Στον απόηχο των Spiritbox, των Bad Omens και των Sleep Token το metalcore έχει αλλάξει άρδην. Η μελωδικότητα, ο πλουραλισμός ιδεών και συνθέσεων, μαζί με τις αναμείξεις διαφόρων ειδών έχουν μεταμορφώσει τη σκηνή κατά πολύ. Όπως και το κοινό επίσης. Μέσα σε αυτό το ασφυκτικό, πλέον τοπίο, ξεπηδούν συνέχεια καινούριες μπάντες που προσπαθούν να δημιουργήσουν hype γύρω από το όνομα τους. Αναπόφευκτα επηρεασμένοι από τον γενικότερο συρφετό, οι While She Sleeps παρουσιάζουν σε λίγες μέρες τον έκτο δίσκο τους Self Hell. Με την DIY κοσμοθεωρία των WSS πανταχού παρούσα, τo fundraising για τα έξοδα παραγωγής του δίσκου οφείλονται στο fanbase των Βρετανών, το Sleeps Society.
Από την ίδρυση τους το 2006 έως σήμερα, η άνοδος τους έχει αργή αλλά σταδιακή πορεία. Οι μικρές αίθουσες διαδέχτηκαν τα μεγάλα venues, με αποκορύφωμα το Alexandra Palace του Λονδίνου το 2023. Ωστόσο, το ότι ανήλθαν στη χρυσή εποχή του βρετανικού metalcore, άφηνε πάντα την αίσθηση ότι οι Sleeps ήταν τα μικρά αδελφάκια των Bring Me The Horizon και των Architects. Δεν είναι περίεργο που αυτό ώθησε τον frontman Loz Taylor να μιλάει για αισθήματα impostor syndrome στα κομμάτια τους.
Το Self Hell φτιάχτηκε για αυτούς που προσπαθούν να επαναπροσδιορίσουν τον εαυτό τους. Και οι While She Sleeps το ίδιο κάνουν
Ο δίσκος ξεκινάει με το intro Peace of Mind, προϊδεάζοντας τον ακροατή για κάτι καινούριο. Κάτι που δεν έχει ακούσει ξανά από τους While She Sleeps. Το Self Hell μπορεί να μην ανακαλύπτει τον τροχό αλλά έχει πολλά συναισθηματικά ατού. Είναι ένας δίσκος περισσότερο φτιαγμένος για εκείνους που προσπαθούν να επαναπροσδιορίσουν τον εαυτό τους. Γιατί και αυτοί το ίδιο κάνουν. Ψάχνουν τη θέση τους στον κόσμο. Επιστρέφοντας στις μουσικές ρίζες τους, εμπνέονται από μία γκάμα καλλιτεχνών, τις αναδιαμορφώνουν και τις εντάσσουν στο άλμπουμ. Από Kendrick Lamar και Aphex Twin, μέχρι Prodigy, και Fat Boy Slim. Από Limp Bizkit, Radiohead, και Gorillaz, μέχρι Rammstein, Placebo και Alice in Chains.
Η καθολικότητα και ο πειραματισμός εμφανίζεται και στα 12 κομμάτια, τα οποία διαφέρουν αρκετά από την ακατέργαστη ωμότητα των πρώιμων δημιουργιών. Το Self Hell αναμειγνύει τα synths και την ηλεκτρονική μουσική με τα beatdowns και τα δυνάτα riff. Η πολυδιάστατη διάθεση της μπάντας τους φέρνει να πειραματίζονται με καθαρά φωνητικά, ραπ και απαγγελία, πέρα από τα screams-σήμα κατατεθέν του Loz Taylor στο Leave Me Alone. Το Rainbows και το ομώνυμο κομμάτι, Self Hell, παίρνουν τη σκυτάλη και τρέχουν ακόμα πιο μακριά, με τα beatdowns που χρειαζόμασταν. Στον αντίποδα, το μελαγχολικό, κινηματογραφικό No Feeling Is Final με τη συνεργασία του Aether, και το drum’n’bass Out Of The Blue φέρνουν τα ορχηστρικά ιντερλούδια στο mix.
Ο πειραματισμός του Self Hell διαφέρει πολύ από την ακατέργαστη ωμότητα των πρώτων κυκλοφοριών των WSS
Φυσικά, ξεχωριστή αναφορά αξίζει το Down, με τη συμμετοχή του Alex Taylor, των, επίσης Βρετανών από το Sheffield, Malevolence. Και ότι έχει μέσα στοιχεία από Malevolence είναι χρυσός, δε νομίζω ότι μπορεί να ειπωθεί κάτι παραπάνω εδώ πέρα. Ειδικά, εφόσον το single έχει κυκλοφορήσει εδώ και μήνες. Μιλώντας για singles, πηγαίνουμε στο To The Flowers, τo όποιο έχει και dedicated video clip.
H αριστοτεχνική self-produced ταινία μικρού μήκους του To The Flowers είναι όμορφα τραγική και φορτισμένη. Είναι ένα συναισθηματικό πεντάλεπτο ωμής έκφρασης, που αγγίζει τη θλίψη, την αγάπη, τον θάνατο και τον πόνο. Και το Out of the Blue που ακολουθεί, συμπληρώνει το vibe και ολοκληρώνει το feeling.
Η πολυδιάστατη και περίπλοκη ιδιοσυγκρασία των While She Sleeps στο Self Hell έχει μέσα της τη μεταμορφωτική διαδικασία της ωριμότητας
Από την πρώτη ακρόαση, στο μυαλό μου το Self Hell έχει όλη τη νοσταλγία που κουβαλάμε μέσα μας οι millenials για τις αγνές μέρες των 90s. Όχι γιατί έχει 90s αισθητική, κάθε άλλο. Έχει όμως 90s ρίζες και νοοτροπία. Για While She Sleeps και metalcore, είναι ένας αρκετά χαοτικός δίσκος, που πηγάζει και αντικατοπτρίζει απόλυτα τις εξίσου χαοτικές μέρες που ζούμε. Και όταν ερχόμαστε αντιμέτωποι με το χάος, τείνουμε να αναζητούμε την ασφάλεια και τη θαλπωρή των παιδικών μας χρόνων.
Το Self Hell φέρει τη μεταμορφωτική διαδικασία της ωριμότητας και την εξελικτική πορεία όχι μόνο των WSS σε μουσικό επίπεδο, αλλά και κάθε ανθρώπου ξεχωριστά. Εμπερικλείει την περίπλοκη ιδιοσυγκρασία όσων έχουν περάσει από 40 κύματα και βλέπουν πια τον εαυτό τους έξω από το μάτι του κυκλώνα. Που δεν έχεις βγει σίγουρα αλώβητος αλλά έχεις μαζέψει πλέον τα κομμάτια σου, και ταυτόχρονα είσαι και δεν είσαι ο ίδιος με πριν.
Artist: Sober On Tuxedos
Album: Good Intentions
Label: Heaven Music
Release Date: 11/12/2020
Genre: Nu Metal, Metalcore
Artist: While She Sleeps
Album: Self Hell
Label: Spinefarm
Release Date: 29/03/2024
Genre: Metalcore
1. PEACE OF MIND
2. LEAVE ME ALONE
3. RAINBOWS
4. SELF HELL
5. WILD FIRE
6. NO FEELING IS FINAL (feat. Aether)
7. DOPESICK (feat. Fin Power)
8. DOWN (feat. Aex Malevolence)
9. TO THE FLOWERS
10. OUT OF THE BLUE
11. ENEMY MENTALITY
12. RADICAL HATRED RADICAL LOVE
Producers: Carl Bown, Sean Long
While She Sleeps: Lawrence “Loz” Taylor (Φωνή), Sean Long (Κιθάρα), Aaran McKenzie (Μπάσο), Adam “Sav” Savage (Τύμπανα), Mat Welsh (Κιθάρα)
While She Sleeps
Το Self Hell φέρει τη μεταμορφωτική διαδικασία της ωριμότητας και την εξελικτική πορεία όχι μόνο των WSS σε μουσικό επίπεδο, αλλά και κάθε ανθρώπου ξεχωριστά. Εμπερικλείει την περίπλοκη ιδιοσυγκρασία όσων έχουν περάσει από 40 κύματα και βλέπουν πια τον εαυτό τους έξω από το μάτι του κυκλώνα.