Ο δίσκος “Destroyer” των KISS κυκλοφόρησε στις 15 Μαρτίου 1976 και αποτέλεσε καθοριστική καμπή για την πορεία τους. Ήταν το τέταρτο στούντιο άλμπουμ τους και, για πολλούς, το πιο πλήρες καλλιτεχνικά. Την παραγωγή ανέλαβε ο Bob Ezrin, γνωστός για τη δουλειά του με Alice Cooper, Pink Floyd και Deep Purple. Οι KISS τον εμπιστεύτηκαν για να αλλάξουν ριζικά τον ήχο τους.
Το iconic εξώφυλλο του δίσκου έγινε σήμα κατατεθέν της μπάντας
Στόχος τους ήταν να απομακρυνθούν από τον ωμό heavy rock που τους καθιέρωσε. Ήθελαν να πειραματιστούν, να επεκτείνουν τα όρια της μουσικής τους. Το “Destroyer” τους έδωσε αυτή τη δυνατότητα. Συνδύασε pop, rock και συμφωνικά στοιχεία με τρόπο απρόσμενο για τα δεδομένα της εποχής. Η παραγωγή του άλμπουμ ήταν φιλόδοξη και πρωτοποριακή. Οι KISS χρησιμοποίησαν νέες τεχνικές ηχογράφησης και σύνθεσης, δημιουργώντας έναν εντελώς διαφορετικό ήχο.
Παράλληλα, το εξώφυλλο του δίσκου ανέβασε τον πήχη. Η μπάντα απεικονίζεται σε ένα αποκαλυπτικό τοπίο, σε power pose. Αυτή η εικόνα έγινε σύμβολο. Οπτικοποιούσε ακριβώς αυτό που προσπαθούσε να πει και η μουσική: ότι οι KISS ήταν πλέον μεγαλύτεροι από τη rock σκηνή.
Το άλμπουμ ξεκινά με το “Detroit Rock City“. Το τραγούδι καθόρισε το νέο στυλ των KISS και αγαπήθηκε αμέσως. Η ενέργεια του κομματιού, η θεατρικότητά του και η αγνή αφοσίωση στο rock ύφος κέρδισαν το κοινό. Το κομμάτι έγινε αναπόσπαστο μέρος των live τους μέχρι σήμερα.
Στη συνέχεια ακολουθεί το “King of the Night Time World“, που διατηρεί την ένταση. Προσθέτει όμως και μια πιο παιχνιδιάρικη pop αίσθηση. Είναι ένα κομμάτι που συνδυάζει νεύρο με θεατρικότητα, αποδεικνύοντας τη νέα δημιουργική πορεία της μπάντας.
Το “God of Thunder” είναι ένα άλλο κομμάτι-σταθμός. Συνδέθηκε άμεσα με τον Gene Simmons, τόσο ηχητικά όσο και σκηνικά. Είναι αυτό που παίζει όταν φτύνει αίμα στα live. Το τραγούδι έχει βαρύτητα, αργό ρυθμό και έντονη ατμόσφαιρα. Δείχνει τη σκοτεινή πλευρά των KISS.
Το “Flaming Youth” από την άλλη φέρνει κάτι διαφορετικό. Συνδυάζει heavy rock με synth πινελιές και ρυθμό που σε κάνει να κουνιέσαι. Είναι πιο ανάλαφρο, αλλά διατηρεί την ταυτότητα του άλμπουμ. Το riff του μένει στο μυαλό και η παραγωγή το ενισχύει χωρίς να το πνίγει. Παρόμοια δυναμική έχουν και τα “Sweet Pain” και “Shout It Out Loud“. Αμφότερα είναι γεμάτα ένταση και ενέργεια. Δεν είναι τυχαίο πως βρίσκονται μόνιμα στα setlists των συναυλιών. Οι KISS εδώ αποδεικνύουν ότι μπορούν να προσφέρουν ποικιλία χωρίς να χάνουν χαρακτήρα.
Το “Beth” είναι η πρώτη αληθινή μπαλάντα των KISS
Η πραγματική έκπληξη όμως έρχεται με το “Beth”. Είναι η πρώτη αληθινή μπαλάντα των KISS και από τις μεγαλύτερες επιτυχίες τους. Εδώ δεν ακούμε κιθάρες και ουρλιαχτά. Αντίθετα, έχουμε πιάνο, έγχορδα και φωνητική ειλικρίνεια. Στο κομμάτι συμμετέχει και η New York Philharmonic Orchestra, όπως και στο “Great Expectations”. Αυτή η συνεργασία έδωσε στους KISS ένα εντελώς νέο προφίλ. Έγιναν κάτι περισσότερο από rock μπάντα.
Η παρουσία εξωτερικών μουσικών στο “Beth” δείχνει και την εμπιστοσύνη που είχαν στο υλικό. Δεν προσπάθησαν να το κρύψουν. Αντίθετα, το ανέδειξαν. Η θεατρικότητα και η συναισθηματική ένταση ανέβηκαν σε άλλο επίπεδο.
Από underground ήρωες σε παγκόσμιο φαινόμενο
Όλα αυτά δεν θα συνέβαιναν χωρίς τον Bob Ezrin. Ήταν η κινητήριος δύναμη πίσω από τον πειραματισμό. Έδωσε στους KISS το όραμα και τα εργαλεία για να το πραγματοποιήσουν. Χωρίς αυτόν, το “Destroyer” δεν θα είχε την ίδια βαρύτητα. Ο Ezrin δεν άλλαξε απλώς την παραγωγή. Άλλαξε το μέλλον της μπάντας.
Η κυκλοφορία του δίσκου σηματοδότησε τη διεθνή καθιέρωση των KISS. Από underground ήρωες, έγιναν παγκόσμιο φαινόμενο. Το άλμπουμ έγινε πλατινένιο και απέδειξε την επιτυχία του τολμηρού αυτού βήματος. Οι KISS δεν φοβήθηκαν να αλλάξουν και δικαιώθηκαν.
Παρότι οι κριτικές ήταν αρχικά ανάμεικτες, το κοινό μίλησε ξεκάθαρα. Το “Destroyer” έγραψε ιστορία. Σφράγισε μια εποχή και καθόρισε την εικόνα του συγκροτήματος. Η θεατρικότητα, η μοναδική παραγωγή και τα εμβληματικά τραγούδια του το καθιστούν αδιαπραγμάτευτο κομμάτι της ταυτότητάς τους. Ήταν κάτι παραπάνω από ένας επιτυχημένος δίσκος. Ήταν η γέφυρα που οδήγησε τους KISS από το rock στο μύθο.