Το Equalizer έχει μια ξεχωριστή θέση στις ταινίες “σκληρών ανδρών” της τελευταίας δεκαετίας. Λίγο πριν τελειώσουν τα Taken και στο ξεκίνημα των John Wick, ο Antoine Fuqua βρήκε στο πρόσωπο του Denzel Washington, τον δικό του αψεγάδιαστο εκτελεστή.
Η διαφορά με τα άλλα δύο franchises, έγκειται σε δύο πράγματα. Πρώτον, ότι ο Denzel Washington είναι ο καλύτερος ηθοποιός της γενιάς του (γνώμη μου). Δεύτερον, ότι ο Antoine Fuqua κράτησε το franchise του προσγειωμένο. Με το τέλος της τριλογίας, ολοκληρώνεται μια σειρά από μεσαίας παραγωγής θρίλερ που δεν ξεφεύγουν σε κορωνίδες δράσης. Αντιθέτως, πατάνε στον άγγελο εκδικητή για τους κατατρεγμένων και ακροβατούν, ανάμεσα στη φαυλότητα της ανθρωπότητας και την ελπίδα της δικαίωσης.
Από μία άποψη, θυμίζουν περισσότερο παλαιάς κοπής ταινίες δράσης από τα άλλα δύο franchise. Επειδή ο Robert McCall του Denzel Washington, μπορεί να βασίζεται περισσότερο στο μυαλό του από το χάος για να επιβληθεί αλλά έτσι δεν ανησυχούμε αν θα τα καταφέρει. Όπως και αυτός, νοιαζόμαστε για τους αθώους γύρω του.
Στην αρχή της ταινίας, κάνει ένα ξεκαθάρισμα σε μαφιόζικη βίλα στην Ιταλία. Το παιδί του προσφάτως εκλιπόντα αρχηγού τον τραυματίζει πισώπλατα κατά τη διαφυγή του. Καταλήγει σε ένα μικρό χωριό όπου τον περιθάλπει ένας γιατρός. Μόλις βρει τις αισθήσεις του, θα τον ρωτήσει «Είσαι καλός ή κακός άνθρωπος;». Ο McCall παραδέχεται ότι δεν ξέρει την απάντηση. Αυτό είναι αρκετό για να τον εμπιστευτεί εκείνος και κατ’ επέκταση όλο το χωριό.
Εκεί έγκειται και η ουσία του Robert McCall σε όλο το franchise. Ο καλύτερος δολοφόνος που είχε ποτέ η CIA χρησιμοποιεί τις ικανότητες του για να τιμωρεί την αδικία. Πώς όμως μπορεί να θεωρεί ότι είναι καλός, με τόσα πτώματα πίσω του; Και πόσες φορές, οι αθώες ζωές που προστάτευσε έφτασαν στην κόψη του ξυραφιού εξαιτίας του; Έτσι κι εδώ, όταν ανακαλύψει πως η Καμόρα εκβιάζει το χωριό ώστε να το μετατρέψει σε θέρετρο, θα αναλάβει δράση. Η κατάληξη είναι προφανής αλλά σημασία έχει το πώς φτάνουμε εκεί. Τα ανθρώπινα στοιχεία στο κέντρο αυτού του θρίλερ και η κατασκευή του.
Σχετικά με τη δεύτερη, ο Antoine Fuqua αποδεικνύει για άλλη μια φορά ότι είναι σκηνοθέτης με ξεκάθαρη γραφή. Αρχικά, μέσω της σκοτεινής φωτογραφίας του, στην οποία ξεχωρίζει το αίμα και το φως. Έπειτα με την ηλεκτρονική μουσική που τονίζει χωρίς να υπερκαλύπτει. Και τέλος, μέσω του μοτίβου που φτιάχνει ανάμεσα στον καθολικισμό και την απάνθρωπη βία.
Με πλάνα καδραρισμένα στο κέντρο σαν σημεία στίξης και μια παρουσίαση της βίας που την καθρεφτίζει. Φευγαλέα και επαρκής του McCall, ευθεία και ωμή των μαφιόζων αλλά πάντα γυμνή και άσχημη γιατί η βία είναι βία. Μπορεί να βλέπουμε έναν εκδικητή αλλά η ταινία είναι σαν να μας λέει ότι, ιδανικά, δε θα έπρεπε να υπάρχει ούτε αυτός.
Κι ακριβώς εκεί, κουμπώνει το ανθρώπινο στοιχείο. Σε όλο το franchise του Equalizer, ο Robert McCall προστατεύει ανθρώπους που θέλουν απλά να ζήσουν τη ζωή τους. Χωρίς να τους ξέρει, σαν προσπάθεια εξιλέωσης, σαν μοναδική χρησιμότητα των ικανοτήτων του.
Εδώ έχουμε μια κοινότητα που τον βάζει εκείνη κάτω από τη φτερούγα της στην πιο δύσκολη ώρα του. Ουσιαστικά, βρίσκει το μέρος που θέλει να γεράσει γιατί η πραγματικότητα εκεί είναι πιο απλή. Είναι σαν τη μύγα μες το γάλα αλλά όλοι μπορούν να δουν τις προθέσεις του. Ένα ολόκληρο χωριό και μία πράκτορας της CIA που αποφάσισε να την μπλέξει στην υπόθεση.
Η Dakota Fanning αναλαμβάνει αυτόν τον ρόλο πράγμα συγκινητικό για μένα που αγάπησα τον Washington από το Man On Fire. Η παρουσία της κλείνει κι έναν ακόμη κύκλο για το Equalizer. Οι ερμηνείες τους καθρεφτίζονται, βλέπεις την πιτσιρίκα και τον δάσκαλο της. Φαίνεται να νοιάζονται για αυτή την απλή ταινία, όπως και το υπόλοιπο, ιταλικό, καστ.
Κάτοικοι του χωριού ή μαφιόζοι, όλοι έχουν κάτι να προσθέσουν και ενισχύουν τη φυσικότητα και τον ρεαλισμό του έργου. Εν τέλει, η μάχη του καλού με το κακό μπορεί να έχει κατάληξη που δεν τη βρίσκουμε στην καθημερινότητα μας αλλά με όρους σινεμά, η ταινία μας την έχει πουλήσει με κάθε τρόπο.
Είναι, λοιπόν, το “Equalizer 3” μια ιδανική ταινία; Όχι αλλά ξέρει τους περιορισμούς της και αυτό την καθιστά αξιοπρεπέστατη. Δεν έχει χρόνο να μπει σε παραπάνω βάθος στους χαρακτήρες αλλά βάζει αρκετούς σπόρους για να νοιαστούμε. Χειρίζεται βεβιασμένα την αστυνομική υπόθεση στο κέντρο της. Δεν έχει να προτείνει κάτι καινούργιο στο είδους που ανήκει αλλά υπηρετεί τίμια το ύφος που τέθηκε στο franchise.
Είναι μια ταινία που πατάει, ίσως λίγο περισσότερο, στο συναίσθημα χωρίς όμως να γίνεται γελοία. Την προηγούμενη εβδομάδα είδα το Expend4bles και η διαφορά δε θα μπορούσε να είναι πιο χαοτική σαν κλεισίματα franchise.
Εκείνο κυνικό, πρόχειρο και βεβιασμένο χωρίς κανένα συναισθηματικό εκτόπισμα. Ο Antoine Fuqua κι ο Denzel Washington είχαν το πλάνο τους και το εκτέλεσαν. Όπως, ακριβώς, θα έκανε κι ο Robert McCall. Δε θα αλλάξει το Equalizer την ιστορία του κινηματογράφου αλλά αφήνει πίσω τρεις ταινίες που συναρπάζουν με το θάνατο τους και λυτρώνουν με την ελπίδα τους. Απλά, λιτά, απέριττα, ταινίες σκηνοθέτη και ηθοποιού σαν να βρισκόμαστε τρεις δεκαετίες πίσω.
Artist: Morrissey
Album: I Am Not a Dog on a Chain
Label: BMG
Release Date: 20/03/2020
Genre: Indie Rock
Movie: The Equalizer 3
Duration: 109′
Year: 2023
Genre: Action, Crime, Thriller
Director: Antoine Fuqua
Starring: Denzel Washington, Dakota Fanning, Eugenio Mastrandrea, Andrea Scarduzio
The Equalizer 3
To "The Equalizer 3" δεν θα αλλάξει την ιστορία του κινηματογράφου αλλά αφήνει πίσω τρεις ταινίες που συναρπάζουν με το θάνατο τους και λυτρώνουν με την ελπίδα τους.