24 χρόνια μετά, η ιστορία ενός μονομάχου, άρρκητα συνδεδεμένου με την τιμή και την δύναμη, εξιστορείται ξανά στους κινηματογράφους. Ο Ridley Scott μας επιστρέφει ξανά στο Κολοσσαίο και μας φέρνει το sequel σε μια από τις πιο βραβευμένες ταινίες του. To Gladiator 2 όταν ανακοινώθηκε, σκόρπισε ανάμεικτα συναισθήματα στους απανταχού σινεφίλ.
Από την μία, υπήρξε ενθουσιασμός. Από την άλλη, ο ψίθυρος για το αχρείαστο sequel και η ανάγκη για πρωτότυπες ιδέες στον χώρο του Hollywood. Οπότε, ο Scott και ο David Scarpa, ο σεναριογράφος, ήξεραν εξαρχής, ότι έχουν κάποια “τεράστια παπούτσια να καλύψουν”. Αυτό είναι το μοτίβο, με το οποίο οι περισσότεροι πήγαμε να δούμε την ταινία. Να δούμε, αν το sequel, μπορεί κάπως να αγγίξει, τον μύθο που συνεχίζει να έχει για χρόνια τώρα, το πρώτο Gladiator.
Ο Λεύκιος Βέρος (Paul Mescal) ο γιος της πριγκίπισσας Λουκίλλας (Connie Nielsen) και του Μάξιμου, ζει στην Νumidia, μαζί με την γυναίκα του, Arishem, υπό το όνομα Άννων. Μια επιδρομή των Ρωμαίων, για κατάληψη γης, υπό την αρχηγία του στρατηγού Μάρκου Ακάκιου (Pedro Pascal), σκοτώνει την γυναίκα του Λεύκιου. Ως αποτέλεσμα, αυτός, πιάνεται αιχμάλωτος και τυφλός για εκδίκηση, δέχεται να γίνει μονομάχος του Μάκρινου (Denzel Washington), επιζητώντας τον θάνατο του Ακάκιου, ο οποίος δεν τα πάει και τόσο καλά με τους αυτοκράτορες Geta (Joseph Quinn) & Caracalla (Fred Hechinger).
Tα θέματα της λύτρωσης, της εκδίκησης και της αποδοχής του πραγματικού πεπρωμένου, συνοψίζονται στον Λεύκιο.
Θα τα πάρω ένα ένα. Ξεκινώντας από τους χαρακτήρες. Ο Paul Mescal, είναι ο δυναμικός πρωταγωνιστής μας, ο οποίος έχει οργή μέσα του και αρνείται την πραγματική του μοίρα, Η θεματική της ταινίας, πέρα από την εγκαθίδρυση του “εμείς” στην πολιτική και όχι του “εγώ“, έχει και τα θέματα της λύτρωσης, της εκδίκησης και της αποδοχής του πραγματικού πεπρωμένου, του κάθε χαρακτήρα. Και όλα αυτά, συνοψίζονται στον Λεύκιο.
Είναι δυναμικός, είναι χαρισματικός όταν πρέπει και φαίνεται ότι το πεπρωμένο του είναι να ηγηθεί. Λέγοντας αυτό, θα πω απλά εδώ, ότι δυστυχώς, δεν αποφεύγεται η σύγκριση με τον πρωταγωνιστή του πρώτου, Russell Crowe. O δυναμισμός, ο αγώνας του Μάξιμου να πάρει την εκδίκηση του, σε αυτή την ζωή ή την επόμενη, δεν μπορεί να συγκριθεί με αυτόν του Λεύκιου. Ένιωσα ότι ο Scott έδωσε τα εφόδια απευθείας στον Λεύκιο, δίχως να τον περάσει μέσα από ιδιαίτερα βάσανα, όπως πέρασε τον Μάξιμο.
Ήρθε η ώρα που πρέπει να μιλήσω για τον Denzel Washington. Ετών 70; Δεν μας νοιάζει. Φτασμένος ηθοποιός, που θα μπορούσε να παίξει όπως θέλει; Δεν τον νοιάζει. Ο Denzel είναι η δύναμη του Gladiator 2. O Μακρίνος που μας παρουσιάζει είναι από αυτούς τους κακούς που λατρεύεις να μισείς. Μαγνητίζει την σκηνή με κάθε του ατάκα ή κίνηση και σε κάνει να δεις αυτό που θέλει. Και αν στο πρώτο Gladiator, στο πρόσωπο του αγοραστή του, ο Μάξιμος είχε δει έναν ρόλο μέντορα, εδώ δεν έχουν έτσι τα πράγματα.
O Μακρίνος είναι από αυτούς τους κακούς που λατρεύεις να μισείς.
Για τον Μακρίνο, ο Λεύκιος είναι ένα πιόνι στο σχέδιο του. Βλέπει τους πάντες, ως υποχείρια, στο δικό του πλάνο και θα κάνει τα πάντα, προκειμένου να φτάσει στην επίτευξη του. Αυτό που μου φάνηκε από την ταινία, είναι ότι ο Denzel το απόλαυσε να είναι αυτός ο ρόλος και για εμένα, κάθε του σκηνή, είναι και ένα highlight, είτε λόγω ενεργειών του χαρακτήρα του, είτε λόγω ατακών του.
Το δυσκολότερο έργο για εμένα, το είχαν οι δίδυμοι αυτοκράτορες ερμηνευτικά. Πως άλλωστε να φτάσεις τον Κόμμοδο του Joaquin Phoenix, που γέννησε αρχέτυπα κακών, έπειτα από αυτήν του την ερμηνεία; Κάνουν ότι μπορούν, αν μη τι άλλο και ο Quinn και ο Hechinger, έχουν πολύ καλές στιγμές, απλά η υπερβολή τους σε κάποια σημεία, με έκανε περισσότερο να γελάσω, παρά να σοκαριστώ, που ήταν και ο αρχικός σκοπός τους.
Κλείνοντας το κομμάτι των χαρακτήρων, ο Μάρκος Ακάκιος, ο στρατηγός μας, είναι για εμένα, ένα από τα μεγάλα κρίμα της ταινίας. Ο Pascal κάνει καλή δουλειά στο να σου παρουσιάσει τη σκηνή του. Υποδύεται έναν τίμιο και σωστό στρατιώτη της Ρώμης. Ωστόσο, η μεταχείρισή του στην ταινία μου φάνηκε πως δεν ήταν η πρέπουσα. Η Lucilla της Connie Nielsen είναι επίσης μέρος του παιχνιδιού. Θεωρώ πως πέφτει θύμα της γνωστής ανυπομονησίας του Ridley Scott. Τον τελευταίο καιρό κλείνει γρήγορα τα character arcs των χαρακτήρων του.
To pacing της ταινίας, δεν σου επιτρέπει να έχεις την ίδια συναισθηματική επένδυση, που είχες και στο πρώτο
Βλέπουμε ταινία Ridley Scott, οπότε τα λεφτά είναι όλα στην οθόνη. Οι μάχες είναι μεγαλοπρεπείς, η ατμόσφαιρα σε επαναφέρει στην Ρώμη, η μίξη των αληθινών σκηνικών με τα CGI, γίνεται μαεστρικά. Όλα συμβάλλουν στο να είναι το Gladiator 2 μια μεστή οπτικοακουστική εμπειρία. Ακόμη και από τις ερμηνείες, μολονότι, σίγουρα υπάρχουν κάποια αρνητικά, δεν έχω κανένα απολύτως παράπονο. Ποιο είναι όμως το αρνητικό; Η ταινία λέγεται Gladiator.
Αν το Gladiator 2, είχε άλλον τίτλο και δεν συσχετιζόταν με το πρώτο, τότε θα μιλάγαμε για μία από τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς. Ωστόσο, όπως σας είπα και στην αρχή, είχε “μεγάλα” ή μάλλον, τεράστια, “shoes to fill”, που λένε και οι Αμερικάνοι. Και δεν θεωρώ ότι το κάνει. Όχι γιατί είναι κακή εμπειρία. Απλώς γιατί, από την μία, τα ίδια θεματικά κέντρα της ταινίας, με την πρωτότυπη, οδηγούν στην αναπόφευκτη σύγκριση και συνειδητοποιείς, αν έχεις δει και το πρώτο, την ανωτερότητα του.
Από την άλλη, το pacing της ταινίας, δεν σου επιτρέπει να έχεις την ίδια συναισθηματική επένδυση, που είχες και στο πρώτο. Σε ένα σημείο, προς το φινάλε, το Gladiator 2 παθαίνει…Kingdom of Heaven και μέσα σε ένα οχτάλεπτο περίπου, γίνονται τόσα σημαντικά πράγματα, τα οποία δεν στα έχει setάρει η ταινία, για να έχεις την αντίδραση την οποία πρέπει. Ένιωσα πως ο Scott ήθελε να νιώσω κάπως για αυτά, αλλά αυτό που μου έβγαινε, ήταν μια απάθεια και μια αδιαφορία.
To Gladiator 2 είναι μια ευχάριστη θέαση, ειδικά για κάποιον που δεν έχει δει το πρώτο.
Και ξέρω ότι πάλι, πρέπει να περιμένουμε κάποιο Director’s Cut, για να δούμε παραπάνω πλάνα, γιατί ο Scott πετσοκόβει τις ταινίες του. Αλλά εδώ θα μπορούσε να αποφευχθεί. Θα μπορούσαμε να αποφύγουμε κάποιες σκηνές και να εστιάσουμε σε κάποιες άλλες για να έχουμε τα επιθυμητά αποτελέσματα. Αλλά αυτό δεν γίνεται ποτέ. Τονίζω πάλι. Δεν είναι κακή η εμπερία του να βλέπεις το Gladiator 2, αλλά μην περιμένεις να υπάρχει το ίδιο συναισθηματικής βαρύτητας διακύβευμα που υπήρχε στο πρώτο.
Συνοψίζοντας. Είναι το Gladiator 2 μια ευχάριστη θέαση; Ναι. Ειδικά για κάποιον που δεν έχει δει το πρώτο και πατάει από περιέργεια στον κινηματογράφο. Είναι το sequel που θα έπρεπε να υπάρχει; Όχι. Θα έπρεπε να υπάρχει sequel στον Μονομάχο; Για εμένα όχι. Δεν υπάρχει κάπου η αιτιολόγηση αυτής της απόφασης.
Το Gladiator 2 είναι μια καλή ταινία. Ένα οπτικοακουστικό θέαμα, με οδηγό τις καλές ερμηνείες του, ξεχωρίζοντας του Denzel Washington, που ωστόσο πέφτει θύμα του σεναρίου του σε κρίσιμα σημεία και της αναπόφευκτης σύγκρισης με το πρώτο και της ανωτερότητας του. Strength and Honor, Vae Victis και δώστε ραντεβού στους κινηματογράφους!
Artist: Morrissey
Album: I Am Not a Dog on a Chain
Label: BMG
Release Date: 20/03/2020
Genre: Indie Rock
Movie: Gladiator 2
Year: 2024
Genre: Historical, Action
Director: Ridley Scott
Paul Mescal, Pedro Pascal, Denzel Washington, Joseph Quinn, Fred Hechinger, Derek Jacobi, Connie Nielsen, Lior Raz, Julius Mensah
Gladiator 2
Σαν ταινία, το Gladiator 2 μπορεί να σταθεί μόνο του και να είναι μια καλή οπτικοακουστική εμπειρία, με την ερμηνεία του Denzel Washington να ξεχωρίζει και να σε καθοδηγεί στην εμπειρία που θες. Ωστόσο, η αναπόφευκτη σύγκριση με το original, δεν αποφεύγεται με αποτέλεσμα έτσι να μην υπάρχει το ίδιο συναισθηματικό βάρος και η ίδια διάθεση θέασης της.