Oι Slayer είναι ένα μέγεθος στον χώρο του ευρύτερου heavy metal που δε θέλει συστάσεις. Στο παλμαρέ τους υπάρχουν κυκλοφορίες που ανήκουν στην κατηγορία “κλασικά”. Ωστόσο, το “God Hates Us All” του 2001 είναι το τελευταίο πραγματικά σπουδαίο τους άλμπουμ.
To “God Hate Us All” μοιάζει σαν μία απάντηση των ίδιων των Slayer στο “Diabolus in Musica“. Έναν δίσκο που πολλοί μίσησαν, θεωρώντας τον «πρόχειρη» απόπειρα των θρύλων του thrash να παίξουν nü-metal. Όμως, αν αρκεστούμε σε αυτό, ελλοχεύει ο κίνδυνος να εξάγουμε βιαστικά συμπεράσματα.
Το “God Hates Us All” κυκλοφόρησε στις 11 Σεπτεμβρίου 2001. Οι Slayer δε θα μπορούσαν να έχουν διαλέξει μία πιο δυσοίωνη μέρα για το ντεμπούτο του δίσκου. Αλλά η ημερομηνία ήταν συμπτωματική, καθώς η δημιουργία του άλμπουμ προηγήθηκε των τραγικών γεγονότων της 11ης Σεπτεμβρίου. Η διαδικασία ηχογράφησης ξεκίνησε το 2000, με τους Slayer να συνεργάζονται για άλλη μια φορά με τον παραγωγό Rick Rubin, ο οποίος είχε συνεργαστεί στο παρελθόν μαζί τους σε μερικά από τα πιο εμβληματικά άλμπουμ τους.
Από το εξώφυλλο του άλμπουμ, οι Slayer έδωσαν αμέσως τον τόνο για το τι επρόκειτο να ακολουθήσει. Το “God Hates Us All” είναι μια ηχητική επίθεση που αναδεικνύει την αμείλικτη δέσμευση των Slayer να διευρύνουν τα όρια του ήχου τους και του metal συνολικά.
Τότε λοιπόν γεννάται το 9ο studio album των Slayer, με ένα τίτλο που δεν χωρά παρερμηνείες, God Hates Us All
Πριν εξετάσουμε τον δίσκο, καλό θα είναι να εξετάσουμε το background υπό το οποίο δημιουργήθηκε. Αρχικά μιλάμε για Αμερικανούς, οι οποίοι δε γινόταν να μείνουν ανεπηρέαστοι από την τρομακτική άνοδο του nu-metal στη χώρα/ήπειρο τους. Είναι εντελώς παράλογο να εξυμνούμε – και ορθώς – την πολυσχιδή μουσική προσωπικότητα του αείμνηστου Jeff Hanneman αλλά συγχρόνως να απαιτούμε (απαιτούσαμε) να μένει ανεπηρέαστος από τα εξωτερικά του ερεθίσματα.
Ας αναλογιστούμε τι άκουγε ο Jeff όταν έβαζε ράδιο στο αυτοκίνητο. Slipknot, System of a Down, Disturbed, Lamb of God ακόμα και τoυς Machine Head μπορούμε να προσθέσουμε σε αυτήν τη μακρά λίστα. Μοιραία θα επηρεαζόταν, οπότε ίσως δεν πρέπει να μας κάνει κάνει εντύπωση σε μερικούς αυτή η «στροφή» στον ήχο των Slayer. Ιδίως όταν το 1996 είχαμε ακούσει το “I Hate You“. Εκείνο που δεν μπορεί να αναιρεθεί είναι ότι αυτός ήχος του ήταν σχετικά άγνωστος. Έτσι ήταν λογικό να χρειαστεί κάποιο διάστημα για να τον κατανοήσει πλήρως και έπειτα να τον φέρει στα μέτρα των Slayer.
Ένα από τα καθοριστικά χαρακτηριστικά του “God Hates Us All” είναι η αδυσώπητη έντασή του. Το άλμπουμ ξεκινάει με το “Darkness of Christ“, ένα ορχηστρικό κομμάτι που δημιουργεί το κλίμα για το μακελειό που θα ακολουθήσει. Στη συνέχεια, με το “Disciple“, ο ακροατής ρίχνεται με το κεφάλι σε μια δίνη επιθετικότητας και ταχύτητας που δεν λέει να κοπάσει μέχρι τις τελευταίες νότες του “Here Comes the Pain“.
Οι Slayer δεν ήταν ποτέ μια μπάντα που απέφευγε τα αμφιλεγόμενα θέματα και το “God Hates Us All” δεν αποτελεί εξαίρεση
Ένα στοιχείο που το ξεχωρίζει από προηγούμενες δουλειές, είναι ότι η τετράδα εμφανίζεται τόσο στιβαρή & επιθετική όσο μας είχε συνηθίσει μέχρι το Seasons in the Abyss. Μπορεί ο ήχος να διαφέρει, όμως η τοποθέτηση είναι αυτό το «αλήτικο» αμερικάνικο thrash. Οι στίχοι του Kerry King πιο δουλεμένοι από ποτέ και ο Bostaph βρίσκεται στην ίσως καλύτερη κατάστασή του.
«Προφανώς η φράση “God hates us all” κρύβει τεράστια δυναμική και είναι τόσο βάναυσα ξεκάθαρη που θεωρώ ότι μας ταίριαζε ιδανικά. Η σύνθεση και ενορχήστρωσή του δε σας κρύβω ότι στην αρχή με ξένισαν. Έχει αυτά τα sing-along σημεία τα οποία σε γενικές γραμμές ήταν άγνωστα (σ.σ. αναφέρεται στο Discipline) για εμάς, όμως τελικά δούλεψε και το αποτέλεσμα ήταν πέρα για πέρα ικανοποιητικό. Βέβαια έχει και εκείνο το τρομακτικό outro και σε συνδυασμό με όλα τα παραπάνω, το έκανε να ξεχωρίζει» θυμάται ο King.
«Ήμουν μπλοκαρισμένος στην κίνηση στο L.A. και κοιτάζω προς τα πάνω, τότε βλέπω μία πινακίδα που αναγράφει: «Ο Θεός μας αγαπά όλους». Εκείνη τη στιγμή φώναξα πως τώρα δε με αγαπάει, με μισεί, μας μισεί όλους όσους βρισκόμαστε κολλημένοι στην κίνηση και έτσι μου ήρθε η ιδέα.»
Η κιθαριστική δουλειά των Kerry King και Jeff Hanneman δεν είναι τίποτα λιγότερο από μαγευτική. Τα αστραπιαία riffs και τα σόλο τους αποτελούν απόδειξη της ικανότητάς τους τους στο όργανο. Ο Paul Bostaph και ο Tom Araya παρέχουν την καταιγιστική ρυθμική ραχοκοκαλιά των κομματιών, δημιουργώντας ένα ηχητικό αποτέλεσμα που είναι ταυτόχρονα συναρπαστικό και τρομακτικό.
Πολλά ειπώθηκαν για το God Hate Us All, η πραγματικότητα, όμως, είναι οτί αποτελεί ένα ακόμα διαχρονικό album των Slayer
Οι Slayer δεν ήταν ποτέ μια μπάντα που απέφευγε τα αμφιλεγόμενα θέματα, και το “God Hates Us All” δεν αποτελεί εξαίρεση. Οι στίχοι του άλμπουμ εξερευνούν μια σκοτεινή και μηδενιστική κοσμοθεωρία. Θίγουν θέματα όπως η θρησκεία, η βία και οι σκοτεινές πτυχές της ανθρώπινης φύσης.
Το “Disciple“, είναι μια ευθεία κριτική στην οργανωμένη θρησκεία. Στίχοι όπως το “Pessimist, terrorist targeting the next mark / Global chaos feeding on hysteria” είναι μια υπενθύμιση ότι οι Slayer ποτέ δεν δίστασαν να αμφισβητήσουν τα κοινωνικά πρότυπα και την εξουσία.
Το “God Hates Us All” δεν ξεπέρασε απλώς τα μουσικά όρια. Προκάλεσε διαμάχες και επικρίσεις από διάφορες πλευρές. Κάποιοι κατηγόρησαν τους Slayer ότι προωθούν τη βία και το μίσος. Άλλοι, διαφώνησαν με τις προκλητικές εικόνες και τους στίχους του άλμπουμ.
Τελικά, οι Slayer ήταν μία μπάντα που της άρεσε να εξελίσσει τον ήχο της και μάλιστα, με συνέπεια
Σε συνέντευξή του στο Rolling Stone, ο Tom Araya υπερασπίστηκε το άλμπουμ, λέγοντας: «Απλά λέμε ιστορίες. Εννοώ, δεν προωθούμε τίποτα». Συνέχισε εξηγώντας ότι το συγκρότημα χρησιμοποίησε σκοτεινές και ακραίες εικόνες για να μεταφέρει τα συναισθήματα και τις ιδέες που ήθελε να εξερευνήσει στη μουσική του.
Καθώς η κληρονομιά των Slayer παραμένει ανεκτίμητη, το “God Hates Us All” είναι μια κορυφαία στιγμή στη δισκογραφία τους. Μια απόδειξη της προθυμίας τους να εξερευνήσουν τις πιο σκοτεινές γωνιές του ανθρώπινου ψυχισμού μέσω της μουσικής τους. Ένα άλμπουμ που αμφισβητεί τις νόρμες, σπρώχνει τα όρια και μένει για πάντα στο μυαλό όσων το ακούσουν.
Artist: Sober On Tuxedos
Album: Good Intentions
Label: Heaven Music
Release Date: 11/12/2020
Genre: Nu Metal, Metalcore
Artist: Slayer
Album: God Hate Us All
Label: American Recordings
Release Date: 09/11/2001
Genre: Thrash Metal
1. Darkness of Christ
2. Disciple
3. God Send Death
4. New Faith
5. Cast Down
6. Threshold
7. Exile
8. Seven Faces
9. Bloodline
10. Deviance
11. War Zone
12. Here Comes the Pain
13. Payback
Producer: Matt Hyde
Slayer: Paul Bostaph (Τύμπανα), Tom Araya (Φωνή, μπάσο), Jeff Hanneman (Κιθάρα), Kerry King (Κιθάρα)
Slayer (OW) | Bandcamp | Deezer | Facebook | Instagram | ReverbNation | SoundCloud | Spotify | Tidal | Twitter | VEVO | YouTube