Α
πό τις αρχές της δεκαετίας του 1930 από την περίοδο του «Πρώιμου Hollywood», μέχρι και σήμερα, οι ταινίες που εντάσσονται στο είδος του gangster film και απεικονίζουν το οργανωμένο έγκλημα, τις συμμορίες και τις μαφίες αποτελούν ένα εξέχον ιδίωμα. Με αφορμή την προβολή του Get Carter από το Midnight Express, ας ρίξουμε μια ματιά στο σπουδαίο φιλμ.
Πρωτοκαθεδρία στο εν λόγω είδος έχουν οι Ηνωμένες Πολιτείες, με ταινίες, όπως τα Little Cesar και The Public Enemy του 1931, αλλά και το Scarface του 1932. Η φήμη του τελευταίου εκτοξεύθηκε ακόμα περισσότερο με το remake του 1983, δια χειρός Brian De Palma.
Ο Michael Caine ήρθε με το Get Carter να αντικρούσει τις γκανγκστερικές ταινίες του Hollywood
Κατά την περίοδο του «Νέου Hollywood» (δεκαετίες 1960-1980) γνώρισε νέα ύψη με το Bonnie & Clyde του 1972 και την αριστουργηματική τριλογία του Νονού του Francis Ford Coppola. Επίσης και ένα μεγάλο μέρος της φιλμογραφίας του Martin Scorsese με εμβληματικότερες το Goodfellas του 1990 και το Casino του 1995, έπαιξε καθοριστικό ρόλο.
Τι γίνεται όμως στην περίπτωση της Μ. Βρετανίας; Γενικότερα, οι gangster ταινίες στο βρετανικό βεληνεκές είχαν στην πλειοψηφία τους πρωταγωνιστές είτε αδαείς, είτε αστείους. Αυτό ήρθε να αντικρούσει ο Michael Caine με τον πρωταγωνιστικό του ρόλο στο Get Carter. Τα κατάφερε με απόλυτη επιτυχία, γιατί ενσάρκωσε έναν χαρακτήρα ολίγον τι κάθαρμα μεν, ευφυέστατο, ετοιμόλογο και προσηλωμένο στον στόχο του δε.
Get Carter | Ο ΑΔΙΣΤΑΚΤΟΣ ΚΥΡΙΟΣ JACK CARTER
Η ταινία περιστρέφεται γύρω από τον Jack Carter, έναν αδίστακτο δολοφόνο που δουλεύει για μια διαβόητη συμμορία του Λονδίνου. Η παραμονή του στην πρωτεύουσα όμως θα διακοπεί απότομα μετά τον αιφνίδιο θάνατο του αδερφού του σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Υποψιαζόμενος πως δεν πρόκειται για απλή σύμπτωση, αποφασίζει να επιστρέψει στην γενέτειρά του, το Newcastle, προκειμένου να ανακαλύψει την αλήθεια.
Το Get Carter περιστρέφεται γύρω από τη ζωή ενός αδίστακτου δολοφόνου του Λονδίνου
Για τον Carter τα πράγματα είναι απλά. Θέλει να φτάσει στην επίλυση του φόνου του αδερφού του, να μάθει ποιος τον σκότωσε και γιατί. Για να γίνει αυτό, θα χρειαστεί να σκοτώσει. Θα σκοτώσει όσους κρίνει ως ιθύνοντες, χωρίς κανένα πρόσημο και με όλα τα πρόσημα μαζί.
Είναι αδίστακτος, αιμοδιψής και, ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, αρκετά μισογύνης. Η γοητεία και η οξυδέρκεια είναι επιπλέον όπλα για εκείνον και τα κατέχει στον απόλυτο βαθμό, γι’ αυτό και τα εκμεταλλεύεται στο έπακρον.

Η οξυδέρκεια αυτή ξεδιπλώνεται σε κάθε του ατάκα. Με ιδιαίτερη -και βρετανική- αίσθηση του χιούμορ, o Carter μπορεί να αποστομώσει τον συνομιλητή του με συνοπτικές διαδικασίες. Τα παραδείγματα είναι τόσα πολλά που οριακά διατρέχουν όλη την ταινία.
Η οξυδέρκεια του Jack Carter ξεδιπλώνεται με κάθε ατάκα του Michael Caine
Ωστόσο, όπως όλοι οι άνθρωποι, έτσι κι εκείνος έχει συναισθήματα. Ακόμα και αυτό το κάθαρμα μπορεί να λυγίσει. Η οργή και η δίψα για εκδίκηση όμως πάντα θα υπερτερούν, σε σημείο που τα συναισθήματά του δεν θα αποτελούν πια ανασταλτικό παράγοντα.
Ο Michael Caine αναδεικνύει τον ρόλο του Jack Carter, τόσο στην γοητευτική του πλευρά, όσο και στην κυνικότητα που διακατέχει τον ήρωα με μια αξεπέραστη ερμηνεία.

Get Carter | ΚΟΜΒΙΚΟ ΣΗΜΕΙΟ ΓΙΑ HODGES & LEWIS
H ιστορία του βιβλίου του Ted Lewis Jack’s Return Home έμελλε να γίνει το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Mike Hodges. Αν πέραν της ιστορίας του Get Carter, τους ενώνει κάτι, αυτό είναι η στροφή στην καριέρα τους. Ο Lewis, εργαζόταν στον χώρο του animation και δούλεψε για το Yellow Submarine των Beatles. Ο Hodges από την επιτυχία του Get Carter προχώρησε στο διαμαντάκι των B- Movies, Flash Gordon (με Queen στο soundtrack, βεβαίως).
Στο Get Carter, οι μουσικοί ηχογράφησαν το score, παρακολουθώντας παράλληλα τις σκηνές
Μιλώντας περί μουσικής επιμέλειας, την οποία ανέλαβε ο Roy Budd, κυμαίνεται σε smooth και ατμοσφαιρικά στοιχεία. Αυτά εντείνουν το μυστήριο στην εξέλιξη της ταινίας. Οι μουσικοί ηχογράφησαν το score, παρακολουθώντας παράλληλα τις σκηνές. Αυτό είχε πράξει και ο Miles Davis στο Ascenseur Pour L’ Echafaud του 1958.

Get Carter | ΤΑΙΝΙΑ-ΔΙΑΜΑΝΤΙ ΣΕ 40 ΗΜΕΡΕΣ
Εντυπωσιακό είναι το ότι η ταινία από την περίοδο που ξεκίνησε ως ιδέα μέχρι και την τελική υλοποίησή της, είχε διάρκεια 10 μόλις μηνών και τα γυρίσματά της κράτησαν μόνο 40 μέρες. Αν αναλογιστεί κανείς πως είναι μια από τις καλύτερες ταινίες του είδους όλων των εποχών, μιλάμε για χρόνο-ρεκόρ. Η αξία της αυτή επιβεβαιώνεται και από το βρετανικό περιοδικό Total Film, στις αρχές της δεκαετίας του 2000.
To Get Carter άφησε το αποτύπωμά του στον Hodges, ο οποίος επανήλθε σε παρεμφερή μοτίβα με την τελευταία ταινία του
To Get Carter άφησε το αποτύπωμά του στον Hodges, ο οποίος επανήλθε σε παρεμφερή μοτίβα με την τελευταία ταινία του, το I’ll Sleep When I’m Dead του 1999. Σε αυτό διακρίνεται η ambient αισθητική. Φρόντισε, ωστόσο, να αποτελέσει δημιουργικό εφαλτήριο για τους Quentin Tarantino και Guy Ritchie.
Το Get Carter προβλήθηκε την Παρασκευή 24 Μαρτίου, στις 23:30 στο ΣΙΝΕΑΚ, στα πλαίσια των μεταμεσονύχτιων προβολών του Midnight Express. Προλόγισε ο δημιουργός των Μαγνητικών Πεδίων και του Χειροπαλαιστή, Γιώργος Γούσης. And remember: “Be good… And don’t trust boys”.