Το Midnight Express προβάλει το Kagemusha – The director’s cut το Σάββατο 27 Ιανουαρίου 2024, στην Αίθουσα 1 του Cinobo Όπερα.
Στην Ιαπωνία του 16ου αιώνα, κατά την διάρκεια της περιόδου Σενγκόκου (Sengoku), ένας ληστής γλιτώνει από σίγουρο θάνατο στο σταυρό, όταν η ομοιότητά του με τον πολέμαρχο (daimyō) της πατριάς Τακέντα (Takeda clan), Σίνγκεν Τακέντα (Shingen Takeda), γίνεται αντιληπτή από τον αδελφό του πολέμαρχου με σκοπό να τον χρησιμοποιήσει σαν αντικαταστάτη σε περιπτώσεις ανάγκης. Τα πράγματα όμως θα πάρουν άλλη τροπή όταν τελικά ο πολέμαρχος πεθάνει και ο ληστής θα πρέπει να πάρει πλήρως τον ρόλο του.
Το Kagemusha είναι ένα μια επική ιστορία με σαμουράι, γυρισμένη το 1980 από τον σημαντικότερο σκηνοθέτη του είδους Akira Kurosawa. Αποτελεί και αυτή ένα από τα διαμάντια που άφησε στον παγκόσμιο κινηματογράφο. Όπως και σε όλες τις έγχρωμες ταινίες του σκηνοθέτη η χρήση των χρωμάτων που έχουμε στο πλάνο είναι εκπληκτική. Καταφέρνει ταυτόχρονα να μας δώσει μια φαινομενικά ρεαλιστική απεικόνιση της ιστορικής περιόδου την οποία περιγράφει.
Ταυτόχρονα κάνει το κάθε πλάνο να μοιάζει με πίνακα ζωγραφικής. Αυτός ο ρεαλισμός σπάει με έντονα χρωματιστά εξπρεσιονιστικά πλάνα όταν αποφασίζει να μας δείξει σε μεγαλύτερο βάθος την ψυχοσύνθεση του πρωταγωνιστή του. Ο τελευταίος θα κληθεί να αντιμετωπίσει τις τεράστιες και ξαφνικές ευθύνες ενός πολέμαρχου της φεουδαρχικής Ιαπωνίας.
Το όλο αυτό οπτικό υπερθέαμα κλιμακώνει σε μία από τις πιο όμορφες ονειρικές σκηνές που έχω δει. Προσφέρει επίσης και ορισμένες πραγματικά θεαματικές αναπαραστάσεις πολεμικών συγκρούσεων που μας έχει συνηθίσει ο Kurosawa. Κατά την γνώμη μου δεν είδαμε αντάξιες τους στον δυτικό κινηματογράφο μέχρι να γυριστούν τα Lord of the Rings του Peter Jackson.
Για όλο αυτό το υπέροχο οπτικό αποτέλεσμα σημαντικό ρόλο έπαιξε και η εκπληκτική φωτογραφία των Takao Saito και Masaharu Ueda. Γνωστοί για τις συνεργασίες τους με τον σκηνοθέτη. Πέντε χρόνια αργότερα, μαζί με τον Asakazu Nakai θα αναλάβουν την φωτογραφεία και του Ran (1985).
Ένα άλλο από τα χαρακτηριστικά του Kurosawa πέραν της οπτικής αρτιότητας των ταινιών του, είναι και η ανθρωπιά με την οποία αντιμετωπίζει τους χαρακτήρες του. Στο Kagemusha, όλη την ιστορία την βλέπουμε από τα μάτια του ληστή και αντικαταστάτη του πολέμαρχου. Η οπτική ενός τέτοιου χαρακτήρα μας βοηθάει να ταυτιστούμε πιο εύκολα μαζί του. Ο απλός τρόπος με τον οποίο έχει συνηθίσει να βλέπει τα πράγματα έρχεται σε έντονη αντίθεση με την σπουδαιότητα της κατάστασης που καλείτε να αντιμετωπίσει. Αυτός ο χαρακτήρας δίνει μια πολύ ανθρώπινη χροιά στα δρώμενα. Ταυτόχρονα, ξέρουμε όλοι ότι δεν είναι ο στιβαρός και μορφωμένος πολέμαρχος.
Τον βλέπουμε σταδιακά να αντιμετωπίζει την κατάσταση τελείως διαφορετικά. Από ολική αδιαφορία, μέχρι τη συνειδητοποίηση της σημασίας της ιδέας που συμβολίζει αυτός ο πολέμαρχος για τους ανθρώπους γύρω του. Και το πόσα πράγματα θα καταρρεύσουν αν γίνει γνωστός ο θάνατός του. Ουσιαστικά βλέπουμε την σταδιακή προσπάθεια του ληστή μας, να σταθεί στη σκιά κάποιου, που όλοι αντιμετωπίζουν σαν θεό. Είναι η σκιά του πολέμαρχου, ένας “kagemusha” στα Ιαπωνικά, ένας “πολεμιστής σκιά”.
Στην γοητεία του συγκεκριμένου χαρακτήρα βοηθάει πολύ και η εκπληκτική ερμηνεία του Tatsuya Nakadai (Harakiri 1962, Sanjuro 1962, Ran 1985) στον διπλό ρόλο και του kagemusha αλλά και του πολέμαρχου. Είναι μια ερμηνεία που “κουβαλάει” τρομερές διακυμάνσεις. Ξεκαρδιστική στην αρχή της ταινίας που δεν τον ενδιαφέρει καθόλου να προσαρμοστεί στην καινούρια του κατάσταση. Στην πορεία έντονα δραματική, ιδιαίτερα στο πολύ σκληρό φινάλε. Όταν μάλιστα τον βλέπεις να παίζει και τους δυο χαρακτήρες στην ίδια σκηνή ξεχνάς ότι πρόκειται για τον ίδιο άνθρωπο. Μπορούσα να καταλάβω ποιον χαρακτήρα παίζει από τον τρόπο που περπάταγε φορώντας πανοπλία. Πραγματικά εκπληκτικός character actor. Το βλέμμα του στο τέλος θα μου μείνει για πάντα καρφωμένο στο μυαλό.
Το Kagemusha είναι άλλη μια υπέροχη ταινία στην φιλμογραφία του Kurosawa. Θα προβληθεί στα πλαίσια του Midnight Express το Σάββατο 27 Ιανουαρίου. Είναι μια σπάνια ευκαιρία να δει κάποιος μια από της ομορφότερες ταινίες στην ιστορία του κινηματογράφου στην μεγάλη οθόνη.
