Rockwave 2023: VIC, 1000Mods, Mother of Millions, Sadhus, Project Renegade, Soundtruck, Ganzi Gun, 09/07/2023 @Terra Vibe | Live Report
Η 4η μέρα του Rockwave Festival ξεκίνησε με σχετικά καλές προδιαγραφές από θέμα καιρού, συγκριτικά μιλώντας πάντα. Ναι μεν στον ήλιο είχε αρκετή ζέστη αλλά το υπό σκιά αεράκι έδινε μια πολύ ευχάριστη νότα. Η Κυριακή 9 Ιουλίου ήταν ένα μεγάλο αφιέρωμα στην εγχώρια metal σκηνή με μπάντες διαφόρων ειδών να φιλοξενούνται στη σκηνή της Μαλακάσας. Στον δύσκολο ρόλο του headliner οι μοναδικοί Ηπειρώτες stoners/folk/ψυχεδελικοί Villagers of Ioannina City.
Πριν τους VIC, τη σκηνή μοιράστηκαν οι 1000mods, Mother of Millions, Sadhus The Smoking Community, Project Renegade, Soundtruck και Ganzi Gun. Ο μπαξές είχε απόλα δηλαδή! Από δυνατό metalcore, μέχρι κλασικό hard rock, από βρώμικο sludge μέχρι αλήτικο heavy/stoner. Από θεωρητικής άποψης, η ιδέα ήταν εξαιρετική, με πολύ προσιτό και οικονομικό εισιτήριο. Η 9η Ιουλίου ήταν μια εξαιρετική ευκαιρία να συγκεντρωθεί η ελληνική metal κοινότητα στο όμορφο δάσος του TerraVibe και να γιορτάσει την πλούσια ντόπια μουσική παραγωγή της. Από πρακτικής άποψης ωστόσο, το εγχείρημα κάπου χώλαινε.
Η 9η Ιουλίου ήταν μια εξαιρετική ευκαιρία να συγκεντρωθεί η ελληνική metal κοινότητα στο όμορφο δάσος του TerraVibe και να γιορτάσει την πλούσια ντόπια μουσική παραγωγή της
Κάθε ζωντανό θέαμα είναι μια διαδραστική συνθήκη μεταξύ πομπού και δέκτη, με το κοινό να δίνει τροφή στον καλλιτέχνη και ο καλλιτέχνης αντίστοιχα να μετατρέπει αυτό το feedback σε performance. Όταν αυτή η επικοινωνία διακόπτεται για τον οποιονδήποτε λόγο, τότε όλο το πόνημα χάνει την ενέργεια του και κατ’επέκταση το χαρακτήρα και τη μοναδικότητα του. Οι ίδιες μπάντες που όταν παίζουν σε κλειστά venues εντός πόλης έχουν πάντα από κάτω το πιστό κοινό τους, τη 4η μέρα του Rockwave βρέθηκαν προ εκπλήξεως. Από τη μία, η ελάχιστη προσέλευση του κόσμου από νωρίς και από την άλλη η ελλιπής συμμετοχή όσων ήταν ήδη εκεί, δε βοήθησε ομολογουμένως κάποιες μπάντες. Κάποιοι πτοήθηκαν με την έκβαση αυτή, κάποιοι όχι. Ας δούμε όμως αναλυτικά πως κύλησαν τα πράγματα. (Άννα Φωτοπούλου)
Ganzi Gun
Το πρόγραμμα ξεκίνησε στις 15:50 με το πρώτο ελληνικό συγκρότημα, τους επονομαζόμενους Ganzi Gun. Αν και οι συνθήκες δεν ήταν ιδανικές λόγω της ζέστης που επικρατούσε, η ιδιαίτερη φωνή του frontman φρόντισε να αφυπνίσει όσους βρίσκονταν στο Terra Vibe από νωρίς.
Πρόκειται για μία hard rock μπάντα όπου το όνομά της σημαίνει φάρμακο του νου ή αλλιώς φάρμακο που θεραπεύει το μυαλό (ω ναι). Επηρεασμένοι από Seether, Nickelback και μεγάλα ονόματα της metal σκηνής όπως Metallica, υποσχέθηκαν πολλά από το πρώτο λεπτό που εμφανίστηκαν στη σκηνή.
Δε φάνηκε να τους επηρεάζει το ελάχιστο κοινό που βρισκόταν εκεί και ξεκίνησαν αρκετά δυναμικά την εμφάνισή τους. Άπαιχτο ήταν το “My Little Bitch”, το οποίο συνεπήρε τους φανατικούς υποστηρικτές. Σίγουρα θα μπορούσαν να εμφανιστούν αργότερα ώστε να υπάρχει μεγαλύτερο κοινό, καθώς η ώρα εμφάνισής τους δεν τους βοήθησε ώστε να αναδείξουν τις μεγάλες τους δυνατότητες. (Άρτεμις Μαστρογιαννοπούλου)
Soundtruck
Προχωράμε στις 16:45 μαζί με τους Soundtruck και συγκεκριμένα με το “Senorita”. Η φάση από πριν ήταν σε rock ‘n roll style, όπως κι εξακολούθησε. Τα σόλο κιθάρας ήταν αυτά που έκλεβαν την παράσταση, αφού οριακά ένιωθες λες και βρίσκεσαι σε άσφαλτο με μηχανή και ο δρόμος είναι δικός σου για να τον κατακτήσεις.
Επίσης, πολύ δυνατά ήταν τα vocals όπως και τα γυναικεία back vocals που έδεναν στο σύνολο. Παρουσιάζοντας κομμάτια όπως το “The Calling” όπου ήταν το προτελευταίο τους κομμάτι και το “Straight To Hell”, με το οποίο κι έκλεισε η εμφάνισή τους. Με τη σκηνική τους παρουσία μας έδωσαν να καταλάβουμε πόσο μουσικά δομημένοι είναι και πόσο αξίζουν να βρίσκονται σε μεγάλες μουσικές σκηνές.
Με τις δύο αυτές μπάντες να κάνουν την αρχή σε μια πραγματικά δύσκολη ώρα με αφόρητη ζέστη, συνεχίσαμε με την ελπίδα να μην επηρεαστεί η επίδοση των επόμενων συγκροτημάτων. (Άρτεμις Μαστρογιαννοπούλου)
Project Renegade
Κι έρχεται η στιγμή που κάνουν την εμφάνισή τους στη σκηνή οι Project Renegade γύρω στις 17:40, με λιγότερο ήλιο ευτυχώς. Και κάπου εδώ αλλάζουμε το είδος μουσικής σε metalcore και nu, progressive metal, με το σύνολο να θυμίζει λίγο Jinjer. Πρόκειται για μία τετραμελή μπάντα με καθαρά γυναικεία φωνητικά και μελωδικές νότες, με δυνατά screams ανά διαστήματα, όπου είναι ιδανική για το είδος που υποστηρίζουν. Μία μπάντα δουλεμένη, που εστιάζει στη δημιουργία κι όχι απαραίτητα στο πλήθος του κοινού, όπως και φάνηκε εξάλλου.
Με πράσινο background, πράσινη φωσφοριζέ ενδυμασία και μασκοφόρο drummer, ανέδειξαν το εκκεντρικό τους στυλ. Ιδιαίτερη ήταν η στιγμή του “Wall of Love”, όπου στην ουσία οι παρευρισκόμενοι έτρεχαν κι αγκαλιαζόντουσαν μεταξύ τους. Καθ’ όλη τη διάρκεια της εμφάνισής τους ήταν διαδραστικοί με το κοινό παρακινώντας τους να συμμετέχουν ενεργά δίνοντας τον παλμό.
Ένα μεγάλο μπράβο για το νέο τους single “Token”, με δυνατά screams αλλά και clean vocals. Επίσης, ο νέος τους δίσκος θα κυκλοφορήσει στις 14/07, οπότε αναμένουμε τα καλύτερα. Την εμφάνισή τους κλείνουν με το “The New Joker”, καθαρά εναλλακτικό metalcore κομμάτι, προετοιμάζοντας το κοινό για τη συνέχεια. (Άρτεμις Μαστρογιαννοπούλου)
Sadhus The Smoking Community
Μετά τους Project Renegade, τη σκυτάλη παίρνει μια από τις πλέον γνωστές μπάντες του χώρου με αρκετά live στο ενεργητικό της. Το όνομα των Sadhus έχει φτάσει μέχρι το Desertfest με τους ελληνικούς sludge ογκόλιθους να παίζουν με μεγάλα διεθνή ονόματα του χώρου (όπως Eyehategod, Weedeater, Dopethrone, Suma, Toner Low, Belzebong, Sardonis, Βlack Tusk).
Σε γενικές γραμμές, οι Sadhus είναι ένα σχήμα που δε χρειάζεται συστάσεις, αφού είναι γνωστοί για τις επιδόσεις τους. Παρόλα αυτά, κανένα live δεν είναι ίδιο με τα προηγούμενα (ή ακόμα και τα επόμενα). Επίσης, καμία μέρα δεν είναι ίδια με την επόμενη, κάποιες μέρες δυστυχώς δεν είναι τόσο καλές. Για τους Sadhus The Smoking Community αυτή η μέρα ήταν μια μέρα με ευτράπελα.
Χωρίς αυτό να σημαίνει τίποτα για μια μπάντα με τέτοιο ιστορικό, η αλήθεια είναι πως, δυστυχώς, την Κυριακή η Μούσα Ευτέρπη δεν ήταν με το μέρος των Sadhus
Η επιβλητική παρουσία των Sadhus με τις χαμηλές συχνότητες και τα χαρακτηριστικά ουρλιαχτά στα φωνητικά, επικαλύφτηκε από τα θέματα στον ήχο που αντιμετώπισαν επί σκηνής. Από το δεύτερο κομμάτι και μετά τα φωνητικά σχεδόν θάφτηκαν και ο ήχος στις κιθάρες ήταν αρκετά πιο δυνατός και μπουκωμένος από ότι αρμόζει στο είδος. Επιπλέον, με το κοινό ακόμα να καταφθάνει στη Μαλακάσα, το TerraVibe μετατρεπόταν πάρα πολύ αργά και βασανιστικά σε φεστιβαλικό χώρο. Τέλος, το κερασάκι στην τούρτα ήρθε με την πλειοψηφία των παρευρισκόμενων να μη συμμετέχει σχεδόν καθόλου σε αυτό που συνέβαινε εκείνη τη στιγμή. Ήταν αρκετά εμφανές ότι οι γνώστες των Sadhus δεν ήταν εκεί και ότι οι περισσότεροι προέρχονται από άλλα ακούσματα και άλλα γούστα.
Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα καλλιτέχνες και κοινό να βρίσκονται σε δύο αντιθετικές και συγκρουόμενες ενέργειες που δε συναντήθηκαν ποτέ στη μέση. Αν και από θέμα παιξίματος δεν υπήρχαν λάθη, όπως ήταν φυσικό, όλα αυτά συνετέλεσαν στο να πέσει η μπάντα και η διαδραστικότητα της. Χωρίς αυτό να σημαίνει τίποτα για μια μπάντα με τέτοιο ιστορικό, η αλήθεια είναι πως, δυστυχώς, την Κυριακή η Μούσα Ευτέρπη δεν ήταν με το μέρος των Sadhus. (Άννα Φωτοπούλου)
Mother Of Millions
Το κοινό υποδέχτηκε με θερμότητα τους ατμοσφαιρικούς Mother of Millions στη συνέχεια της 4ης μέρας του Rockwave. Από την πρώτη στιγμή η φόρτιση ήταν εμφανώς μεγάλη και από τις δύο πλευρές και η διάθεση μετατοπίστηκε από την επιθετικότητα στο συναίσθημα.
Από τη μία ο frontman δε σταμάτησε να ευχαριστεί τους θεατές για τη συμμετοχή τους και από την άλλη όσοι πήγαν μπροστά υποστήριζαν διαρκώς το prog σχήμα. Η σκηνική απόδοση και ο ήχος στους Mother of Millions ήταν σε αρμονία, με το κλίμα να είναι αρκετά πιο βαρύ, αλλά τόσο όμορφο συνάμα.
Οι Mother of Millions έκλεισαν με το Artefact ενώ ο ήλιος έδυε και η δροσιά της Μαλακάσας κατέκλυζε το χώρο. Η φύση συμμετείχε απόλυτα σε αυτό που συνέβαινε εκείνη τη στιγμή
Στα highlights της εμφάνισης τους ήταν η φανταστική διασκευή του No Light, No Light από Florence and The Machine, η προσθήκη δοξαριού στην κιθάρα και η συμμετοχή του κοινού με τα sing along μέρη. Οι post rock/progressive συνθέσεις γέμισαν τη Μαλακάσα και μας μετέφεραν σε μελαγχολικά, συναισθηματικά μονοπάτια.
Η συγκίνηση του τραγουδιστή ήταν μεγάλη, ο οποίος επαναλάμβανε συνέχεια πόσο εξαιρετικό είναι το κοινό και πόσο τους ευγνωμονεί. Δεν ήθελαν να φύγουν από τη σκηνή! Οι Mother of Millions έκλεισαν με το Artefact ενώ ο ήλιος έδυε και η δροσιά της Μαλακάσας κατέκλυζε το χώρο. Η φύση συμμετείχε απόλυτα σε αυτό που συνέβαινε εκείνη τη στιγμή. (Άννα Φωτοπούλου)
1000mods
Η ώρα ανήκει στους 1000mods, έκτους κατά σειρά και τυπικοί με το πρόγραμμα, με τον ήλιο να έχει πέσει πια και τον κόσμο να έχει ήδη μαζευτεί περιμένοντας τους. Ήταν η στιγμή που άρχισε να γεμίζει το Terra Vibe με κόσμο, κάτι που περιμέναμε να συμβεί με το που πέσει ο ήλιος. Οι περισσότεροι είχαν ήδη μετακινηθεί αρκετά μπροστά για να έχουν καλή εικόνα του stage. Οι μάρκες πηγαινοερχόντουσαν συνεχώς και η κατανάλωση ήταν άφθονη.
Ο ήχος ήταν αρκετά καλός όπως και η ενέργεια που εξέπεμπαν, όμως το κοινό στην αρχή δεν είχε το ίδιο πάθος. Πολλές παρέες ήταν ξαπλωμένες ακόμα στο γρασίδι, όπως και πολλές καθόντουσαν στα ξύλινα τραπέζια του πικ νικ. Στη συνέχεια βέβαια αυτό άλλαξε αφού τα κλασσικά σόλο κιθάρας ήταν πρωταγωνιστές. Ο φωτισμός (κυρίως κόκκινος) έπαιξε κι αυτός το ρόλο του, αφού χωρίς ήλιο ήταν όλα πιο έντονα και τραβούσαν τα βλέμματα προς τη σκηνή.
Σε stoner metal κινήθηκε το όλο performance το οποίο ήταν αναμενόμενο πως θα ήταν καταπληκτικό, βασιζόμενοι στη μέχρι τώρα μουσική τους πορεία
Στο “So Many Days” και στο “El Rollito” περιττό να πούμε ότι έγινε πανικός με circle pit. Ήταν το σημείο στο οποίο πλέον δεν μπορούσε να μείνει κανείς καθιστός, και να ήθελε δηλαδή.
Σε stoner metal κινήθηκε το όλο performance το οποίο ήταν αναμενόμενο πως θα ήταν καταπληκτικό, βασιζόμενοι στη μέχρι τώρα μουσική τους πορεία. Ήταν μια γεμάτη εμφάνιση, αφού έμειναν στη σκηνή για μιάμιση ώρα αφήνοντάς μας έτοιμους για την τελευταία εμφάνιση της βραδιάς. (Άρτεμις Μαστρογιαννοπούλου)
Villagers Of Ioannina City
Το αφιέρωμα στην ελληνική σκηνή του Rockwave 2023 φτάνει σιγά-σιγά στον επίλογο του με τους πολυπόθητους Villagers of Ioannina City μετά από μια μεγάλη και γεμάτη μέρα. Η μπάντα ξεκίνησε το σετ της με το δίδυμο Welcome-Age of Aquarius στις 23.00 ακριβώς, ενώ στο video wall έπαιζαν βίντεο με αστερισμούς. Από τις πρώτες νότες μας κέρδισαν ως το τέλος αβίαστα, αβασάνιστα και απροκάλυπτα.
Ο κόντρα φωτισμός ενίσχυε τον μυστικισμό αφήνοντας τον κόσμο να εστιάσει στη μουσική των Villagers of Ioannina City, παρά στην εικόνα, αφού οι φιγούρες των μουσικών ήταν οριακά ευδιάκριτες. Οι πολυεπίπεδες συνθέσεις τους ήταν το όχημα που μας μετέφερε στην ψυχεδελική δίνη των VIC μέσα από ένα αλλοπρόσαλλο, αλλά ταυτόχρονα τόσο ταιριαστό, κράμα. Οι παραδοσιακοί ελληνικοί ήχοι συνάντησαν ξανά επί σκηνής τα heavy riff του stoner/desert και την ψυχεδέλεια των ‘60s, δημιουργώντας ένα συνονθύλευμα συναισθημάτων.
Mε ένα πλούσιο και περιεκτικό setlist από όλη τη δισκογραφία τους, οι Villagers of Ioannina City μας έκαναν ό,τι ήθελαν για μιάμιση ώρα
Mε ένα πλούσιο και περιεκτικό setlist από όλη τη δισκογραφία τους, οι Villagers of Ioannina City μας έκαναν ό,τι ήθελαν για μιάμιση ώρα. Ακούστηκαν κομμάτια όπως το Father Sun, Dance of Night, Part V, Τi kako, Zvara, Karakolia και κάθε εκτέλεση ήταν καλύτερη από την προηγούμενη. Μοναδικό μειονέκτημα ίσως θεωρηθεί ότι στις μπροστινές θέσεις, αν και ο ήχος στα υπόλοιπα όργανα ήταν αλφάδι, το κλαρίνο ανά διαστήματα δεν ακουγόταν όσο θα έπρεπε. Οι θέσεις της μπάντας πάνω στο stage ήταν απόλυτα σκηνοθετημένες, πειθαρχημένες και γεωμετρικές. Σχηματίζοντας ημικύκλιο, τα τύμπανα ήταν στα αριστερά της σκηνής, στη μέση η χορωδία, μετά η γκάιντα, το κλαρίνο, το μπάσο και στο κέντρο η κιθάρα.
Καθ’ όλη τη διάρκεια του live, οι γιγαντοοθόνες και το videowall έπαιζαν ψυχεδελικά, πολύχρωμα βίντεο με τον φωτισμό να εναλλάσσεται χρωματικά. Τα φίλτρα του φωτισμού ήταν άρρηκτα συνδεδεμένα με τις χρωματικές παλέτες των βίντεο, προσφέροντας ένα αρμονικό οπτικοακουστικό θέαμα. Κάθε κομμάτι είχε διαφορετικό βίντεο και κάθε βίντεο είχε άλλο χρωματικό μοτίβο το οποίο συμφωνούσε απόλυτα με τα χρώματα στις οθόνες και στα φώτα.
Η ανατριχίλα ήρθε με τα συγκινητικά λόγια του τραγουδιστή: “Επιτέλους ανταμώσαμε! Μας φάγανε τα κομπιούτερ και οι αριθμοί. Μας κυνηγάει το σκοτάδι, αλλά παραμένουμε ξεροκέφαλα αισιόδοξοι, πάντα στο φως, ως το τέλος!” Με σεμνότητα, κέφι και τρομερή διάθεση οι VIC μας ξετίναξαν, αφού τραγουδούσαμε και χορεύαμε για μιάμιση ώρα χωρίς σταματημό. Στο τέλος όμως έγινε το απόλυτο ολοκαύτωμα.
Η εμφάνιση των Villagers of Ioannina City στα χώματα της Μαλακάσας ήταν κάθε άλλο παρά συναυλία. Ήταν ψυχεδελική μυσταγωγία, μάθημα γεωμετρίας και σκηνοθεσίας, τελετουργική κάθαρση, πανηγύρι, γιορτή, επανάσταση.
Στα τελευταία τρία κομμάτια άναβε το ένα καπνογόνο μετά το άλλο, με το διονυσιακό κοινό να έχει μπει σε trance. Το κέντρο έγινε παρανάλωμα του πυρός αφού στο Zvara είχαν ανάψει πέντε καπνογόνα μαζί, και σε κάποια φάση το mosh pit μετατράπηκε σε παραδοσιακό πανηγύρι. Οι θεατές είχαν πιαστεί από τους ώμους και χόρευαν κάτι σαν τσάμικο.
Τη λήξη του σετ, αλλά και της 4ης μέρας του Rockwave σήμανε λίγα λεπτά αργότερα το Karakolia, όπου έγινε δεύτερος χαλασμός. Ξανά καπνογόνα, ξανά χορός, ξανά τρέλα, και το TerraVibe να τραγουδάει ολόκληρο και να δίνει την ψυχή του. Αν αυτό το κομμάτι δε φέρει την εξέγερση, δεν ξέρω ποιο άλλο μπορεί να το κάνει. Η εμφάνιση των Villagers of Ioannina City στα χώματα της Μαλακάσας ήταν κάθε άλλο παρά συναυλία. Ήταν ψυχεδελική μυσταγωγία, μάθημα γεωμετρίας και σκηνοθεσίας, τελετουργική κάθαρση, πανηγύρι, γιορτή, επανάσταση. (Άννα Φωτοπούλου)