Nightwish: Η δισκογραφία τους μέσα από τα μάτια του Tuomas Holopainen
Nightwish. Ένα όνομα συνυφασμένο με την ιστορία του symphonic power metal. Ευγενική χορηγία του Kitee, μιας μικρής πόλης στη Φινλανδία με πληθυσμό κάτω των 10.000 κατοίκων. Η προσφορά της στη μουσική, ανεκτίμητη. Σε αυτή τη μικρή μεριά της νοτιοανατολικής Φινλανδίας, ο Tuomas Holopainen ίδρυσε το 1996 ένα σχήμα που έμελλε να αλλάξει το πως βλέπουμε και ακούμε το συμφωνικό metal. Στο πλευρό του ο εν ενεργεία κιθαρίστας τους, Emppu Vuorinen, και η σπουδαία Tarja Turunen.
Στις δεκαετίες που ακολούθησαν την ίδρυσή τους, οι Nightwish έχτισαν ένα brand name που όμοιό του βρίσκεις δύσκολα. Αυτό, όχι επειδή συγκριτικά απέχουν χιλιόμετρα από πολλούς. Ο κύριος λόγος που οι Nightwish είναι αυτοί που είναι, είναι η μοναδικότητά τους. Σε διάστημα 27 ετών έχουν αλλάξει τρεις vocalists, όλες με τελείως διαφορετική προσέγγιση. Ο ήχος τους όμως, παραμένει αναγνωρίσιμος σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη.
Από το μικρό Kitee της νοτιοανατολικής Φινλανδίας, οι Nightwish έφτασαν στην κορυφή του metal, ως μια από τις πλέον επιδραστικές μπάντες στην ιστορία του symphonic metal
Αγαπημένοι του ελληνικού κοινού, εύλογα προκάλεσαν έκρηξη ενθουσιασμού όταν εμφανίστηκαν στο bill του Release Athens 2023. Headliners της πρώτης ημέρας του σπουδαίου φεστιβάλ, αναμένεται να ξεσηκώσουν την Πλατεία Νερού στις 7 Ιουνίου 2023. Στο μικρόφωνο, η συγκλονιστική Floor Jansen. Την πλαισιώνουν ο Tuomas, ο Vuorinen, καθώς και οι Troy Donockley, Kai Hahto και Jukka Koskinen.
Καθώς οι Έλληνες fans των Nightwish ετοιμάζονται, η συγκυρία σχεδόν επιβάλλει μια ρετροσπεκτίβα. Η δισκογραφία του συγκροτήματος διαθέτει metal διαμάντια τα οποία έχουν ξεχωριστή θέση στην ιστορία του χώρου. Και ποιός καλύτερος από τον ίδιο τον Tuomas Holopainen για να τα βάλει σε σειρά προτίμησής του;
Σημαντική σημείωση, πριν προχωρήσουμε. Προφανώς ο Tuomas θα έβαζε στην κορυφή της λίστας του το Human. :II: Nature. του 2020. Είναι ο πιο πρόσφατος δίσκος της μπάντας και αυτός που θα προωθήσει.
Η λίστα που ακολουθεί όμως, είναι αυτή που έδωσε ο Tuomas. Ως πολέμιος του gatekeeping που μαστίζει το metal -και όχι μόνο- επιλέγω να μείνω μακριά από χαρακτηρισμούς, και να ταξιδέψω πίσω στη λαμπρή ιστορία των Nightwish. Την ιστορία των απόλυτων εκπροσώπων του συμφωνικού power metal.
Το Human. :II: Nature. είναι ο δεύτερος δίσκος των Nightwish με τη Floor Jansen στα φωνητικά. Το κοινό τον υποδέχθηκε με συγκρατημένη αισιοδοξία, και εν τέλει τον χαρακτήρισε ως “καλό”. Ο Tuomas Holopainen έχει τονίσει πως αυτό που αγαπάει περισσότερο στον δίσκο, είναι ο διαχωρισμός Human και Nature.
Έχει τονίσει πως είναι ο πρώτος τους δίσκος που “μιλάει” τόσο για την ανθρωπότητα. Το πρώτο σκέλος του, αφορά το είδος μας. Το δεύτερο, λειτουργεί ως ιδανική… κατάσβεση της φωτιάς που ανάβει μέσα σου όταν εμβαθύνεις στην ανθρώπινη ύπαρξη.
Στο Endless Forms Most Beautiful, βρίσκουμε ακόμη μια πρωτοτυπία για τους Nightwish. Η μπάντα γράφει για την επιστήμη και τη λογική. Εμπνέεται από τους Charles Darwin και Richard Dawkins. Δανείζεται εδάφια από βιβλία αμφότερων, και προσφέρει στη Floor Jansen τη δυνατότητα να ξεδιπλώσει το μεγαλείο της από το πρώτο της album με το συγκρότημα.
Όλα τα παραπάνω έδεσαν ώστε να δημιουργηθεί ένας δίσκος-σταθμός για τους Nightwish. Η νέα εποχή στα φωνητικά με τη Floor στη σύνθεσή τους, ήρθε να εγκαθιδρυθεί ως πολλά υποσχόμενη. Ο δίσκος είχε πλήρη αποδοχή από κοινό και κριτικούς. Διόλου τυχαία η 3η θέση στη λίστα με τα κορυφαία symphonic metal albums όλων των εποχών από το Metal Hammer!
“Ήμασταν ερασιτέχνες όλοι μας σε ότι αφορά τις ηχογραφήσεις. Δεν γνωρίζαμε τι κάναμε, οπότε πειραματιζόμασταν με πολλά πράγματα. Φέραμε μέχρι και τρίο από έγχορδα το οποίο ήταν απαίσιο. Μετά προσθέσαμε βιολί, και μετά ένα βιολί ακόμη. Καταλήξαμε το Moondance να έχει 20 tracks από βιολί“. Αυτό έχει πει ο Tuomas Holopainen, μεταξύ άλλων, για το Oceanborn του 1998, τον δεύτερο δίσκο των Nightwish.
Αντιλαμβάνεται κανείς πως αν αυτή είναι η ανάμνηση του Tuomas και κατέληξε σε αυτό το αριστούργημα, μιλάμε για πολύ ταλέντο. Ο δίσκος ηχογραφήθηκε σε ένα σχολείο στη Φινλανδία. Αποτέλεσε το πρώτο δείγμα power metal για τους Nightwish και άλλαξε τον ρου της ιστορίας για το symphonic metal. Μέσα του βρίσκουμε θρυλικά τραγούδια του ιδιώματος όπως το προαναφερθέν Moondance. Το θρυλικό Sleeping Sun με το οποίο κλείνει ο δίσκος, θεωρείται ένα από τα κορυφαία κομμάτια symphonic/power metal που έχουν γραφτεί ποτέ. Και όχι άδικα.
Ο ορισμός του “going out with a bang”. Όταν οι Nightwish ηχογραφούσαν το Once, ουδείς γνώριζε ότι θα ήταν ο τελευταίος δίσκος τους με την Tarja Turunen στα φωνητικά. Η παραγωγή του δίσκου κόστισε 250.000 ευρώ. Το τελικό του κόστος ήταν 1 εκατομμύριο ευρώ, καθώς τα video clips χρειάστηκαν 750.000 (!) για να δημιουργηθούν. It was absolutely worth it!
Στο Once οι Nightwish παραδίδουν μαθήματα symphonic metal. Το εναρκτήριο Dark Chest of Wonders δεν σε προετοιμάζει αρκετά για αυτό που ακολουθεί. Δίνει μόνο μια μικρή ιδέα. Και μετά, έρχεται το Wish I Had An Angel να τα ισοπεδώσει όλα. Αμέσως μετά, Nemo. Παρακάτω, The Siren. Είναι αυτός ο κορυφαίος δίσκος Nightwish; Για το κοινό, ναι. Για τον υπογράφοντα, ναι.
Το Imaginaerum είναι ο έβδομος δίσκος των Nightwish. Είναι επίσης ο δεύτερος και τελευταίος με την Anette Olzon στα φωνητικά, και τελευταίος με τον Jukka Nevalainen στα τύμπανα. Είναι επίσης ένα πανέμορφο concept album που πραγματεύεται τις σκέψεις ενός ηλικιωμένου συνθέτη καθώς φεύγει από τη ζωή. Ο δίσκος κυκλοφόρησε μαζί με την ταινία του ίδιου ονόματος, η οποία έχει παρεμφερές σενάριο.
Με διάρκεια πάνω από 70 λεπτά, θεωρείται από μεγάλη μερίδα του κοινού ως ο καλύτερος δίσκος των Nightwish. Όπως ο Tuomas Holopainen είχε αποκαλύψει, εμπνεύστηκε από τρεις σπουδαίους καλλιτέχνες. Τον Tim Burton, τον Neil Gaiman, και τον Salvador Dali. Πέρα από το κοινό και τους κριτικούς, ακόμη και ο Steve Harris των Iron Maiden έπλεξε το εγκώμιο του δίσκου, χαρακτηρίζοντάς τον ως τον αγαπημένο του από τους Nightwish!
Το Dark Passion Play σηματοδότησε τη νέα εποχή των Nightwish. Το κεφάλαιο “Tarja” είχε κλείσει και ο δίσκος αυτός άνοιξε το σύντομο κεφάλαιο της Anette Olzon στα φωνητικά. Αυτό το album έχει ξεχωριστή θέση στην καρδιά του Tuomas Holopainen, αφού έχει πει στο παρελθόν πως του “έσωσε τη ζωή“.
Περιλαμβάνει αξέχαστα τραγούδια των Nightwish, χάρη στα οποία η Anette άφησε τη σφραγίδα της, παρά τη μικρή παραμονή της. Amaranth, Eva, Bye Bye Beautiful και The Islander ξεχωρίζουν. Χωρίς αμφιβολία, δίσκος-ορόσημο, μιας και επιβεβαίωσε ότι ανεξάρτητα από την vocalist τους, οι Nightwish μπορούν πάντα να ξεπερνούν τους εαυτούς τους.
Εδώ είμαστε, θα πω εγώ. Πρώτος δίσκος Nightwish με τον σπουδαίο Marko Hietala στη σύνθεση της μπάντας και το Century Child ξεχειλίζει δημιουργικότητα. Πάρτε οποιονδήποτε symphonic power metal δίσκο και βάλτε το Bless the Child ως πρώτο τραγούδι. Εκτοξεύεται τουλάχιστον δυο σκάλες πάνω. Για πρώτη φορά, ο Tuomas Holopainen επιστρατεύει ορχήστρα, και τα πράγματα… σοβαρεύουν!
Προσθέτουμε στα παραπάνω ίσως το κορυφαίο cover του The Phantom of the Opera (Andrew Lloyd Webber) που έχει γραφτεί ποτέ, και έχουμε χρυσάφι. Μια από τις special editions του δίσκου περιλαμβάνει και διασκευή στο Over the Hills and Far Away του Gary Moore. Επίσης θρυλική.
Η αρχή όλων. Το πρώτο. Το πιο power metal από όλα τα albums των Nightwish. Με το Angels Fall First, ο Tuomas Holopainen και η παρέα του συστήθηκαν στον κόσμο. Η πρώτη εντύπωση ήταν λίγο μουδιασμένη, και οι κριτικές ποικίλουν. Το γερμανικό Metal Hammer του έδωσε 4/7. Και ο Tuomas έδωσε στον εαυτό του… μηδέν! Ο δίσκος αυτός είναι ο μοναδικός στον οποίο ο ηγέτης των Nightwish ακούγεται να τραγουδάει. Σταμάτησε καθότι δεν του άρεσε καθόλου η φωνή του, και άφησε αυτή τη δουλειά για την σπουδαία Tarja Turunen.
Μιας και το παρόν κείμενο φέρει υπογραφή, θα πω κάπου εδώ ότι όταν άκουσα τον δίσκο πρώτη φορά, έπαθα σοκ. Ειδικά με το Elvenpath με το οποίο ξεκινάει ο δίσκος, και σε παρασέρνει. Ταξιδεύεις σε δάση με Ξωτικά που πολεμούν κατά του Sauron. Οι άριες της Tarja σε στέλνουν για… χόρτα. Beauty and the Beast, The Carpenter, Astral Romance. Απλά αξιοπρεπές στη γέννησή του, σπουδαία παρακαταθήκη για το metal 26 χρόνια μετά.
Οι λίστες από τη φύση της έχουν μια τάση να παραπέμπουν τον αναγνώστη σε καταστάσεις σύγκρισης. Όταν μιλάς ή καλύτερα όταν γράφεις για ένα από τα σπουδαιότερα metal συγκροτήματα όλων των εποχών, δεν υπάρχουν τέτοια. Παρόλα αυτά, ο Tuomas Holopainen συμπαθεί λιγότερο από τα άλλα albums των Nightwish, το Wishmaster.
Για την ακρίβεια, έχει χαρακτηρίσει τον δίσκο ως τον “λιγότερο προσωπικό” από τον κατάλογο των Nightwish. Ωστόσο, ο ηγέτης τους έχει πει επίσης πως το Wishmaster περιλαμβάνει το απόλυτο τραγούδι της μπάντας, Dead Boys’ Poem. Ήταν ο τρίτος δίσκος τους συνέχισε στα symphonic metal, κάτι που είχε αρχίσει να χτίζει το Century Child.
Οι υψηλές κριτικές και η αγάπη του κοινού για το Wishmaster επιβεβαιώνουν τη μοναδική αλήθεια. Οι Nightwish δεν έχουν κακό album. Άρα, δεν γίνεται να ακούσεις κάτι κακό σε live τους. Ειδικά όταν αυτό το live είναι με την -ίσως κορυφαία female metal vocalist ever- Floor Jansen στα φωνητικά.