Με την άνοδο πολλών νέων συγκροτημάτων στην ελληνική rock/mmetal σκηνή, είναι φυσικό να νιώθει κανείς ικανοποίηση από τον αυξανόμενο αριθμό ποιοτικών δίσκων που κυκλοφορούν τα τελευταία χρόνια. Σήμερα, την προσοχή τραβά το “The Lorekeeper“, το ντεμπούτο άλμπουμ των Αθηναίων Stygian Path, το οποίο κυκλοφόρησε στις 3 Μαρτίου από την Eat Metal Records. Στα περίπου 47 λεπτά διάρκειάς του, το ντεμπούτο της πεντάδας περιλαμβάνει οκτώ κομμάτια γεμάτα νεύρο, εκρηκτικότητα, λυρικότητα και θεατρικότητα, αναδεικνύοντας το epic heavy metal στοιχείο. Από την πρώτη κιόλας ακρόαση, γίνεται σαφές ότι πρόκειται για ένα ιδιαίτερα αξιόλογο ξεκίνημα, με κομμάτια που έχουν δουλευτεί με σχολαστικότητα.
Παρά τις εμφανείς επιρροές από μεγάλες μπάντες της heavy metal σκηνής, όπως οι Blind Guardian, Iron Maiden και Manowar, ο ήχος του συγκροτήματος παραμένει στιβαρός, επικός και διαμορφωμένος με σαφή ταυτότητα. Οι συνθέσεις είναι προσεγμένες, με δυνατές μελωδίες και catchy riffs. Οι κιθάρες έχουν κυρίαρχο ρόλο, γεμίζοντας το ηχητικό φάσμα με εντυπωσιακά solos και κολλητικά, ορχηστρικά ρυθμικά που μένουν εύκολα στη μνήμη του ακροατή.
Το άλμπουμ ξεκινά με το “Prelude“, ένα ατμοσφαιρικό instrumental κομμάτι. Στη συνέχεια έρχεται το “Prometheus“, που θέτει δυναμικά τον τόνο του δίσκου και αναδεικνύει τις στιχουργικές αναζητήσεις του συγκροτήματος. Εμπνευσμένο από την ελληνική μυθολογία, το τραγούδι αγγίζει την έννοια της αντίστασης και της δημιουργίας, οδηγώντας τον ακροατή στον μύθο που ξεδιπλώνεται σε όλη τη διάρκεια του άλμπουμ.
Ακολουθεί το “Tides of Time“, ένα κομμάτι που ξεχωρίζει για τον πιο μελωδικό χαρακτήρα του, τη γρήγορη ροή και την περίπλοκη δομή. Με έντονο το επικό και διακριτικά το πειρατικό στοιχείο, σε βάζει σε ένα mood ιερής μανίας. Οι κιθάρες, με ευρηματικές γραμμές και συνεχή παρουσία, δημιουργούν μια σχεδόν γηπεδική ατμόσφαιρα, αφού δεν θες να σταματήσεις να τραγουδάς τα riffs. Όλα αυτά αλλάζουν χάρη σε ένα ατμοσφαιρικό και χαλαρό bridge, το οποίο οδηγεί σε μια δυναμική κορύφωση και ένα εντυπωσιακό instrumental θεματικό, που μας εισάγει στο τέταρτο κομμάτι του άλμπουμ, το “Rhapsody XXII: The Eagle and the Lion“.
Το συγκεκριμένο τραγούδι αποτελεί ένα από τα πιο φιλόδοξα σημεία του “The Lorekeeper”. Πιο σκοτεινό και μυστηριώδες, συνδυάζει mid-tempo ρυθμούς με στιβαρή ενορχήστρωση και έντονες δυναμικές. Τα ρυθμικά θυμίζουν απόρθητο κάστρο, με τα drums και το μπάσο να λειτουργούν ως τείχη, ενώ οι κιθάρες μοιάζουν με τις πολεμίστρες του. Αποτελεί ιδανική επιλογή για να κλείσει το πρώτο μισό του άλμπουμ.
Το δεύτερο μισό του άλμπουμ ξεκινά με το “The Wanderer“. Με αυτό το κομμάτι, οι Stygian Path φανερώνουν τις folk επιρροές τους. Ακουστικές κιθάρες, παραδοσιακά όργανα και πιάνο δημιουργούν μια δραματική ατμόσφαιρα, ενώ ταυτόχρονα σε μεταφέρουν νοητικά σε μια μεσαιωνική ταβέρνα, στην οποία μόλις εισέρχεται ένας μυστήριος και φαινομενικά επικίνδυνος χαρακτήρας. Η σύνθεση εξελίσσεται με φυσικό τρόπο και κλείνει με έντονο power metal ύφος. Χωρίς αμφιβολία, αποτελεί μια από τις πιο σύνθετες και πολυεπίπεδες στιγμές του άλμπουμ.
Επόμενο στη ροή είναι το “Unholy Land“, το οποίο αρχικά μοιάζει με χαλαρή μπαλάντα. Όμως, μόλις οι κιθάρες ξεκινήσουν να χτυπούν τα riffs διαδοχικά, γίνεται σαφές πως πρόκειται για ένα power metal θηρίο. Οι ανατολίτικες τσαχπινιές προσθέτουν επιπλέον φλόγα στον ήδη εντυπωσιακό ήχο του συγκροτήματος και διαφοροποιούν το κομμάτι από τα υπόλοιπα του “The Lorekeeper”. Παράλληλα, τα εκφραστικά και σχεδόν θεατρικά φωνητικά απογειώνουν την εμπειρία, καθώς δένουν αρμονικά με τα ορχηστρικά μέρη του κομματιού.
Η συνέχεια στη ροή του άλμπουμ έρχεται με το “Le Château du Deuil“, ένα επίσης σκοτεινό κομμάτι του “The Lorekeeper”. Χαρακτηρίζεται από βαριά riffs, επιβλητικά φωνητικά και τελετουργική διάθεση. Η ενορχήστρωση είναι πολύπλευρη και αναδεικνύει την ευελιξία της μπάντας στη διαχείριση διαφορετικών ηχοχρωμάτων και ρυθμικών στοιχείων. Η παραγωγή του Γιώργου Εμμανουήλ είναι καθαρή και αναδεικνύει τις λεπτομέρειες της σύνθεσης, ενισχύοντας σημαντικά την ένταση του κομματιού.
Μετά από αυτό το επικό σκοτάδι, το άλμπουμ ολοκληρώνεται με το “Path to Exile“, ακριβώς όπως ξεκίνησε: με μια instrumental μπαλάντα που λειτουργεί ιδανικά ως επίλογος. Το κομμάτι προσφέρει μια ήπια κάθαρση από την ένταση που προηγήθηκε και προσδίδει αίσθηση ολοκλήρωσης, ενώ ταυτόχρονα αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο συνέχισης της ιστορίας των Stygian Path σε μελλοντικό άλμπουμ. Αν βάλεις όμως τον δίσκο σε λούπα, είναι σαν να μην τελειώνει ποτέ — η ιστορία ξεκινά ξανά από την αρχή.
Το “The Lorekeeper” δεν περιλαμβάνει αδύναμες στιγμές. Κάθε κομμάτι έχει ξεκάθαρο ρόλο και διατηρεί αμείωτο το ενδιαφέρον του ακροατή. Η αισθητική του άλμπουμ είναι φροντισμένη σε όλα τα επίπεδα, από την παραγωγή έως το εξώφυλλο, το οποίο ενισχύει τον χαρακτήρα της κυκλοφορίας. Οι Stygian Path, με την πρώτη τους δουλειά, καταφέρνουν να δείξουν ταυτότητα και σοβαρότητα. Ο δίσκος αποτελεί ένα ιδιαίτερα επιτυχημένο παράδειγμα σύγχρονου epic metal με χαρακτήρα, ικανό να ικανοποιήσει όλους τους φίλους του παραδοσιακού heavy και epic metal.
Artist: Sober On Tuxedos
Album: Good Intentions
Label: Heaven Music
Release Date: 11/12/2020
Genre: Nu Metal, Metalcore
Artist: Stygian Path
Album: The Lorekeeper
Release Date: 03/03/2025
Label: Eat Metal Records
Genre: Epic Heavy Metal
1. Prelude
2. Prometheus
3. Tides of Time
4. Rhapsody XXII – The Eagle and the Lion
5. The Wanderer
6. Unholy Land
7. Le Château du Deuil
8. Path to Exile
Producer: Γιώργος Εμμανουήλ
Stygian Path: Panos Babilis (Φωνή), Giorgos Machairas (Κιθάρα), Manos Karachalios (Μπάσο), Dimitris Sdralas (Κιθάρα), Alexandros Adamopoulos (Τύμπανα)
Stygian Path: The Lorekeeper
Με φαντασία στη σύνθεση, τεχνική συνέπεια και ξεκάθαρη αισθητική, οι Stygian Path παραδίδουν ένα πρώτο άλμπουμ που χτίζει γέφυρες ανάμεσα στο λυρικό, το επικό και το θεατρικό. Το "The Lorekeeper" δηλώνει παρών σε μια σκηνή που αναζητά αυθεντικές φωνές με διακριτό αποτύπωμα.