Οι Discharge είναι από τις ελάχιστες μπάντες που έχουν καθορίσει την punk, το hardcore και την ακραία μουσική. Ο ωμός ήχος τους, οι λιτοί αλλά to-the-point στίχοι τους και η μοναδική αισθητική τους επηρέασαν αμέτρητα συγκροτήματα σε διαφορετικά είδη. Ξεκινώντας στα τέλη της δεκαετίας του ’70 με έναν σκληρό και ακατέργαστο ήχο, εξελίχθηκαν σε πρωτοπόρους του D-beat. Με τη μουσική και την ιδεολογία τους, μίλησαν κατευθείαν στην καρδιά των punks, των metalheads και όσων κινούνται στις εναλλακτικές υποκουλτούρες.
Οι Discharge δημιουργήθηκαν το 1977 στο Stoke-on-Trent, μέσα στο ίδιο κύμα δυσαρέσκειας που έφερε το βρετανικό punk rock. Την ώρα που μπάντες όπως οι The Clash και οι Sex Pistols έκαναν το punk γνωστό στο ευρύ κοινό, οι Discharge το πήγαν στα άκρα. Αφαίρεσαν κάθε περιττό στοιχείο και το μετέτρεψαν το σε κάτι πιο ωμό και επιθετικό. Όπως το είπε ο κιθαρίστας Tony “Bones” Roberts, «ακούγαμε Clash και Sex Pistols και απλώς προσπαθήσαμε να το κάνουμε κι εμείς».
Τα πρώτα τους EP, όπως τα “Realities of War“, “Fight Back” και “Decontrol“, διαμόρφωσαν τον ήχο που θα χαρακτήριζε τους Discharge. Γρήγοροι και ανελέητοι ρυθμοί, φωνητικά που ουρλιάζουν και κιθάρες που επιτίθενται με πρωτόγνωρη για την εποχή ένταση. Αυτή η προσέγγιση κορυφώθηκε το 1982 με το εμβληματικό άλμπουμ “Hear Nothing See Nothing Say Nothing“. Ένας δίσκος που έγινε σημείο αναφοράς για το hardcore punk και το extreme metal.
Το σήμα κατατεθέν της μουσικής των Discharge είναι το ασταμάτητο D-beat. Ένα ανελέητο μοτίβο τυμπάνων με γρήγορα, συνεχόμενα χτυπήματα στο snare και δυναμικούς ρυθμούς. Ο ντράμερ Terry “Tezz” Roberts, και αργότερα ο Garry Maloney, εμπνεύστηκαν από την ταχύτητα και την επιθετικότητα των Motörhead. Αυτός ο εκρηκτικός ρυθμός έγινε η καρδιά του ήχου των Discharge, οδηγώντας σε μια λεγεώνα μιμητών και τη γέννηση ενός ολόκληρου υποείδους, γνωστού ως D-beat.
O James Hetfield είχε χαρακτηστιστκά δηλώσει πως «οι Discharge ήταν η αρχή για μένα»
Όπως θυμάται ο Maloney, «Αυτός ο ρυθμός στα ντραμς αλλάζει τον τρόπο που παίζεις. Δεν γίνεται να μην ενθουσιαστείς με τον ήχο του». Η δύναμη των Discharge δεν περιοριζόταν μόνο στον ήχο τους, αλλά και στη θεματολογία τους. Οι στίχοι τους ήταν απλοί, γεμάτοι συνθήματα ενάντια στον πόλεμο και την κοινωνική παρακμή. Κομμάτια όπως τα “Protest and Survive“, “Never Again” και “State Violence State Control” μετέφεραν έναν έντονο υπαρξιακό τρόμο και μια αίσθηση πολιτικής αγωνίας. Αισθήματα που ταίριαζαν απόλυτα με την εποχή του Ψυχρού Πολέμου.
Το οπτικό στυλ των Discharge ήταν εξίσου επιδραστικό με τη μουσική τους. Τα πρώτα τους EP είχαν ασπρόμαυρα εξώφυλλα υψηλής αντίθεσης, σχεδιασμένα από τον μυστηριώδη “Martin H.”. Αυτές οι εικόνες έγιναν άμεσα αναγνωρίσιμες και ταυτίστηκαν με την αισθητική της μπάντας. Το “Realities of War“, με το εμβληματικό δερμάτινο μπουφάν γεμάτο καρφιά και το λογότυπο των Discharge, αποτύπωσε τέλεια το πνεύμα του δεύτερου κύματος του punk.
Ο Martin H., τότε φοιτητής τέχνης στο North Staffordshire Polytechnic, εμπνεόταν από καλλιτέχνες όπως ο Jamie Reid, τα αντιφασιστικά φωτομοντάζ του John Heartfield και τα κολάζ του Gee Vaucher από τους Crass. «Ήθελα να κρατάω τα πράγματα όσο πιο απλά γινόταν», ανέφερε σε μια σπάνια συνέντευξή του. «Οι Discharge ήταν η μόνη μπάντα που είχε τόσο πολύ μέταλλο στα μπουφάν της τότε. Τα καρφιά στο σακάκι του Cal και το λογότυπο των Discharge στο κάτω μέρος έκαναν έναν απλό αλλά τέλειο συνδυασμό».
Αυτό το λιτό και έντονα αντιθετικό στυλ συνεχίστηκε στο “Fight Back”, όπου μια θολή, παραμορφωμένη φωτογραφία αποτύπωνε το χάος των συναυλιών των Discharge. Μέχρι την κυκλοφορία του “Decontrol”, ο Martin H. είχε υιοθετήσει μια τεχνική κολάζ που έμελλε να γίνει βασικό στοιχείο του punk. Συνδυάζοντας εικόνες σε στρώσεις, κατάφερε να δημιουργήσει μια αίσθηση αποπροσανατολισμού και οπτικής υπερφόρτωσης, ενισχύοντας ακόμα περισσότερο την αισθητική της μπάντας.
Οι Discharge άρχισαν να αποκτούν μεγαλύτερη φήμη και βρέθηκαν στην καρδιά ενός νέου κύματος underground μουσικής
Μία από τις πιο εμβληματικές εικόνες των Discharge, το σχέδιο με τα «τρία κρανία», ήταν ακόμα μια δημιουργία του Martin H. Αρχικά σχεδιάστηκε ως λογότυπο, όμως γρήγορα έγινε σύμβολο του συγκροτήματος. Αργότερα, φορέθηκε από μέλη των Metallica, των Anthrax και αμέτρητους οπαδούς του punk και του metal σε όλο τον κόσμο. «Ο Tezz ήθελε κάτι ανάμεσα στην κλασική αγκράφα ζώνης “Death or Glory” και το λογότυπο των Motörhead», εξήγησε ο Martin H. «Εγώ σκέφτηκα το σχέδιο με τα τρία κρανία και κοχύλια, και απλά απογειώθηκε».
Η επιρροή των Discharge ήταν άμεση και εκτεταμένη. Οι ρυθμοί και αυτή η μινιμαλιστική βαναυσότητά τους επηρέασαν όχι μόνο το hardcore punk, αλλά και τις ανερχόμενες σκηνές του thrash και του extreme metal. Μπάντες όπως οι Metallica, οι Slayer και οι Sepultura αναγνώρισαν τη σημασία τους. Μάλιστα, ο James Hetfield έχει δηλώσει πως «οι Discharge ήταν η αρχή για μένα».
Ο frontman των Neurosis, Steve Von Till, έχει εκφράσει τον θαυμασμό του για τον μινιμαλιστικό λυρισμό τους, γνωστό ως “Discharge haiku”. Όπως έχει πει, «Ακούγονται σαν κραυγές αγωνίας, πολέμου και απόγνωσης για το μέλλον της ανθρωπότητας».
Στις αρχές της δεκαετίας του ’80, το punk και το metal θεωρούνταν ακόμα δύο ξεχωριστοί κόσμοι. Όπως είπε ο Bones, «δεν είμαι σίγουρος ότι όλοι το κατάλαβαν στην αρχή, γιατί δεν ήξεραν αν ήμασταν punk ή metal». Ωστόσο, αυτός ο διαχωρισμός δεν κράτησε για πολύ. Συγκροτήματα όπως οι Slayer, οι Celtic Frost και οι Napalm Death εμπνεύστηκαν από τον ήχο των Discharge. Οι στίχοι και τα σκοτεινά, αποκαλυπτικά θέματα του “Hear Nothing See Nothing Say Nothing” τράβηξαν την προσοχή των metalheads, που ένιωσαν να συνδέονται με τον μηδενισμό και την έντασή του.
Oι Discharge κατέληξαν να αλλάξουν τους κανόνες από την αρχή
Παρά τις αμέτρητες μπάντες που ακολούθησαν τον δρόμο τους, οι Discharge παραμένουν μοναδικοί. Οι πρώτοι τους δίσκοι διατηρούν μια ένταση που λίγες σύγχρονες μπάντες μπορούν να φτάσουν. Το ήθος τους – ωμό, άμεσο και αφιλτράριστο – εξακολουθεί να αγγίζει. Όπως είπε ο Bones χρόνια αργότερα, «Κάποιους από τους δίσκους μας δεν μπορώ να τους ακούσω. Αλλά όχι το “Hear Nothing See Nothing Say Nothing”. Έχει κάτι ιδιαίτερο, έτσι δεν είναι; Μια μαγεία που δεν εξηγείται… είναι διαχρονικό».
Για μια μπάντα που ξεκίνησε «απλά δοκιμάζοντας» το punk, οι Discharge κατέληξαν να αλλάξουν τους κανόνες από την αρχή. Η επανάσταση που πυροδότησαν δεν σταμάτησε ποτέ – απλώς έγινε ακόμα πιο δυνατή.