Ο ορθός τρόπος για να προσεγγίσεις έναν δίσκο, κατά τον γράφοντα, είναι να εκτιμήσεις σε ποιον βαθμό έχει εκφράσει το όραμα του δημιουργού του. Γενικά, δύσκολο εγχείρημα και αν θέλετε να ξέρετε. Είναι και ο κύριος λόγο που αρέσκομαι στο να αποφεύγω τα reviews. Ο Gus G. όμως, μας τα έδωσε στο πιάτο. Κατά δήλωση του αυτός ο δίσκος αποτελεί -κατά μία έννοια- μία επιστροφή στις ρίζες των Firewind.
Μία αλλαγή που δεν αφορά μόνο των αριθμό των μελών, αλλά και μουσικά. «Χτυπητή» αλλαγή, συγκριτικά με τον εξαιρετικό προκάτοχο του, “Immortals“, είναι η αισθητή μείωση των πλήκτρων. (Ειλικρινά, θα έλεγα απουσία, αλλά κρατάω το ενδεχόμενο να μου «ξέφυγαν»). Ο δεύτερος άξονας στον οποίο πρόκειται να κινηθεί είναι ο δίσκος, είναι να αποτελέσει ένα highlight των προηγούμενων στοιχείων της δισκογραφίας των Firewind και πάνω σε αυτά να εξελιχθεί.
Θα αναρωτηθείτε βέβαια πώς γίνεται να προσπερνάω έτσι την αλλαγή τραγουδιστή του συγκροτήματος. Η απάντηση είναι στην πραγματικότητα είναι πολύ απλή. Βλέπετε, υπάρχουν συγκροτήματα, όπως οι Firewind, που ο frontman δεν είναι η φωνή αλλά η κιθάρα. Και ας είμαστε ειλικρινείς, σε έναν δίσκο Firewind το πρώτο στο οποίο δίνεις βάση είναι οι κιθάρες του Gus G..
Πάμε να ξετυλίξουμε σιγά σιγά τον μίτο της ένατης και ομώνυμης κυκλοφορίας των Firewind. Είπαμε για την απουσία πλήκτρων, η οποία είναι εκ πρώτης σκέψεως ανησυχητική. Πρώτον γιατί δε μιλάμε για κάποιον τυχαίο πληκτρά, αλλά για τον Bob Katsionis, ο οποίος όσο να πεις έχει την ικανότητα να βάζει την προσωπική του σφραγίδα σε όποιο μουσικό project συμμετέχει.
Είναι λίγες οι μπάντες που ο τραγουδιστής επισκιάζεται από τον κιθαρίστα, και οι Firewind του Gus G. είναι μία από αυτές
Όμως η δουλειά που κάνουν τόσο ο Petros Christo στο μπάσο, όσο και Jo Nunez στα τύμπανα, δεν αφήνουν και μεγάλα περιθώρια για να χωρέσει κάποιο εξτρά ρυθμικό όργανο. Ναι, τόσο καλή είναι η δουλειά που έχει γίνει στο rhythm section. Και δε χρειάζεται να ψάξετε πολύ για να καταλήξετε στο ίδιο συμπέρασμα με εμένα, μόλις από το δεύτερο κομμάτι του δίσκου, το “Devour“, είναι ορατό.
Συνοψίζοντας λοιπόν, στο Firewind δε θα ακούσει κάποιος την μουσική «ανακάλυψη του τροχού», αυτό όμως δεν του αφαιρεί τίποτα σε ποιότητα. Επίσης, να πω και το εξής. Όταν συνθέτεις σε χιλιοακουσμένα μουσικά μονοπάτια, το να ξεχωρίσεις είναι απείρως δυσκολότερο και ο συγκεκριμένος δίσκος ξεχωρίζει.
Το πιο σημαντικό όμως είναι άλλο, θα μπορούσε να ξεχωρίσει χάρη στην ικανότητα του Gus στην κιθάρα και να αναρωτιόμαστε όλοι τι έγινε, δεν το κάνει όμως. Αντ’ αυτού μας δίνει ένα album με αρχή, μέση και τέλος, εξαιρετική συνοχή, που αναδεικνύει τα επί μέρους skills του κάθε μέλους. Διέπεται από ιδέες που έχουν αναπτυχθεί ορθολογικά και έχουν «κλείσει» σωστά.
Πραγματικά δε βρίσκεις ψεγάδι, άρα το όραμα του δημιουργού έχει αποδοθεί στο 100%, όμως μένει το ερώτημα, είναι αυτός ο δίσκος που θα δώσει ώθηση στο συγκρότημα; Αν δεν υπήρχε η όλη κατάσταση με την πανδημία, θα σας έλεγα αδιαμφισβήτητα ναι, τώρα με την όλη κατάσταση δεν είμαι σίγουρος, αλλά προς στο «ναι» τείνω.
Artist: Sober On Tuxedos
Album: Good Intentions
Label: Heaven Music
Release Date: 11/12/2020
Genre: Nu Metal, Metalcore
Artist: Firewind
Album: Firewind
Label: AFM Records
Release Date: 15/05/2020
Genre: Heavy Metal, Power Metal, Hard Rock
1. Welcome to the Empire
2. Devour
3. Rising Fire
4. Break Away
5. Orbitual Sunrise
6. Longing to Know You
7. Perfect Stranger
8. Overdrive
9. All My Life
10. Space Cowboy
11. Kill the Pain
Producer: Gus G.
Firewind: Herbie Langhans (Φωνή), Gus G. (Κιθάρα, πλήκτρα), Petros Christo (Μπάσο), Jo Nunez (Τύμπανα)
Additional Personnel: Bob Katsionis (Πλήκτρα στο Orbitual Sunrise), Gustavo “Mr. Malaka” Sazes (Artwork), Thomas “Plec” Johansson (Mastering), Stratos Karagiannidis (Ηχογράφηση ακουστικής κιθάρας), Adam Wakeman (Ενορχήστρωση στο Longing to Know You), Tobias Lindell (Μίξη)
Firewind
Ένας δίσκος που αποδεικνύει τη μαεστρία των Firewind στη σύνθεση και την εκτέλεση, προσφέροντας ένα ταξίδι γεμάτο ενέργεια και πάθος. Ένα άλμπουμ που, παρά τις προκλήσεις, δικαιώνει τους δημιουργούς του και ξεχωρίζει ουσιαστικά.