Ο Darren Aronofsky είναι ο τελευταίος δημιουργός που θα περίμενες να σκηνοθετήσει μια “εμπορική” ταινία εγκλήματος. Κοίτα όμως που το “Caught Stealing” είναι ακριβώς αυτό. Ο σκηνοθέτης, ξεφεύγει από τα συνηθισμένα του μονοπάτια και μας δίνει μια ταινία με ένταση, ρυθμό, ανατροπές και με μια αισθητική που “παντρεύει” το δικό του ιδιαίτερο στυλ με το εμπορικό σινεμά του σήμερα.
Στην ταινία, γνωρίζουμε τον Hank (Austin Butler), έναν πρώην παίκτη μπέιζμπολ, ο οποίος αναλαμβάνει να προσέχει την…γάτα του γείτονα του, Russ (Matt Smith). Στην διάρκεια αυτού του καθήκοντος, ο Hank μαθαίνει ότι ο Russ δεν είναι ακριβώς και ο πιο αξιόπιστος άνθρωπος του πλανήτη, αφού έχει μπλέξει με διάφορες συμμορίες που τον στοχέυουν. Ο Hank μπαίνει και αυτός μέσα στον κόσμο του εγκλήματος και κάνει τα πάντα για να ξεφύγει.
Τα πάντα στην ταινία είναι σφιχτοδεμένα μέχρι αηδίας. Αυτό είναι επιλογή του Aronofsky, ο οποίος επιλέγει να χτυπάει με αλλεπάλληλα κινηματογραφικά “χαστούκια” τον θεατή, ο οποίος σαν τον Hank προσπαθεί να πάρει μια ανάσα. Ωστόσο, κάθε γεγονός της ταινίας, φέρνει και μια διαφορετική απειλή. Και ειδικά όταν αυτές οι απειλές έρχονται μέσα από μια Νέα Υόρκη που “βράζει”, χάρη στην εξαιρετική κινηματογραφία του Matthew Libatique και το μοντάζ του Andrew Weisblum, τότε είναι λογικό ο θεατής να νιώσει μια αγωνία.
Το περιβάλλον των 90s είναι έντονο. Τραγούδια της εποχής, payphones, διάφορα poster στους τοίχους δίνουν άλλο ρεαλισμό σε μια “βρώμικη” Νέα Υόρκη. Παράλληλα μας δείχνουν, πόσο πιο δύσκολη ήταν η δουλειά του Hank να ξεφύγει από τα προβλήματα του. Ειδικά σε μια εποχή όπου η τεχνολογία δεν είναι και τόσο διαδεδομένη, όπως θα ήταν σε μια ταινία που θα εκτυλισσόταν στην σημερινή.
Ερμηνευτικά, ο Austin Butler, μας δίνει έναν ήρωα γεμάτο ελαττώματα, ο οποίος δεν έχει ξεφύγει από τους δαίμονες του παρελθόντος του. Αυτό μας τον κάνει ανθρώπινο και κάνει και πιο εύκολη την ταύτιση μαζί του. Από κει και έπειτα, το “Caught Stealing” είναι ένα film γεμάτο colourful χαρακτήρες. Ο Matt Smith ως Russ και οι Liev Schreiber & Vincent D’Onofrio ως οι “Εβραίοι” για εμένα κλέβουν την παράσταση, όσο εμφανίζονται στην οθόνη. H Regina King επίσης είναι άλλο ένα highlight της ταινίας.
Το σενάριο λειτουργεί αποτελεσματικά γιατί ισορροπεί το βίαιο στοιχείο με μικρές δόσεις χιούμορ. Οι ανατροπές είναι τοποθετημένες με προσοχή και δεν μοιάζουν κατασκευασμένες. Κάθε νέα εξέλιξη γεννιέται από τις πράξεις των χαρακτήρων και όχι από εύκολες σεναριακές λύσεις. Ακόμη και οι στιγμές ανάπαυλας (που είναι λίγες) έχουν λειτουργικό ρόλο, καθώς επιτρέπουν στο κοινό να ανασυνταχθεί πριν βυθιστεί ξανά στο χάος.
Το Caught Stealing ξεχωρίζει γιατί, πέρα από το καθαρά αφηγηματικό κομμάτι, είναι ένα φιλμ με έντονη προσωπικότητα. Ο Aronofsky μπορεί να αφήνει στην άκρη τον ψυχολογικό τρόμο που τον καθιέρωσε, αλλά η ματιά του παραμένει ξεκάθαρη. Δεν υπάρχει τίποτα τυχαίο στην εικόνα, στο ρυθμό ή στην ατμόσφαιρα. Κάθε στοιχείο χτίζει μια εμπειρία που σε κρατά σε συνεχή εγρήγορση.
Σε μια χρονιά όπου οι περισσότερες ταινίες δράσης επαναλαμβάνουν δοκιμασμένες συνταγές, το “Caught Stealing” έρχεται ως μια αναζωογονητική πρόταση. Είναι ένα ολοκληρωμένο crime thriller που ξέρει ακριβώς τι θέλει να πετύχει και το πετυχαίνει με συνέπεια. Ένταση, στυλ και έξυπνη χρήση του σκηνικού της δεκαετίας του ’90 συνδυάζονται σε μια ταινία που προσφέρει καθαρή κινηματογραφική ψυχαγωγία.
Με απλά λόγια, ο Aronofsky δείχνει ότι μπορεί να κινηθεί σε πιο εμπορικές κατευθύνσεις χωρίς να χάσει την καλλιτεχνική του ταυτότητα. Το “Caught Stealing” είναι γρήγορο και απολαυστικό και σίγουρα μια εμπειρία που αξίζει να τη ζήσει κανείς στη μεγάλη οθόνη.
Artist: Morrissey
Album: I Am Not a Dog on a Chain
Label: BMG
Release Date: 20/03/2020
Genre: Indie Rock
Movie: Caught Stealing
Year: 2025
Duration: 107′
Genre(s): Crime, Thriller
Director: Darren Aronofsky
Austin Butler, Regina King, Zoe Kravitz, Matt Smith, Bad Bunny, Vincent D’Onofrio, Liev Schreiber, Griffin Dunne, Carol Kane, Yuri Kolokolnikov, Action Bronson
Caught Stealing
Το Caught Stealing του Darren Aronofsky είναι ένα σφιχτοδεμένο crime thriller στη Νέα Υόρκη του ’98, με τον Austin Butler σε έναν ρόλο γεμάτο ένταση και αδρεναλίνη. Με καλοστημένη ατμόσφαιρα, δυνατό ρυθμό και ισορροπία ανάμεσα στη βία και το μαύρο χιούμορ, η ταινία αποδεικνύει ότι ο Aronofsky μπορεί να κινηθεί και σε πιο εμπορικές κατευθύνσεις.
