Σε όλη την ιστορία του κινηματογράφου, ο Εωσφόρος έχει απεικονιστεί με διάφορους ανατριχιαστικούς, χαρισματικούς και απειλητικούς τρόπους. Από ψυχολογικούς χειρισμούς έως επιδείξεις δύναμης, διάφοροι ηθοποιοί έχουν φέρει στη μεγάλη οθόνη μοναδικές ερμηνείες του έκπτωτου αγγέλου. Κάθε μία από αυτές τις απεικονίσεις αφήνει μια διαρκή επίδραση και ξεπερνούν την επίδειξη του κακού. Μία – μία αποκαλύπτει την πολύπλευρη φύση του πειρασμού, του ελέγχου και της διαφθοράς. Μέσω ήρεμης συμπεριφοράς, πύρινων λόγων, ή απόκοσμης σιωπής, αυτές οι ερμηνείες αποτυπώνουν την πολυπλοκότητα ενός όντος, που είναι ταυτόχρονα τρομακτικό και παράξενα γοητευτικό. Αυτή η λίστα αναδεικνύει δέκα από τις πιο αξιομνημόνευτες απεικονίσεις του Εωσφόρου στον κινηματογράφο.
Jeff Goldblum
Mr. Frost
Στο “Mr. Frost”, ο Jeff Goldblum αποδίδει μια στοιχειωδώς συγκρατημένη και διανοητική απεικόνιση του Σατανά. Η ερμηνεία του είναι υπέροχα ανατριχιαστική. Ως Mr. Frost, αποπνέει μία ήρεμη απειλή, απεικονίζοντας το κακό. Αλλά όχι μέσω της βίας ή της οργής, μα μέσω της ανατριχιαστικής λογικής και του χαρίσματος. Η φυσική εκκεντρικότητα του Goldblum ταιριάζει απόλυτα στο ρόλο. Προσδίδει στο χαρακτήρα μια ανησυχητική αίσθηση ελέγχου και παντογνωσίας. Ο Σατανάς του δεν είναι μια δύναμη του χάους, αλλά ένας αριστοτέχνης χειριστής. Παίζει με τους ανθρώπινους φόβους και τις αμφιβολίες, κάνοντας το κακό του να μοιάζει ακόμα πιο ύπουλο. Η ψυχρή αποστασιοποίηση, με την οποία μιλάει, σε συνδυασμό με την εκνευριστική ηρεμία του, δημιουργεί μια αίσθηση συνεχούς έντασης. Κάθε λέξη και πράξη μοιάζει να είναι μέρος ενός μεγαλύτερου, σκοτεινού παιχνιδιού.
Rosalinda Celentano
The Passion of the Christ
Ο Σατανάς στο “The Passion of the Christ” είναι μια ανατριχιαστική, ανδρόγυνη φιγούρα. Ενσαρκώνει μια ψυχρή, απόκοσμη παρουσία, που μοιάζει τόσο ανθρώπινη όσο και απόκοσμη. Η απεικόνιση της Rosalinda Celentano είναι ενοχλητικά γαλήνια. Συχνά παραμονεύει στο παρασκήνιο ή εμφανίζεται από το πουθενά με ανατριχιαστική ηρεμία. Η επιλογή να απεικονιστεί ο Σατανάς με αυτόν το διφορούμενο τρόπο, τον κάνει ακόμα πιο τρομακτικό. Μια από τις πιο δυνατές στιγμές είναι η σιωπηλή παρουσία της κατά τη διάρκεια των βασάνων του Χριστού. Και μόνο το βλέμμα της μοιάζει με σιωπηλό χλευασμό, ενισχύοντας τον συναισθηματικό και σωματικό πόνο της σκηνής.
Jack Nicholson
The Witches of Eastwick
Ως Σατανάς στo “The Witches of Eastwick”, ο Jack Nicholson αποδίδει μια γοητευτική ερμηνεία, απολαυστικά υπερβολική, αλλά και απόλυτα ταιριαστή με το ρόλο. Ερμηνεύει με μοναδικό χάρισμα τον Daryl Van Horne. Αποπλανεί τις γυναίκες του Ίστγουικ με την υπερφυσική του προσωπικότητα και την ακαταμάχητη αίσθηση της διασκέδασης. Η ερμηνεία του Nicholson είναι γεμάτη ενέργεια, ισορροπώντας ανάμεσα στο χιούμορ και την υποβόσκουσα απειλή. Η ικανότητά του να μεταπηδά από την κωμική υπερβολή στη γνήσια απειλή σε κρατά σε εγρήγορση.
Tim Curry
Legend
Ως Άρχοντας του Σκότους στην ταινία “Legend”, ο Tim Curry αποδίδει μια ερμηνεία αγνού, υπέροχου κακού. Ντυμένος με τερατώδες μακιγιάζ, τεράστια κέρατα και φλογερά μάτια, η φυσική μεταμόρφωση του Curry προκαλεί δέος. Αλλά είναι η φωνή και η παρουσία του, που καθορίζουν πραγματικά το χαρακτήρα. Ενσαρκώνει τη σαγηνευτική δύναμη του σκότους με μια επιβλητική φωνή γεμάτη πειρασμό και απειλή. Η απεικόνισή του είναι τρομακτική, αλλά αποπνέει χάρισμα. Κάνει τον Άρχοντα του Σκότους ταυτόχρονα γοητευτικό και επικίνδυνο.
Gabriel Byrne
End of Days
Στο “End of Days”, ο Εωσφόρος εμφανίζεται ως ένας γοητευτικός, αλλά τρομακτικά ισχυρός άνδρας. Αποπνέει γοητεία και απειλή, συνδυάζοντας την αυτοπεποίθηση του με την ωμή κτηνωδία. Με τέτοιο τρόπο, ώστε να δημιουργήσει έναν χαρακτήρα που προκαλεί δέος. Μια από τις πιο αξιομνημόνευτες στιγμές, όταν ο Arnold Schwarzenegger κρέμεται από ένα παράθυρο και ο Gabriel Byrne εξηγεί με ήρεμο, σχεδόν συμπονετικό τόνο ότι δεν είναι ο πραγματικός κακός. Αντιθέτως, μεταθέτει την ευθύνη στο Θεό, αμφισβητώντας τη φύση του πόνου και της ελεύθερης βούλησης. Ο Εωσφόρος στη μεγάλη οθόνη, και στα “καλύτερα” του.
Peter Stormare
Constantine
Η απεικόνιση του Εωσφόρου στο “Constantine”δεν είναι τίποτα λιγότερο από εμβληματική. Ντυμένος με ένα ολόλευκο κοστούμι, η εμφάνισή του είναι παραπλανητικά εκλεπτυσμένη. Πίσω από αυτό το γυαλισμένο παρουσιαστικό κρύβεται μια απύθμενη κακία. Οι κινήσεις και η ομιλία του είναι ανησυχητικά χαλαρές, αλλά σε κάθε του λέξη κρύβει απειλή. Ο Peter Stormare, αν και εμφανίζεται ελάχιστα, «κλέβει» την ταινία με το ανατριχιαστικό του χαμόγελο.
Robert De Niro
Angel Heart
Ως η μυστηριώδης και ανατριχιαστική φιγούρα του Louis Cyphre, ο Εωσφόρος στη μεγάλη οθόνη παίρνει μια βαθιά ανησυχητική μορφή στο “Angel Heart”. Η ήρεμη, συγκροτημένη συμπεριφορά του έρχεται σε έντονη αντίθεση με την απειλή που κρύβεται σε κάθε λέξη και χειρονομία. Αυτό δημιουργεί έναν αέρα τρόμου σε όλη την ταινία. Η τρομακτική παρουσία του χαρακτήρα ενισχύεται από την αίσθηση ότι έχει πάντα τον έλεγχο, βλέποντας τους άλλους να ξετυλίγονται γύρω του. Στην εμβληματική σκηνή, όπου ο Cyphre ξεφλουδίζει και τρώει ένα βραστό αυγό, εξηγεί τη συμβολική σύνδεσή του με την ψυχή. Οι αργές, σκόπιμες ενέργειές του σε αυτή τη σκηνή, σε συνδυασμό με τους ανησυχητικούς φιλοσοφικούς συλλογισμούς του, προσδίδουν σε κάτι τόσο καθημερινό, όσο το να τρώει κανείς ένα αυγό, μια ανατριχιαστική αίσθηση προμηνύματος.
Viggo Mortensen
The Prophecy
Η ενσάρκωση του Εωσφόρου από τον Viggo Mortensen στο “The Prophecy” ξεχωρίζει ως μία από τις πιο ανατριχιαστικές και γοητευτικές ερμηνείες του έκπτωτου αγγέλου στον κινηματογράφο. Ο Mortensen προσδίδει μια στοιχειωτική λεπτότητα στο ρόλο. Αποφεύγει τις τυπικές υπερβολές στην απεικόνιση του Σατανά. Ο Εωσφόρος του είναι λιγομίλητος, αινιγματικός και ενοχλητικά ήρεμος, γεγονός που κάνει την παρουσία του ακόμα πιο ανησυχητική. Αποτυπώνει την ουσία ενός όντος, χαρισματικού και ταυτόχρονα βαθιά επικίνδυνου, κάνοντας κάθε στιγμή του χρόνου καθηλωτική.
Al Pacino
Devil’s Advocate
Όταν λέμε “Ο Εωσφόρος στη μεγάλη οθόνη” ίσως να είναι και ο πρώτος που μας έρχεται στο μυαλό. Στο “The Devil’s Advocate”, ο χαρακτήρας του Εωσφόρου, μεταμφιεσμένος στο χαρισματικό δικηγόρο John Milton, ζωντανεύει με ένα αριστουργηματικό μείγμα θεατρικότητας και απειλής. Ο Al Pacino σε μια ερμηνεία, που αποπνέει έλεγχο και ωμότητα. Αυτό κάνει κάθε σκηνή να τρίζει από ένταση. Η ερμηνεία του συλλαμβάνει την ουσία του πειρασμού. Χειραγωγεί τους γύρω του με γοητεία, ευφυΐα και με μια σχεδόν χαρούμενη αγκαλιά. Η ικανότητα του Pacino να αλλάζει από στιγμές ήρεμης πειθούς σε εκρηκτικούς, φλογερούς μονολόγους κάνει τον Εωσφόρο του συναρπαστικό και τρομακτικό. Ο χαρακτήρας του εκπέμπει μια αίσθηση απεριόριστης δύναμης και ηθικής διαφθοράς.