Ύστερα από τρία χρόνια γεμάτα αναμονή, προσμονή και θεωρίες, το “Severance” επιστρέφει με μία δεύτερη σεζόν που ξεπερνά κάθε προσδοκία. Αντί να καθησυχάσει το κοινό με εύκολες απαντήσεις, διευρύνει τη μυθολογία του κόσμου της Lumon, εμβαθύνει στους χαρακτήρες και εντείνει τον ψυχολογικό αντίκτυπο της βασικής του ιδέας: τον διαχωρισμό εργασιακής και προσωπικής συνείδησης.
Ο θεατής παρακολουθεί την εξέλιξη των χαρακτήρων, καθώς κάθε νέο στοιχείο δημιουργεί δέκα καινούργια ερωτήματα.
Η νέα σεζόν διατηρεί όλα όσα έκαναν τον πρώτο κύκλο ξεχωριστό – το αφηγηματικό θάρρος, την αισθητική τόλμη, την έντονη αλληγορική διάσταση – ενώ προχωρά ακόμη παραπέρα, χωρίς ποτέ να θυσιάζει την ουσία για το θεαθηναι.
Η βασική πλοκή συνεχίζεται από το σημείο όπου μας άφησε η πρώτη σεζόν: η ομάδα Μακροδεδομένων έχει καταφέρει να ενεργοποιήσει το πρωτόκολλο υπερωριών, επιτρέποντας στους Innies να βρεθούν προσωρινά στον εξωτερικό κόσμο. Αυτή η πράξη, που μοιάζει με παραβίαση ιερού κανόνα, έχει προκαλέσει τριγμούς στο εσωτερικό της Lumon αλλά και έξω από αυτή. Η εταιρεία αντιδρά παρουσιάζοντας ένα νέο προσωπείο: υποσχέσεις για διαφάνεια, σεβασμό και μεταρρυθμίσεις.
Όμως, όπως πάντα, τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται. Οι χαρακτήρες επιστρέφουν στο γραφείο, ο καθένας κουβαλώντας γνώσεις από την “άλλη” πλευρά, αποφασισμένοι να καταλάβουν την αλήθεια και να αλλάξουν ό,τι μπορούν. Έτσι, η δεύτερη σεζόν δεν είναι απλώς συνέχεια· είναι επιτάχυνση. Είναι η φάση όπου ο θεατής δεν παρακολουθεί απλώς τα γεγονότα – τα βιώνει, τα κουβαλά.
Οι ερμηνείες είναι, για άλλη μια φορά, το δυνατότερο χαρτί της σειράς.
Η σειρά εξακολουθεί να βασίζεται σε έναν κόσμο όπου η ψευδαίσθηση της ισορροπίας ανάμεσα στη δουλειά και τη ζωή αποδομείται ριζικά. Το φαινομενικά απλό premise του, μετατρέπεται σε πολυεπίπεδο εφιάλτη. Η νέα σεζόν εντείνει αυτή την αίσθηση, καθώς οι Innies αρχίζουν να αντιλαμβάνονται τη φύση της ύπαρξής τους και να διεκδικούν όχι μόνο απαντήσεις, αλλά και αξιοπρέπεια. Ο θεατής παρακολουθεί την εξέλιξη των χαρακτήρων, καθώς κάθε νέο στοιχείο δημιουργεί δέκα καινούργια ερωτήματα.
Η σκηνοθεσία συνεχίζει να εντυπωσιάζει με τη γεωμετρική της ακρίβεια και τις εσκεμμένες παύσεις. Τα ψυχρά χρώματα του υπογείου, οι στενοί διάδρομοι και οι εξωτερικοί χώροι που δεν προσφέρουν λύτρωση εντείνουν την αίσθηση εγκλωβισμού. Κάθε πλάνο είναι μελετημένο, κάθε μετάβαση ανάμεσα στους κόσμους γίνεται με απόλυτο έλεγχο και αίσθηση σκοπού. Η μουσική του Theodore Shapiro δεν συνοδεύει απλώς – κατευθύνει. Παίζει με τον θεατή, τον υποβάλλει σε αλλαγές διάθεσης, τον βυθίζει πιο βαθιά στον ψυχισμό των χαρακτήρων.
Οι ερμηνείες είναι, για άλλη μια φορά, το δυνατότερο χαρτί της σειράς. Ο Adam Scott ενσαρκώνει με ακρίβεια τον εσωτερικό διχασμό του Mark, καθώς προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα στο συναίσθημα και τη λογική, την απώλεια και την ανακάλυψη. Η Britt Lower δημιουργεί έναν από τους πιο ενδιαφέροντες και αντιφατικούς χαρακτήρες της σύγχρονης τηλεόρασης. Ο John Turturro και ο Zach Cherry ενισχύουν το συναισθηματικό βάθος της σειράς, προσφέροντας ταυτόχρονα ευαίσθητες και συχνά συγκινητικές στιγμές.
Παρά το μεγάλο βάθος της, η αφήγηση δεν γίνεται ποτέ δυσνόητη.
Ιδιαίτερη μνεία αξίζει στον Tramell Tillman, που αναδεικνύεται σε έναν από τους πιο σύνθετους “κακούς” της τηλεόρασης. Ο Milchick του Tillman δεν είναι πλέον μόνο ψυχρός και χαμογελαστός. Είναι άνθρωπος με σκιές, με εντάσεις και, ίσως, με ρωγμές. Αυτές οι ρωγμές τον καθιστούν ακόμη πιο τρομακτικό. Όταν το απόλυτο σύμβολο της εξουσίας αρχίζει να αμφιβάλλει, το σύμπαν του “Severance” αποκτά νέα διάσταση.
Παρά το μεγάλο βάθος της, η αφήγηση δεν γίνεται ποτέ δυσνόητη. Αντιθέτως, σου κρατάει το ενδιαφέρον. Οι θεματικές της σειράς – εξουσία, συνείδηση, ελευθερία, ταυτότητα – δεν είναι διακοσμητικές. Είναι η ίδια η ουσία της. Και αυτή η ουσία εκφράζεται μέσα από κάθε λεπτομέρεια: από ένα βλέμμα σε καθρέφτη, μέχρι ένα άδειο δωμάτιο. Η σειρά χρησιμοποιεί τη σιωπή με τόλμη, και την πληροφορία με φειδώ. Όμως κάθε τι έχει λόγο ύπαρξης.
Η δεύτερη σεζόν του “Severance” είναι όλα όσα θα μπορούσε να είναι μια καλή συνέχεια.
Ενώ ο πρώτος κύκλος μας σύστησε τον κόσμο της Lumon, ο δεύτερος μας καλεί να τον εξερευνήσουμε. Μαθαίνουμε περισσότερα για το παρελθόν της εταιρείας, για τους ανθρώπους πίσω από τους μύθους, για το πώς η κουλτούρα ενός οργανισμού μπορεί να μετατραπεί σε θρησκεία. Όμως, παρά τις αποκαλύψεις, η σειρά αρνείται να γίνει εγκυκλοπαίδεια. Αντιθέτως, προκαλεί. Θέτει ερωτήματα. Και επιλέγει να απαντήσει με ακόμη πιο βαθιά ερωτήματα.
Η δεύτερη σεζόν του “Severance” είναι όλα όσα θα μπορούσε να είναι μια καλή συνέχεια: πιο τολμηρή, πιο περίπλοκη, αλλά και πιο συναισθηματικά φορτισμένη. Δεν προσφέρει εύκολες λύσεις, δεν καθησυχάζει τον θεατή. Του προσφέρει, όμως, κάτι σπάνιο: έναν καθρέφτη για να σκεφτεί τον δικό του εργασιακό βίο, τη δική του ταυτότητα, τα δικά του “κομμένα” κομμάτια. Και το κάνει χωρίς να ξεχνά ποτέ ότι είναι, πάνω απ’ όλα, μία σπουδαία τηλεοπτική εμπειρία.
Artist: Morrissey
Album: I Am Not a Dog on a Chain
Label: BMG
Release Date: 20/03/2020
Genre: Indie Rock
Series: Severance
Year: 2025
Season: 2
Episodes: 10
Platform: Apple TV
Genre(s): Sci-Fi, Psychological, Thriller
Creator(s): Dan Erickson
Adam Scott, Patricia Arquette, Zach Cherry, Britt Lower, Tramell Tillman, Jen Tullock, Dichen Lachman, Michael Chernus, John Turturro, Christopher Walken, Sarah Bock, Gwendoline Christie, Bob Balaban, Merritt Wever, Alia Shawkat, Robby Benson, Stefano Carannante, Ólafur Darri Ólafsson, John Noble, Sandra Bernhard, James LeGros, Jane Alexander.
Severance
Η δεύτερη σεζόν του “Severance” είναι όλα όσα θα μπορούσε να είναι μια καλή συνέχεια: πιο τολμηρή, πιο περίπλοκη, αλλά και πιο συναισθηματικά φορτισμένη. Δεν προσφέρει εύκολες λύσεις, δεν καθησυχάζει τον θεατή. Του προσφέρει, όμως, κάτι σπάνιο: έναν καθρέφτη για να σκεφτεί τη δική του ταυτότητα, τα δικά του "κομμένα" κομμάτια. Και το κάνει χωρίς να ξεχνά ποτέ ότι είναι μία σπουδαία τηλεοπτική εμπειρία.