Dry Cleaning, Commuter @Gagarin 205, 01/06/2023
Tα gigs που γίνονται τις καθημερινές, έχουν ένα ρίσκο προσέλευσης, ειδικά όταν είναι “κλειστά” και ο καιρός έχει “ανοίξει”. Εξαιτίας αυτού, ίσως να πέρασε από το μυαλό μου για λίγο, ότι οι Dry Cleaning δεν θα γέμιζαν το Gagarin205. Οι Dry Cleaning! Δεν θα γέμιζαν το Gagarin205! Σε μία μοναδική εμφάνιση! Με τόσους φίλους και φίλες στην Ελλάδα! Τι να κάνω αδέρφια, ζητώ συγγνώμη. Παθαίνω συχνά τέτοιου τύπου διαλείψεις, όταν η θερμοκρασία πλησιάζει τους 30 βαθμούς.
Αν δεν έγινε ακόμα σαφές, να σας πω ότι το Gagarin205 σίγουρα γέμισε, με ένα πλήθος από έξυπνες και artistic φάτσες, ένα σύνολο ανθρώπων που μόνο από post punk και νεοκυματικές μπάντες μπορεί να διαμορφωθεί. Η παρουσία όλων των ηλικιών δεν ήταν έκπληξη. Το ιδίωμα “μετράει” κάτι περισσότερο από 4 δεκαετίες ζωής, έχει “θρέψει” αρκετές γενιές και κάθε τόσο εμφανίζονται μπάντες που το αναβιώνουν ή ανακαλύπτουν νέες πτυχές του. Μέσα από μια παρόμοια διεργασία, που λαμβάνει χώρα τα τελευταία χρόνια στο Ηνωμένο Βασίλειο, “ξεπήδησαν” και οι Dry Cleaning.
commuter
Οι Commuter παράλληλα, η εγχώρια μπάντα που “προλόγισε” τους Λονδρέζους, γνωρίζουν πολύ καλά την συγκεκριμένη σκηνή. Από εκεί, αντλούν ένα μεγάλο μέρος της έμπνευσης και της δύναμης που κατέχουν και πιστέψτε με, όσον αφορά την δύναμη, έχουν μπόλικη. Η αρχή για τους Commuter έγινε κάπου στο 2019 από τον Διονύση, τον άνθρωπο που είναι ο στιχουργός και η “φωνή” του σχήματος. Χρειάστηκε δύο χρόνια για να βρει τους Δημήτρη, Σπήλιο και Αλέξανδρο και μαζί, άλλα δύο χρόνια για να ετοιμάσουν το Commuter ep.
Με αυτό σαν αφετηρία, παρουσίασαν έναν ήχο που σίγουρα έχει σαν βάση το post punk, όμως δεν μένει εκεί. Οι Commuter είχαν αρκετές στιγμές, που “ξέφυγαν” από αυτό που προσωπικά περίμενα να ακούσω. Με ξάφνιασαν, σχεδόν με τρόμαξαν δηλαδή, με garage ή noise ξεσπάσματα και άλλες φορές πειραματίστηκαν με psych rock μέρη. Ας το επαναλάβω για να συνεννοούμαστε. Έβγαλαν δύναμη και νεύρο που δεν χαρακτηρίζει το ιδίωμα, τουλάχιστον όχι στο εύρος της γνώσης μου γι’ αυτό.
Οι Commuter παρουσίασαν έναν ήχο που σίγουρα έχει σαν βάση το post punk, όμως δεν περιορίζονται εκεί
Τα “Time” και “Light” σβήστηκαν νωρίς από τη λίστα, ίσως είναι και τα κομμάτια που ακολουθούν περισσότερο την “πεπατημένη”. Μάλλον είναι ιδέα μου γιατί το γούσταρα, αλλά νομίζω ότι από το “Choke” και μετά, οι Commuter ανέβηκαν επίπεδο. Μου φάνηκαν πιο “ελεύθεροι”, λες και με κάποιον μαγικό τρόπο “αφέθηκαν”. Δε θα προσπαθήσω να μαντέψω τον λόγο, γιατί μπορεί εξαρχής να κάνω λάθος. Ότι και να συνέβη πάντως, μαζί τους χαλάρωσα κι εγώ. Μπήκα εύκολα στο ρυθμό τους και στα τελευταία 10 λεπτά, έγινα μάρτυρας ενός καταπληκτικού post/psych rock παραληρήματος, που με άφησε λίγο “χαζό”.
Στο τέλος του μισάωρου set τους απέσπασαν ένα θερμό και δίκαιο χειροκρότημα από το κοινό. Όσο για μένα, θα τους έβλεπα ξανά με μεγάλη μου χαρά και ανυπομονώ να ακούσω την καινούργια τους δουλειά.
Να θυμάστε τη λέξη Commuter και να μη ρωτάτε για links και ονόματα τραγουδιών. Ό,τι θέλετε να μάθετε γι΄αυτούς, θα το βρείτε εύκολα αν ψάξετε. Αν είστε αρκετά παρατηρητικοί, ίσως να έχετε και την τύχη να τους δείτε πάνω σε κάποια σκηνή.
Artist: Morrissey
Album: I Am Not a Dog on a Chain
Label: BMG
Release Date: 20/03/2020
Genre: Indie Rock
Artist: Commuter
Genre: Post Punk
commuter: Διονύσης Κουταβάς (Φωνή, κιθάρα), Δημήτρης Κουτσούλης (Τύμπανα), Σπήλιος Κάκκας (Μπάσο), Αλέξανδρος Κολοκυθάς (Κιθάρα)
Dry Cleaning
Δε συνέβαινε μόνο στα ‘90s και ‘00s, υπήρχαν και το 2017 παρέες που γίνονταν μπάντες, μέσα σε ένα γκαράζ και οι Dry Cleaning ήταν μία από αυτές. Αν και η ιστορία των Dry Cleaning ξεκίνησε σχετικά πρόσφατα, χάρη στην ιδιαιτερότητα τους και το γεγονός ότι είναι παραγωγικοί, έχουν ήδη αρχίζει να “χτίζουν” το μύθο τους. Δύο albums και 3 EPs μέσα σε 6 χρόνια δεν είναι και λίγα, ειδικά αν σκεφτούμε πως η δισκογραφία τους ξεκινά από το 2019. Προσωπικά, δεν γνωρίζω πολλά άλλα σχήματα που κατάφεραν να πρωτοπορούν, μέσα σε τόσο σύντομο διάστημα από τη δημιουργία τους.
Μιλάμε λοιπόν για μια υπερδραστήρια τετράδα που καλλιτεχνικά, δε γνωρίζει την λέξη “φρένο”. Παρόλα αυτά, η παρουσία τους στη σκηνή του Gagarin 205 δεν πρόδιδε κάποια ένταση, τουλάχιστον όχι με επιφανειακό τρόπο.
Σε μία εμφάνιση των Dry Cleaning, η μπάντα ορίζει εξ΄ολοκλήρου τον χώρο, μαζί με όσους και όσες βρίσκονται εκεί
Δε γίνεται να μην το γράψω όπως το σκέφτομαι, σε μία εμφάνιση των Dry Cleaning, η μπάντα ορίζει εξ΄ολοκλήρου τον χώρο, μαζί με όσους και όσες βρίσκονται εκεί. Δεν ξέρω αν οφείλεται σε κάποιο “σχέδιο”, αν υπάρχει κάτι τέτοιο πάντως δεν με εκπλήσσει και είμαι σίγουρος ότι η Florence Shaw είναι η βασική υπεύθυνη. Αργά ή γρήγορα λοιπόν, θα πήγαινε η κουβέντα εκεί. Σε αυτή την “περίεργη” τύπισσα με το λευκό φόρεμα και το σκούρο κραγιόν, που φέρεται σαν να είναι μόνη της, ακόμα και μπροστά σε ένα ολόκληρο πλήθος.
Η Shaw μοιάζει να έχει δημιουργήσει κάποιου είδους περσόνα, η παρουσία της είναι πολύ κοντά σε αυτό. Έχει συνδυάσει άψογα την θεατρικότητα, με τον μονόλογο και την απαγγελία. Οι στοιχειώδεις κινήσεις που κάνει, παραπέμπουν σε όνειρο ή στο βίωμα ενός bad trip. Απαγγέλει χωρίς ουσιαστικά να τραγουδάει ποτέ, σε έναν τόνο που φαίνεται να έχει μηδενικές διακυμάνσεις. Ηχητικά μιλώντας, αυτό είναι ένα “στοίχημα” που τοποθετεί τους Dry Cleaning στην “κόψη” ενός ξυραφιού. Όταν αυτό “κερδίζεται”, όπως έγινε και στο Gagarin205, το αποτέλεσμα είναι ιδιόρρυθμο αλλά ταυτόχρονα φανταστικό.
Οι Dry Cleaning είναι ένα πολύτιμο μουσικό εγχείρημα
Τα υπόλοιπα μέλη των Dry Cleaning έμοιαζαν να την συνοδεύουν, παρόλο που το σχήμα δημιουργεί τις συνθέσεις του με την αντίστροφη διαδικασία. Δεν είναι λάθος που η Λονδρέζικη μπάντα, θεωρείται μία από τις πιο “κιθαριστικές” του είδους. Σε κάποια από τα σημεία που η Shaw σιωπούσε ή προτιμούσε το ντέφι και την μελώδικα, οι κιθάρες αποκτούσαν εντυπωσιακό όγκο. Μερικά κομμάτια όπως τα “Unsmart Lady” και “No Decent Shoes for Rain”, είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα. Σε άλλα, όπως το “Liberty Log”, τα τύμπανα έδιναν “νεύρο” και έχτιζαν περίτεχνα την ένταση. Η χρονική ισορροπία που έχουν βρει οι Dry Cleaning, ανάμεσα στα “ελεύθερα” και τα πιο δομημένα μουσικά μέρη, είναι σχεδόν ακριβής. Με την ίδια ακρίβεια διαχειρίζονται και τα “περάσματα” με τα οποία συνδέονται αυτά τα μέρη. Δύσκολα θα βρείτε κάτι υπερβολικό ή αδικαιολόγητα βιαστικό μέσα στις συνθέσεις τους.
Όσο η ώρα περνούσε, υπήρξαν λίγες στιγμές που η Florence Shaw, έμοιαζε να θέλει να “προδώσει” την περσόνα της. Το “Conservative Hell” είχε κάποιες από αυτές. Ακόμα και τότε όμως, σκεφτόμουν αμέσως ότι είναι στοιχεία ή πτυχές ενός καλογραμμένου ρόλου, πράγματα που εγώ μάλλον δεν μπορώ να συλλάβω. Δεν το αποκλείω, η κοπέλα είναι απίστευτα χαρισματική. Κατάφερε σχεδόν να στεναχωρηθώ, όταν άφησε την σκηνή μετά το τέλος του “Scratchcard Lanyard”. Κανείς και καμία φυσικά δεν αποδέχτηκε αυτήν την αποχώρηση και οι Dry Cleaning επέστρεψαν σχεδόν αμέσως. Ένα σύντομο αλλά απαραίτητο encore, με τα “Magic of Meghan” και “Anna Calls From the Arctic”, ήταν αυτό που πραγματικά έληξε την βραδιά.
Οι Dry Cleaning διαθέτουν πολλά περισσότερα από αυτά που επιλέγουν να δείξουν
Δεν είμαι “μύστης” του post punk, αλλά δεν είμαι πλέον ούτε ο τύπος της στείρας άρνησης, που δήθεν εντυπωσιάζεται δύσκολα. Οι Dry Cleaning είναι ένα πολύτιμο μουσικό εγχείρημα, δεν χρειάστηκε ιδιαίτερος κόπος για να το αντιληφθώ. Δεν έχουν απλά ταλέντο, δημιουργούν παραδείγματα με διαχρονικότητα. Δεν θα γίνουν ποτέ η “καψούρα” μου, είδα όμως ξεκάθαρα ένα ολόκληρο Gagarin205, να διαφωνεί μαζί μου κάθετα σε αυτό. Τους βγάζω το καπέλο, μόνο και μόνο που με έκαναν να συμπαθήσω μια μπάντα, που αυτοαποκαλείται avant-garde.
Για κάποιο περίεργο λόγο, μου έχει “καρφωθεί” στο μυαλό η εικόνα του drummer να παίζει σαξόφωνο, στην εισαγωγή του τελευταίου κομματιού. Δεν μπορώ να το εξηγήσω, είναι πιο πολύ σαν διαίσθηση. Σκέφτομαι λοιπόν, πως αν οι Dry Cleaning οριοθετούν μια τέτοια ικανότητα σε ένα ύστατο highlight, ίσως να διαθέτουν πολλά περισσότερα από αυτά που επιλέγουν να δείξουν.
Artist: Morrissey
Album: I Am Not a Dog on a Chain
Label: BMG
Release Date: 20/03/2020
Genre: Indie Rock
Artist: Godsleep
Genre: Stoner Rock
Dry Cleaning: Nick Buxton (Tύμπανα), Tom Dowse (Kιθάρα), Lewis Maynard (Mπάσο)
Viking Hair (Boundary Road Snacks and Drinks)
Kwenchy Kups (Stumpwork)
Gary Ashby (Stumpwork)
Hot Penny Day (Stumpwork)
Her Hippo (New Long Leg)
Swampy (Stumpwork)
No Decent Shoes for Rain (Stumpwork)
Stumpwork (Stumpwork)
Strong Feelings (New Long Leg)
Goodnight (Sweet Princess)
Conservative Hell (Stumpwork)
Liberty Log (Stumpwork)
Driver’s Story (Stumpwork)
Unsmart Lady (New Long Leg)
Scratchcard Lanyard (New Long Leg)
Encore:
Magic of Meghan (Sweet Princess)
Anna Calls From the Arctic (Stumpwork)