Ο Πρίγκιπας του Σκότους δεν είναι πια εδώ. Ο Ozzy Osbourne έφυγε από την ζωή σε ηλικία 76 ετών. Πολλοί θα σας μιλήσουν για την αγάπη τους για τη μουσική και την συνεισφορά του στο metal.Hell, o Ozzy ήταν το metal. Αλλά εγώ, όντας και λίγο cultοφαν, “ερωτεύτηκα” την όλη persona και την όλη αύρα που έβγαζε ο Ozzy. Γιατί πέρα από το μουσικό ταλέντο, που ήταν άπλετο, ο Ozzy είχε persona.
Ο Ozzy Osbourne δεν θύμιζε ποτέ έναν συνηθισμένο μουσικό. Ήταν σαν ένας κινούμενος σεισμός. Κάθε του βήμα έκρυβε αναρχία. Σε έναν κόσμο όπου οι θρύλοι γράφονται με στίχους, ο Ozzy έφτιαχνε τον δικό του με παραλογισμό. Έκανε πράγματα που κανείς δεν τολμούσε ούτε να σκεφτεί. Οι ιστορίες που ακολουθούν δεν επινοήθηκαν. Συνέβησαν. Και αποδεικνύουν ότι μερικές φορές η πραγματικότητα υπερβαίνει τη φαντασία.
Στις 20 Ιανουαρίου 1982, στη σκηνή του Veterans Memorial Auditorium στην Iowa, ένας θεατής πέταξε μια νυχτερίδα. Ο Ozzy την είδε, την πήρε και τη δάγκωσε. Πίστευε πως ήταν ψεύτικη. Δεν ήταν. Η νυχτερίδα ήταν νεκρή αλλά πλαστική δεν την λες. Αμέσως οδηγήθηκε στο νοσοκομείο για ενέσεις κατά της λύσσας. Το γεγονός έκανε τον γύρο του κόσμου. Έγινε θρύλος. Όταν αργότερα τον ρώτησαν, απάντησε απλά: «Νόμιζα πως ήταν ψεύτικη. Ορκίζομαι». Στο cameo του στην ταινία Little Nicky, o “Πρίγκιπας” σκοτώνει τον κακό της ταινίας, αφού έχει μεταμορφωθεί σε νυχτερίδα. Ένα δίκαιο payoff για μια από τις πιο cult στιγμές του.
Στη δεκαετία του ’80, ο Ozzy βρισκόταν σε πλήρη απορρύθμιση. Ο ίδιος έχει δηλώσει πως δεν θυμάται ολόκληρες περιοδείες. To “Diary of a Madman Tour” του 1982 είναι για εκείνον μια λευκή σελίδα. Σε μία προσπάθεια αποτοξίνωσης, η Sharon του πήρε ό,τι θα μπορούσε να καταναλώσει. Εκείνος βρήκε τέσσερα σιρόπια για τον βήχα και τα ήπιε. Σε άλλη περίπτωση, μπέρδεψε τα bath salts με κοκαΐνη. Γδύθηκε, μπήκε στην τουαλέτα και τραγουδούσε δυνατά το “Bark at the Moon”.
Αλλά πραγματικά, η πιο τρελή στιγμή του, έρχεται σε περιοδεία με τους Mötley Crüe. Ήθελε να αποδείξει ποιος είναι ο πραγματικός «άρχοντας της παρακμής». Σνίφαρε μυρμήγκια από το πεζοδρόμιο και αμέσως μετά ούρησε πάνω τους. Ο Nikki Sixx παραδέχτηκε: «Καταλάβαμε ότι δεν μπορούμε να τον ανταγωνιστούμε».
Μην νομίζετε ότι ο Ozzy λάτρευε μόνο τις νυχτερίδες. Είχε και μια αδυναμία και στα περιστέρια. Κατά τη διάρκεια επαγγελματικού ραντεβού με δισκογραφικά στελέχη στο Los Angeles, ο Ozzy κουβαλούσε ένα περιστέρι στο σακάκι του. Είχε σχεδιάσει να το απελευθερώσει, για λόγους εντυπωσιασμού. Αντί για αυτό, το τράβηξε από την τσέπη και το δάγκωσε στον λαιμό. Το αίμα έπεσε πάνω στους παρευρισκόμενους. Κάποιοι λιποθύμησαν. Η συνεργασία συνεχίστηκε κανονικά. Ο ίδιος σχολίασε: «Δεν τους άρεσε; Τι κρίμα».
Ο Louis Theroux, γνωστός για τα ντοκιμαντέρ του στο BBC, επισκέφθηκε τον Ozzy στο σπίτι του. Ήθελε να του πάρει συνέντευξη για τηλεοπτικό αφιέρωμα. Ο Ozzy όμως δεν είχε ιδέα ποιος ήταν ο τύπος με την κάμερα. Τον θεώρησε φίλο της Sharon. Τον πήγε στον κήπο. Του έδειξε το γρασίδι. Τον ρώτησε αν θέλει τσάι. Στο μεταξύ, μουρμούρισε: «Έχω αράχνες στο κεφάλι μου». Η Sharon τού εξήγησε τελικά: «Είναι ο Theroux. Σε γράφουν για ντοκιμαντέρ». Ο Ozzy απάντησε αμέριμνα: «Ω, nice!».
Ο Ozzy κάποια στιγμή πίστεψε ότι η Sharon ήταν πράκτορας της CIA. Η ιδέα αυτή τον καταδίωκε. Έτσι, αποφάσισε να την «ξεσκεπάσει». Πέταξε όλα της τα ρούχα από το παράθυρο του ξενοδοχείου. Ούρλιαζε: «Δεν θα με παγιδέψεις!». Η Sharon κατέβηκε, τα μάζεψε και του είπε ψύχραιμα: «Θα πληρώσεις το στεγνοκαθαριστήριο». Όλη η σκηνή θύμιζε θεατρικό παραλογισμού. Για τον Ozzy, όμως, ήταν μια κανονική Τετάρτη.
Ο Ozzy Osbourne υπήρξε ένα φαινόμενο. Δεν ακολούθησε ποτέ κάποιο ρεύμα. Ούτε προσποιήθηκε ότι «ζει επικίνδυνα». Ήταν ο ίδιος ο ορισμός της αποδιοργάνωσης. Στην εποχή της εικόνας, εκείνος κατασκεύαζε μύθους χωρίς φιλτράρισμα. Δεν μπήκε σε κουτιά. Δεν αναμετρήθηκε με λογικές. Κι όμως, κατάφερε να επιβιώσει, να γεράσει και να γίνει σύμβολο. Όχι για τη μουσική μόνο. Αλλά για τη συνειδητή βουτιά στο χάος. Για πάντα αθάνατος. Rest in Power Prince.
