Στις 16 Οκτωβρίου του 1854 ο κόσμος θα υποδεχόταν τη μορφή που σε μερικά χρόνια θα όριζε εκ νέου το λογοτεχνικό και ποιητικό ρομαντισμό. Ο Oscar Fingal O‘Fflahertie Wills Wilde ή κατά κόσμον Oscar Wilde γεννιέται στο Δουβλίνο της Ιρλανδίας.
Αντίθετα με πολλές άλλες φυσιογνωμίες της ιστορίας της Τέχνης, ο Wilde ήταν γόνος μελών της ανώτερης τάξης. Η Jane Wilde ήταν ποιήτρια που φρόντισε να εμφυσήσει την αγάπη για την ποίηση στον μικρό Oscar. Ο William Wilde, πέρα από καταξιωμένος χειρούργος που χρίστηκε ιππότης για την προσφορά του στην επιστήμη, έγραφε βιβλία αρχαιολογικής και λαογραφικής φύσεως για το παρελθόν της Ιρλανδίας.
Με αυτές τις βάσεις και τα μαθήματα από τη Γαλλίδα γκουβερνάντα και τη Γερμανίδα δασκάλα του, μέχρι τα εννιά του ο Wilde θα απολάμβανε το προνόμιο της κατ’ οίκον εκπαίδευσης. Έχοντας μάθει τις γλώσσες τους και με πνευματικά εφόδια από την οικογένειά του, θα ξεκινήσει να φοιτεί στο Portora Royal School. Εκεί εντυπωσιάζει τους συμμαθητές του με την ευστροφία και την ικανότητά του να αφοιμοιώνει ταχύτατα πληροφορίες. Εξειδικεύεται στη μελέτη των κλασικών έργων και αναδεικνύεται σε ικανό μεταφραστή ελληνικών και λατινικών κειμένων.
Καταξιωμένος μαθητής πλέον, λαμβάνει υποτροφία για το Trinity College. Εκεί γνωρίζει και τον μέντορά του, τον J. P. Mahaffy. Πέρα από το πάθος του για την ελληνική γραμματεία, θεριεύει και ο ενθουσιασμός του για τον αισθητικισμό. Διαπρέπει και λαμβάνει άλλη μια υποτροφία για το Magdalen College της Οξφόρδης. Εκεί γοητεύεται από τον ελευθεροτεκτονισμό αλλά και τον καθολικισμό και βαπτίζεται καθολικός. Ταυτόχρονα, όμως, συντάσσεται με το κίνημα των παρακμιακών και ξεκινά να αποτελεί κεντρική φιγούρα τους. Η γνωριμία και επαφή του με τον Walter Pater αποκρυσταλώνει μια και καλή την αγάπη του για την αισθητική και τον χαράζει οριστικά. Κερδίζει τον πρώτο του ποιητικό διαγωνισμό με το ποίημα Ravenna το 1878.
Η αποφοίτησή του θα τον οδηγήσει στην αναζήτηση εργασίας, χωρίς αποτελέσματα. Το 1881 θα εκδώσει την πρώτη του ποιητική συλλογή η οποία δεν εντυπωσιάζει τους κριτικούς. Το 1882 θα βρεθεί στην Αμερική, όπου για ένα χρόνο θα περιοδεύει κάνοντας διαλέξεις επί του έργου του. Θα χτίσει τη φήμη του δανδή και θα ταράξει τους συντηρητικούς με τα λόγια του περί χειραφέτησης και ηδονισμού.
Μετά το ανέβασμα της πρώτης του παράστασης με τίτλο “Vera” στη Νέα Υόρκη και μια σύντομη διαμονή στο Παρίσι μέχρι τον Μάιο του 1883, επιστρέφει στο Δουβλίνο. Γνωρίζετια με την Constance Lloyd, την οποία θα παντρευτεί στο Λονδίνο το 1884. Θα κάνουν δύο γιούς και θα επιδοθούν στην πολυτέλεια. Ταυτόχρονα ο Wilde θα υπογράψει για την υπεράσπιση των αναρχικών που συνελήφθησαν και εκτελέστηκαν στο Σικάγο μετά τη σφαγή του Haymarket το 1886. Την ίδια χρονιά θα ξεκινήσει μια ερωτική επαφή με τον Robert Ross και ο γάμος του θα αρχίσει να αλλάζει.
Ενδιάμεσα θα ξεκινήσει την καριέρα του στον Tύπο, ξεκινώντας από την “Pall Mall Gazette” και το “Daily Chronicle”. Εν τέλει, καταλήγει να γίνει ο εκδότης του περιοδικού “The Woman’s World”. Εκεί θα γράφει διηγήματα για παιδιά και γυναίκες και θα αναπτύξει το ταλέντο του στην πρόζα. Το 1888 μάλιστα θα εκδώσει την πρώτη του συλλογή διηγημάτων με τίτλο “The Happy Prince And Other Tales”. Η έφεσή του σε αυτό το μέσο, σε συνδυασμό με την κουραστική ρουτίνα, θα τον οδηγήσει στο να παραιτηθεί από το περιοδικό.
Το 1891 θα εκδώσει δύο ακόμα συλλογές διηγημάτων, το “Lord Arthur Savile’s Crime and Other Stories” και το “A House of Pomegranates”. Την ίδια χρονιά, όμως, θα ξαναδουλέψει ένα διήγημα το οποίο είχε εκδώσει το προηγούμενο έτος και θα το μετατρέψει στο μυθιστόρημα το οποίο θα συνδεθεί άμεσα με το όνομά του. “Το Πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέυ” θα σοκάρει την κοινωνία με τις παρακμιακές του αναφορές και τις ομοφυλοφιλικές του τάσεις. Ο ίδιος θα το υπερασπιστεί, κατακρίνοντας τους επικριτές για έλλειψη καλλιτεχνικής ευαισθησίας.
Από το 1892 έως το 1895 ο Wilde θα αφοσιωθεί στη συγγραφή θεατρικών. Ξεκινώντας από τη “Σαλώμη”, θα συνεχίσει με τις κωμωδίες “Lady Windermere’s Fan” και “A Woman of No Importance” και το 1895 θα γράψει το ίσως σπουδαιότερο θεατρικό του έργο, “The Importance of Being Earnest”. Παράλληλα θα γνωριστεί με τον Lord Alfred Douglas με τον οποίο θα συνάψει ένα θυελλώδη δεσμό, ενώ θα επιδοθούν σε όργια με εκδιδόμενους άντρες.
Ο Wilde το 1895 θα κατηγορηθεί για ομοφυλοφιλία. Ο Frank Harris θα τον συμβουλεύσει να αποφύγει τη δίκη γιατί θα του κοστίσει την ελευθερία του. Η ίδια η δίκη θα προκαλέσει σάλο και η όλη διαδικασία θα οδηγήσει τον Wilde στη χρεοκοπία. Ένα ένταλμα σύλληψης που θα ακολουθήσει θα τον οδηγήσει σε μια δεύτερη δίκη. Ο Wilde θα φυλακιστεί για δύο χρόνια, από τις 25 Μαίου του 1895 έως τις 18 Μαίου του 1897. Κατά την έκτιση της ποινής του θα γράψει ένα γράμμα 50,000 λέξεων στον Douglas το οποίο αργότερα θα εκδοθεί ως “De Profundis”.
Με την αποφυλάκισή του θα φύγει για το Παρίσι, ταλαιπωρημένος και με φθίνουσα υγεία. Η σχέση του με το αλκοόλ θα επιδεινωθεί ενώ θα ξεκινήσει να τον ταλαιπωρεί και η μηνιγγίτιδα. Πεθαίνει στις 30 Νοεμβρίου του 1900 και ενταφιάζεται έξω από το Παρίσι.
Το 2017 έλαβε μεταθανάτια συγχώρεση για το «έγκλημα» της ομοφυλοφιλίας. Ωστόσο δεν τη χρειαζόταν. Μέσα στα χρόνια το κοινό τον είχε ήδη αγαπήσει και είχε επηρεαστεί από αυτόν. Η ίδια του η παρακαταθήκη ήταν τέτοια που είχε περάσει πλέον σε μια άλλη σφαίρα. Αυτή των Μεγάλων Καλλιτεχνών.
