Δευτέρα σήμερα και όπως ξέρουν όλοι είναι η πιο δύσκολη μέρα της εβδομάδας! Μετά από ένα χαλαρό ΣΚ πάλι τα κεφάλια μέσα και όλοι πίσω στις δουλειές, μαθήματα ή/και υποχρεώσεις τους. Το γεγονός όμως ότι είναι μια συναυλιακή Δευτέρα κάνει την ημέρα λίγο πιο ανάλαφρη και υποφερτή! Ο δρόμος μας σήμερα μας βγάζει στο αγαπημένο Gagarin για να δούμε την πρώτη εμφάνιση των KYLESA στην χώρα μας μετά από 13 χρόνια. Έπειτα από την απρόσμενη επανένωση της μπάντας, οι Αμερικανοί επιστρέφουν για να υπενθυμίσουν στο αθηναϊκό κοινό τον φοβερό ήχο τους, αλλά και να θυμηθούν και οι ίδιοι πόσο πολύ τους αγαπάει η πρωτεύουσα.
SADHUS the smoking community
Πριν όμως ανέβουν στο σανίδι, υποδοχή έχουμε από τους δικούς μας, καταιγιστικούς, SADHUS the smoking community. Η αθηναϊκή τετράδα μπαίνει με μανία στην σκηνή και παίρνει θέσεις μάχης χωρίς να κοιτάει πίσω! Από την πρώτη νότα υπάρχει νεύρο, ιδρώτας, fuzz και φωνή που τρομάζει ακόμα και δαίμονες. Το κοινό στο άκουσμα αυτό αρχίζει να σπάει το λαιμό του χωρίς δισταγμό. Μπάντα και κοινό ανταλλάσουν αγριεμένα βλέμματα ενώ ένα ασταμάτητο χαστούκι ήχου κάνει το Gagarin να τρέμει ολόκληρο.
Για όσους δεν ξέρουν τους SADHUS the smoking community, είναι μια από τις παλαιότερες μπάντες της sludge ελληνικής σκηνής. Αλλά δεν περιορίζονται ηχητικά μόνο εκεί. Δόσεις από stoner, doom, punk και blues μπορούν να εντοπιστούν στο τείχος ήχου που χαρακτηρίζει την τετράδα. Για τους περισσότερους που βρίσκονται ήδη εδώ η σημερινή μέρα είναι ένα τεράστιο δώρο. Το παρατηρείς στα βλέμματα ανυπομονησίας, στο χαμόγελο μέχρι τα αυτιά και στην αστείρευτη ενέργεια τους ήδη από το σετ των SADHUS, που σπάει κόκαλα. Με την ολοκλήρωση του set τους λοιπόν, έρχεται η ώρα για το κυρίως πιάτο. Και το κοινό περιμένει πώς και πώς.
KYLESA
Για μένα, σε αντίθεση με την πλειονότητα του κόσμου γύρω μου, η σημερινή βραδιά είναι μια νέα μουσική εξερεύνηση. Δεν έχω προηγούμενα πάρε-δώσε με τους Kylesa. Η γνωστή και αγαπημένη μου τελετουργία πριν από τέτοιες ανταποκρίσης, για άλλη μια φορά τέθηκε σε λειτουργία. Δεν ακούω καθόλου κομμάτια της μπάντας πριν, για να δημιουργήσω πρώτη εντύπωση ζωντανά.
Η τετράδα (πλέον), ανέβηκε στην σκηνή με έναν αέρα που έδειχνε την δίψα των μελών της να πιάσουν τα όργανα και να τα σπάσουν όλα. Πρώτο κομμάτι αρχίζει και τα γκάζια και οι εντάσεις είναι στον Θεό. Μια εναλλαγή γρεζιασμένων γυναικείων και ανδρικών φωνητικών κάνει έναν ασύλληπτο διάλογο ενώ ταυτόχρονα γίνεται πανδαιμόνιο από τα όργανα. Με κάθε riff που παίζουν, οι Kylesa είναι αποφασισμένοι να μην αφήσουν το Gagarin όρθιο. Το κοινό ψιλλιασμένο από αυτό συμμετέχει στο παιχνίδι. Οι πρώτες σειρές χτυπιούνται συνεχώς, ενώ όλοι οι υπόλοιποι δημιουργούν ένα κύμα από κεφάλια που ακολουθούν το ρυθμό.
Χωρίς να έχουν πολύ φλύαρο σόου, η αλληλεπίδρασή τους με το κοινό ήταν άμεση: με βλέμματα, κινήσεις και την επιλογή κομματιών που ξεσήκωσαν ακόμη και όσους είχαν έρθει ως απλοί “παρατηρητές”. Η μπάντα δεν έκανε περιττές κινήσεις ούτε μια επιτηδευμένη εμφάνιση. Έπαιξε απλώς δυνατά, με πάθος και συνέπεια, επιβεβαιώνοντας πως μια τέτοια συναυλία δεν χρειάζεται κάτι παραπάνω για να απογειωθεί.
Έτσι κι εγώ χωρίς περιττά λόγια θα πω πως η Δευτέρα μας έκλεισε όπως της άξιζε: με ένταση, ιδρώτα και μια δόση καθαρτικής ηχητικής εμπειρίας. Οι Sadhus έθεσαν τα θεμέλια, οι Kylesa απογείωσαν το Gagarin, και το κοινό ανταπέδωσε με ενέργεια που δύσκολα συναντάς σε καθημερινή συναυλία. Ήταν μια βραδιά που θύμισε γιατί αγαπάμε αυτή τη μουσική και γιατί μερικές φορές, η πιο βαριά μέρα της εβδομάδας μπορεί να γίνει και η πιο ζωντανή.