Στο “A Working Man”, ο Jason Statham υποδύεται τον Levon Cade, έναν άνθρωπο που κοιμάται στο φορτηγάκι του, δουλεύει αθόρυβα σε μια οικοδομή και προσπαθεί να πάρει την επιμέλεια της κόρης του. Το γεγονός ότι μέσα σε λίγες μέρες βασανίζει, πυροβολεί και εξαφανίζει μισή ντουζίνα Ρώσους μαφιόζους, είναι κάτι σαν επαγγελματική διαστροφή. Το κάνει καλά και δεν το κρύβει. Γιατί, όπως λέει και το στόμα του road house boss λίγο πριν πεθάνει: “You’re not a cop. You’re a working man.”
Το “A Working Man” δεν είναι απλώς μια ταινία δράσης· είναι ένα κρυφοπατριωτικό παραμύθι για τον μοναχικό εργάτη που δεν περιμένει τίποτα από κανένα. Είναι επίσης η δεύτερη συνεργασία του Statham με τον David Ayer μετά το “Beekeeper”, και πάλι σε σενάριο του Sylvester Stallone. Η προσθήκη του “Sly” εξηγεί τον συναισθηματισμό πατέρα-κόρης, τις υποψίες κοινωνικού σχολίου και τις υπερβολές τύπου “δεν χρειάζομαι σπίτι, μου φτάνει η καρότσα”. Είναι σαν ο Statham να βρίσκεται κάπου ανάμεσα στο “John Wick” και το “Rambo: Last Blood”, με έναν ήρωα που λειτουργεί ως φαντασίωση εκδίκησης αλλά χωρίς τη φινέτσα των πρώτων ταινιών που καθιέρωσαν το είδος.
Η υπόθεση ξεδιπλώνεται με την απλότητα και τη γραμμικότητα ενός pulp μυθιστορήματος: η Jenny, κόρη του εργοδότη του Cade, απάγεται σε ένα μπαρ. Ο Cade, που έχει υποσχεθεί πως θα την προσέχει, ενεργοποιείται. Ο Michael Peña, στον ρόλο του πατέρα, δεν έχει πολλά να κάνει πέρα από το να παραδώσει φάκελο με λεφτά και να φανεί ανίκανος. Γιατί, ας μην κοροϊδευόμαστε: αυτός ο κόσμος είναι για άντρες που κοιμούνται σε φορτηγά και θυμούνται πώς να δένουν κόμπους τύπου black-ops.
Η ταινία, όσο κι αν δείχνει να προσπαθεί για βάθος, επιστρέφει ξανά και ξανά στο βασικό της καύσιμο: Statham με δεμένα χέρια να ρίχνει κλωτσιές σε βαν, Statham να βασανίζει Ρώσους με μάνικα, Statham να μπαίνει undercover σε στέκια με δερμάτινα και να ανατινάζει όλα τα κλισέ. Κάπου ανάμεσα, υπάρχει και ένα subplot με την κόρη του, η οποία — σε αντίθεση με κάθε ταινία που σέβεται το γονικό άγχος — φαίνεται cool με το γεγονός ότι ο μπαμπάς της λείπει για μέρες, σκοτώνει ανθρώπους και γυρίζει με αίματα. Οικογενειακή ισορροπία σε επίπεδο Stallone.
Η σκηνοθεσία του Ayer μοιάζει σε φάσεις πρόχειρη. Υπάρχουν σκηνές που ξεχειλίζουν από neon, άλλες που νιώθεις ότι γυρίστηκαν με φίλτρο VHS. Κι ενώ τα drone shots του Σικάγο είναι τόσα που θυμίζουν τουριστικό video, η πόλη ως χώρος δράσης δεν υπάρχει. Είναι απλώς το background σε μια ιστορία που θα μπορούσε να διαδραματίζεται παντού. Ακόμα και η μετάβαση από το κέντρο στο δάσος θυμίζει περισσότερο video game fast travel παρά κάτι με νοηματική συνέπεια.
Παρόλα αυτά, υπάρχουν μικρές νίκες. Ο David Harbour ως Gunny, ο τυφλός πρώην στρατιωτικός και “weapon sommelier”, φέρνει την απαραίτητη δόση camp και καρτουνίστικου φλερτ με το γελοίο. Ο Jason Flemyng, στον ρόλο του αρχικακού Wolo, παραδίδει μια υπερεκφραστική ερμηνεία που φλερτάρει με το αυτοπαρωδικό. Κι όμως, αυτά τα ξεσπάσματα είναι που κρατάνε την ταινία ζωντανή όταν το action πέφτει σε επανάληψη.
Αξιοσημείωτη είναι και η παρουσία της Arianna Rivas, που υποδύεται την Jenny με έναν αξιοπρόσεκτο συνδυασμό αδιαφορίας και ψυχραιμίας. Δεν είναι το κλασικό θύμα που περιμένει να σωθεί. Παίζει πιο πολύ σαν να ενοχλείται που τη διέκοψαν από τη βραδινή της έξοδο. Είναι ένα μικρό, ανεπαίσθητο twist που προσθέτει πόντους σε μια κατά τα άλλα 100% αρσενική ιστορία.
Αν όμως υπάρχει κάτι που κάνει το “A Working Man” να δουλεύει (pun intended), είναι ο ίδιος ο Statham. Έχει καταφέρει να χτίσει ένα προσωπικό genre, όπου κάθε του εμφάνιση είναι brand. Δεν χρειάζεται να αλλάξει προφορά, στυλ ή περπάτημα. Είναι Statham. Και η παρουσία του, όσο γερασμένη ή ρομποτική κι αν δείχνει σε στιγμές, κουβαλάει ακόμη αυτή την ειλικρίνεια του “μπαίνω, βαράω, φεύγω”. Κι αυτό, σε έναν κόσμο γεμάτο με CGI, έχει αξία.
Το “A Working Man” δεν ανανεώνει το είδος. Δεν το ενδιαφέρει να το κάνει. Είναι μια action ταινία φτιαγμένη με τα υλικά που ξέρεις, για να σε ικανοποιήσει χωρίς να σου υποσχεθεί τίποτα παραπάνω. Θα την ξεχάσεις εύκολα, αλλά για όσο τη βλέπεις, κάνει τη δουλειά της. Όπως κάθε καλός εργάτης. Όπως ο Jason Statham.
Artist: Morrissey
Album: I Am Not a Dog on a Chain
Label: BMG
Release Date: 20/03/2020
Genre: Indie Rock
Movie: A Working Man
Year: 2025
Duration: 116′
Genre(s): Action, Thriller
Director(s): David Ayer
Jason Statham, Jason Flemyng, Merab Ninidze, Maximilian Osinski, Cokey Falkow, Arianna Rivas, Michael Peña, David Harbour, Noemi Gonzalez, Emmett J. Scanlan, Eve Mauro, Isla Gie, Kristina Poli, Andrej Kaminsky, Greg Kolpakchi, Piotr Witkowski, Chidi Ajufo, Ricky Champ, Max Croes, Kenneth Collard, Richard Heap, Joanna DeLane, David Witts, Wayne Gordon, Sophie Craig, Alana Boden, Jade Coatsworth
A Working Man
Το “A Working Man” δεν ανανεώνει το είδος. Δεν το ενδιαφέρει να το κάνει. Είναι μια action ταινία φτιαγμένη με τα υλικά που ξέρεις, για να σε ικανοποιήσει χωρίς να σου υποσχεθεί τίποτα παραπάνω. Θα την ξεχάσεις εύκολα, αλλά για όσο τη βλέπεις, κάνει τη δουλειά της.