Φωτογραφίες: New Long Festival Facebook Page
New Long Fest 2023 Day 1 | Live Report
Το New Long Fest, πιστό στο καθιερωμένο, ετήσιο ραντεβού του, αποτελεί εδώ και χρόνια εθιμοτυπικό event που δένει εξαιρετικά με το γενικότερο κλίμα των μουσικών, συναυλιακών καλοκαιριών μας. Έτσι και φέτος, μαζευτήκαμε όλοι οι βλαχοδήμαρχοι στην εξωτική Νέα Μάκρη για ένα διήμερο σκέτη φωτιά και λαύρα (και μεταφορικά και κυριολεκτικά). Ο καύσωνας και η ακραία ζέστη δεν έπαιξαν κανέναν ρόλο, και η διάθεση ήταν τόσο ανεβασμένη που δεν ασχολήθηκε κανείς.
Τo New Long Fest είναι η Μέκκα της ελληνικής metal κοινότητας και κάθε χρόνο γίνεται όλο και καλύτερο
Παρά το γεγονός ότι μπορεί η τοποθεσία να λειτουργεί αποτρεπτικά στην προσέλευση του κόσμου, στο NLF δε συμβαίνει ποτέ αυτό. Επίσης, εκτός του ότι πρόκειται για ένα από τα καλύτερα και πιο οργανωμένα εγχώρια φεστιβάλ, το line up φέτος ήταν αψεγάδιαστο. Όλες οι μπάντες του διημέρου έδωσαν την ψυχή τους πάνω στο καυτό stage, τα κοκτέιλ έρρεαν άφθονα, το mood ήταν ανεπανάληπτο.
Γνωστοί παντού, σαν reunion παλιών συμμαθητών, merch από τα πιο γνωστά brands της φάσης, και ένα απέραντο κλίμα στήριξης. Τo New Long Fest είναι η Μέκκα της ελληνικής metal κοινότητας και κάθε χρόνο γίνεται όλο και καλύτερο. Επειδή όμως τα πολλά λόγια είναι φτώχεια, ας σταματήσω με τους προλόγους και ας πάμε στο ψητό. (Άννα Φωτοπούλου)
Sevengill
Πρώτη μέρα του New Long Fest και η ώρα ήταν περίπου 17:30 με 17:40 όταν πάτησε το πόδι στη σκηνή η πρώτη μπάντα που θα έκανε την αρχή. Ο λόγος για τους Sevengill. Δυστυχώς, λόγω ακραίων θερμοκρασιών ο κόσμος δεν έδωσε το παρών από την αρχή, κάτι που σήμαινε ότι το έργο των Sevengill θα ήταν δύσκολο.Παρ’όλα αυτά το instrumental τρίο έδωσε τον καλύτερό του εαυτό. Με ήχους post rock/metal ξεκίνησαν πολύ δυναμικά, αψηφώντας τη μεγάλη έλλειψη του κόσμου και τα ακόμα πιο μεγάλα επίπεδα ζέστης. Δίνοντάς μας πολύ ένταση και τρομερά καλό ήχο με τις κορυφώσεις και τι ηρεμίες στα κομμάτια τους να παίρνουν και να δίνουν συνεχώς.
Κάποιος θα μπορούσε να πει ότι ήταν σαν να έπαιξαν ένα τεράστιο κομμάτι διάρκειας 40 λεπτών. Ήταν σαν να άκουγες μία ιστορία με αρχή, μέση και τέλος. Τρομερά δουλεμένοι, σταθεροί και πολύ σοβαροί σε αυτό που κάνουν άνοιξαν την πρώτη μέρα του New Long Fest πολύ όμορφα, δείχνοντάς μας σε αυτά τα 40 λεπτά τις πολύ καλές παιχτικές τους ικανότητες και τις πολύ όμορφες εμπνεύσεις τους. (Βασίλης Τσιάπης)
Bad Habits
Και από τους ήχους της post rock/metal σκηνής, αμέσως μετά τους Sevengill σειρά είχαν οι punk n’ rollers Bad Habits. Για όσους δε γνωρίζουν, οι Bad Habits είναι ένα punk rock σχήμα με πολλά rock n’ roll στοιχεία και αυτό από μόνο του σε κάνει να σκέφτεσαι μόνο ένα πράγμα. Χορός. Και αυτό ήταν κάτι που το πέτυχαν στο 100%. Οι δύο κοπέλες της μπάντας (μπάσο και φωνητικά) έδωσαν κυριολεκτικά όλο τους το είναι πάνω στη σκηνή και σίγουρα έκλεψαν την παράσταση αφού δε σταμάτησαν λεπτό να τρέχουν αριστερά και δεξιά της σκηνής.
Ο κόσμος είχε ξεκινήσει να κάνει δειλά-δειλά την εμφάνισή του που υπό τους punk n’ roll ήχους των Bad Habits. Προφανώς, δεν μπόρεσαν να αντισταθούν και αψηφώντας την όποια ζέστη, ξεκίνησαν να χορεύουν και να δίνουν στους Bad Habits όλη την ενέργεια που χρειάζονταν. Και αυτοί με τη σειρά τους μας το ανταπόδωσαν επί δέκα.
Μπάσο και τύμπανα στα καλύτερά τους μιας και το συγκεκριμένο είδος στηρίζεται πολύ στο rhythm section. Είναι το κύριο συστατικό που δίνει όλο το groove για να μη σταματάς να χτυπιέσαι και να χορεύεις ούτε λεπτό. Ωραίος “βρώμικος” ήχος με τα αντίστοιχα φωνητικά να κουμπώνουν άψογα σε όλο το σύνολο τους. Οι Bad Habits ξέρουν πολύ καλά τι σημαίνει ενέργεια, σκηνική παρουσία και σύνδεση με το κοινό τους και το υποστηρίζουν απλά άψογα. (Βασίλης Τσιάπης)
ΚΡΟΤΑΛΙΑΣ
Ήθελα να δω Κροταλία διακαώς και επιτελούς τα κατάφερα! Όπως ήταν εμφανές, τελικά και άλλοι είχαν την ίδια κάψα με μένα, αφού το θεατράκι του NLF είχε αρχίσει να μαζεύει αρκετό κόσμο. Τόσο στην πλατεία όσο και στις κερκίδες επικρατούσε ανυπομονησία για την εμφάνιση τους στη σκηνή. Το ελληνόφωνο punk έχει πάρει ξανά τα πάνω του τελευταία και η μπάντα βρίσκεται στα καλύτερα της. Τα surf/rockabilly στοιχεία δένουν υπέροχα με το punk attitude του Κροταλία και τις στιχάρες των κομματιών τους, και η προσθήκη τους στο NLF ήταν μια πολύ καλή πρωτοβουλία από τη διοργάνωση.
Άνοιξαν το σετ τους με το “Για μια θέση στον ήλιο”, με τις μπύρες να έχουν την τιμητική τους. Συνεχίζοντας, ο δίσκος “O Τελευταίος Άνθρωπος στη Γη” ήταν το επίκεντρο του setlist με το κοινό από κάτω να χορεύει και να αγνοεί την πύρινη ατμόσφαιρα.
Τα surf/rockabilly στοιχεία δένουν υπέροχα με το punk attitude του Κροταλία και τις στιχάρες των κομματιών τους
Τα παιδιά πάνω στο stage είχαν μεν βράσει από τη ζέστη αλλά ήταν φουλ στην ενέργεια και το κέφι, λέγοντας μας “Να ‘στε καλά ρε, ευχαριστούμε που είστε εδώ από τόσο νωρίς και ψήνεστε! Γεια μας!”.
Όπως ήταν λογικό, οι υψηλές θερμοκρασίες επηρέασαν λίγο φωνητικά της μπάντας, και υπήρχαν κάτι μικρά λάθη ανά διαστήματα. Παρόλα αυτά, το υπόλοιπο σύνολο παρέμεινε σε πολύ καλά παικτικά επίπεδα καθ’ όλη τη διάρκεια με καθαρό ήχο. Η εμφάνιση του Κροταλία στο New Long Fest έκλεισε με την υπερκομματάρα “Όταν σβήσουν τα φώτα”, αφήνοντας μας με τις καλύτερες των εντυπώσεων και αναμένοντας τα επόμενα. (Άννα Φωτοπούλου)
Artist: Morrissey
Album: I Am Not a Dog on a Chain
Label: BMG
Release Date: 20/03/2020
Genre: Indie Rock
Gia Mia Thesi Ston Ilio
Horis Theo Kai Afenti
Meta Ti Vrohi
Daimonas
Me Tis Kaliteres Protheseis
Katadiki
Kala Xemperdemata
Pirinika Paidia
Epano stin Aghoni
Oso Anatellei o Ilios
O Teleftaios Anthropos sti Gi
Peristrofo
Kimata
Otan Tha Svisoun Ta Fota
The Steams
Αν και ο ήλιος χαμήλωνε σιγά-σιγά, η ζέστη κρατούσε ακόμα καλά, και πήγαμε από το punk στο psychedelic rock με μεγάλη ευκολία. Ακόμα μια εξαιρετική ιδιότητα των φεστιβάλ είναι το ότι σε μεταφέρουν από είδος σε είδος, χωρίς απαραίτητα να κολλάνε μεταξύ τους. Αυτό είναι αμελητέας σημασίας. Στο τέλος της ημέρας, αυτό που συνδέει τις μπάντες μεταξύ τους, αλλά κι εμάς, είναι η μουσική και η αγάπη μας για αυτή.
Προχωρώντας, λοιπόν στο επόμενο σχήμα, ένα πράγμα θέλω να πω για τους The Steams και θα είναι απόλυτα δωρικό. Η μπάντα αυτή έχει βγει από άλλη δεκαετία, δε γίνεται να είναι μπάντα του σήμερα. Οριακά ένιωσα μειονεκτικά που δεν τους ήξερα και ευχαριστώ το NFL που μου τους έμαθε. Απλά εξωπραγματικοί. Βγαλμένοι κατευθείαν από τα 70s, οι The Steams μετέφεραν τη Νέα Μάκρη στην ψυχεδέλεια του Woodstock. Και δεν είναι μόνο ο ήχος τους και το στυλ τους, αλλά είναι το γενικότερο vibe που εκπέμπουν πάνω και κάτω στη σκηνή.
Ο ήχος τους έδενε φανταστικά με το σκηνικό της Νέας Μάκρης με τον ήλιο να χάνεται πίσω από το βουνό, και η μπάντα να περνάει τέλεια πάνω στη σκηνή. Αψεγάδιαστος ήχος, με σοβαρή γκρουβά και μπασογραμμές, ατέρμονη κίνηση, και ένα εξαιρετικό μουσικό και σκηνικό θέαμα. Το σετ τους έκλεισε με το “Lament”, το οποίο, fun fact, προλογεί ο Γιώργος Μαζωνάκης στον τελευταίος τους δίσκο Mild Conquest.
Ακόμα ένα fun fact, για τους λάτρεις του αρχαίου θεάτρου, για πρόλογο επέλεξαν τον ορισμό της τραγωδίας από την Ποιητική του Αριστοτέλη. Η μπάντα μας αποχαιρέτισε με την προτροπή να στηρίξουμε τις μπάντες και να αγοράσουμε merch. Έτσι μας ευχαρίστησαν και τους ευχαριστήσαμε και εμείς. (Άννα Φωτοπούλου)
Playgrounded
Μετά την απίστευτη 70’s ψυχεδέλεια των The Steams σειρά είχαν οι Playgrounded. Progressive σε σημείο που χάνεται το μυαλό σου. Θα μπορούσα να πω ότι αυτό που άκουσα ήταν ένα συνονθύλευμα από Tool και Karnivool αλλά με έναν δικό τους μοναδικό τρόπο και κυρίως με πολύ ατμόσφαιρα. Ο κόσμος είχε αρχίσει να γεμίζει τον χώρο του New Long Fest από τις κερκίδες μέχρι και μπροστά στο stage ήδη από τους The Steams. Έτσι, την ώρα που ανέβηκαν στη σκηνή οι Playgrounded είχαν τον κόσμο που ήθελαν σε έναν πολύ μεγάλο βαθμό. Το δικό τους κοινό ήταν κολλημένο στα κάγκελα από την αρχή έως το τέλος τραγουδώντας ένα-ένα τα κομμάτια τους.
Αν μπορούσα να βρω μόνο μία λέξη για αυτό που είδα και άκουσα θα ήταν, επαγγελματίες. Σε όλα τους. Σκηνική παρουσία, ήχος, παίξιμο, ενέργεια, χωρίς ψεγάδι λάθους και άγχους. Ήρεμοι και εκρηκτικοί ταυτόχρονα με πολυμετρίες και πολυρυθμίες που δε βλέπεις συχνά live. Σε όλη τη διάρκεια είχαν τον κόσμο να είναι με το στόμα ανοιχτό.
Πολύ ωραία ηλεκτρονικά στοιχεία τα οποία κράταγαν συνέχεια κάποια πολύ όμορφα “χαλιά” το οποίο σημαίνει ότι ο ήχος τους δεν άδειαζε ποτέ και πουθενά. Στα δικά μου αυτιά είχαν σίγουρα τον πιο καθαρό ήχο της ημέρας. Rhythm Section για σεμινάριο ενώ κιθάρα και φωνή έδεναν καταπληκτικά και όλο αυτό το σύνολο να κορυφώνεται, φτιάχνοντας κάτι πολύ ιδιαίτερο και μοναδικό που δε συναντάς κάθε μέρα. (Βασίλης Τσιάπης)
Puta Volcano
Λίγο πριν την εμφάνιση των μεγάλων Planet of Zeus, στη σκηνή πάτησε το πόδι της άλλη μια αγαπημένη μας μπάντα. Το όνομα αυτης; Puta Volcano. Εδώ δε νομίζω ότι χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις, μιας και μιλάμε για μια μπάντα που έχει δείξει χρόνια τώρα στην εγχώρια σκηνή πόσο καλό και ταυτόχρονα ξεχωριστό συγκρότημα είναι.
Ο κόσμος πλέον είχε γεμίσει, ασφυκτικά θα πω, τον χώρο του New Long Fest και περιμέναμε όλοι με ανυπομονησία τους Puta Volcano. Ανέβηκαν και μας πρόσφεραν απλόχερα όλο το heavy rock groove που μπορούσαν να μας δώσουν με τις δυνατές κιθάρες τους και τα τρομερά φωνητικά της Άννας Παπαθανασίου να μας κάνουν να ιδρώνουμε λίγο ακόμα και να χάνουμε μερικές ακόμα φωνητικές χορδές.
Ο ήχος τους “βρώμικος” αλλά ταυτόχρονα πεντακάθαρος. Δεν μπορώ να θυμηθώ ούτε μια στιγμή που να σταματήσαμε να χοροπηδάμε στους γκρουβάτους ρυθμούς τους και τους ευχαριστούμε άλλη μια φορά για αυτό.
Οι Puta Volcano είναι το συγκρότημα που όσες φορές και να τους δεις δεν τους βαριέσαι ποτέ και δε σου φτάνει ποτέ. Θα έλεγα πως έχουν ένα τρομερό ταλέντο στο να καταφέρνουν να κάνουν κόσμο από διαφορετικά μουσικά είδη να γίνουν ένα και αυτό δεν είναι εύκολο. Μας ζέσταναν για τα καλά και προετοίμασαν το έδαφος όπως ακριβώς έπρεπε για τους headliners Planet of Zeus. (Βασίλης Τσιάπης)
Planet of Zeus
Τους εκρηκτικούς Puta Volcano υποδέχτηκαν γύρω στις 23.20 οι headliners της πρώτης μέρας του New Long Fest. To βράδυ μας έκλεισε με ένα από τα πιο μεγάλα ονόματα της εγχώριας σκηνής με πολλά χιλιόμετρα στην πλάτη. Οι Planet of Zeus ήταν ο καταλληλότερος τρόπος να κλείσει το Σάββατο μας.
Από το πρώτο κιόλας κομμάτι ξεκίνησε το mosh με τον κλασικό, βρώμικο southern ήχο των Planet και το χαρακτηριστικό γρέζι στα φωνητικά να ανεβάζουν κι άλλο τη θερμοκρασία. Το σετλιστ είχε όλα τα γνωστά και αγαπημένα μας κομμάτια όπως Υour Song, Leftovers, Them Nights, Loyal to the Pack, Macho Libre, και για “encore” το Vigilante.
Ούτε ο καύσωνας, ούτε η θερμοπληξία δεν μπόρεσε να μας εμποδίσει από τό να κοπανηθούμε και να τα σπάσουμε με τα κομμάτια των Planet of Zeus
Τα εισαγωγικά μπήκαν στο encore γιατί ήταν απόλυτα αστείο και στημένο, αφού όλοι το περιμέναμε ότι θα υπάρχει και συνέχεια. Προφανώς και έγινε της κακομοίρας ωστόσο, εδώ δε χρειάζεται ανάλυση πιστεύω. Αν έπαιζαν και το Burn This City Down, μάλλον θα καιγόταν όντως η Μάκρη.
Μόνη αδυναμία στο σετ τους θα μπορούσε να θεωρηθεί το περίεργο echo που έκανε ο ηχολήπτης στα φωνητικά, καθώς δεν υπήρχε κανένας λόγος για εφέ. Το performance αρκούσε από μόνο του. Ο ήχος ήταν άψογος, όλα ρυθμισμένα, όλα στην εντέλεια. Ούτε ο καύσωνας, ούτε η θερμοπληξία δεν μπόρεσε να μας εμποδίσει απτό να κοπανηθούμε και να τα σπάσουμε με τα κομμάτια των Planet μέχρι τελικής πτώσης.
Απίστευτο hype, ο Μπάμπης να χαβαλεδιάζει συνέχεια, ενέργεια στα ύψη, circle pit, crowdsurfing, όλα μέσα. Και επειδή είμαστε και λίγο γλυκά γραφικούληδες, το σύνθημα-σήμα κατατεθέν εννοείται πως ακούστηκε από το κοινό.
Καταλήγοντας, στην περίπτωση των Planet δε χωράνε οπαδικά. Οι Planet of Zeus, ήρθαν, σάρωσαν, και τα διέλυσαν όλα για ακόμα μια φορά. Οι περισσότεροι τους βλέπαμε για νιοστή φορά, αλλά αυτά τα rock’n’roll πάρτι καλό είναι να επαναλαμβάνονται, και όχι μόνο αυτό, αλλά να επαναλαμβάνονται και συχνά. Οι Twisted Sister έλεγαν “You can’t stop rock’n’roll” και είχαν απόλυτο δίκιο. (Άννα Φωτοπούλου)
Artist: Morrissey
Album: I Am Not a Dog on a Chain
Label: BMG
Release Date: 20/03/2020
Genre: Indie Rock
Macho Libre
Doteru
A Girl Named Greed
The Great Dandolos
Something’s Wrong
Vanity Suit
Gasoline
All These Happy People
Your Love Makes Me Wanna Hurt Myself
Them Nights
Your Song
Leftovers
Loyal to the Pack
Woke Up Dead (William H. Bonney)
Vigilante