Mε αφορμή την εμφάνιση των Valisia Odell στο Gagarin 205, στο πλαίσιο της συναυλίας με Dramachine, Marva Von Theo και Bipolia, συνομιλήσαμε με τη Valisia για τη νέα σελίδα της πορείας της, το “Shadow of a Dream” και τη συνεργασία της με τον Αριστομένη Θεοδωρόπουλο. Μια κουβέντα για τη δημιουργική ταυτότητα, τις κινηματογραφικές επιρροές και το φως που κρύβεται πίσω από το σκοτάδι, λίγο πριν ανέβει στη σκηνή μιας από τις πιο αναμενόμενες βραδιές της αθηναϊκής dark wave σκηνής.
DEPART: Καλησπέρα Valisia, χαρά μας να σε έχουμε στο DEPART. Ο ήχος των Valisia Odell διατηρεί το «σκοτεινό DNA» που σε χαρακτηρίζει, αλλά δείχνει πιο ώριμος, πιο στοχευμένος και ίσως πιο συνειδητός ως προς το τι θέλει να επικοινωνήσει. Ποια ήταν η εσωτερική σου αφετηρία στη διαμόρφωση αυτής της νέας ταυτότητας; Προσπάθησες να απομακρυνθείς από κάτι ή περισσότερο να αποκρυσταλλώσεις ό,τι ήδη υπήρχε μέσα σου μουσικά και αισθητικά;
Valisia Odell: Καλησπέρα και από εμένα, σας ευχαριστώ πολύ για τη συζήτηση.
Θα ήθελα να ξεκινήσω λέγοντας ότι δεν πρόκειται για μια «νέα» ταυτότητα. Αντιθέτως, τόσο αισθητικά όσο και μουσικά, υπάρχει συνέπεια και σταθερότητα, ενώ ταυτόχρονα φυσική εξέλιξη. Είναι η συνέχεια μιας μακράς πορείας, η οποία εμπλουτίζεται συνεχώς από τις επιρροές, τις εμμονές και γενικότερα από ό,τι με γοητεύει εκείνη τη στιγμή. Αυτό που βλέπετε, και ακούτε, στους Valisia Odell είναι η αποκρυστάλλωση αυτού του προσωπικού μουσικού και αισθητικού κόσμου. Μια φυσική, αλλά στοχευμένη εξέλιξη που δεν απομακρύνεται από όσα με ορίζουν, αλλά τα ενισχύει.
Το "Shadow of a Dream" δίνει την αίσθηση ενός έργου που συνομιλεί με τη dark wave παράδοση, αλλά κρατά παράλληλα μια σύγχρονη, προσωπική ταυτότητα. Πώς αντιμετωπίζεις τη σχέση ανάμεσα στη νοσταλγία και στη δημιουργική ανανέωση; Είναι για εσένα δύο αντίθετες έννοιες ή μπορούν να συνυπάρξουν μέσα στην ίδια καλλιτεχνική πρόταση;
Η σχέση ανάμεσα στη νοσταλγία και τη δημιουργική ανανέωση είναι για εμένα σαφής: η νοσταλγία λειτουργεί ως αφετηρία, όχι ως τερματικός σταθμός. Ως ακροάτρια, θεατής ή αναγνώστρια, αγαπώ το παρελθόν, αλλά ως δημιουργός θέλω πάντα να ξεφεύγω από αυτό. Δεν με ενδιαφέρει η στείρα αναπαραγωγή ή η προσκόλληση σε μια ιδέα για τις «παλιές καλές ημέρες». Αντιθέτως, με ενδιαφέρει η εξέλιξη, η δημιουργία κάτι καθαρά προσωπικού, που να συνομιλεί με το παρελθόν χωρίς να το αντιγράφει. Η δογματική προσκόλληση στο παρελθόν είναι, κατά τη γνώμη μου, μία από τις πιο συχνές δικαιολογίες για την έλλειψη πραγματικής καλλιτεχνικής επιτυχίας.
Κομμάτια όπως το “Shadow of a Dream”, το “Night Drive” ή το “The Light Shines Through” έχουν έντονα κινηματογραφικό χαρακτήρα, σχεδόν σαν σκηνές από neo-noir ή sci-fi ταινίες. Δουλεύεις συνειδητά τη μουσική σου σαν αφήγηση; Υπάρχουν συγκεκριμένες οπτικές ή κινηματογραφικές αναφορές που σε εμπνέουν όταν συνθέτεις ή ερμηνεύεις;
Γενικότερα εμπνέομαι από τις τέχνες – μια ταινία, ένα βιβλίο, έναν πίνακα, ένα γλυπτό κτλ. – και αυτή η επιρροή περνάει φυσικά και ασυνείδητα μέσα στη δημιουργία μου.
Με ενδιαφέρει η πλοκή, το μυστήριο και η δυνατότητα να χτίζω κόσμους μέσα από το συναίσθημα και τη φαντασία. Αυτό καθορίζει τόσο τον τρόπο που αντιμετωπίζω τη μουσική, όσο και τη γενικότερη αισθητική μου.
Ο Αριστομένης Θεοδωρόπουλος είναι σχετικά σταθερός δημιουργικός σου συνοδοιπόρος. Πώς εξελίχθηκε η μεταξύ σας χημεία μέσα στα χρόνια και πώς επηρεάζει το αποτέλεσμα στο "Shadow of a Dream"; Υπάρχουν ρόλοι που έχουν πια καθοριστεί ή η διαδικασία παραμένει ρευστή και ανοιχτή κάθε φορά;
Με τον Αριστομένη έχουμε δουλέψει μαζί σχεδόν σε όλα μας τα μουσικά εγχειρήματα, οπότε η τωρινή συνεργασία ήταν σχεδόν αυτονόητη. Συνεπώς, το Valisia Odell δεν είναι ένα solo project, αλλά ένα πραγματικό duo.
Μουσικά, τα κομμάτια τα γράφει ο Αριστομένης, ενώ εγώ λειτουργώ ουσιαστικά ως creative director: δίνω την κατεύθυνση στην ατμόσφαιρα και τη συνολική αισθητική, ώστε το τελικό αποτέλεσμα να είναι απολύτως δικό μας.
Η στιχογραφία είναι το πεδίο το οποίο αρκετές φορές δουλεύουμε συνεργατικά, συνήθως όταν κάποιος έχει «κολλήσει» και δεν μπορεί να βρει πώς θα τους ολοκληρώσει ή όταν κρίνει ότι κάτι χρήζει βελτίωσης, παρεμβαίνει ο άλλος.
Το "Shadow of a Dream" κινείται μέσα σε σκοτεινά ηχοτοπία, όμως πίσω από τη μελαγχολία υπάρχει πάντα μια αίσθηση φωτός ή λύτρωσης. Για σένα, αυτό το σκοτάδι είναι πηγή έμπνευσης ή ένας τρόπος να κατανοείς πράγματα που σε απασχολούν;
Valisia Odell: Δεν αντιλαμβάνομαι το “σκοτεινό” απαραίτητα ως συνώνυμο της μελαγχολίας. Δεν λειτουργώ μέσα σε αυτό το δίπολο – ούτε η θλίψη ούτε η εσωστρέφεια αποτελούν αφετηρία για το “Shadow of a Dream”, ή γενικότερα για τη σχέση μου με αυτό το είδος μουσικής.
Για εμένα, το σκοτάδι είναι περισσότερο ένας τόπος φαντασίας, μυστικότητας και μεταμόρφωσης, ένας χώρος όπου μπορείς να δημιουργήσεις κόσμους χωρίς να χρειάζεται να τους έχεις ζήσει κυριολεκτικά. Είναι το πεδίο όπου το φανταστικό και το συναισθηματικό συνυπάρχουν, και εκεί ακριβώς βρίσκεται η πηγή της έμπνευσής μου.
Λίγο πριν ανέβεις στη σκηνή, σε εκείνα τα λεπτά όπου όλα είναι σε αναμονή, έχεις κάποιο προσωπικό τελετουργικό ή συνήθεια που σε βοηθάει να μπεις στο κατάλληλο mindset; Πώς περνάς συνήθως εκείνες τις στιγμές;
Κανένα απολύτως. Συνήθως θέλω μόνο λίγα λεπτά μόνη μου για να ζεστάνω τη φωνή μου και να συγκεντρωθώ. Και αυτό είναι όλο. Μου αρέσει πολύ η σκηνή και θεωρώ ότι είναι το φυσικό μου περιβάλλον, οπότε, απλά αδημονώ να ανέβω για να εκτονώσω όλη την ενέργεια μου.
Αν έπρεπε να διαλέξεις ένα κομμάτι από τη μέχρι τώρα δουλειά σου που σε εκφράζει περισσότερο αυτή τη συγκεκριμένη περίοδο -σαν καλλιτέχνιδα αλλά και ως άνθρωπος- ποιο θα ήταν και γιατί;
Αυτή την περίοδο – και ίσως γενικότερα – θα διάλεγα το “Breaths.” Υπάρχει ένας στίχος που λέει: «Deep breaths and silent screams», και νιώθω πως με εκφράζει απόλυτα. Ζω μια έντονη καθημερινότητα, γεμάτη διαφορετικές δραστηριότητες και ανθρώπους, και συχνά κουβαλάω μέσα μου αυτή τη διττότητα: την ανάγκη για ηρεμία και ταυτόχρονα για ένταση.
Το κομμάτι είναι δυναμικό και επιβλητικό, όπως ακριβώς θεωρώ ότι πρέπει να είναι και ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζεις τα πράγματα, με δύναμη, συγκέντρωση και πλήρη παρουσία.
Η κυκλοφορία του "Shadow of a Dream" από τη βερολινέζικη Detriti Records συνδέει το project σας με μια διεθνή σκηνή που έχει ιδιαίτερη ταυτότητα και αισθητική. Τι σε κέρδισε περισσότερο σε αυτή τη συνεργασία και πώς επηρέασε τον τρόπο που αντιλαμβάνεσαι το πού ανήκει ο ήχος των Valisia Odell;
Η συνεργασία με τη Berlin-based Detriti Records ήταν για μένα μια επιλογή που δεν άφησα στην τύχη, ήταν η εταιρεία που ήθελα πραγματικά να κυκλοφορήσει το “Shadow of a Dream”. Έχει ξεκάθαρη ταυτότητα, την παρακολουθώ χρόνια και εκφράζει με ακρίβεια τόσο τη μουσική όσο και τη συνολική αισθητική που υπηρετώ.
Αυτή η συνεργασία λοιπόν, ενίσχυσε ακόμη περισσότερο την αυτοπεποίθησή μου ότι το Valisia Odell είναι ένα project με σαφή θέση, δυναμική και ταυτότητα μέσα σε ένα διεθνές, εξειδικευμένο αλλά και απαιτητικό κοινό και ταυτόχρονα μας δίνει άμεση πρόσβαση σε αυτό το κοινό.
Η εμφάνισή σας στο Gagarin 205 στο πλαίσιο της συναυλίας με Dramachine, Marva Von Theo και Bipolia συγκεντρώνει μερικές από τις πιο ιδιαίτερες φωνές της νέας dark ηλεκτρονικής σκηνής της Αθήνας. Τι σημαίνει για σένα αυτή η σύμπραξη; Έχεις κάτι διαφορετικό στο μυαλό σου για το πώς θα παρουσιαστεί το "Shadow of a Dream" στη σκηνή;
Είμαι πολύ ενθουσιασμένη για αυτή τη σύμπραξη, γιατί θα είναι μια βραδιά όπου θα αναδειχθεί έντονα η γυναικεία παρουσία στη σύγχρονη dark ηλεκτρονική σκηνή της πόλης, μια σκηνή που διαμορφώνεται, εξελίσσεται και εμπλουτίζεται έντονα από τις φωνές και τις ιδέες των γυναικών. Αναφορικά με τη δική μας εμφάνιση, είμαστε ένα πολύ φρέσκο σχήμα, οπότε το “Shadow of a Dream” θα παρουσιαστεί όπως πάντα: με ορμή, ενέργεια και δυναμικότητα
Σε ευχαριστούμε θερμά, Valisia, για τον χρόνο σου. Θα θέλαμε να κλείσουμε με δικά σου λόγια: τι θα ήθελες να κρατήσει κάποιος που θα ακούσει για πρώτη φορά το "Shadow of a Dream" ή που θα σε δει ζωντανά στο Gagarin;
Δεν έχει να κάνει τόσο με το τι θα κρατήσει κάποιος, όσο με το τι θα ζήσει εκείνη τη στιγμή. Να αφεθεί, να εκτονωθεί, να του γεννηθούν μνήμες και συναισθήματα, στιγμές που θα μείνουν μαζί του με έναν τρόπο προσωπικό και ζωντανό.
Και εγώ σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας και την όμορφη συζήτηση.