* Η παράσταση “Απολυμένη” ανεβαίνει στο Θέατρο Αλκμήνη κάθε Σάββατο και Κυριακή. Προπώληση: ticketservices.gr
Το έργο, σε μορφή μονολόγου, μας μιλά για την ιστορία της Μαριέττας, μίας κοσμικογράφου, που ξαφνικά χάνει τη δουλειά της. Η ζωή της, που ήταν γεμάτη λάμψη, εντυπωσιακά φορέματα και ακριβές εξόδους, μαζί με την καριέρα της, που έως τότε, φάνταζε ζηλευτή, εξαφανίζονται. Μένει μόνο η ίδια με τον εαυτό της.
Aπολυμένη | Μία παράσταση των Αλέξανδρου Λιακόπουλου και Γιωργή Κοντοπόδη
Εκτός από τα οικονομικά προβλήματα, που έχει να αντιμετωπίσει, ανακαλύπτει ότι πρέπει να αντιμετωπίσει και τον ίδιο της τον εαυτό, μαζί με όλες τις αποφάσεις που είχε πάρει τα τελευταία χρόνια. Η μοναξιά και η πείνα, που βιώνει, ενίοτε την παραλύουν και ενίοτε την κάνουν να εκρήγνυται, εντείνοντας την συνειδητοποίηση ότι πριν απολυθεί από τη δουλειά της, είχε προ πολλού απολυθεί από τη ζωή της.
Τα συναισθήματα της ηρωίδας εναλλάσσονται συνεχώς, όπως συμβαίνει και στην πραγματική ζωή, και αυτό ήταν κάτι που έγινε φανερο από τα πρώτα κιόλας λεπτά. Τα κωμικά στοιχεία, σε αντιδιαστολή και σε συνδυασμό συνάμα με τη λεπτή γραμμή, στην οποία πατάει η Μαριέττα, δείχνουν εξαρχής την προσπάθεια που κατέβαλε η ηθοποιός, Βάσω Γουλιελμάκη, για να μας γνωρίσει τη γυναίκα αυτή.
Περιοδικά μόδας, ακριβές τσάντες, ρούχα και παπούτσια, σε ένα χώρο άδειο και κρύο, με τη Μαριέττα να είναι πια μια ξένη μέσα στα άψυχα υφάσματα. Το κείμενο, στερεοτυπικό μεν, ίσως αρκετά ρεαλιστικό δε για μία γυναίκα που ζει στην Ελλάδα και εργάζεται στον τομέα χωρίς να έχει σκεφτεί την επόμενη ημέρα.
Μας μιλά για γυναίκες, που κάποτε λόγιζε για φίλες της και το ίδιο βράδυ την ξέχασαν. Μας μιλά για το φίλο της, ο κολλητός που δεν είχε αντιληφθεί πλήρως ότι έχει. Για τους γονείς, το πρώην αφεντικό της και τη φίλη του, καθώς και για εκείνον τον υπέροχο άνδρα, που έδιωξε η ματαιοδοξία της.
Η ηθοποιός, που μετρά πολλά χρόνια στο χώρο, σε μία από τις πιο όμορφες στιγμές της!
Ένα λιτό σκηνικό, με μία ‘’απεριποίητη’’ εμφάνιση ενός ανθρώπου, που νόμιζε ότι ήρθε αντιμέτωπη μόνο με την ανεργία και την επιβίωση, τη στιγμή που είχε απέναντί της τον εαυτό της. Η Βάσω Γουλιελμάκη έδειξε πόσο δούλεψε το κείμενο, το ρόλο και την ηρωίδα της πολύπλευρα, αντανακλώντας τα συναισθήματα, τους φόβους και τα θέλω της με γέλιο, ελπίδα, θυμό, θλίψη και απελπισία.
Προσωπικά, η δυναμική, με την οποία παρουσίασε μία από τις έντονες στιγμές της ηρωιδας λίγο πριν πέσει η αυλαία, μαζί με την αλληλεπίδραση που είχε με το κοινό, με έκανε να τη θαυμάσω, και να αφήσω τη Μαριέττα να με πλησιάσει περισσότερο.
Η σκηνοθεσία, σε συνδυασμό με το φωτισμό, απλά και άρτια, επεδίωξαν να τονίσουν ακόμα περισσότερο όλα τα παραπάνω, αφήνοντάς μας με μία γλυκόπικρη γεύση για τη ζωή και την κοινωνία. Χωρίς πολυπλοκότητες και φανταχτερά σκηνικά, αλλά με τη μουσική για σύμμαχο, φαίνεται ότι δούλεψαν πάνω στο συναίσθημα και κατάφεραν ένα πολύ επιτυχημένο αποτέλεσμα. Οι κινήσεις μελετημένες, το σενάριο με μικρές μορφωποιήσεις στην Ελλάδα του 2024, και η ηθοποιός, που μετρά πολλά χρόνια στο χώρο, σε μία από τις πιο όμορφες στιγμές της!
Οι παραστάσεις είναι λίγες, το ίδιο και η ευκαιρία για να δείτε έναν ωραίο γυναικείο μονόλογο, που ψάχνει τη λύση και δείχνει τη σημασία των σταθερών και της κατανόησης του νοήματος της ζωής για τον καθένα.