Brutus, Their Methlab @Gagarin 205, 29/04/2023

Υπάρχουν κάποιες μπάντες που παίζουν hardcore, αλλά ενσωματώνουν στη μουσική τους πολλές μελωδίες.Υπάρχουν κάποιες μπάντες που συνδυάζουν brutal φωνητικά και καθαρά. Yπάρχουν επίσης, μερικές μπάντες που έχουν ογκώδη και συμπαγή ήχο και η εμπειρία των live τους περνάει σε ένα εξ’ ολοκλήρου διαφορετικό επίπεδο. Έπειτα, υπάρχουν και οι Brutus.

Όταν πρόκειται για hardcore, μελωδίες και ατμόσφαιρα, είναι ξεκάθαρο πως οι Brutus δεν έχουν κάνει μόνο reset στους κανόνες του παιχνιδιού. Έχουν γίνει ειδήμονες και σε κάθε checkmate. Ένας οδοστρωτήρας ωμής, ιλιγγιώδους ορμής που έπαιξε για πρώτη φορά στην Αθήνα και το live αυτό είναι κάτι που πρόκειται να επανέρχεται σε συζητήσεις για αρκετό καιρό.

Αν θα έπρεπε να γράψω αυτήν την ανταπόκριση έχοντας επεξεργαστεί πλήρως την εμπειρία και έχοντας αφομοιώσει και καταχωρήσει τις εντυπώσεις που άφησε, το πιο πιθανό είναι να κατέληγα μετά από βδομάδες θαμμένη σε sticky notes. Σαν κανένας τρελός επιστήμονας που τρέχει να σημειώσει κάποια ευφάνταστη διατύπωση που του ήρθε ξαφνικά στο μυαλό.

Οπότε καλύτερα να αποπειραθώ να αποτυπώσω τις σκέψεις σε λέξεις. Ελπίζοντας πως το φρέσκο της εμπειρίας και η ακόμα ζεστή αίσθηση του δεσίματος με το συγκεκριμένο live θα εκληφθούν και θα εκδηλωθούν ως αυθεντικότητα. Με την ευχή ότι ακολούθως θα σταθούν αντάξια εκείνης της πολύ ιδιαίτερης βραδιάς.

Ο συμπαγής ήχος των Their Methlab τράβηξε αμέσως την προσοχή όσων είχαν γεμίσει το Gagarin

Έχοντας τρέξει από δω και από εκει όλη μέρα, κάπου ανάμεσα στο να κρατήσω επαφή με τον χρόνο, να έρθω σε ισορροπία μετά από το ταξίδι και να στριμωχτώ μέσα στο πρόγραμμά μου, το event γλίστρησε για λίγο στο πίσω μέρος του μυαλού μου. Παρασυρμένο από τα γρήγορα εναλασσόμενα αστικά τοπία και την κίνηση.

Μόλις ο πυρετός της πόλης υπέκυψε στην κούραση και το απόγευμα ηρέμησε αποδεχόμενη την αεικινησία της πόλης, άρχισα να περπατάω αφήνοντας τον δρόμο να με οδηγήσει. Ανυπομονούσα καιρό για αυτό το live. Οπότε μόλις άρχισα να πλησιάζω το venue, το κλίμα άρχισε να με κυριέυει και να ‘μαι στο Gagarin την ώρα που το τελυταίο φως της μέρας υποκλινόταν στο βράδυ που ερχόταν.

Παρόλο που έφτασα αρκετά πιο νωρίς από την ώρα που ήταν προγραμματισμένες να ανοίξουν οι πόρτες, υπήρχε ήδη μια ουρά περίπου 20 ατόμων έξω από το Gagarin. Η οποία μεγάλωσε σε χρόνο μηδέν. Αλλά καθώς η παρέα σιγά σιγά μαζεύτηκε, ο χρόνος πέρασε γρήγορα. Μπήκαμε σε ένα συνωστισμένο venue γεμάτο αναβρασμό και αισθητή ανυπομονησία.

Εξασφαλίζοντας πρώτη θέση, κατέληξα ξανά, πού αλλού, μπροστά στα ηχεία. Μπύρες για το ζέσταμα, συζητήσεις, γνωριμίες και συστάσεις και στοιχήματα για το ποιο τραγούδι θα άνοιγε το live. Στοιχημάτισα είτε στο Liar ή στο Miles away. Το ένστικτό μου τα πάει περίφημα όπως αποδεικνύεται.

THEIR METHLAB

Ήρθε η ώρα να εμφανιστούν οι Their Methlab και αυτή ήταν η δεύτερη φορά που τους έβλεπα live. Ο συμπαγής ήχος τους μου τράβηξε αμέσως την προσοχή και παρόλο που τα ντεσιμπέλ τα ένιωσα αρχικά για τα καλά και προσπαθούσα να αποφασίσω αν το’ χω ή όχι στη θέση που ήμουν, αυτό γρήγορα μετατράπηκε σε δευτερεύουσα σκέψη. Αφέθηκα να απολαμβάνω την τελείως αβίαστη ροή της ενέργειας που μας προσφερόταν με μπόλικη και αδιαμφισβήτητη γενναιοδωρία.

Το 40λεπτο set τους έβαλε το νερό στο αυλάκι καθώς, όσο περισσότερο τους άκουγα, ο ήχος τους έμοιαζε τόσο κοντά και τόσο μακριά από τους Brutus. Και αυτό μόνο του άρχισε να πλάθεται σαν ιδέα στο κεφάλι μου. Ο όγκος τόσο του post rock όσο και του post metal ήχου αναδεικνύουν περίφημα τον ήχο του μπάσου. Το οποίο μπορούσα να νιώθω να φουσκώνει και να γιγαντώνεται, πέφτοντας βαρύ στο στέρνο. Χτυπώντας σαν διακοπτόμενος ηλεκτρισμός μέσα από καλώδιο, συνενώνοντας όλους όσους ήταν παρόντες. Ο Σταύρος των Sadhus ανέβηκε στη σκηνή για το κομμάτι “Colours in Venice”, δίνοντας μια διαφορετική οπτική στο ηχοτοπίο με τα guttural φωνητικά του, δίνοντας ώθηση στο κύμα ενέργειας μέχρι το τέλος του set.

Info ⓘ

Artist: Morrissey

Album: I Am Not a Dog on a Chain

Label: BMG

Release Date: 20/03/2020

Genre: Indie Rock

Info ⓘ

Artist: Their Methlab

Genre: Post rock

Setlist 🎼

Arctic Funk

A Call to Arms

Muktuk

Colours in Venice

Golden Bond of Ambition

Personnel 🎵

Their Methlab: Michalis Spanos (Κιθάρα), Dimitris Spanos (Μπάσο), Nikos Vatalachos (Τύμπανα)

Links 🔗

Their Methlab: Facebook | Instagram | Spotify

BRUTUS

Και ενώ αρχικά ο χώρος μπορούσε να ανασάνει λιγάκι και το πάνω διάζωμα ήταν πιο χαλαρό για άραγμα. Με μια γρήγορη ματιά αντιλήφθηκα πως το Gagarin ήταν πια ασφυκτικά γεμάτο. Μετά από ένα σύντομο soundcheck, οι Brutus αποσύρθηκαν για λίγο ώστε να εμφανιστούν ξανά γύρω στις δέκα και μισή και να ανοίξουν μία ζωντανή πύλη σε έναν άλλον κόσμο.

Είναι πραγματικά ξεχωριστό όταν κάτι καταφέρνει να μπλοκάρει κάθε σκέψη και αισθητηριακή αντίληψη. Να σε κάνει να ξεχάσεις που βρίσκεσαι ως φυσική οντότητα. Το εναρκτήριο “Liar” απέδειξε πως υπήρχε ένα παλιρροϊκό κύμα που κατευθυνόταν προς εμάς και εμείς ήμασταν πανέτοιμοι να ορμήσουμε ολόψυχα κατά πάνω του. Δεν χρειάστηκε παραπάνω από ένα κομμάτι για να αντιληφθούμε πως δεν τίθεται θέμα σύγκρισης μεταξύ των studio και των live εκτελέσεων των κομματιών τους.

Ακόμα και μετά από μια περίοδο εντατικού touring, οι ικανότητές τους φάνηκε να παραμένουν αιχμηρότατες. Ο ήχος τους ήταν τόσο συμπαγής και γεμάτος που δεν ένιωθες να εκκρεμεί ή να λείπει ούτε μία συχνότητα. Η φωνή της Stefanie ισοπεδώνει την ένταση των πιο μάχιμων brutal φωνητικών και αυτό το συστατικό τού ήχου τους είναι αυτό στο οποίο εναπόκειται αυτή η χαρακτηριστική ωμή ενέργεια και το πλούσιο συναισθηματικό βάθος.

Σε κομμάτια όπως το “What have we done” και το “Dust”, με τη φωνή της να βρίσκεται σε άψογη φόρμα, εξαπέλυε ψηλές νότες, πατώντας με ακρίβεια στη μία μετά την άλλη, αντικαθιστώντας και βγάζοντας ξεκάθαρα νοκ άουτ τις κανονικές. Το τραχύ τελείωμα της χροιάς της, μαζί με το γρονθοκόπημα που έχει σαν αίσθηση η τεχνική της στα τύμπανα, διαμορφώνουν όλα μαζί μία πολύ έντονη εμπειρία.

Αν κοιτούσες τους Brutus, μπορούσες να διακρίνεις τις δυναμικές και τον τρόπο που αυτές αλληλεπιδρούν μεταξύ τους

Στην αρχή κάθε τραγουδιού ο κόσμος ενθουσιαζόταν. Καθώς το τραγούδι εξελισσόταν, σιγά σιγά μούδιαζε όλο και πιο πολύ, παρακολουθώντας με προσοχή και παγωμένοι. Εκτός από κάποιο κόσμο που χτυπιόταν ανά διαστήματα, οι περισσότεροι ήταν κολλημένοι στο πάτωμα σε όλη τη διάρκεια του set.

Ο Peter ήταν συνεχώς εν κινήσει, προσπαθώντας να καλύψει όσο το δυνατόν περισσότερο χώρο. Σαν να προσπαθούσε να περισυλλέξει όση περισσότερη ενέργεια μπορούσε από τον χώρο γύρω του. Αλλάζοντας σε αυτό που αποδείχθηκε πως ήταν εξάχορδο μπάσο για το κομμάτι “What have we done”, ρύθμιζε συνεχώς τους ήχους του μέσα από τα πετάλια του, συνοδεύοντας την κιθάρα με ένα ζεστό τόνο.

Ο Stijn ήταν απόλυτα συγκεντρωμένος. Οι τόνοι που απελευθέρωσε από την κιθάρα για το intro του “Space” είχαν τόσο έντονη την αύρα των Pink Floyd και ήταν τόσο μεθυστικοί, που απέδειξαν πόσο ευέλικτος μπορεί να είναι ο ήχος τους.

Αν κοιτούσες αυτά τα τρια άτομα, μπορούσες να διακρίνεις τις δυναμικές και τον τρόπο που αυτές αλληλεπιδρούν μεταξύ τους. Είναι πραγματικά δύσκολο να πω πως υπήρχαν ξεχωριστές στιγμές στην εμφάνισή τους, καθώς ήταν κάτι πολύ πυκνό σαν εμπειρία.

Κολακευμένη από τον τρόπο που τους υποδέχτηκε ο κόσμος, η Stefanie ευχαρίστησε το κοινό αρκετές φορές λέγοντας: “Είναι η πρώτη φορά που παίζουμε εδώ, αλλά ας ελπίσουμε πως δεν είναι η πρώτη και τελευταία. Αλλά η πρώτη σε μία σειρά από πολλές”.

Και πραγματικά πιστεύω πως έχουμε ήδη καταφέρει να τους φέρουμε ξανά. Αν αυτή δεν ήταν η πρώτη φορά που έβλεπες τη μπάντα live, κατά κάποιο τρόπο έτσι ένιωθες. Αν δεν έχεις πάει σε κάποιο από τα shows τους, φρόντισε να το κάνεις.

Νομίζω ότι η υποδοχή μας στους Brutus ήταν τέτοια που
δε θα αργήσουμε να τους ξαναδούμε στα μέρη μας

Κάπου μέσα σε όλο το θόρυβο και την πυρετώδη αναμονή, το event με έπιασε τελείως απροετοίμαστη συναισθηματικά. Είχα πλήρη συνείδηση του τι να περιμένω, αλλά αυτό ξεπέρασε κάθε προσδοκία. Νομίζω πως όλοι όσοι παρευρέθηκαν ήξεραν πάνω κάτω τι επρόκειτο να δουν, αλλά κανείς δεν ήταν σε θέση να συλλάβει με το μυαλό του την επίδραση.

Στο τέλος βγήκα από το χώρο νιώθοντας συναισθηματικά εξαντλημένη και νηφάλια άδεια. Σε ένα κόσμο που γίνεται όλο και πιο απειλητικά ασφυκτικός, χρειαζόμαστε περισσότερες ανάσες σαν αυτή.

Info ⓘ