Δυο χρόνια μετά οι βετεράνοι Alcatrazz επιστρέφουν στη δισκογραφία με το Take No Prisoners. Ο δίσκος κυκλοφόρησε από τη Silver Lining Music και παρότι δεν ανακαλύπτει εκ νέου τον τροχό, αποτελεί ένα μεστό δείγμα κλασικού heavy metal. Με την εμπειρία που συνοδεύει κάθε συγκρότημα που βρίσκεται στο χώρο από τα 80s, οι Alcatrazz ξεδιπλώνουν τα γνωστά τους ταλέντα στον δίσκο.
Με το… καλημέρα και το πρώτο κομμάτι, “Little Viper“, πιάνεις το νόημα του δίσκου. Κλασικό heavy metal. Όλα αυτά έρχονται να συνοδεύσουν τα εξαιρετικά φωνητικά του Doogie White. Ο frontman των Alcatrazz έρχεται να επιβεβαιώσει πως είναι πράγματι ένα εξαιρετικά ταιριαστό μέλος. Μετά το πρώτο album του με τη μπάντα, V (2021), προσφέρει ακριβώς όσα πρέπει και στο Take No Prisoners.
Μπορεί οι Alcatrazz να μην ανακαλύπτουν ξανά τον τροχό με το Take No Prisoners, αλλά προσφέρουν ένα μεστό heavy metal album
Ακολουθεί το “Don’t Get Mad, Get Even“. Εδώ έχουμε την πρώτη συμμετοχή του δίσκου, με τις Girlschool να προσφέρουν φωνητικά. Η βρετανική heavy metal μπάντα που αποτελείται από τέσσερις θηλυκότητες, δίνει το… extra kick στο τραγούδι. Πολύ catchy, σε ηλεκτρίζει με το που ξεκινάει. Ειδική μνεία στις Girlschool, που παίζουν χωρίς σταματημό από το 1978, και αποτελούν διαμάντι του NWOBHM.
Κάπου εδώ θα κάνουμε μια στάση. Ο λόγος για αυτή; Μάθημα ιστορίας. Οι Alcatrazz ιδρύθηκαν το 1983. Σταμάτησαν το 1987, επανήλθαν το 2007, και σταμάτησαν ξανά το 2014. Επέστρεψαν το 2019 και έκτοτε είναι ενεργοί. Στα 40 χρόνια ιστορία τους, έχουν 15 (!) διαφορετικές συνθέσεις μελών. Ιδρύθηκαν από τους Graham Bonnet, Jimmy Waldo και Gary Shea.
Στην πρωτόλεια μορφή τους, βρισκόταν και ο -τότε άγνωστος- Yngwie Malmsteen. Αυτή τη στιγμή, υπάρχουν δυο line-ups των Alcatrazz, ένα με ηγέτη των Bonnet και ένα με ηγέτες τους Waldo και Shea. Το Take No Prisoners γράφτηκε από τους Alcatrazz των Waldo (πλήκτρα, synths, πιάνο, φωνή) και Shea (μπάσο, φωνή). Στα φωνητικά όπως προαναφέρθηκε, ο Doogie White. Στις κιθάρες ο Joe Stump, και στα τύμπανα ο Larry Paterson.
Στα 40 χρόνια ζωής τους, οι Alcatrazz έχουν 15 διαφορετικές συνθέσεις μελών, και αυτή τη στιγμή υπάρχουν δυο μορφές της μπάντας
Αντιλαμβάνεται λοιπόν κανείς ότι κάθε δίσκος που κυκλοφορεί, δοκιμάζεται εις διπλούν. Μια από το κοινό, και μια από το… αντίπαλο δέος. Οι Waldo και Shea ωστόσο, περνούν τη… βάση με άνεση στο Take No Prisoners. Στην τρίτη θέση της tracklist βρίσκουμε το “Battlelines“. Οι επιρροές από Judas Priest και Iron Maiden, εμφανείς, σε ένα τραγούδι που θα ταίριαζε άνετα και σε soundtrack κάποιου φιλμ.
Ακολουθεί η μπαλάντα του album, με τίτλο “Strangers“. Το ρεφρέν και η μελωδία του τραγουδιού είναι εξαιρετικά, με τους στίχους να έχουν έντονο το στοιχείο του έρωτα. Ο Doogie White ξεδιπλώνει και αυτή την πτυχή της φωνής του, σε μια ατόφια heavy metal μπαλάντα. Τα “Power in Numbers” και “Salute the Colours” περιλαμβάνουν ποιοτική δουλειά, συνθετικά και ερμηνευτικά. Το δεύτερο μάλιστα “μπαίνει” με τον Stump να δίνει τα πάντα στην κιθάρα, ξεσηκώνοντας τον ακροατή.
Ο Doogie White επιβεβαιώνει πως η φωνή του ταιριάζει απόλυτα στους Alcatrazz για δεύτερο σερί δίσκο
Η έμπνευση από θρύλους του heavy metal διατηρείται σε όλο το album. Μεταξύ άλλων, στα “Alcatrazz” και “Bring on the Rawk“. Το δεύτερο ολοκληρώνεται και το album, στα 47 λεπτά.
Συνολικά, έχουμε μια δυνατή δουλειά από τη βασική σύνθεση των Alcatrazz. Τα φωνητικά του Biff Byfford μπορεί να απουσιάζουν, αλλά ο Doogie White κρατάει ψηλά τη σημαία του συγκροτήματος. Από ψηλές και screams, μέχρι χαμηλές και ήπιες, όλες οι μελωδίες που βγαίνουν από το στόμα του ταιριάζουν απόλυτα.
Το heavy metal των Alcatrazz στο Take No Prisoners έρχεται να υπενθυμίσει ότι αν ο ακροατής περνάει καλά, μικρή σημασία έχει τι λένε οι gatekeepers
Το Take No Prisoners αποτελεί έναν δυνατό heavy metal δίσκο. Όπως προαναφέρθηκε, δεν είναι η νέα ανακάλυψη που θα προκαλέσει τομές στο ιδίωμα. Είναι όμως ακόμη μια προσθήκη σε έναν γιγάντιο πύργο από albums που κρατούν ψηλά τη σημαία. Τα horns του heavy metal ζουν και βασιλεύουν (και) στις καρδιές των παλιών του είδους.
Είναι γνωστό εδώ και δεκαετίες πως το metal αλλάζει ραγδαία. Σχεδόν καθημερινά, ανακαλύπτεις νέες κυκλοφορίες που ξεδιπλώνουν ακόμη μια πτυχή του σπουδαίου genre. Οι περισσότερες, επιβεβαιώνουν ότι το heavy metal είναι τρόπος προσέγγισης και όχι αυστηρά στεγανά και κανόνες. Εν τέλει, μιλάμε για Μουσική. Αν αυτό που ακούς, το απολαμβάνεις, τότε ο καλλιτέχνης πέτυχε τον στόχο του. Μικρή σημασία έχει τι λένε οι gatekeepers. Το απολαύσαμε; Δεόντως. Έπαιξε και παίζει ανά διαστήματα, άλλοτε ως filler, άλλοτε ως main άκουσμα. Στο περπάτημα, στο γυμναστήριο ή και με την παρέα, στο background.
Artist: Sober On Tuxedos
Album: Good Intentions
Label: Heaven Music
Release Date: 11/12/2020
Genre: Nu Metal, Metalcore
Artist: Alcatrazz
Album: Take No Prisoners
Label: Silver Lining Music
Release Date: 19/05/2023
Genre: Heavy Metal
1. Little Viper
2. Don’t Get Mad…Get Even (feat. Girlschool)
3. Battlelines
4. Strangers
5. Gates of Destiny
6. Alcatrazz
7. Holly Roller (Love’s Temple)
8. Power in Numbers
9. Salute the Colours
10. Bring on the Rawk
Producer: Paul Simon, Kyle Crusham
Alcatrazz: Doogie White (Φωνή), Joe Stump (Κιθάρα), Jimmy Waldo (Πλήκτρα, πιάνο, synths, φωνή), Gary Shea (Μπάσο, φωνή), Larry Paterson (Τύμπανα)
Alcatrazz
Οι Alcatrazz σε καμία περίπτωση δεν ανακάλυψαν τον τροχό. Παρόλα αυτά, το "Take no Prisoners" είναι ένα ευχάριστο άκουσμα.