Έχει διαμορφωθεί μια συνήθεια στη μουσική σκηνή να παρατηρούμε τραγούδια που, ενώ δεν κατάφεραν να κάνουν εντύπωση στην αρχική τους εκτέλεση, αναβιώνονται μέσα από διασκευές που πραγματοποιούνται από διάφορους καλλιτέχνες, είτε εντός του ίδιου είδους μουσικής είτε σε διαφορετικά. Εντούτοις, υπάρχει μια εξαιρετική κατηγορία τραγουδιών που, παρά την αρχική τους μη επιτυχία, οι διασκευές τους έχουν αφήσει ανεξήτιλο αποτύπωμα στη μουσική ιστορία. Συνεχίζουμε με τους Soft Cell, Pet Shop Boys και Eric Clapton.
Ο J. J. Cale περιγράφει τη σύνθεση του τραγουδιού στο ντοκιμαντέρ To Tulsa and Back του 2004. «Έγραψα το “Cocaine” προσπαθώντας να επιτύχω ένα είδος κοκτέιλ τζαζ και swing. Βασικά, επειδή είμαι μεγάλος θαυμαστής του Mose Allison. Προσπαθούσα να του μοιάσω. Όταν το άκουσε ο Audie Murphy μου είπε: “Αυτό είναι πραγματικά καλό τραγούδι, John, αλλά θα έπρεπε να το κάνεις λίγο πιο rock & roll. Λίγο πιο εμπορικό”. Οπότε άρχισα να το δουλεύω ξανά, μέχρι που πήρε τη μορφή που γνωρίζετε όλοι σήμερα».
Την επόμενη χρονιά, το 1977, ο Eric Clapton θα το διασκευάσει στο άλμπουμ του “Slowhand”. Γρήγορα θα γίνει μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του. Κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων του “Slowhand”, ο Clapton και η μπάντα του πήγαν να δουν μια συναυλία του J.J. Cale. Ο Cale ανέβασε τον Clapton στη σκηνή για να ερμηνεύσουν ένα ντουέτο του Cocaine.
Η Αμερικανίδα Gloria Jones ήταν εκείνη που έκανε την πρώτη ηχογράφηση του “Tainted Love” το 1964. Το τραγούδι γράφτηκε από τον ίδιο άνθρωπο που έκανε την παραγωγή, τον Ed Cobb. Τέλος, την ενορχήστρωση υπέγραψε ο Lincoln Mayorga. Κυκλοφόρησε ως B-side του single “My Bad Boy‘s Comin‘ Home” το 1965 και ήταν παταγώδης αποτυχία εμπορικά. Σημειώνεται ότι δεν κατάφερε να μπει στα charts ούτε στις Η.Π.Α. ούτε στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Το 1973, ο Βρετανός DJ Richard Searling αγόρασε ένα αντίγραφο του σχεδόν δεκαετούς single, ενώ βρισκόταν σε ένα ταξίδι στις Η.Π.Α.. Ο επηρεασμένος από τις κυκλοφορίες της Motown, ήχος του κομματιού ταίριαζε με τα γούστα όσων συμμέτειχαν στη βρετανική Northern soul club σκηνή των αρχών της δεκαετίας του 1970. Ο Searling ήταν αυτός που έκανε γνωστό το κομμάτι σε εκείνη τη σκηνή. Λόγω της νεοαποκτηθείσας underground δημοτικότητάς του, ο Jones ηχογράφησε εκ νέου το “Tainted Love” το 1976 και το κυκλοφόρησε ως single. Όμως, ούτε τότε κατάφερε να μπει στα charts.
Το 2010, ο DJ Ian “Frank” Dewhirst ισχυρίστηκε ότι ήταν ο πρώτος άνθρωπος που έβαλε το τραγούδι στον Marc Almond, τον τραγουδιστή των Soft Cell. Λίγο καιρό μετά, οι Soft Cell άρχισαν να ερμηνεύουν το τραγούδι στα live τους, επιλέγοντάς το αντί για το “The Night”. Τελικά, ένας manager της Phonogram Records, ο Roger Ames, αποφάσισε το συγκρότημα να ηχογραφήσει το single. Ως χώρος επιλέχθηκαν τα Advision Studios του Λονδίνου, ενω την παραγωγή ανέλαβε ο Mike Thorne. Η εκδοχή των Soft Cell ηχογραφήθηκε σε μιάμιση μέρα, με την πρώτη φωνητική λήψη του Almond να χρησιμοποιείται στον δίσκο.
Ο Thorne σχολίασε ότι εξεπλάγη από την επιλογή, καθώς δεν είχε εντυπωσιαστεί από την εκδοχή του Jones το 1976 όταν την άκουσε. Αυτός όμως άλλαξε όταν άκουσε τη νέα ενορχήστρωση και τη φωνή του Almond. Η Phonogram Records επέλεξε να κυκλοφορήσει το “Tainted Love” το 1981 ως το δεύτερο single των Soft Cell. Χάρη σε μια αξιομνημόνευτη ερμηνεία στην εκπομπή Top of the Pops του BBC, το “Tainted Love” έφτασε στο νούμερο ένα του UK Singles Chart. Ήταν επίσης το single με τις περισσότερες πωλήσεις το 1981 μέχρι το 2021 στο Ηνωμένο Βασίλειο. Το “Tainted Love” είχε 1,05 εκατομμύρια πωλήσεις στο Ηνωμένο Βασίλειο το 1981, με το σύνολο αυτό να αυξάνεται σε 1,35 εκατομμύρια αντίτυπα τον Αύγουστο του 2017.
Το “Always on My Mind” έχει αρκετά διαφορετική ιστορία, αφού μέσα στο 1972 ηχογραφείται και κυκλοφορεί από τρεις διαφορετικούς καλλιτέχνες. Το τραγούδι είναι γραμμένο από τους Wayne Carson, Johnny Christopher και Mark James, και κυκλοφορεί πρώτη φορά στις 28 Μαρίου του 1972 από την Gwen McCrae (ως “You Were Always on My Mind”). Τον Ιούνιου του ίδιου έτους κυκλοφορεί με τη φωνή της Brenda Lee. Όμως, η πρώτη του εμπορική επιτυχία σημειώνεται μετά τις 31 Οκτωβρίου του 1972. Αυτό συνέβη διότι μία τρίτη εκδοχή του κυκλοφορεί, μόνο που αυτήν τη φορά την υπογράφει ο βασιλιάς, ο Elvis Presley.
To “Always On My Mind”, δεκαπέντε χρόνια μέτα, έμελλε να επανέλεθει στο προσκήνιο, χάρη στους PSB. To κομμάτι κυκλοφόρησε κατά τη διάρκεια προώθησης του άλμπουμ “Actually”, αν και το κομμάτι δεν περιλαμβανόταν στον δίσκο. Για την ακρίβεια, στις σημειώσεις του single υπήρχε η φράση «not from the album, actually».
Το συγκρότημα ερμήνευσε αρχικά αυτό το τραγούδι στο τηλεοπτικό πρόγραμμα “Love Me Tender”, στο πλαίσιο ενός αφιερώματος στον Elvis Presley. Εν τέλει οι Pet Shop Boys, αν και επρόκειτο να κυκλοφορήσουν το κομμάτι αυτό ως b-side του “Rent”, πείστηκαν ότι έπρεπε να έχει τη δική του single κυκλοφορία.
Στο βιβλίο “Pet Shop Boys, Literally”, ο Chris Heath αφηγείται ένα περιστατικό σχετικό με το κομμάτι. Η παρουσιάστρια Janet Street Porter εκστασιάστηκε από την εμφάνισή τους στην εκπομπή “Love Me Tender” και τους πρότεινε να κυκλοφορήσουν το τραγούδι ως single. Αυτό που της διέφευγε ήταν ότι όχι μόνο είχε κυκλοφορήσει αλλά πως το 1987 ήταν το νούμερο ένα των Χριστουγέννων.