Ας ξεκινήσουμε τονίζοντας ότι ουδείς αμφισβητεί την προσφορά του Roger Waters στη μουσική. Κυρίως αυτή, που κατέθεσε ως μέλος των Pink Floyd, δηλαδή. Επίσης, να πούμε ότι όσο πιο πολλές φορές επανακυκλοφορεί ένας δίσκος, τόσο καλύτερα, μιας και τον μαθαίνουν νέες γενιές. Και δίσκους, όπως το Dark Side of the Moon, οφείλουμε να τους διαιωνίζουμε. Αποτελούν μνημεία πανανθρώπινης πολιτιστικής κληρονομιάς. Και ναι, αγαπητά μου πλάσματα, καθώς βρισκόμαστε εδώ σε αυτό το “album review” παρέα, οφείλω να σας ενημερώσω ότι το Dark Side of the Moon Redux αποτελεί ΜΟΝΟ αυτό. Μια ευκαιρία να πάει κανείς να ακούσει τον κανονικό δίσκο.
Διότι, αν περιοριστείς στα 47 λεπτά και 54 δευτερόλεπτα, που ηχογράφησε ο Roger Waters, πιθανότατα θα ανακαλύψεις κάτι άλλο. Σίγουρα όχι τη ροκ ψυχεδέλεια, που καθόρισε την πορεία της μουσικής για πάντα πριν μισό αιώνα (1/3/1973). Τον γλυκούλη κύριο, ο οποίος διαβάζει παραμύθια στην πλατεία του χωριού; Ίσως. Έναν παλαίμαχο μουσικό, ο οποίος θα κάνει τα πάντα για να κάνει reclaim προς όφελός του έναν δίσκο, ο οποίος στην ουσία ανήκει πλέον στο κοινό; Πιθανότατα. Έναν storyteller, που προσπαθεί να πείσει ψιθυρίζοντας στο μικρόφωνο έξτρα εδάφια που δεν περιλαμβάνονταν στο Dark Side of the Moon; Δυστυχώς, ναι.
Αντιλαμβάνομαι ότι η ανάγκη να καταλάβετε τι ακριβώς εννοώ, είναι έντονη. Δε θα μπορέσω να σας το εξηγήσω γραπτώς. Πάτησα Play και από το πρώτο «κιχ» του Roger Waters στο “Speak To Me” κατάλαβα τι επρόκειτο να ζήσω. Το album είναι πέντε λεπτά και επτά δευτερόλεπτα μεγαλύτερο από το πρωτότυπο. Κέρδισες, Roger. Ξεπέρασες σε διάρκεια το πρώτο album. Και μόνο σε διάρκεια.
Το Dark Side of the Moon Redux αποτελεί μια ευκαιρία να πάει κανείς να ακούσει τον κανονικό δίσκο και τίποτα παραπάνω
Νομίζω ότι το ισχυρότερο πλήγμα το δέχθηκα στο “Time”. Έχω ακούσει αυτό το τραγούδι, δεν ξέρω πόσες φορές. Έχασα το μέτρημα στα 16 μου, μέχρι τότε όντως κρατούσα σκορ. Ήταν το δεύτερο κομμάτι Pink Floyd που άκουσα ποτέ, άρα λογικό. Με το που τελείωσαν τα 7 λεπτά και 19 δευτερόλεπτα ψιθυριστής απαγγελίας του Waters, πήγα να το ακούσω ξανά κανονικά. Αποκαταστάθηκε γρήγορα ευτυχώς. Έχουμε οπερατικά και ορχηστρικά στοιχεία, έχουμε χορωδίες προφανώς και τελείως άλλη σύνθεση. Το «χαλί» των τραγουδιών είναι ίδιο. Η διαφορά βρίσκεται στο γεγονός ότι εδώ μιλάμε για χαλί, που το έβαλαν σε παιδικό πάρτι και έδωσαν στα πιτσιρίκια πολύ ρευστή πλαστελίνη και τους είπαν παίξτε πάνω.
Με το που τελείωσαν τα 7 λεπτά και 19 δευτερόλεπτα ψιθυριστής απαγγελίας του Waters, πήγα να το ακούσω ξανά κανονικά
Φανταστείτε τώρα αυτό το χαλί έπειτα από τέσσερις με πέντε ώρες «βασανισμού». Ξαπλώστε πάνω του ανάσκελα και προσπαθήστε να συρθείτε. Τόσο αργά πάει και το Dark Side of the Moon Redux. Θα μου πεις, «ρε Παπανικολάου, τι γράφεις; Δηλαδή στο πρωτότυπο οι Pink Floyd σάρωναν;». Ναι. Δεν εννοώ την πραγματική ταχύτητα των κομματιών, αλλά το πως τρέχει η καρδιά σου σε κάθε νότα, κάθε αλλαγή, κάθε χτύπημα των drums. Όλα αυτά έχουν φύγει. Προφανώς το να έχεις μέρος δικαιωμάτων στη μουσική και στην ελευθερία χρήσης όλων των lyrics αρκεί για να φτιάξεις δίσκο. Μπα…
Διάβασα στη Wikipedia -επειδή η πάπιρους λαρούς μπριτάνικα ήταν ψηλά- ότι ο Waters απευθύνθηκε σε όσα μέλη των Pink Floyd ζουν πια. Έγραψε: «Dave, Rick, Nick, θα καταστρέψω το alb-». Όχι οκ. «Ο Dave, ο Rick, ο Nick και εγώ ήμασταν τόσο νέοι όταν φτιάξαμε το πρώτο. Κοιτάζοντας τον κόσμο γύρω μας, ξεκάθαρα το μήνυμα δεν πέτυχε τον στόχο του. Για αυτό, ξεκίνησα να εξετάζω τι θα μπορούσε να προσφέρει η σοφία ενός 80χρονου σε μια νέα εκδοχή», έγραψε μεταξύ άλλων. Ζάναξ θα προσφέρει. Τσάμπα.
Η επιλογή του Roger Waters να απαγγέλει ψιθυριστά όλους τους στίχους εντείνει ακόμη περισσότερο το πόσο δύσκολο είναι να ακούσεις το The Dark Side of the Moon Redux
Το “Great Gig in the Sky” δεν κατάλαβα καν πότε πέρασε και είναι ένα από τα σπουδαιότερα τραγούδια που έχουν γραφτεί ποτέ. Στο “Money” έχουμε μια ύστατη προσπάθεια να περισωθεί η φήμη του Roger Waters. Αντίθετα με τα υπόλοιπα τραγούδια, εδώ ο ψίθυρος λειτουργεί θετικά. Είναι λες και ο Hellboy και ο Tom Waits έκαναν fusion σε στυλ Dragonball και τραγούδησαν το κομμάτι. Ενδιαφέρουσα προσέγγιση, την κρατάω. Το “Money” είναι τραγούδι που κανονικά σου αυξάνει παλμούς για πλάκα και εδώ παραλίγο να μπω σε καταστολή. Παραλίγο, όμως.
Αν και η μπαλάντα “Us and Them” δεν ταίριαζε σε αυτό που προσπαθεί να κάνει ο Waters, θα μιλούσαμε για παταγώδη αποτυχία. Επίσης, ταιριαστή η συνολική προσέγγιση του δίσκου στο συγκεκριμένο κομμάτι. Όσο για το “we’re only ordinary men”, εγώ θα πω ότι, παρότι ο Roger Waters δεν είναι κάτι απλό για τη μουσική, το Dark Side of the Moon Redux είναι. Όχι απλό, απλοϊκό.
Αν και η μπαλάντα “Us and Them” δεν ταίριαζε σε αυτό που προσπαθεί να κάνει ο Waters, θα μιλούσαμε για παταγώδη αποτυχία
Καταλαβαίνω απόλυτα ότι όλο αυτό μοιάζει με πικρία, αλλά δεν είναι ότι ο David Gilmour με πληρώνει κιόλας. Δε διαλέγω πλευρές. Απλά όταν έχεις δει live τους Nick Mason’s Saucerful of Secrets να τα σπάνε με τα πρωτόλεια Pink Floyd τραγούδια. Να τα αλλάζουν και παρόλα αυτά να διατηρούν την «ψυχή» της μπάντας, τότε σου φαίνεται… κάπως αυτός ο δίσκος.
Όποιος κι αν κυκλοφορούσε το Dark Side of the Moon Redux, την ίδια μοίρα θα είχε στα χέρια μου, αν το αποτέλεσμα ήταν αυτό που είναι. Ή έστω κοντινό. Είναι μια τρύπα σε έναν γιγάντιο ωκεανό κυκλοφοριών, με αφορμή τα 50 χρόνια κυκλοφορίας ενός δίσκου-ογκόλιθου. Και δεν τον τιμά καθόλου. Σχεδόν απόλυτα περιγραφικό το προτελευταίο “Brain Damage”. Λυπάμαι βαθύτατα… Μόνο αυτό… Προχωράμε.
Δυστυχώς, ο Roger Waters με το The Dark Side of the Moon Redux προσφέρει ένα album που δεν έχει να πει απολύτως τίποτα νέο
Ίσως αντί για Dark Side of the Moon Redux, ο Roger Waters ήθελε να γράψει Dark Side of the Moon Σύνταξ(η). Δύσκολο όμως, λογικά έχει καλύψει τις ανάγκες του ίδιου και όλων όσων είναι γύρω του εδώ και δεκαετίες. Τέχνη κάνει και το καταλαβαίνω, αλλά όταν ισχυρίζεσαι ότι ήρθες να μοιράσεις εκ νέου ένα «αποτυχημένο μήνυμα» και φέρνεις αυτό ως εναλλακτική πρόταση, θα κριθείς. Ποιος είμαι εγώ, θα μου πεις; Κανένας δεν είμαι.
Οι αριθμοί τι λένε; Ο δίσκος κυκλοφόρησε το πρωί της Παρασκευής 6 Οκτωβρίου 2023. Μέχρι τις 18:00, το Money είχε 639.727 streams. Και είναι μακράν το καλύτερα διασκευασμένο τραγούδι του Dark Side of the Moon Redux. Αμφιβάλλω ότι ο δίσκος θα πάει καλά, αν εξαιρέσεις τους συλλέκτες που θέλουν “all things Pink Floyd” στην κατοχή τους. Α, και έχει ωραίο εξώφυλλο με το cover του παλιού album να φαίνεται στο μάτι ενός πλάσματος. Κρίμα.
Artist: Sober On Tuxedos
Album: Good Intentions
Label: Heaven Music
Release Date: 11/12/2020
Genre: Nu Metal, Metalcore
Artist: Roger Waters
Album: The Dark Side of the Moon
Label: SGB, Cooking Vinyl
Release Date: 06/10/2023
Genre: Art Rock
1. Speak to Me
2. Breathe (In The Air)
3. On the Run
4. Time
5. The Great Gig in the Sky
6. Money
7. Us and Them
8. Any Colour You Like
9. Brain Damage
10. Eclipse
Roger Waters
Ίσως αντί για Dark Side of the Moon Redux, ο Roger Waters ήθελε να γράψει Dark Side of the Moon Σύνταξ(η)