Οι θρησκευτικές ταινίες τρόμου πατούν συχνά σε γνώριμα μονοπάτια, πάντα στη σκιά του “Εξορκιστή”. Πενήντα χρόνια μετά την ταινία του Γουίλιαμ Φρίντκιν που καθόρισε το είδος, κάθε νέα ιστορία δαιμονισμού αναπόφευκτα συγκρίνεται με εκείνη. Το “Dark Nuns”, η πιο πρόσφατη νοτιοκορεατική πρόταση τρόμου σε σκηνοθεσία του Kwon Hyeok-jae, δεν προσπαθεί να ξεφύγει από αυτές τις συμβάσεις. Αντίθετα, τις υιοθετεί, ενώ επιχειρεί μερικές ενδιαφέρουσες διαφοροποιήσεις – συγκεκριμένα, αντικαθιστά τους ιερείς με καλόγριες στον παραδοσιακό αφηγηματικό άξονα του εξορκισμού. Το αποτέλεσμα είναι μια ταινία που έχει τις στιγμές της, αλλά δυσκολεύεται να ξεχωρίσει μέσα σε ένα ήδη κορεσμένο είδος.
Σε έναν κόσμο όπου η Καθολική Εκκλησία έχει απαγορεύσει τους εξορκισμούς, το “Dark Nuns” ακολουθεί την αδελφή Junia (Song Hye-kyo) και την αδελφή Michaela (Jeon Yeo-been), καθώς προσπαθούν να σώσουν τον μικρό Hee-joon (Moon Woo-jin) από έναν δαιμονισμό. Ενώ η επίσημη Εκκλησία επιμένει σε μια ιατρική προσέγγιση για την επιδεινούμενη κατάστασή του, η Junia είναι πεπεισμένη πως κάτι πιο σκοτεινό κρύβεται από πίσω. Με αδιαπραγμάτευτη πίστη και ισχυρή θέληση, αποφασίζει να δράσει μόνη της. Η Michaela, από την άλλη, είναι πιο διστακτική, παλεύοντας με τις αμφιβολίες και τους προσωπικούς της δαίμονες. Καθώς οι δύο καλόγριες έρχονται αντιμέτωπες με υπερφυσικούς τρόμους και την αντίσταση της Εκκλησίας, αποκαλύπτουν ανησυχητικές αλήθειες για τη φύση του δαιμονισμού – και για τις ίδιες.
Αν και η ταινία δεν φέρνει κάτι ριζοσπαστικό στο είδος των ταινιών δαιμονισμού, ξεχωρίζει σε ορισμένους βασικούς τομείς. Το μεγαλύτερο της ατού είναι οι δυνατές ερμηνείες των πρωταγωνιστών. Η Song Hye-kyo αποδίδει εξαιρετικά την αδελφή Junia, προσδίδοντάς της σιγουριά και μια ήρεμη ένταση. Δεν είναι η κλασική εξορκίστρια που παλεύει με την πίστη της· αντίθετα, αντιμετωπίζει το δαιμονικό κακό με αταλάντευτη αποφασιστικότητα, ακόμη και μπροστά στην απόλυτη σκοτεινιά.
Παρά τα θετικά του στοιχεία, το “Dark Nuns” δυσκολεύεται να ξεχωρίσει από τις αμέτρητες ταινίες εξορκισμού
Από την άλλη, η Jeon Yeo-been ως αδελφή Michaela λειτουργεί ως αντίβαρο, ενσαρκώνοντας μια γυναίκα που ταλανίζεται από αμφιβολίες και εσωτερικές συγκρούσεις. Η δυναμική μεταξύ των δύο μοναχών αποτελεί τον κινητήρα της ταινίας, με τη σχέση τους –και όχι ο εξορκισμός καθαυτός– να αποτελεί το πιο συναρπαστικό στοιχείο της ιστορίας.
Οπτικά, το “Dark Nuns” καταφέρνει να εντυπωσιάσει. Η κινηματογράφηση, με τη σιωπηλή χρωματική παλέτα και τις γεμάτες σκιές συνθέσεις, δημιουργεί μια ατμόσφαιρα που θυμίζει κλασικό τρόμο των ’70s. Η ταινία αποφεύγει τα υπερβολικά jump scares και προτιμά να χτίζει αργά την ένταση. Αυτή η επιλογή ενισχύει τη συνολική αίσθηση τρόμου, καθιστώντας την εμπειρία πιο καθηλωτική. Σε μια εποχή που ο τρόμος συχνά στηρίζεται σε φτηνές εκπλήξεις, αυτή η πιο μελετημένη προσέγγιση μοιάζει αναζωογονητική.
Επιπλέον, η επιλογή να ενσωματωθούν σαμανιστικά τελετουργικά δίπλα στις καθολικές παραδόσεις προσθέτει βάθος στην αφήγηση. Ο νοτιοκορεατικός τρόμος έχει ξεχωρίσει για τη μίξη λαϊκών δοξασιών με σύγχρονα στοιχεία τρόμου. Αν και το “Dark Nuns” δεν εμβαθύνει απόλυτα σε αυτή τη συγχώνευση, οι στιγμές που εξερευνούν αυτές τις διασταυρώσεις είναι από τις πιο ενδιαφέρουσες της ταινίας.
Επιπλέον, αν και η εστίαση σε καλόγριες αντί για ιερείς είναι μια ενδιαφέρουσα αλλαγή, το “Dark Nuns” δεν εξερευνά σε βάθος τις επιπτώσεις της
Παρά τα θετικά του στοιχεία, το “Dark Nuns” δυσκολεύεται να ξεχωρίσει από τις αμέτρητες ταινίες εξορκισμού. Η πλοκή ακολουθεί υπερβολικά πιστά τη δομή του κλασικού τρόμου με δαιμονισμούς, αναπαράγοντας γνώριμα μοτίβα χωρίς ιδιαίτερη πρωτοτυπία. Η εξέλιξη της ιστορίας είναι προβλέψιμη: οι εκκλησιαστικές αρχές απορρίπτουν την ύπαρξη του κακού, ένας αποφασισμένος χαρακτήρας παίρνει την πρωτοβουλία και ακολουθεί η κλιμάκωση του εξορκισμού. Αυτά τα στοιχεία έχουν χρησιμοποιηθεί ξανά, και συχνά με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα.
Μία από τις μεγαλύτερες αδυναμίες της ταινίας είναι η έλλειψη συναισθηματικού δεσίματος με τον Hee-joon, το δαιμονισμένο παιδί. Σε αντίθεση με τον “Εξορκιστή”, όπου η σταδιακή μεταμόρφωση της Regan είναι σπαρακτική λόγω της προσεγμένης ανάπτυξης του χαρακτήρα της, το “Dark Nuns” παρουσιάζει τον Hee-joon ήδη δαιμονισμένο. Το κοινό δεν έχει κανέναν ουσιαστικό λόγο να ενδιαφερθεί γι’ αυτόν, πέρα από το ότι είναι ένα αθώο θύμα. Στη μεγαλύτερη διάρκεια της ταινίας, παραμένει είτε αναίσθητος είτε καθηλωμένος σε αναπηρικό καροτσάκι, αφαιρώντας από την ιστορία το συναισθηματικό βάθος που θα την έκανε πιο δυνατή.
Ένα ακόμα πρόβλημα είναι ο ρυθμός. Η ταινία αφιερώνει μεγάλο μέρος της διάρκειάς της σε θρησκευτικές συζητήσεις και θεσμικές συγκρούσεις. Αν και αυτά τα στοιχεία έχουν θεματικό ενδιαφέρον, αφήνουν ελάχιστο χώρο για γνήσιο τρόμο μέχρι την τελική πράξη. Όταν επιτέλους εμφανίζονται οι σκηνές τρόμου, μοιάζουν βιαστικές, σαν η ταινία να συνειδητοποίησε ξαφνικά ότι πρέπει να τρομάξει το κοινό. Το αποτέλεσμα είναι ένα μπαράζ υπερφυσικών σκηνών, που όμως έρχονται αργά, όταν η ένταση έχει ήδη χαθεί.
Η προβλέψιμη πλοκή και ο άνισος ρυθμός εμποδίζουν το “Dark Nuns” από το να γίνει πραγματικά αξιομνημόνευτη
Επιπλέον, αν και η εστίαση σε καλόγριες αντί για ιερείς είναι μια ενδιαφέρουσα αλλαγή, η ταινία δεν εξερευνά σε βάθος τις επιπτώσεις της. Η πατριαρχική δομή της Εκκλησίας αναφέρεται, αλλά ποτέ δεν εξετάζεται ουσιαστικά. Ο ρόλος των μοναχών ως παρείσακτων στον θεσμό υπονοείται, χωρίς όμως να αναπτύσσεται πλήρως. Έτσι, η δυναμική των φύλων, που θα μπορούσε να προσφέρει μια φρέσκια οπτική στην αφήγηση, μοιάζει περισσότερο με ένα δευτερεύον στοιχείο παρά με βασικό άξονα της ιστορίας.
Το “Dark Nuns” ακολουθεί μια ασφαλή προσέγγιση. Παρόλο που ξεχωρίζει χάρη στις δυνατές ερμηνείες, την ατμόσφαιρα και ορισμένες ενδιαφέρουσες στιγμές, δεν καταφέρνει να εξελίξει το υποείδος των ταινιών δαιμονισμού. Η έλλειψη συναισθηματικού δεσίματος με το δαιμονισμένο παιδί, η προβλέψιμη πλοκή και ο άνισος ρυθμός την εμποδίζουν να γίνει πραγματικά αξιομνημόνευτη. Θα ικανοποιήσει όσους αγαπούν τις ιστορίες εξορκισμού, αλλά δύσκολα θα εντυπωσιάσει όσους ψάχνουν κάτι νέο.
Artist: Morrissey
Album: I Am Not a Dog on a Chain
Label: BMG
Release Date: 20/03/2020
Genre: Indie Rock
Movie: Dark Nuns
Year: 2025
Duration: 114′
Genre: Horror, Thriller
Director: Hyeok-jae Kwon
Song Hye-kyo, Jeon Yeo-been, Lee Jin-wook, Moon Woo-jin
Dark Nuns
Για όλες τις ατμοσφαιρικές του δυνάμεις, το "Dark Nuns" παραμένει σταθερά στη σφαίρα του οικείου, προσφέροντας μια ικανή αλλά μη αξιοσημείωτη προσθήκη στο είδος.