Tο 1998, ένας μαυροντυμένος κυνηγός βρικολάκων με μαχαίρι από ασημένιο σπαθί άνοιξε τον δρόμο για τις υπόλοιπες ταινίες σούπερ-ηρώων, προκειμένου να θεωρούνται cool. Ο Blade του Wesley Snipes αποτελεί την γέννηση μιας κινηματογραφικής φιγούρας που στέκεται ακόμα σήμερα ως μοναδική. Ο Snipes δεν φόρεσε απλώς το κοστούμι· έγινε Blade με τρόπο που άφησε ανεξίτηλο αποτύπωμα.
Ο Snipes έδωσε σάρκα και οστά σε έναν ήρωα που σε άλλα χέρια θα έμοιαζε δευτερεύων.
Η συμβολή του Snipes στο franchise δεν περιορίζεται στην ερμηνεία. Ο ηθοποιός είχε όραμα για το πώς έπρεπε να στηθεί ο χαρακτήρας. Από το στυλ της μάχης μέχρι το χιούμορ και το ακατέργαστο coolness, ο Snipes έδωσε σάρκα και οστά σε έναν ήρωα που σε άλλα χέρια θα έμοιαζε δευτερεύων. Ο Blade στα κόμικ της Marvel ήταν πάντα στο περιθώριο, συνδεδεμένος με πιο σκοτεινές ιστορίες. Στο σινεμά, όμως, χάρη στον Snipes, μετατράπηκε σε πρωταγωνιστή που μπόρεσε να σηκώσει τριλογία.
Το πρώτο “Blade” ξεχώρισε για το στυλ του. Η σκοτεινή ατμόσφαιρα, οι νυχτερινές σκηνές, η μίξη horror και action έδωσαν έναν τόνο πρωτόγνωρο. Σε αυτό το πλαίσιο, η ερμηνεία του Snipes ήταν καθοριστική. Με κοφτές ατάκες, σωματική ένταση και βλέμμα που δεν άφηνε περιθώριο αμφιβολίας, απέδωσε έναν ήρωα που δεν χωρούσε σε συμβατικά καλούπια. Δεν ήταν παραδοσιακός υπερήρωας, δεν ήταν καθαρά anti-hero. Ήταν ο Blade, και μόνο αυτό αρκούσε.
Το δεύτερο φιλμ, “Blade II” του Guillermo del Toro, έδειξε ακόμα πιο έντονα πώς ο Snipes είχε ενσωματώσει τον χαρακτήρα. Οι μάχες είχαν στοιχεία χορογραφίας που θύμιζαν πολεμικές τέχνες, ενώ το σενάριο εξερευνούσε τη διπλή φύση του Blade. Η ένταση ανάμεσα στον άνθρωπο και το βαμπίρ υπήρχε πάντα, αλλά στην ερμηνεία του Snipes έπαιρνε σωματική υπόσταση. Κάθε μάχη έμοιαζε σαν προσωπική εξιλέωση. Ο Del Toro έφερε το δικό του γοτθικό ύφος, όμως ήταν ο Snipes που κράτησε το κέντρο βάρους.
Το κοινό δεν έβλεπε έναν ηθοποιό που «υποδύεται» τον κυνηγό βρικολάκων.
Το “Blade Trinity” το 2004 δεν είχε την ίδια αποδοχή. Προβλήματα παραγωγής, συγκρούσεις στα παρασκήνια και ένα πιο χαοτικό σενάριο το έκαναν να υστερεί. O Snipes ήταν ξενερωμένος με τον σκηνοθέτη της ταινίας και με τον τρόπο που μεταχειρίζονται τον ήρωα που έκανε γνωστό. Ωστόσο, ακόμα και υπό αυτές τις συνθήκες, η παρουσία του ήταν καθοριστική. Παρά τις δυσκολίες, κράτησε τον χαρακτήρα όρθιο και πρόσθεσε στιγμές που διατήρησαν την ταυτότητα του Blade. Η εισαγωγή νέων χαρακτήρων δεν μπόρεσε να κλέψει τη λάμψη του, γιατί το κοινό ήξερε ότι Blade σήμαινε Snipes.
Ένα από τα πιο σημαντικά στοιχεία που έφερε ο Snipes ήταν η φυσική του παρουσία. Ως αθλητής πολεμικών τεχνών, μπορούσε να εκτελέσει τις σκηνές δράσης χωρίς stunt-double. Αυτό πρόσθεσε αυθεντικότητα, αλλά και ιδιαίτερο στυλ. Οι κινήσεις του δεν έμοιαζαν με χορογραφία τυπικής χολιγουντιανής παραγωγής. Είχαν βάρος, ταχύτητα και ρεαλισμό. Το κοινό δεν έβλεπε έναν ηθοποιό που «υποδύεται» τον κυνηγό βρικολάκων.
Η σημασία του Snipes στον ρόλο ξεπερνά τον ίδιο τον χαρακτήρα. Το Blade ήταν η πρώτη μεγάλη επιτυχία της Marvel στο σινεμά, πριν από το MCU, πριν από την εποχή των blockbusters με ήρωες. Χωρίς την επιτυχία του 1998, ίσως η Marvel να μην είχε τη σιγουριά να επενδύσει σε ταινίες που θα ακολουθούσαν. Ο Snipes έθεσε θεμέλια για ένα ολόκληρο είδος. Αυτό φαίνεται μέχρι και σήμερα. Μολονότι η Marvel έχει βρει τον νέο της Blade, στο πρόσωπο του Mahershala Ali, το όνομα του Snipes επανέρχεται διαρκώς στο μυαλό των fans. Και αυτό το ενισχύει και η αβεβαιότητα που επικρατεί με την νέα ταινία Blade αυτή τη στιγμή.
Ο Blade συνεχίζει να είναι σημείο αναφοράς, ακόμα και σε ένα σύμπαν που χτίζεται με νέους ήρωες και νέες αφηγήσεις.
Κοιτώντας πίσω, το ταξίδι του Snipes ως Blade μοιάζει με μοναδικό κεφάλαιο. Αποτελεί ρόλο που τον καθόρισε και τον έκανε συνώνυμο με μια εποχή. Η συμβολή του ξεπερνά την τριλογία, γιατί απέδειξε ότι το σινεμά των κόμικ μπορεί να είναι σκοτεινό, βίαιο και ταυτόχρονα ψυχαγωγικό. Σήμερα, με το MCU να κυριαρχεί, ο Blade του Snipes παραμένει σημείο αναφοράς για το πώς ένας χαρακτήρας μπορεί να γίνει θρύλος μέσα από την ερμηνεία ενός και μόνο ηθοποιού.
Στην ιστορία του κινηματογράφου των υπερηρώων, υπάρχουν πολλοί ερμηνευτές για τον ίδιο ήρωα. Όμως, στην περίπτωση του Blade, υπάρχει μόνο ένας. Αυτό είπε και ο Snipes, στην επανεμφάνιση του ως ο θρυλικός χαρακτήρας στο “Deadpool & Wolverine”. Το “There can only be one Blade” λειτουργεί ως φόρος τιμής, ως μπηχτή στην τηλεοπτική σειρά ή και ως υπενθύμιση πως πλέον, χαρή στον Snipes, o χαρακτήρας συνεχίζει να είναι σημείο αναφοράς, ακόμα και σε ένα σύμπαν που χτίζεται με νέους ήρωες και νέες αφηγήσεις.