτική εμφάνιση στο μεταίχμιο μέρας και νύχτας. Η δε μαυροντυμενη Mira Aroyo τη διαδέχτηκε στα πιο “γκοθαδικα” κομμάτια και επιδόθηκε σε πιο batcave χορογραφίες, αφιερώνοντας το Discotraxx στους παρευρισκόμενους Βούλγαρους στο ακροατήριο.
Με μπροστάρισα την αεικίνητη Helen Marnie, οι Ladytron σήκωσαν στο πόδι την Πλατεία Νερού και το Release Athens 2023 x SNF Nostos
Δυστυχώς ο ήχος δεν ήταν απόλυτα “φιλικός” καθώς η υψηλή ένταση έκανε τις δονήσεις των ντραμς και των πιο μπάσων συχνοτήτων κάπως επώδυνες. Παρόλα αυτά, όσοι βρέθηκαν μπροστά από τη σκηνή καθόλου δεν έδειξαν να ενοχλούνται και επευφημούσαν σε κομμάτια όπως το International Dateline. Και αν μη τι άλλο είναι κατανοητό από τη στιγμή που τα τρία synths επιτέλεσαν τον σκοπό τους στο έπακρον. Και το Seventeen που προκάλεσε διονυσιακές καταστάσεις όσο και το κλείσιμο με το Destroy Everything you Touch εν μέσω πανηγυρισμών το επιβεβαιώνει. (Φοίβος Κρομμύδας)
Echo & The Bunnymen
Θα πρεπε να ντρέπομαι που το παραδέχομαι αλλά με τους Echo and the bunnymen η σχέση μου ήταν καθαρά επιδερμική. Ενώ πάντα ήθελα να εντρύφησω στη δισκογραφία τους, οι συγκυρίες δεν το φέραν ποτέ έτσι ώστε να ασχοληθώ περαιτέρω. Οπότε η εμφάνιση τους στο Release ήταν αν μη τι άλλο η κατάλληλη ευκαιρία. Διότι σε έναν ιδανικό κόσμο, η πρώτη επαφή με μια μπάντα είναι πάντα ζωντανά.
Είχε πλέον νυχτώσει όταν ο κόκκινος λαγουδανθρωπος εμφανίστηκε στη σκηνή και στα videowall συνοδεία ψαλμωδιων και ουρλιαχτων του κοινού. Και όπως φάνηκε στη συνέχεια, οι Echo amd the bunnymen είναι ένα συγκρότημα που θα με απασχολήσει το εγγύς διάστημα
Με σύμμαχο έναν κρυστάλλινα διαυγη ήχο, οι μελωδίες τους χτύπησαν κέντρο στην ψυχή των θεατών. Άλλοτε απαστράπτουσες κι άλλοτε στάζοντας πίκρα, με αισιόδοξα ματζόρε και οριακά επίπονα μινόρε υπήρξαν καθηλωτικοι. Η δε φωνή του Ian McCulloch έμοιαζε αγεραστα καθαρή παρά τα χρόνια που πέρασαν από τότε που έγραφαν τα κομμάτια που τους έκαναν να αγαπηθούν από το κοινό.
Χάρη στον κρυστάλλινο και διαυγή ήχο τους, οι In Trance 95 χτύπησαν κέντρο στην ψυχή των θεατών του Release Athens 2023 x SNF Nostos
Σε στιγμές όπως το Nothing lasts forever/walk on the wildside, τις κορυφώσεις του Never Stop και την αναμενόμενη κορύφωση του Killing Moon επιβεβαίωσαν γιατί δίκαια αποκαλούνται “η δεύτερη μεγαλύτερη μπάντα του Liverpool”. Σε σημείο που τα βεγγαλικά που έσκασαν συμπτωματικά στο βάθος όσο έπαιζαν το τρίτο τους κομμάτι να μοιάζουν απόλυτα λογικά.
Συναυλία που σίγουρα άφησε ικανοποιημένους άπαντες παρευρισκόμενους. Είτε πολυκαιρισμενους φανς είτε άτομα που τυγχάνουν ίδιας μοίρας με εμένα. (Φοίβος Κρομμύδας)
Siouxsie Sioux
Βλέποντας βίντεο από τις προηγούμενες εμφανίσεις της αρχιέρειας του Καθεδρικού του post punk τα ερωτηματικά πύκνωναν αλλά δημιουργούσαν μια ζεστή, θετική εντύπωση σε όσους μπορούσαν να δουν με ρεαλιστικούς όρους μια τέτοια επανεμφάνιση στα συναυλιακά δρώμενα. Και μετά την εξαιρετική εμφάνιση των Echo And The Bunnymen μοιάζαμε να αποδεχόμαστε ότι ίσως να επέλθει η απογοήτευση. Αχ και να ξέραμε πως τα χειρότερα σενάρια που κάνουμε στο μυαλό μας υπάρχουν μόνο εκεί και δεν άπτονται της πραγματικότητας.
Σε μια γεμάτη Πλατεία Νερού αντήχησαν οι κραυγές ενθουσιασμού ενός κοινού που δίψαγε να δει τη “μητέρασ του γκοθ” επί σκηνής μόλις εμφανίστηκε. Και μπορεί πλέον τα σκισμένα παντελόνια, το έντονο μακιγιάζ και οι αρβύλες να μην ανήκουν στη live γκαρνταρόμπα της, αλλά η Siouxsie παραμένει ίδια σε όλα τα υπόλοιπα.
Και αυτό επειδή ήδη από τις πρώτες νότες του Night Shift παραδόθηκε πλήρως στην ερμηνεία της. Προσαρμοσμένη φυσικά στα τωρινά δεδομένα μιας γυναίκας που δεν μπορεί να μαίνεται διαρκώς τσιριχτά όπως άλλοτε, αλλά απόλυτα ελεγχόμενα και ταιριαστά. Και με το έμπα του Arabian Knights φάνηκε πως και όλα τα υπόλοιπα στοιχεία που την έκαναν να αγαπηθεί είναι παρόντα. Ο χορός, τα νάζια προς το κοινό, η άρνησή της να πάρει τον εαυτό της παραπάνω στα σοβαρά απ’ όσο χρειάζεται. Τα φιλιά που έστελνε με κάθε δυνατή ευκαιρία. Και το σαρδόνιο χιούμορ. Ναι. Παραμένει μια αιώνια επαναστάτρια.
Από τις πρώτες νότες του Night Shift, ο κόσμος παραδόθηκε στην ερμηνεία της Siouxsie Sioux σε ένα μαγικό βράδυ στο Release Athens 2023 x SNF Nostos
Μια επαναστάτρια που θα κηρύξει το τέλος ενός πολιτισμού σε ένα συγκλονιστικό Cities In Dust, θα παίξει κιθάρα στο Sin In My Heart, θα γίνει αρχαία Αιγύπτια θεά στο Into A Swan. Και ακόμα κι όταν αντιμετωπίσει προβλήματα, θα τα αντιμετωπίσει ψύχραιμα γιατί σέβεται το κοινό της. Πετώντας ενδεχομένως και κάποιες αιχμές προς μια μορφή από το Northampton όταν υπήρξαν τεχνικά προβλήματα.
Κι επειδή, φυσικά, αποδέχεται ότι ο κόσμος έχει πλημμυρίσει την Πλατεία Νερού για να τη δει, δε θα τον προδώσει. Θα κάνει μια αυστηρή επισήμανση να κλείσει η μηχανή καπνού γιατί της ξεραίνει το λαιμό και θα ζητήσει συγγνώμη από τον κόσμο. Κι όταν έρθει η ώρα του encore, ανένοχα θα ξαναβγεί στη σκηνή με το τσαγάκι της. Γιατί δεν έχει καμία ανάγκη από μια πλαστή επί σκηνής περσόνα. Θνητή πάνω και κάτω από τη σκηνή. Και θριαμβεύει εξίσου.
Η Siouxsie είναι αυτή που όρισε το goth και αυτή είναι η μόνη που μπορεί να αλλάξει αυτόν τον ορισμό
Πριν τη συναυλία κάποιοι “παλαιογκοθάδες” την κατέκριναν για το ότι εμφανίζεται όχι με μια αμιγώς γοτθοπάνκ αμφίεση αλλά με στυλάτα ρούχα και αθλητικά παπούτσια, λες και προδίδει το κίνημα. Αυτό που τους διαφεύγει είναι πως η Siouxsie είναι ο λόγος που αυτοί ντύνονται έτσι. Και δεν είχε κανέναν μουσικό να αντιγράψει, αλλά έφτιαξε κάτι δικό της. Αν πει πως γκοθ είναι να ντύνεσαι με κίτρινο χαβανέζικο πουκάμισο, γατοαυτιά και παντόφλες-φάτσα μαϊμούς, αυτό είναι το γκοθ. Πάει και τελείωσε. Γιατί όταν καινοτομούσε στη μουσική και σε έναν ανδροκρατούμενο χώρο, εμείς δεν υπήρχαμε ή ήμασταν πιτσιρίκια. Αλλά δεν τη νοιάζει, όπως και να είμαστε θα μας δεχθεί. Γιατί ξέρει ποιά είναι.
Και αυτό βγαίνει ακέραιο. Είτε όταν διασκευάζει το Dear Prudence, είτε όταν γίνεται μια αισθησιασκή παρουσία για τις ανάγκες του Christine, είτε όταν ζητάει από τον κόσμο να τραγουδήσει μαζί της το Spellbound. Και ακόμα και όταν παίζει ντέφι ενώ τραγουδάει το Israel και παιχνιδίζει με τον κόσμο στο Happy House, παραμένει κορυφαία.
Αντί για το Hong Kong Garden επιλέγει να μας δωρίσει την πασίγνωστη διασκευή του Passenger με το κοινό να τραγουδάει κάθε νότα και να κερδίζει το χαμόγελό της. Και με το πέρας της συναυλίας, το μόνο που μας είχε μείνει ήταν ένα χαμόγελο.
Το Release Athens 2023 x SNF Nostos υποκλίθηκε στη σπουδαία Siouxsie Sioux
Από τα “reunions” που έχουν απόλυτη ουσία και αιτία ύπαρξης. Γιατί είναι οι κατάλληλες συνθήκες για να τιμηθούν όπως αρμόζει και γιατί γίνονται από ανθρώπους που πρώτα και κύρια σέβονται το κοινό τους. Αν ξαναέρθουν από τα μέρη μας, ακόμα και καρμπόν ίδιο setlist να παίξουν, εκεί θα είμαστε. Γιατί το post punk, τελικά, κάνει τη ζωή μας λίγο πιο όμορφη. (Φοίβος Κρομμύδας)
Η ιέρεια της post punk σκηνής. Από αυτούς που το έφεραν και το εξελίσσουν μέχρι και σήμερα. Ένα είδωλο που ακολουθείται πάνω από 40 χρόνια. Trend setter μουσικά κυρίως αλλά και όχι μόνο.
Εμφανίζεται με το γαλάζιο αέρινο ρούχο της, εντελώς αντίθετο με την κλασική εικόνα που έχουμε για εκείνη και αντίθετο με το goth style που αυτή όρισε και ακολουθεί κόσμος που την παρακολουθεί και στο live αυτό. Είναι αυτό που λέμε, γιατί μπορεί. Γιατί πλέον είναι πέρα και πάνω από όλα αυτά. Γι’ αυτό ο σεβασμός και η εκτίμηση για αυτή ίδια ακόμα και γι’ αυτούς που δεν δηλώνουν οπαδοί της ίδιας, όπως π.χ εγώ.
Στο “Here comes the rain” αρχίζει να απογειώνεται η ύπαρξη της, σηκώνοντας και εμάς ψηλότερα
Night swift και ξεκινάει μια μυσταγωγία με χιλιάδες καλεσμένους. «Μου πήρε χρόνο να επιστρέψω αλλά μην το πάρετε προσωπικά, μου συνέβη παντού, όχι μόνο εδώ». Στο “Here comes the rain” αρχίζει να απογειώνεται η ύπαρξη της, σηκώνοντας και εμάς ψηλότερα. Η φωνή της είναι πεντακάθαρη γιατί δεν έχει και καμία μα καμία ανάγκη για φανφάρες, είναι πολλά τα χρόνια που ξέρει πολύ καλά τι πρέπει και πως να το κάνει.
Ελαφρύ χώσιμο για κάποια τεχνικά προβλήματα (“We couldn’t have been in Greece without a technical problem”) και εδώ να πω κάτι για τα σχολιάκια που ακούστηκαν. Οι μεγάλοι rock stars γκρινιάζουν, είναι χύμα και δεν λένε αυτό που θέλουν με μειωμένο political correctness. Είναι ένας από τους λόγους που τελικά τους αγαπάμε. Όσο μεγαλώνουν, ίσως να αυξάνεται αυτό γιατί είναι ανθρώπινο. Και κλείνω την παρένθεση.
Οι μεγάλοι rock stars γκρινιάζουν, είναι χύμα και δεν λένε αυτό που θέλουν με μειωμένο political correctness. Είναι ένας από τους λόγους που τελικά τους αγαπάμε
Συνεχίζει αεικίνητη και είναι πια ηλίθιο να μιλάμε για χρόνια, δεν παίζουν κανένα ρόλο εδώ. Στο “City in Dust” μας καίνε οι λάβες που παίζουν στο video wall και σε αυτό το σημείο να κάνουμε μια αναφορά στα visuals που αν και ασύνδετα μεταξύ τους καθώς ήταν διαφορετικά σε κάθε τραγούδι χωρίς κάποιο link, εξυπηρετούσαν τον σκοπό τους και σε συνδυασμό με την μορφή της Siouxsie δημιουργούσαν εξαιρετικές εικόνες.
Δεν έλειψαν οι γνωστές διασκευές της, η μια νωρίς στο “Dear Prudence” των Beatles και στο πρώτο encore στο “Passenger” του Iggy Pop που σαν κομμάτι έχει σύμβαση να παίζει με κάποιο τρόπο κάθε καλοκαίρι στην Πλατεία Νερού.
Γύρω μου gothάδες, ροκάδες και πανκιά όλων των ηλικιών απολάμβαναν την βασίλισσα που τόσο καιρό περίμεναν να δουν. Κοκκινίζει ο τόπος για το καταλληλότερο κλείσιμο με το “Spellbound” όπου φέρνει την κάθαρση και μας παίρνει το μυαλό. Προσωπικά κλείνει μια βραδιά στην οποία τικάρω το κουτί που λέει ότι θα μπορώ σε χρόνια να πω ότι είχα δει μπροστά μου την Siouxsie.
Γύρω μου gothάδες, ροκάδες και πανκιά όλων των ηλικιών απολάμβαναν την βασίλισσα που τόσο καιρό περίμεναν να δουν
Κλείνει και μια ημέρα του Release Athens 2023 με σκαμπανεβάσματα και με την παραδοχή ότι και όταν όλα φαίνεται να ταιριάζουν, πάντα και για όλους μπορεί να συμβεί κάτι και να μην πάνε τα πράματα τόσο καλά όσο περιμένουμε. Παρόλα αυτά, κρατάμε τα όμορφα (Siouxsie, Viagra Boys) και είμαστε διατεθειμένοι να δώσουμε ευκαιρίες σε αγαπημένους (Interpol). (Αργύρης Δρόκαλος)
