Βρισκόμαστε στο 1988 και συγκεκριμένα την Κυριακή της 28ης Αυγούστου. Τότε, στην αεροπορική βάση Ramstein της USAF κοντά στο Kaiserslautern της – τότε – Δυτικής Γερμανίας, πραγματοποείται μία αεροπορική επίδειξη. Όλα βαίνουν ομαλά μέχρι που τρία αεροσκάφη της ομάδας επίδειξης της ιταλικής πολεμικής αεροπορίας συγκρούονται μεταξύ τους. Στη συνέχεια, προσκροούν στο έδαφος, μπροστά στους περίπου 300.000 θεατές και σπέρνουν τον όλεθρο. Από την έκρηξη και την πυρκαγιά που ακολούθησε, 70 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, 67 θεατές και 3 πιλότοι. Ενώ 346 θεατές υπέστησαν σοβαρούς τραυματισμούς και εκατοντάδες άλλοι ελαφρύτερους.
Το 1989, o κιθαρίστας Richard Z. Kruspe, ιδρύει μία μπάντα με το όνομα Orgasm Death Gimmicks. Εκείνη την εποχή, ήταν έντονα επηρεασμένος από τους Kiss. Μετά την πτώση του τείχους του Βερολίνου, επέστρεψε στο Schwerin, όπου ο Till Lindemann εργαζόταν ως υφαντής καλαθιών και έπαιζε τύμπανα στους First Arsch. O Till κάθε τόσο τραγουδούσε κατά τη διάρκεια της δουλειάς και ο Richard τον άκουγε και τον έβρισκε και αρκετά καλό. Μάλιστα, ηχογράφησε το τραγούδι του Till για πλάκα.
Εκείνη την περίοδο, ο Richard συγκατοικούσε με τον Oliver Riedel, των The Inchtabokatables και τον Christoph “Doom“ Schneider των Die Firma. Το 1992, ο Kruspe έκανε το πρώτο του ταξίδι στις Ηνωμένες Πολιτείες με τον Till και τον Ollie. Ο Richard συνειδητοποίησε ότι η μουσική που είχε δημιουργήσει δεν του ταίριαζε. Ήθελε να επικεντρωθεί στη δημιουργία ενός νεόυ και μοναδικού γερμανικού ήχου. Οραματιζόταν κάτι που θα συνδύαζε τον industrial ήχο με τις βαριές κιθάρες.
Ο Olli αποφασίζει να εγκαταλείψει το συγκρότημά του και ο Richard του ζητάει να συμμετάσχει στο νέο του project. Μετά από αυτό, θα ζητούσε και από τον Schneider, ο οποίος επίσης θα εντασσόταν στο συγκρότημα. Αυτή η τριάδα άρχισε να τζαμάρει και να φτιάχνει τις πρώτες εκδοχές τραγουδιών. Σύντομα ο Richard διαπίστωσε ότι του ήταν εξαιρετικά δύσκολο να γράφει μουσική και στίχους ταυτόχρονα, οπότε έπρεπε να βρει τραγουδιστή. Θυμούμενος τις ηχογραφήσεις του τραγουδιού του Till που είχε κάνει δύο ή τρεις εβδομάδες νωρίτερα, ο Richard ρώτησε και τον Till αν θα συμμετείχε στο συγκρότημα. Ο Till πήγε στο Βερολίνο και δεν έβγαλε ούτε μια νότα μέχρι που ήπιε ένα μπουκάλι λικέρ.
Το 1994 διοργανώθηκε στο Βερολίνο ένας διαγωνισμός για ερασιτεχνικά συγκροτήματα, ονόματι Metrobeat. Ο νικητής θα λάμβανε την ευκαιρία να ηχογραφήσει μια demo κασέτα σε επαγγελματικό στούντιο. Οι Kruspe, Schneider, Riedel και Lindemann συμμετείχαν ως Tempelprayers και κέρδισαν τον διαγωνισμό. Είχαν ηχογραφήσει τέσσερα τραγούδια, ένα από τα οποία ήταν μια πρώιμη στα αγγλικά εκδοχή του Weißes Fleisch, που τότε ονομαζόταν White Flesh.
Μέχρι εκείνη τη στιγμή, το συγκρότημα ονομαζόταν Tempelprayers. Το όνομα Rammstein προέρχεται από μια ιδέα των Schneider, Flake και Paul. Αυτοαποκαλούνταν Rammstein-Flugschau (Rammstein Airshow) μετά την καταστροφή της αεροπορικής επίδειξης του Ramstein το 1988. Είχαν ήδη γράψει αυτό το όνομα στο φορτηγάκι τους κατά τη διάρκεια της θητείας τους στο Feeling B. Ο Paul Landers είπε ότι η ορθογραφία του Ramstein με το επιπλέον “m” ήταν απλά ορθογραφικό λάθος. Αφού το συγκρότημα έγινε δημοφιλές, τα μέλη του αρνήθηκαν τη σύνδεση με την τραγωδία του ’88 και είπαν ότι το όνομά τους ήταν εμπνευσμένο από τις γιγάντιες συσκευές τύπου πόρτας που βρίσκονταν σε παλιές πύλες, οι οποίες ονομάζονταν Rammsteine. Το επιπλέον “m” στο όνομα του συγκροτήματος το κάνει να μεταφράζεται κυριολεκτικά ως “εμβολισμένη πέτρα”.
«Το όνομα μας προήλθε από τη μεγάλη καταστροφή του Ramstein. Ζούσα στο Βερολίνο εκείνη την εποχή. Ψάχναμε ένα όνομα για το συγκρότημα και μια μέρα ο ουρανός έγινε κόκκινος λόγω μιας μεγάλης πυρκαγιάς. Την επόμενη μέρα, όλες οι εφημερίδες έγραφαν “Ramstein“. Είχαμε την αίσθηση ότι το Rammstein ήταν το τέλειο όνομα για εμάς», θυμάται ο Till Lindemann.
Αυτή τους η επιτυχία τράβηξε την προσοχή του Paul Landers. Αρχικά ο Schneider δεν τον ήθελε στην μπάντα, αφού τον γνώριζε από τη συνύπαρξή τους στους Die Firma και Feeling B. Ο Schneider το πήγε μάλιστα τόσο μακριά, που απείλησε ότι θα έφευγε αν ο Paul έμπαινε στο συγκρότημα. Αυτό οφειλόταν στο γεγονός ότι ο Schneider έφυγε από τους Feeling B μετά από μια καταστροφική συναυλία, υποσχόμενος στον εαυτό του, ότι δεν θα ήθελε να ξαναδεί ποτέ κανέναν από αυτούς. Παρόλα αυτά οι αντιστάσεις τους κάμφθηκαν και εν τέλει παρέμεινε στην μπάντα παρά την ένταξη του Paul Landers. Η μπάντα ήθελε επίσης και τον Christian “Flake” Lorenz, επειδή τα πλήκτρα του ηχούσαν διαφορετικά από των υπόλοιπων.
Η επιλογή του ονόματος “Rammstein” ήταν ενδεικτική της προτίμησης τους για την προκλητική τέχνη. H ανορθογραφία τους ονόματος τους είναι εσκεμμένη, καθώς η μπάντα έχει σκοπό να διαχωριστει από το τραγικό συμβάν, αναγνωρίζοντας ωστόσο τη σημασία του.