Έπρεπε να περιμένουμε σχεδόν μια δεκαετία για να έρθει στα χέρια μας το πολυπόθητο δεύτερο άλμπουμ των Groove Therapist, “Monologue”. Για την ακρίβεια, πέρασαν εννιά χρόνια από το ”Mr. Funker The Myth’‘ και ο διάδοχος του βαδίζει στα ίδιο μονοπάτι, χωρίς, όμως, να επαναλαμβάνεται.
Το “Monologue” είναι ένας progressive δίσκος με αρκετά στοιχεία heavy και funk. Όσοι τους αγαπήσατε με το ντεμπούτο τους, τώρα θα τους λατρέψετε. Ακόμα ένα concept άλμπουμ βασισμένο στη ζωή ή ακόμα καλύτερα (;), στον θάνατο. Οι Groove Therapist περιγράφουν με καταπληκτική μουσική πως βιώνει ένας άνθρωπος τις τελευταίες μέρες της ζωής του, καθώς και πως αντιδρά όταν το μαθαίνει.
Η θεματική του δίσκου είναι δύσκολη, πιεστική και καθόλου ευχάριστη. Παρόλα αυτά οι Groove Therapist τα καταφέρνουν, και παραδόξως, μετά την ακρόαση του “Mologue” αισθανόμαστε ευχάριστα. Αυτό συμβαίνει λόγω της ροής του album που είναι αφηγηματική και σε μεγάλο βαθμό θυμίζει μυθιστόρημα.
Η εισαγωγή, όπως μας λέει και ο τίτλος του “Αnnouncement”, είναι η ανακοίνωση της ασθένειας του πρωταγωνιστή μας. Μία στιγμή δύσκολη και σίγουρα μη διαχειρίσιμη για τον ίδιο που ούτε η γλυκιά φωνή της γιατρού μπορεί να απαλύνει τον πόνο. Στη συνέχεια έρχεται το “Denial” που ξεκινάει με μία απαγγελία. Οι Groove Therapist, μουσικά, προσπαθούν να αποτυπώσουν την οργή και το μίσος που νιώθει ο πρωταγωνιστής.
Από τα πρώτα δύο κομμάτια μπορούμε να βγάλουμε ένα αρχικό συμπέρασμα. Το σχήμα επιτυγχάνει να αποτυπώνει τόσο μουσικά, όσο και στιχουργικά τα συναισθήματα που θέλει να περιγράψει. Μάλιστα, αν αναλογιστούμε ότι έχουμε να κάνουμε με μία heavy-prog μπάντα, το θετικό τελικό αποτέλεσμα, μόνο δεδομένο δεν ήταν.
Το συναισθηματικό φορτίο το μεταφέρει κυρίως η κιθάρα η οποία σε αναγκάζει αρκετές φορές να ταυτιστείς με τον πρωταγωνιστή. Σε ορισμένα σημεία του album, συνολικά, σου βγαίνει να πεις ένα «γιατί σε εμένα;».
Το αξιοσημείωτο στο "Monologue” είναι το πόσα συναισθήματα χώρεσαν οι Groove Therapist
Tο “Monologue” συνεχίζει με το ορχηστρικό “Inner Turbulence” και το “Μorbid Alliance” που ακολουθεί, συνεχίζει στους ίδιους επιθετικούς ρυθμούς του “Denial“. Το κομμάτι ξεχωρίζει για έναν εξαιρετικό λόγο, τα πλήκτρα του. Εμφανίζονται από το πουθενά, αποκτούν κυριαρχικό ρόλο και συμμετέχουν άψογα στην αφηγηματική ερμηνεία του τραγουδιστή.
Μιας και αναφερθήκαμε στον Κλεάνθη, να πούμε για την πολύπλευρη ερμηνεία του. Σε ένα concept album και με τόσο ευαίσθητο θέμα, η παρουσία του είναι καταλυτική καθώς ανάλογα την περίσταση προσαρμόζει το ύφος του. Ενώ περνάει από την απελπισία στη βίαιη πλευρά του άμεσα, συγχρόνως, καταφέρνει να το κάνει με αρμονικό τρόπο
Το έντονο heavy riffing στην εισαγωγή του “Α Second Chance” μας καταβάλλει ψυχικά. Ταιριαστό συναίσθημα αν σκεφτούμε την περιγραφόμενη θέση του πρωταγωνιστή μας που αναζητά μία δεύτερη ευκαιρία για ζωή. Συνολικά, η κιθαριστική δουλειά που γίνεται στο κομμάτι είναι Α’, αφού εκτός από το εισαγωγικό θέμα, έχουμε και μερικά αξιομνημόνευτα κιθαριστικά solos.
Με το “Broken Dreams” οι ρύθμοι κάπως κατεβαίνουν, αφού έχουμε ένα μπαλαντο-ειδές τραγούδι με ένα συναυλιακό refrain γεμάτο ελπίδα, νοσταλγία, και πόνο. Βάζουμε μία άνω τελεία για να συγχαρούμε τους Groove Therapist με το πόσα συναισθήματα χώρεσαν σε ένα album.
Το "Grief Chapter" δίνει και ευφορία, δίνει και κατάθλιψη, είναι και βουνό και θάλασσα
Στη συνέχεια το “Time To Bow” μάς συσντήνεται με μία πολύ γλυκιά μελωδία, ενώ τα φωνητικά συνεχίζουν να μας μαγεύουν. Όπως εξαιρετικά συνεχίζουν να είναι και τα πλήκτρα, αν και για να μην είμαι άδικος, δεν υπάρχει όργανο που να υστερεί. Η διάδοχη σύνθεση είναι ορχηστική και αρκετά πιο heavy συγκριτικά με τα υπόλοιπα “Monologue”. Το “The Touch OF Hades”, περί ου ο λόγος, διαθέτει ωραίο ρυθμό και ασταμάτητα κιθαριστικά solos.
Φυσικά, σε έναν prog δίσκο οι ρυθμικές εναλλαγές είναι αναμενόμενες, ωστόσο, εν προκειμένω είναι αβίαστες και καθόλου κουραστικές. Έχοντας φτάσει αισίως στο ένατο κομμάτι, έρχεται μέσω του “Dive Into Nothing” o αποχαιρετισμός του πρωταγωνιστή. Είναι τόσο σκληρός και βασανιστικός όσο και το επικείμενο τέλος που τον περιμένει.
Dive into nothing, I feel no fear
Dive into nothing, I am no more
Η τελευταία «τζούρα» στεναχώριας βρίσκεται στο ύστατο κομμάτι του δίσκου, το ορχηστρικό “Epekeina”. Ήρεμο κομμάτι που μοιραία παραπέμπει σε ένα εσωτερικό άδειασμα. Και καθώς έχει κλείσει πλέον το album, σκέφτεσαι ότι για ακόμη μία φορά οι Groove Therapist τα κατάφεραν.
Με τις υπέροχες συνθέσεις τους και την απαραίτητη θεατρικότητα, δημιούργησαν ένα concept album που λόγω της θεματολογίας του, κάθε άλλο παρά εύκολο δεν ήταν. Οι μεγάλες μπάντες όμως είναι για τα δύσκολα και υπερπηδώντας έναν πήχη που έθεσαν οι ίδιοι ψηλά, οι Groove Therapist απέδειξαν πέρα για πέρα την αξία τους.
Υγ: Παράκληση όλων μας είναι να μην περιμένουμε άλλα 9 χρόνια ρε παιδιά
Artist: Sober On Tuxedos
Album: Good Intentions
Label: Heaven Music
Release Date: 11/12/2020
Genre: Nu Metal, Metalcore
Artist: Groove Therapist
Album: Monologue
Release Date: 15/02/2024
Genre: Progressive Rock, Progressive Metal
1. The Announcement
2. Denial
3. Inner Turbulance
4. Morbid Alliance
5. A Second Chance
6. Broken Dreams
7. Time To Bow
8. The Touch of Hades
9. Dive Into Nothing
10. Epekeina
Producer: Yiorgos Kalodouksa
Groove Therapist: Kleanthis Konstantinidis (Φωνή), Yiorgos Kalodoukas (Κιθάρα), George Konis (Πλήκτρα), Katerina Koti (Μπάσο), Thanos Kalodoukas (Τύμπανα)
Groove Therapist
Οι Groove Therapist με το "Monologue" έθεσαν πολύ ψηλα τον πήχη στον εαυτό τους. Αυτό έκρυβε πολλούς κινδύνους, ωστόσο, υπερπηδώντας τον, κατάφερσαν αποδείξουν πέρα για πέρα την αξία τους.