Obscura: A Sonication | Album Review

Το “A Sonication” των Obscura ισορροπεί ανάμεσα σε τεχνική δεξιοτεχνία και μελωδικότητα, διατηρώντας τον progressive χαρακτήρα τους χωρίς ριζικές αλλαγές

Οι Obscura εδώ και καιρό έχουν κερδίσει τη δική τους θέση στη technical death metal σκηνή. Συνδυάζουν άψογα progressive στοιχεία με μουσικότητα, ενώ η μελωδικότητά τους τους ξεχωρίζει από τους «ομοσταβλούς» τους. Με το “A Sonication“, το έβδομο στούντιο άλμπουμ τους, οι Γερμανοί συνεχίζουν την εξέλιξη και τον πειραματισμό που τους χαρακτηρίζει. Παρουσιάζουν έναν δίσκο που ισορροπεί τέλεια μεταξύ τεχνικής ακρίβειας και ουσίας, διατηρώντας τη δεξιοτεχνία που περιμένουμε από αυτούς.

Με διάρκεια μόλις 39 λεπτά, το “A Sonication” είναι το πιο σύντομο άλμπουμ στη δισκογραφία των Obscura. Κάποιοι μπορεί να το θεωρήσουν μειονέκτημα, δεδομένης της αγάπης τους για μακροσκελείς και πολύπλοκες συνθέσεις. Όμως, η συντομία λειτουργεί υπέρ του. Αυτή τη φορά, οι Obscura αποφεύγουν κάθε περιττή υπερβολή και παραδίδουν μια απλοποιημένη αλλά ελκυστική εμπειρία ακρόασης. Η σύνθεση του άλμπουμ περιλαμβάνει νέα πρόσωπα, δίπλα στον Steffen Kummerer, με μουσικούς από Cynic, Vader και Decapitated. Αυτή η ανανέωση φέρνει μια ελαφρώς αλλαγμένη δυναμική, όμως, στον πυρήνα του, το “A Sonication” είναι αναμφισβήτητα Obscura.

Το άλμπουμ ξεκινά με το “Silver Linings“, ένα κομμάτι που αναδεικνύει αμέσως την τεχνική δεινότητα των Obscura. Οι κιθάρες ξεχύνονται σε καταιγισμό από σαρωτικά αρπέτζιο, ενώ τα τύμπανα χτυπούν με απόλυτη ακρίβεια. Μέσα σε αυτή την ένταση, η μελωδία παραμένει έντονη, κάτι που χαρακτηρίζει όλο και περισσότερο τις πρόσφατες δουλειές τους. Το κομμάτι λειτουργεί ιδανικά ως εισαγωγή, προσφέροντας μια πρώτη γεύση από την ηχητική παλέτα του άλμπουμ.

Το “A Sonication” είναι μια αξιόλογη προσθήκη στη δισκογραφία των Obscura, χωρίς όμως να φέρνει επανάσταση στον ήχο τους

Μία από τις πιο εντυπωσιακές πλευρές του “A Sonication” είναι η ισορροπία μεταξύ πολυπλοκότητας και μελωδίας. Το “The Prolonging” είναι μια σύντομη αλλά εκρηκτική επίθεση με blast beats και σκληρά riff, σε έντονη αντίθεση με το “Beyond the Seventh Sun“. Το τελευταίο είναι ένα ορχηστρικό κομμάτι που αναδεικνύει την progressive πλευρά των Obscura, δίνοντας χώρο σε μπάσο και κιθαριστικά περάσματα. Η σχεδόν κοσμική ατμόσφαιρα που δημιουργεί προσφέρει μια ανάπαυλα, πριν το άλμπουμ βυθιστεί ξανά στις πιο βαριές στιγμές του.

Το “The Sun Eater” ξεχωρίζει με τη βαριά, σκοτεινή ενέργειά του, δημιουργώντας μια απειλητική ατμόσφαιρα. Τα riffs ακούγονται πιο δυνατά και δίνουν μια αίσθηση αγωνίας, χωρίς να χάνεται η τεχνική αρτιότητα που χαρακτηρίζει τους Obscura. Η δομή του κομματιού δείχνει μελετημένη, καθώς κάθε μέρος ξεδιπλώνεται σταδιακά αντί να καταλήγει στο απόλυτο χάος. Οι κιθάρες και το μπάσο αλληλεπιδρούν με εξαιρετικό τρόπο, ενισχύοντας τον πολυεπίπεδο ήχο και το σύνθετο ύφος του τραγουδιού.

Ωστόσο, δεν καταφέρνουν όλες οι στιγμές του άλμπουμ να έχουν τον ίδιο αντίκτυπο. Το “Evenfall“, που επιλέχθηκε ως lead single, προσπαθεί να είναι πιο προσιτό, αλλά τελικά κάτι του λείπει. Παρόλο που αναδεικνύει τη μελωδική πλευρά της μπάντας, η εκτέλεσή του μοιάζει too safe, χωρίς το ρίσκο και τη φρεσκάδα που έκαναν κομμάτια όπως το “Diluvium” τόσο δυνατά. Δεν είναι κακό, αλλά δεν καταφέρνει να αποτυπώσει την ουσία που κάνει τους Obscura πραγματικά συναρπαστικούς.

Στιχουργικά, το “A Sonication” συνεχίζει να εξερευνά τα θέματα που απασχολούν τους Obscura σε όλη την πορεία τους. Οι φιλοσοφικοί προβληματισμοί του Kummerer γύρω από την ύπαρξη, τον χρόνο και την υπερβατικότητα παραμένουν στο επίκεντρο, αλλά αυτή τη φορά αποκτούν έναν πιο εσωστρεφή χαρακτήρα. Τα φωνητικά εναλλάσσονται ανάμεσα σε βαθιά growls και πιο ελεγχόμενα, σχεδόν αφηγηματικά περάσματα, προσθέτοντας μια ενδιαφέρουσα ποικιλία στην ερμηνεία του.

Παρότι το “A Sonication” δεν φέρνει κάτι ριζοσπαστικά καινούργιο, δείχνει ότι οι Obscura μπορούν να εξελίσσονται

Από πλευράς παραγωγής, το άλμπουμ δίνει προτεραιότητα στη σαφήνεια αντί για την επιθετικότητα. Αυτό επιτρέπει σε κάθε νότα και χτύπημα στα τύμπανα να ακούγεται καθαρά, αλλά μειώνει ελαφρώς την «αγριάδα» που χαρακτήριζε τις προηγούμενες κυκλοφορίες. Οι κιθάρες είναι εξαιρετικές, το μπάσο έχει αρκετό χώρο να αναπνεύσει και τα ντραμς ακούγονται δυνατά. Ωστόσο, η μίξη σε ορισμένα σημεία φαίνεται υπερβολικά γυαλισμένη. Λίγη περισσότερη «ζεστασιά» θα μπορούσε να ενισχύσει το συνολικό αποτέλεσμα, ειδικά στα πιο βαριά σημεία.

Σε κάποιους, ιδίως σε όσους τους ακολουθούν από την αρχή, η στροφή προς μια πιο μελωδική προσέγγιση μπορεί να χρειαστεί λίγο χρόνο προσαρμογής. Το “A Sonication” δεν είναι τόσο περίπλοκο όσο το “Cosmogenesis”, ούτε τόσο σκληρό όσο το “Akroasis”, αλλά βρίσκει μια ισορροπία ανάμεσα στην τεχνική δεξιοτεχνία και τις αξιομνημόνευτες συνθέσεις. Τα νέα μέλη δένουν άψογα με το σύνολο, και παρότι το άλμπουμ δεν φέρνει κάτι ριζοσπαστικά καινούργιο, δείχνει ότι οι Obscura μπορούν να εξελίσσονται και να τελειοποιούν τον ήχο τους.

Το “A Sonication” είναι μια αξιόλογη προσθήκη στη δισκογραφία των Obscura, χωρίς όμως να φέρνει επανάσταση στον ήχο τους. Δείχνει εξέλιξη χωρίς να αλλάζει ριζικά τη μουσική τους ταυτότητα, διατηρώντας αρκετή πολυπλοκότητα, ενώ ταυτόχρονα γίνεται πιο προσιτό χάρη στα μελωδικά του στοιχεία. Μπορεί να μην είναι η πιο τολμηρή δουλειά τους, αλλά παραμένει μια συναρπαστική ακρόαση που αποδεικνύει ότι οι Obscura εξακολουθούν να είναι μια από τις πιο ισχυρές παρουσίες του είδους.

Info ⓘ

Artist: Sober On Tuxedos

Album: Good Intentions

Label: Heaven Music

Release Date: 11/12/2020

Genre: Nu Metal, Metalcore

Info

Artist: Obscura

Album: A Sonication

Release Date: 07/02/2025

Label: Nuclear Blast Records

Genre: Progressive Death Metal

A Sonication tracklist

1. Silver Linings

2. Evenfall

3. In Solitude

4. The Prolonging

5. Beyond the Seventh Sun

6. Stardust

7. The Sun Eater

8. A Sonication

Personnel

Producer: Fredrik Nordström, Steffen Kummerer

Obscura: Steffen Kummerer (Φωνή, κιθάρα), Kevin Olasz (Κιθάρα), Robin Zielhorst (Μπάσο), James Stewart (Τύμπανα)

Follow Obscura