Στο πάνθεον του heavy metal υπάρχουν κάμποσα albums που έχουν αποκτήσει θρυλική υπόσταση. Δίσκοι που έχουν αντέξει στον χρόνο και συνεχίζουν να εμπνέουν γενιές metalheads. Ένα τέτοιο άλμπουμ, που έχει αφήσει ανεξίτηλο σημάδι στο heavy metal, είναι το “Don’t Break the Oath” των Mercyful Fate. Αυτός ο εμβληματικός δίσκος, που κυκλοφόρησε το 1984, όχι μόνο εδραίωσε τη θέση των Mercyful Fate στην ιστορία του heavy metal, αλλά διαμόρφωσε και την ίδια την ουσία αυτού που σήμερα αναγνωρίζουμε ως extreme και occult metal.
Οι Mercyful Fate δημιουργήθηκαν στη Δανία το 1981 από τον τραγουδιστή King Diamond (Kim Bendix Petersen) και τον κιθαρίστα Hank Shermann (René Krolmark). Το συγκρότημα συγκέντρωσε μια ομάδα ταλαντούχων μουσικών με κοινό πάθος για μία σκοτεινή και θεατρική προσέγγιση του heavy metal. Με επιρροές που κυμαίνονται από τους Black Sabbath μέχρι τους Judas Priest, ο πρώιμος ήχος των Mercyful Fate ήταν ένα μοναδικό κράμα από βαριά riffs, μελωδικά σόλο κιθάρας και φυσικά, τα υψηλόφωνα φωνητικά του King Diamond.
Οι Δανοί είχαν πολύ δύσκολο φορτίο να “κουβαλήσουν,” καθώς η πρώτη τους κυκλοφορία, “Melissa“, είχε ήδη ανεβάσει πολύ ψηλά τον πήχη. Οι Mercyful Fate, με όπλα τους τις μοναδικές φωνητικές γραμμές του King Diamond, τη συνθετική τους ικανότητα που τους ξεχώριζε — και εν τέλει τους κράτησε και στον αφρό — καταφέρνουν όχι απλά να ικανοποιήσουν τις προσδοκίες, αλλά και, στα αυτιά πολλών, να τις ξεπεράσουν.
Celtic Frost και Venom θεωρούν το “Don’t Break the Oath” των Mercyful Fate έναν από τους δίσκους που τους ενέπνευσαν
Ένα από τα καθοριστικά χαρακτηριστικά του “Don’t Break the Oath” είναι ο απροκάλυπτος εναγκαλισμός των σατανιστικών θεμάτων. Το εξώφυλλο του άλμπουμ, όπου δεσπόζει μια διαβολική φιγούρα με τεντωμένα φτερά, δίνει αμέσως τον τόνο για το τι κρύβεται μουσικά μέσα στο άλμπουμ. Αν και η σατανιστική αισθητική στο metal δεν ήταν εντελώς νέα, οι Mercyful Fate την ανέβασαν σε νέα ύψη με τους στίχους τους, οι οποίοι εξερευνούσαν θέματα αποκρυφισμού, μαγείας και εωσφορικής εξέγερσης.
Το κιθαριστικό δίδυμο – Hank και Michael – αναλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος των συνθέσεων, ενώ ο “Βασιλιάς” επιφορτίζεται κατά αποκλειστικότητα το στιχουργικό κομμάτι του album. Για τη μουσική συνεισφορά του δίσκου δεν επαρκεί απλά ένα άρθρο, ίσως ούτε τόμοι ολόκληροι, καθώς συζητάμε για μία από τις κυκλοφορίες που έπαιξαν τεράστιο ρόλο στην εγκαθίδρυση και γιγάντωση του heavy metal. Η επιρροή όμως δεν περιορίζεται μόνο εκεί· άλλωστε, μόνο τυχαίο δεν είναι το γεγονός ότι τόσο οι Venom όσο και οι Celtic Frost – πρωτεργάτες του black metal – το θεωρούν ως έναν από τους μεγαλύτερους πόλους έμπνευσής τους.
Το άλμπουμ ξεκινά με το “A Dangerous Meeting“, μια εισαγωγή που προετοιμάζει το σκηνικό για το σκοτεινό ταξίδι που ακολουθεί. Η απόκοσμη ατμόσφαιρα που δημιουργείται από την κιθαριστική δουλειά του Shermann και τους φανταστικούς ψιθύρους του King Diamond παρασύρει αμέσως τον ακροατή στον μακάβριο κόσμο των Mercyful Fate.
Το “Don’t Break the Oath” αποτέλεσε καλλιτεχνική και εμπορική επιτυχία, εδραιώνοντας τη θέση των Mercyful Fate
Ένα από τα κομμάτια που ξεχωρίζουν στο “Don’t Break the Oath” είναι το “Nightmare“. Αυτό το τραγούδι συμπυκνώνει όλα όσα κάνουν τους Mercyful Fate ξεχωριστούς. Περίπλοκα κιθαριστικά riffs, solos από τον Shermann που αναδεικνύουν την τεχνική του δεινότητα και τα μαγευτικά φωνητικά του King Diamond. Οι στίχοι αφηγούνται μια ανατριχιαστική ιστορία δαιμονισμού και δημιουργούν μια αίσθηση τρόμου που παραμένει πολύ μετά το σβήσιμο της μουσικής.
Το “Desecration of Souls” είναι άλλο ένα highlight του άλμπουμ. Ένα εθιστικό τραγούδι που προσκαλεί τον ακροατή να τραγουδήσει τον σκοπό του, ενώ παράλληλα απολαμβάνει τους σκοτεινούς στίχους του. Μετά υπάρχει και το ομώνυμο κομμάτι, “Don’t Break the Oath”. Ένα εννιάλεπτο έπος που λειτουργεί ως το μεγάλο φινάλε του άλμπουμ. Είναι ένα tour de force τραγουδοποιίας και μουσικής, με το θεατρικό σήμα κατατεθέν της μπάντας να φτάνει στο ζενίθ του.
Το “Don’t Break the Oath” αποτέλεσε καλλιτεχνική και εμπορική επιτυχία, εδραιώνοντας τη θέση των Mercyful Fate στο πάνθεον του metal. Η επιρροή του στις επόμενες γενιές metal συγκροτημάτων είναι κάτι που δεν μπορεί να προσπεραστεί. Ο συνδυασμός της μελωδίας και του σκοταδιού στο άλμπουμ, μαζί με τα σατανιστικά του θέματα, άνοιξε τον δρόμο για την εμφάνιση του black metal και άλλων extreme metal υποειδών.