The Meteors, The Acid Vision, 24/05/2023 @Gagarin 205 | Live Report
Η βραδιά στο Gagarin προμηνυόταν γεμάτη ενέργεια, χορό και ατελείωτο συναυλιακό κοπάνημα. Η παρουσία των Meteors από μόνη της αποτελούσε εχέγγυο για όλα τα παραπάνω. Το όλο γλέντι θα ξεκινούσαν οι πρωτοεμφανιζόμενοι The Acid Visions για τους οποίους υπήρχαν ελάχιστες πληροφορίες στο διαδίκτυο.
The Acid Visions
Γύρω στις εννιάμιση, οι Αθηναίοι έκαναν γεμάτοι αυτοπεποίθηση την εμφάνιση τους στη σκηνή. Στη μία ώρα που παρέμειναν στο stage μπορούσες να διακρίνεις κάποια βασικά πράγματα. Μπορεί ως Acid Visions να εμφανίζονταν πρώτη τους φορά, ως μεμονωμένα μέλη, σίγουρα όμως είχαν στην πλάτη τους αρκετά συναυλιακά χιλιόμετρα. Εξαιρετικά δουλεμένο σχήμα, με χημεία μεταξύ των μελών και στιβαρό ήχο.
Ήταν όλα θετικά; Προφανώς και όχι, κάποια λαθάκια ακούστηκαν. Ωστόσο, το vibe τους ήταν τέτοιο που σε έκαναν να αδιαφορείς για κάποιο φάλτσο. Άλλωστε, μιλάμε για συναυλία. Δε βρισκόμαστε εκεί για να κάνουμε τους κριτές αλλά για να περάσουμε καλά. Στο δεύτερο λοιπόν, οι The Acid Visions παίρνουν βαθμό κοντά στο «Άριστα».
Μέχρι και το live δεν είχα σκεφτεί αν οι Acid Visions ήταν πραγματικά η κατάλληλη επιλογή. Ιδιαίτερος ο ήχος των headliners Meteors, ίσως όμως να υπήρχαν μπάντες γνωστότερες που θα μπορούσαν να αποδώσουν καλά στο συγκεκριμένο live. Αυτό που όμως έκαναν οι πρωταγωνιστές της βραδιάς δεν είμαι σίγουρος ότι υπήρχαν πολλοί που θα μπορούσαν να το κάνουν. Όταν η εμφάνιση τελείωσε, η αίσθηση που σου έμεινε ήταν αυτή μίας συμπαγούς συναυλιακής εμπειρίας. Η παράδοση-παραλαβή ηχητικής σκυτάλης, ήταν τόσο smooth, που όταν ήρθε η ώρα των Meteors, το κοινό συνέχισε ακριβώς από εκεί που είχε σταματήσει. Και ακριβώς αυτός είναι ο ρόλος των opening acts.
Artist: Morrissey
Album: I Am Not a Dog on a Chain
Label: BMG
Release Date: 20/03/2020
Genre: Indie Rock
Artist: The Acid Visions
99th Floor
No Friend of Mine
1-2-5
Night of the Saddist
(I’m Not Your) Steppin’ Stone
She’s Wicked
Come On Cavegirl
Down at the Nightclub
Even I Tell Lies
She Told Me Lies
That Ain’t Me
Cinderella
In Heat
She’s Wyld
The Acid Visions: Αλέξανδρος Στρατίκης (Φωνή), Γιώργος Παπακώστας (Farfisa Organ), Λουκάς Καβουκιδης (Τύμπανα), Στέλιος Ασκοξυλάκης (Κιθάρα), Δημήτρης Δημόπουλος (Μπάσο)
The Meteors
Και μιας και τους αναφέραμε, ας περάσουμε και στους «αρχόντους» της εν λόγω βραδιάς. Υπάρχουν μπάντες που το ζαλίζουν λίγο πριν βγουν. Υπάρχουν και οι Meteors δεν έχουν χρόνο για χαιρετούρες, κουρδίσματα επί σκηνής ή για οποιαδήποτε άλλη συναφή «φλυαρία».
Η τριάδα μας, αποτελούμενη από τον ηγέτη της, κιθαρίστα & τραγουδιστή, Paul Fenech και τους Louis – δεν παίρνω και όρκο – στα τύμπανα και Ivan στο μπάσο, για ενενήντα λεπτά, μας άρπαξαν από τη μούρη και μας κούνησαν για τα καλά.
Με πάνω από είκοσι albums στο ενεργητικό τους και άνω των διακοσίων τραγουδιών, το να μαντέψεις ποια κομμάτια θα συμπεριλάβουν στη setlist τους, ήταν στα όρια της επιστημονικής φαντασίας. Φυσικά υπήρχαν κάποια «στανταράκια» τα οποία μόλις ήχησαν στη Λιοσίων ξεκίνησε ο κακός χαμός. Τι εννοώ όταν λέω κακός χαμός; Φανταστείτε ένα Gagarin του οποίου το κάτω μέρος είναι ασφυκτικά γεμάτο. Το μπροστινό του μισό κομμάτι να σείεται από τα mosh pits και το πίσω δεύτερο μισό, γεμάτο κόσμο που να χορεύει ασταμάτητα. Δεν ξέρω αν είχε σχέση το πρόσφατο εκλογικό αποτέλεσμα αλλά στο “Fuck the World” ένα πλήθος ένωσε τη φωνή του και ίσως χάρισε το highlight της βραδιάς.
Αυτό που ξεχωρίζει τους Meteors είναι το old school – και γνήσια – rock & roll attitude τους
Ο άκρως old school Paul Fenech έδειχνε αν απολαμβάνει με την ψυχή του την αγάπη που χάριζε στους Meteors το ελληνικό κοινό. Αυτός όμως που μου έκλεψε την καρδιά, ήταν ο με-επιφύλαξη-Louis ο οποίος αν και «καθισμένος» (θα καταλάβετε γιατί τα εισαγωγικά) στο drum kit λειτουργούσε τόσο ξεσηκωτικά που πολλές φορές νόμιζες ότι αυτός ήταν ο frontman. Τα εισαγωγικά τα έβαλα πριν γιατί νομίζω ότι περίπου το μισό live το έβγαλε παίζοντας όρθιος.
“Fire, Fire”, “Maniac Rockers from Hell”, “Night of the Werewolf” και φυσικά, “Wreckin’ Crew”, είναι μόνο μερικά από τα κομμάτια που έβαλαν φωτιά στο Gagarin. Το φοβερό με τους Meteors είναι ότι αν κάποιος ήταν εντελώς άσχετος με τον ήχο τους και απλά έβλεπε φως και έμπαινε, είναι σίγουρο ότι θα διασκέδαζε με την ψυχή του. Και νομίζω ότι αυτό είναι το μεγαλύτερο παράσημο των Βρετανών (καλά περίπου, ο με-επιφύλαξη-Louis είναι από το L.A.) και αυτό που τους έχει διατηρήσει τόσα χρόνια στο προσκήνιο. Αναφέρομαι στo γνήσια Motörhead-ικό τους attitude, που μάλιστα τους κάνει να μη θέλουν ούτε επαγγελματικές φωτογραφίες στα live τους.
Artist: Morrissey
Album: I Am Not a Dog on a Chain
Label: BMG
Release Date: 20/03/2020
Genre: Indie Rock
Artist: The Meteors
Genre: Psychobilly
The Meteors: Paul Fenech (Κιθάρα, Φωνή), Ivan (Μπάσο)
Hell Ain’t Hot Enough for Me
Ain’t Gonna Bring Me Down
Shout So Loud
Maniac
Dateless Nights
Fire Fire
Maniac Rockers from Hell
When a Stranger Calls
Rhythm of the Bell
Domino
(Roy Orbison cover)
Fuck Your World
Blue Sunshine
Night of the Werewolf
Rawhide
(Frankie Laine cover)
I Hate… People
(Anti-Nowhere League cover)
Chainsaw Boogie
Insane
Girl Meat Fever
Graveyard Stomp
The Crazed
Wreckin’ Crew