Batushka, Diabolical, Warhammer, Paradise In Flames, Eshtadur, 15/04/2022 @Fuzz | Live Report
Το πιο hot συναυλιακό τριήμερο του 2022, έως τώρα, ήταν αυτό που πέρασε. Σε σχεδόν όλους τους συναυλιακούς χώρους της Αθήνας, με άπειρες επιλογές σε ύφος και είδος. Εγώ ακολούθησα τον παραδοσιακό, ορθόδοξο (;) δρόμο των Batushka στο Fuzz, που είδα τελευταία το 2018 και περίμενα πως και πως. Θα ήθελα να ξεκαθαρίσω ότι έχω κάποια γνώση του τι έγινε με το original lineup τους και δεν έχω παρακολουθήσει καθόλου τις εξελίξεις, απλά τους ακολουθώ στο Spotify και ακούω την μουσική τους, οπότε η μοναδική άποψη που έχω είναι πάνω στη μουσική τους.
Γιώργος Γαζής
Συντάκτης
Πέτρος Πεταλάς
Φωτογράφος
Όλη η βραδιά ξεκίνησε περίεργα νωρίς, με τέσσερα σχήματα να εμφανίζονται πριν, οπότε ήταν ακόμα μέρα έξω όταν βγήκε η εκ-Κολομβίας melodic black/death τετράδα των Eshtadur. Αυτό δυστυχώς, λόγω εργάσιμης ημέρας, δεν τους βοήθησε από άποψη κόσμου, αλλά το προσπάθησαν πολύ. Το μισάωρο set τους βασίστηκε στο τελευταίο τους album “From The Abyss” που κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβριο, έπαιξαν πολύ δεμένα και ωραία, με αρκετά καλό ήχο και ενέργεια.
Artist: Morrissey
Album: I Am Not a Dog on a Chain
Label: BMG
Release Date: 20/03/2020
Genre: Indie Rock
Eshtadur: Jorg August (Φωνή, πλήκτρα), Alejo Bet (Μπάσο), Andrés González (Μπάσο), Paweł Jaroszewicz (Τύμπανα), Hubert Więcek (Κιθάρα)
Σειρά είχαν οι Paradise In Flames, ένα death/black/horror metal σχήμα από την Βραζιλία, ξεκινώντας με ένα intro πλήκτρου, φτιάχνοντας τον ήχο τους όσο περνούσε η ώρα. Η soprano O.Mortis έκανε την διαφορά στη μουσική τους, καθώς και τα screams του A.Damien στην κιθάρα και του G.Alvarenga στα πλήκτρα, παίζοντας περίπου μισή ώρα. Οργανωμένοι, πολύ καλοί παίκτες και με πολύ ενέργεια, κάτι που άρχισε να μας ζεσταίνει σιγά σιγά.
Artist: Morrissey
Album: I Am Not a Dog on a Chain
Label: BMG
Release Date: 20/03/2020
Genre: Indie Rock
Paradise in Flames: O. Mortis (Φωνή, πλήκτρα), A. Damien (Φωνή, κιθάρα), R.Aender (Μπάσο), Guilherme de Alvarenga (Πλήκτρα), S.J Bernardo (Τύμπανα)
Στις 20:30 λοιπόν, μετά από το changeover, οι Αθηναίοι Warhammer ανέβηκαν στη σκηνή με τις κουκούλες τους κ ξεκινώντας πλάτη στο κοινό. Πολύ πιο aggressive μουσικά, σε πιο old school black metal μονοπάτια, έπαιξαν υλικό κυρίως από τον τελευταίο τους δίσκο “Ashes And Cinders” άρτια, με καλό ήχο που γινόταν και καλύτερος όσο περνούσε η ώρα, με πολύ ωραία πινελιά το σαξόφωνο, που δυστυχώς ήταν πιο χαμηλά από ότι έπρεπε αλλά ήταν εκεί, δεμένοι και groovy συνεχώς. Τα παιδιά αποτελούν προσωπική επιλογή των Batushka και με τον επαγγελματισμό της εμφάνισής τους και την μουσική τους, έγινε ξεκάθαρο το γιατί. Θα ήθελα πολύ να τους δω σε ένα δικό τους, full length live show.
Artist: Morrissey
Album: I Am Not a Dog on a Chain
Label: BMG
Release Date: 20/03/2020
Genre: Indie Rock
Warhammer: Manos Vlachos (Μπάσο), Dimitris Peppas (Κιθάρα), Thanos Zarkalis (Σαξόφωνο), Hercules Giotis (Φωνή, κιθάρα), Vasilis Nanos (Τύμπανα)
Γύρω στις 21:00, η σκηνή άδειασε από ενισχυτές και τύμπανα, τα φώτα έγιναν δυνατότερα και το mini soundcheck μας έδωσε να καταλάβουμε τι ακολουθεί. Ήταν η σειρά των Σουηδών Diabolical και την πρώτη τους εμφάνιση στην Ελλάδα. Το wall of sound που είχαν φτιάξει μας χτύπησε πολύ δυνατά από τις πρώτες τους νότες και το πολύ ωραίο light show που είχαν στήσει μας ξύπνησε για τα καλά. Ο main vocalist και κιθαρίστας Sverker Widgren ήταν σε πολύ καλή μέρα, σε συνδυασμό με τα πολύ ωραία vocals του δεύτερου κιθαρίστα Carl Stjärnlöv, τόσο στα screams όσο και στα καθαρά, πλαισιώνονταν τέλεια από το πολύ δεμένο rhythm section του Paul Viscolit στο μπάσο και του τεράστιου Jonathan Persson στα τύμπανα, το νεότερο μέλος τους.
Μπήκαμε αμέσως στην ενέργεια τους με sing-alongs και παλαμάκια, καθώς άμεση επαφή μαζί μας σε όλη τη διάρκεια. Σύγχρονο death metal με black πινελιές σε πολύ υψηλό επίπεδο, περίπλοκες συνθέσεις με groove και επιθετικότητα, με πολύ χαρακτηριστικά τα καθαρά, πολύ ψηλά φωνητικά. Πολύ ωραίες στιγμές το γιγάντιο “We Are Diabolical” και το πολύ groovy “The Fire Within” από την τελευταία τους δουλειά “Eclipse” και σίγουρη στενή παρακολούθηση δισκογραφικά και για επόμενες εμφανίσεις. Τελείωσαν ακριβώς στην ώρα τους, δίνοντας την σκηνή στους τεχνικούς και το περίπλοκο στήσιμο για αυτό που θα ακολουθήσει.
Artist: Morrissey
Album: I Am Not a Dog on a Chain
Label: BMG
Release Date: 20/03/2020
Genre: Indie Rock
Diabolical: Sverker Widgren (Κιθάρα, φωνή), Carl Stjärnlöv (Τύμπανα), Jonathan Persson (Τύμπανα), Paul Viscolit (Μπάσο)
22:35 ακριβώς, όλο το Fuzz γίνεται κόκκινο και οι πρώτοι 3 μοναχοί εμφανίζονται στη σκηνή, ανάβοντας τα πολλά κεριά που υπήρχαν στη σκηνή υπό τους ήχους μιας σκοτεινής ψαλμωδίας. Οι υπόλοιποι ακολούθησαν, αφήνοντας τελευταίο τον Krysiuk να γεμίζει τον χώρο με την μυρωδιά του λιβανιού. Από το πρώτο δευτερόλεπτο ο ήχος τους ήταν άρτιος, δημιουργώντας ένα γιγάντιο, αλλά καθόλου ενοχλητικό, wall of sound με τις 2 οκτάχορδες κιθάρες τους και τα πραγματικά φανταστικά φωνητικά της χορωδίας και του Krysiuk.
Τρομερά κουρδισμένοι σαν μπάντα, κάτι που το ανέδειξε ολόσωστα το light show τους, μας πήραν μαζί τους στην σκοτεινή κατάνυξη που δημιουργούν. Τα τύμπανα ήταν πραγματικά τεράστια και το διακριτικά τεράστιο μπάσο ήταν τόσο σωστά «μέσα» στη μουσική τους, κάτι που έβγαζε πολύ σωστά «μπροστά» τις μελωδίες των κιθαρών και ιδιαίτερα τα φωνητικά. Το να κρατηθείς πραγματικά ακίνητος παίζοντας τόσο γρήγορα είναι πάρα πολύ δύσκολο, αλλά τα κατάφεραν έως το τελευταίο δευτερόλεπτο.
Το setlist τους ήταν μία μίξη από τις δουλειές τους, παίζοντας πράγματα από το “Litourgiya” και από το τελευταίο “MARIA”, κρατώντας το κοινό συνεχώς μαζί τους. Η δουλειά που έχει γίνει στην παραγωγή τους, από τις ενορχηστρώσεις και τον ήχο, το light show, τις συγκεκριμένες κινήσεις, τα άπειρα props και οι συγκεκριμένες στιγμές που χρησιμοποιούνται είναι κάτι πραγματικά αξιοθαύμαστο. Έπαιξαν λίγο παραπάνω από μιάμιση χορταστική ώρα. Στο τέλος ο Krysiuk μας χαιρέτησε με την φράση “Slava Ukraini”, που σημαίνει “Glory to Ukraine”, άφησε την μπάντα να γονατίσει αργά παίζοντας τις τελευταίες νότες και τα φώτα έγιναν μπλε και κίτρινα, αφήνοντας την σκηνή άδεια στα χρώματα της σημαίας της Ουκρανίας.
Δεν θα μπορούσε να γίνει πιο γεμάτη η συναυλιακή βραδιά της Παρασκευής. Ξεκίνησε κυριολεκτικά μέρα, δυστυχώς για τους περισσότερους εργάσιμη και δύσκολη, και τελείωσε νύχτα, αλλά με μία πολύ ωραία αίσθηση εκτόνωσης μέσω της μουσικής νομίζω για όλους όσους βρέθηκαν εκεί. Ελπίζουμε όλοι τέτοιες μέρες, τριήμερα και εβδομάδες, να είναι πολύ πιο συχνές.