Vonavibe, Irene Ketikidi, Heavenblack, 02/02/2024 @An Club
Η πανδημία στάθηκε ως εμπόδιο σε πολλά projects. Όχι μόνο κατά την έξαρσή της, αλλά και κατόπιν. Δύσκολο να ξαναμπείς σε τροχιά από τη στιγμή που η καθημερινότητα διαταράχθηκε. Όταν όμως είσαι αποφασισμένος, τότε ό, τι ήταν να γίνει θα γίνει, έστω και με καθυστέρηση. Οι Vonavibe κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο τους και συσπείρωσαν την Ειρήνη Κετικίδη και τους Heavenblack για να το γιορτάσουν.
Αν κάτι έγινε εξαρχής αισθητό, αυτή ήταν η χλιαρή προσέλευση του κόσμου. Από τη μια αυτό οδήγησε σε ένα πιο άνετο, σχεδόν οικογενειακό κλίμα. Από την άλλη η συγκεκριμένη εικόνα ήταν αποκαρδιωτική. Έστω για τη στήριξη θα άξιζε να είχε περισσότερο κοινό μια τέτοια συσπείρωση. Αλλά σε μια μέρα-προοίμιο ενός καταιγισμού από lives ίσως να ήταν ένα εγχείρημα δύσκολο εξαρχής.
Heavenblack
Το σήμα έναρξης δίνουν οι Heavenblack. Σύγχρονης κοπής heavy metal, ένα άψογο ορεκτικό για να ανέβουν τα ντεσιμπέλ και να δημιουργηθεί μια κατάλληλη διάθεση. Μελωδίες επιθετικές μα συνάμα πιασάρικες, κατάφεραν να τραβήξουν τους παρευρισκόμενους και να τους κάνουν να κουνήσουν ρυθμικά τα κεφάλια τους.
Ωστόσο μου φάνηκαν κάπως αμήχανοι. Δεδομένης και της φύσης του live και του opening ρόλου τους, όμως, αυτό δεν αποτελεί ψεγάδι. Σε μια σκηνή με περισσότερο κόσμο από κάτω ενδεχομένως να ήταν πιο καταιγιστικοί. Καθόλου κακοί ωστόσο, περιμένω μελλοντική εμφάνιση προκειμένου να επιβεβαιωθούν τα λεγόμενά μου. Τους έχω εμπιστοσύνη.
Artist: Morrissey
Album: I Am Not a Dog on a Chain
Label: BMG
Release Date: 20/03/2020
Genre: Indie Rock
Dominant
Heavenblack
My Ιnsane
Orphan
Everdream
Hell Denied
Clowns
Heavenblack: Μάριος Κουρούπης (Φωνή), Ιωάννης Πατακάκης (Κιθάρα), Δημήτρης Βαρβαρίγος (Κιθάρα), Αντρέας Αναστόπουλος (Μπάσο), Μανταλένα Κρικελλή (Τύμπαντα)
Irene Ketikidi
Όταν μιλάμε για μοντέρνους βιρτουόζους της κιθάρας, πολλά είναι τα ονόματα τα οποία μπορεί να έρθουν στο μυαλό. Να με συγχωρείτε, όμως, αλλά προσωπικά δύσκολα θα μου έρθει κάποιο όνομα πριν αυτό της Ειρήνης Κετικίδη. Μια συνθέτης η οποία πέρα από εμφανή τεχνική κατάρτιση και επαγγελματισμό, έχει ακόμα ένα προσόν. Αυτό της συνθετικής αφηγηματικότητας. Και σε συνδυασμό με τη σεμνότητά της, δε χρειάζεται δεύτερη σκέψη, σε κερδίζει με το καλημέρα. Είτε παίζει σε ένα event όπως το Guitar Experience είτε ως opening act σε ένα μικρότερο live.
Και για όση ώρα η Ειρήνη Κετικίδη ήταν επί σκηνής με το σχήμα της, δύσκολα μπορούσες να κρατήσεις το σαγόνι σου στη θέση του. Όχι λόγω περίπλοκης φανφάρας, αλλά λόγω των ιδεών. Ιδεών που κάνουν τις λέξεις να φαντάζουν περιττές και δημιουργούν με ευκολία εικόνες στο μυαλό του ακροατή. Οι παρευρισκόμενοι την υποδέχθηκαν με σαφώς μεγαλύτερη θέρμη. Η ίδια τους το ανταπέδωσε με μια απόλυτα εγκάρδια αλληλεπίδραση. Το single Maggots που κυκλοφόρησε εσχάτως έτυχε και μιας εκπληκτικής ζωντανής εκτέλεσης. Εξαιρετική για ακόμα μία φορά η Ειρήνη Κετικίδη.
Vonavibe
Η ώρα των headliners ήρθε. Οι Vonavibe λίγο μετά τις 11 έκαναν την είσοδό τους χωρίς πρόλογο. Τα λόγια μπορούν να περιμένουν. Η μουσική όχι, περίμενε τόσο καιρό να ακουστεί ζωντανά και σαφώς έχει προτεραιότητα. To “Left For Dead” αποτελεί ιδανικό ξεκίνημα. Και το συγκρότημα δείχνει να το χαίρεται με μπόλικη ενέργεια ήδη από το πρώτο κομμάτι. Μοντέρνος, αλλά ταυτόχρονα «κλασικός» ήχος, με αδρεναλίνη και διάσπαρτη αλητεία. Ακολουθεί το «χιτάκι» “Run ‘n’ Hide” αυξάνοντας περισσότερο την ταχύτητα.
Όταν έρχεται η ώρα να γίνει λόγος για την πορεία τους, φυσικά η εξιστόρηση των δυσκολιών της πανδημίας αναφέρεται. Αλλά η μπάντα δηλώνει πως με δουλειά 8 χρόνων και υπομονής μέσα στις δυσχέρειες μπόρεσε να βρίσκεται για μια ακόμα φορά στο σανίδι. Και η ευγνωμοσύνη τους ήταν εμφανής.
Στo σετ τους παρούσα ήταν και η διασκευή στο “Paint It Black” όπως και ένα μικρό drum solo ως πρόλογος του “Break Your Sky”. Οι δε φωνητικές ερμηνείες του Dyon και της Νεφέλης Πίσχου ήταν το κερασάκι στην τούρτα. Φαίνονταν πόσο ήθελαν να είναι εκεί και πόσο το απολάμβαναν και πως τέσσερα χρόνια συναυλιακής απραγίας τους έκαναν να διψούν ακόμα παραπάνω.
Απολαυστικότατο live με μόνη ακίδα τη χαμηλή προσέλευση. Αν είχε περισσότερο κόσμο, το «απολαυστικό» θα γινόταν «εκρηκτικό». Εκεί θα είμαστε σε μια τέτοια εμφάνιση, να τους χαρούμε ακόμα περισσότερο.